Poezja wymagająca większego skupienia, spokojnego oddawania się lekturze, smakowania każdego słowa. Nawiązuje nić porozumienia z czytelnikiem dopiero wtedy, kiedy wpuści się ją w nasz najskrytszy wewnętrzny świat, pozbawiony zafałszowanych obrazów i gotowy na przyjęcie głębokich przesłań. Pozwalając na otulenie wierszami naszych myśli, wyzwalają się w nas silne emocje, ogarnia nas wzruszenie i refleksja, odkrywamy ich szczerość i prawdziwość. Poezja, którą mocno czujemy i doświadczamy, tym bardziej, że pozostawia nam dużą swobodę swojej interpretacji, wyzwala indywidualne zdarzenia z przeszłości, inspiruje do poszukiwania przynależnym nam odpowiedzi, wyjaśniania drzemiących w nas rozterek i wątpliwości.Piękna forma, spójna, plastyczna, barwna, sugestywna i przekonująca, a jednocześnie ze nowym powiewem i magnetyzmem przyciągania. Dwie odmienne w nastroju części tomiku, a jednak płynnie zazębiające się. Przemawia do nas kontrast dzikości i uległości natury człowieka, połączenia bezwzględności i kreatywności, porównań postaci drapieżnych wilków i udomowionych psów, świerszczy i koników polnych, sowy i myszy, smutku zająca czy słońca zaskrońca. Szczególnie wpłynęły na mnie "Życzenia pokoju", "Jak to jest możliwe", "Dzicy", "Historia snu" i "Zaświaty". Wiersze, do których będę jeszcze wielokrotnie wracać w poszukiwaniu podszeptów duszy, natchnienia na przywitanie nowego dnia, osobistego spojrzenia na świat, zmierzenia się z kłopotami stworzonymi człowiekowi przez człowieka, złapania oddechu w pozornej ciszy nocy, ukojenia do snu.bookendorfina.blogspot.com