Recenzje

• papierowamagnoolia

  2023-04-22

  Ta opowieść to bestseller New York Times'a i ma w sobie wszystko to, czym zasługuje na to miano. To piękna, dramatyczna, głośna historia oparta na faktach, gdzie Titanic znowu odgrywa ważną rolę ... "Kolejna wspólna chwila, rozciągająca się w nieskończoność, dziwaczna i śliczna w jakiś niecodzienny sposób, napełniająca ją zarówno uniesieniem, jak i trwogą, bo Madeleine uświadomiła sobie wtedy, że mimo tego, co powiedziała matce, zrozumiała, że stoi na krawędzi bardzo stromego klifu, a upadek z niego oznaczałby lub wzbicie się do lotu, lub zagładę." Shana Abe przedstawia nam historię miłości Madeleine Talmage Force i Johna Jacoba Astora. Poznali się w 1907 roku, kiedy Madeleine była nastolatką. Ich znajomość trwała kilka lat i budziła spore zainteresowanie w amerykańskiej socjecie. W końcu Astor był żołnierzem, wynalazcą, biznesmenem i należał do bogatej i wpływowej rodziny. Był również przystojny, czarujący i tajemniczy. Zaś Madeleine inteligentną, śliczną i pełną wdzięku młodziutką kobietą z klasy wyższej. Zakochali się w sobie. Do tego momentu ich historia jest jak z bajki. Eleganckie, wystawne przyjęcia, podróże i ich związek pełen namiętności. W rzeczywistości uchodzili za najgłośniejszą parę w Świeżym Jorku. Wszyscy się nimi interesowali. Prasa nie dawała im spokoju. "Płynął na nich jak forteca, jak zamek, namalowany jak na obrazie, górujący ponad oceanem. Była to najwyższa, najstraszniejsza rzecz, jaką Madeleine kiedykolwiek widziała, sunąca ku nim po świeżo rozerżniętej tafii słonej wody. Titanic płynął, pożerając płaski horyzont. Titanic płynął, połykając fale." Wracając z miesiąca miodowego znaleźli się na pokładzie "Titanica" - luksusowego transatlantyku, wspaniałego środka transportu tamtych czasów. Tylko, że do Nowego Jorku Madeleine dotarła sama ... Bardzo podobała mi się ta powieść, choć była przewidywalna ponieważ nieźle znam historię Titanica to jednak idealnie się ją czytało. Jest cudownie napisana, taka elegancka, urzekająca słowami. Jedna połowa książki to romantyczna historia pary. Druga połowa to dramat Titanica. Fabuła rozgrywa się na przestrzeni zaledwie paru lat i rozpoczyna się od listu, który Madeleine pisze do synka. Opowiada w nim historię poznania Johna, opisując wszystkie wydarzenia, które wspólnie z nim doświadczyła. Dla czytelnika jest to idealna okazja, żeby wkroczyć w świat pierwszych lat XX wieku. Jestem naprawdę pod wrażeniem, oczarowana tą książką. Zalecam ❤️.

• Paulina

  2023-04-22

  Proszę bardzo przyznać się, kto oglądał "Titanica" więcej niż raz? A kto na nim nie uronił ani jednej łzy? Da się tak?🤔 Każdy, kto zna historię Titanica kojarzy go z historią miłości Rose i Jacka. Smutną i bardzo ckliwą. Lecz jest również inna historia miłosna, która ma dużo wspólnego z tym dużym statkiem. Jest to opowiadanie Madeline i Jacka Astora, w której nie nastąpił happy end, ale bolesne rozstanie poprzez katastrofę statku, który miał być wspaniałą podróżą do domu, a okazał się traumą na resztę życia... "I tak w końcu wypowiedzieli te słowa i słowa nie odebrały im niczego, ich głębokiej i cennej więzi, słowa dodały jej innego smaku, słodko- dymnego, jak noc". W "Dziewczynie z Titanica" poznajemy życie Maddie i Jacka, początki ich znajomości, zauroczenia i miłości, a także reakcje ludzi, którzy byli częścią ich uprzywilejowanego świata, na ten wręcz skandaliczny związek. Dlaczego skandal? Bo różnica wieku między nimi była duża i wynosiła 29 lat! Prócz tego podczas lektury poznajemy wszystkie blaski i cienie tego związku w świecie, w którym króluje pozycja, blichtr i koneksje. W świecie, gdzie każdy spogląda na twój ruch, potknięcie czy przejaw emocji. Jak spędziłam czas podczas lektury "Dziewczyny z Titanica"? Bardzo dobrze👍 Być może miało na to wpływ to, że element historii została przedstawiona przez Madeline, jako forma listów do syna, a pozostała element jego opowiadanie narratora. Miło się ją czytało, choć cały czas czułam gorzki posmak ludzkiej tragedii i trudności bycia na świeczniku. Lecz była również słodycz, która pojawiała się za sprawą romantycznego wątku Maddie i Pułkownika Astora, ponieważ na przekór wszystkim mieli taki własny świat, który był dla nich bańką pełną szczęścia, troski i miłości. "Wystrzelona raca oświetlała długą, ognistą ścieżkę, a gdy gwiazda zatonęła, tak samo zatonął statek: niemal bezbronnie, niemal bezgłośnie, słychać było tylko plusk i krzyki." Czy mogę polecić Wam tą książkę? Tak, jak najbardziej, bo to słodko- gorzka opowieść o miłości, nadziei, troskach, smutkach, żałobie, a przede wszystkim historia, która w pewien sposób upamiętnia tragedię ludzi płynących Titanicem.