Recenzje

• Anna Sikorska

  2018-03-23

  Skrzaty zawsze miały w sobie troszkę magii. Dużo bajek nie może się bez nich obyć, bo ich życie jest bliskie zwierzętom. Tak jest i w przypadku skrzata Jagódki, mieszkającego obok niedźwiedzi, sów, wiewiórek, mrówek. Dziwacznym metodą zawsze dostosowują się one do wzrostu rozmówców, przez co łatwiej poznać im otoczenie. Skrzat Jagódka jest istotką bardzo pogodną, przyjazną, pracowitą, a do tego miłuje książki. Z tej miłości namówi sowę do otwarcia biblioteki, która będzie upowszechniała czytelnictwo wśród zwierząt dziennych i nocnych (dziecko dzięki temu dowie się, że nie wszystkie zwierzaki są aktywne w dzień), a także zorganizuje przedstawienie teatralne dla najmłodszych, a razem z żoną Jagódką znajdzie idealne miejsce na dom. Wszystkie opowieści rozpoczynają się od wrzucenia małego czytelnika w świat wyzwań, jakim musi stawić czoło skrzat posiadający wielu życzliwych przyjaciół. Dzięki ich wskazówkom a także zainteresowaniom, a także potrzebom życie w lesie nie może być nudne. Ciepłe opowieści o małym bohaterze stworzone przez Ewę Stadtmüller wzbogacone ilustracjami Kazimierza Wasilewskiego są doskonałą lekturą dla najmłodszych. Wszyscy bohaterzy darzą się sympatią i nawzajem sobie pomagają, dzięki czemu dzidziuś może poznać świat bajek bez przemocy. Nam opowieści o skrzacie Jagódce przypadły do gustu. Na razie mamy na swoim koncie trzy opowieści.Pierwszą jest „Jak skrzat Jagódka zakładał bibliotekę” o miłości do ebooków i wspólnej pracy, żeby wszyscy mogli korzystać z bogatych zbiorów Pani Sowy.Druga książeczka to „Jak skrzat Jagódka zakładał w lesie teatr” opowiadająca o trudach tworzenia przedstawienia i wielkiej satysfakcji dzięki radości, jaką sprawił małym mieszkańcom lasu.W trzeciej „Jak skrzat Jagódka budował domek” mali czytelnicy poznają zwyczaje różnorakich zwierząt a także zostają uświadomione, że każde stworzenie potrzebuje innego idealnego domu.Opowieści o skrzacie Jagódce zalecam wszystkim przedszkolakom.