„Jeszcze będzie pięknie. Zobaczysz. Potrzeba tylko czasu – szepnął, a ja mu uwierzyłam.” Czy małżeństwo nawet to najbardziej silne jest w stanie przetrwać najsilniejszy sztorm? Czy wiek małżonków ma wpływ na ich relacje? Czy to samo zdarzenie może mieć różnorakie perspektywy? Anna Matusiak w własnej najwieższej odsłonie zaprasza nas do poznania historii dwojga ludzi, których los wystawia na próbę, czy ją zdadzą? „Po prostu poszukiwała winnego, ponieważ obarczenie kogoś winą pomogłoby jej znieść ten niesamowity psychiczny ból.” Elżbieta Balicka młoda, cudowna dziewczyna która tak naprawdę dopiero rozpoczyna swe dorosłe życie.
Vincent Chybicki to wdowiec mający dorosłego syna i niezależność finansową.
Ich spotkanie nie zapowiadało burzy emocji jaka w nich się zrodzi, wszak ona mogłaby być jego córką.
Uczucie, które się rodzi sprawia, że zdania na temat tego związku są podzielone, jedni sądzą Elżbietę za karierowiczkę i ladacznicę, która jest z Vincentem dla pieniędzy, inni im kibicują i trzymają kciuki.
Zakochani biorą ślub i wydawać by się mogło, że idylla trwa gdy jednak los postanawia wystawić ich na próbę, utrata ciąży porwanie Eli, porywacze, którzy są stale o krok przed policją.
Czy Vincentowi uda się zebrać pieniądze na okup i odzyskać żonę?
Dlaczego policji tak trudno złapać porywaczy, jak to się dzieje, że tamci wiedzą o ich każdym kroku?
Czy po takich zdarzeniach można żyć spokojnie i szczęśliwie? „Już nigdy się nie dowiem, czy byłaś ze mną szczera, Elżbieto. Już nigdy nie poznam prawdy” Ania stworzyła powieść, która od początku wprowadza czytelnika w takie napięcie i oczekiwanie co dalej, że jest ono aż namacalne. Bohaterowie z wielkim bagażem emocjonalnym doskonale wpasowują się w klimat powieści. Vincent jest zafascynowany własną żoną, idealizuje ją i stawia na piedestale. Elżbieta jest pod wielkim wpływem matki, która manipuluje ją, szantażuje emocjonalnie nie potrafiąc zaakceptować jej wyborów. Porwanie Elżbiety odsłania poniekąd charaktery bohaterów ich wnętrze, tych na których możemy liczyć i tych od których powinniśmy trzymać się z daleka. Policjant, który prowadzi śledztwo dynamicznie zauważa, że to porwanie jest nietypowe, ponieważ jakim cudem porywacze wiedzą o każdym kroku policji? Rodzą się wątpliwości czy na pewno porwana nie miała nic wspólnego z tym co się wydarzyło. Anna Matusiak prezentuje dużo psychologicznych aspektów ludzkich zachowań, potyczki z losem i swoimi słabościami, pozostawia dużo niedopowiedzeń by fantazja czytającego mogła pracować na najwyższych obrotach szukając rozwiązań, dwa różnorakie zakończenia pozwalają na wybranie tego które czytelnikowi bardziej odpowiada. Zalecam