Recenzje

• Iga

  2018-03-21

  I to wszystko. Szkoda pieniędzy na takie czytadło, i szkoda pracy tłumacza. Płakał z nodów jak tłumaczył...

• wasilkab

  2018-03-21

  Pośród wielu nowości książkowych zdarzają się też takie, które same w sobie nowe nie są, lecz za to niosą nowość przekładu i współgrają z adaptacją filmową. Gdy pojawił się u mnie film z 2015 r. - ekranizacja skandalizującej powieści Octave'a Mirbeau, napisanej w 1900 r. postanowiłam sięgnąć do pierwowzoru i nie zważać na wcześniejsze ekranizacje "Dziennika panny służącej".Przede wszystkim chcę podkreślić, że mimo upływu czasu, tę opowieść czyta się naprawdę dobrze. Formuła pamiętnika okraszona zestawem opowiastek sprawdza się wręcz idealnie. Opowieść Octave'a Mirbeau to historia młodej i ślicznej pokojówki Celestyny, która podejmując się służby na francuskiej prowincji prowadzi także dziennik. Wspomina w nim własny pobyt w wielu zamożnych domach, przedstawia świat dziewczyny kierującej się emocjami, doświadczonej i zmiennej.Celestyna rozpoczyna służbę w wiejskiej posiadłości, w której czuje się jak na zesłaniu. Wszak wychowała się w nadmorskim krajobrazie Bretanii, dużo lat spędziła w Paryżu i tam zadawała szyku jako pokojówka z wyższych sfer. Dom, do którego trafia a także jego właściciele a zarazem nowi pracodawcy, nie przypadają buńczucznej kobiecie do gustu. Z tego powodu postanawia pisać sekretny dziennik, wspomina własne życie na służbie i mężczyzn, którzy zawrócili jej w głowie, Celestyna jest bowiem bardzo kochliwą istotką. Jednocześnie zapisuje w pamiętniku mnóstwo trafnych spostrzeżeń nierzadko demaskujących wady społeczeństwa sprzed nad stu lat.Powieść w formie wspomnień napisana jest z dużą prostotą i humorem. Dzięki temu przyglądamy się bogatym i próżnym, złym i żałosnym bohaterom. Celestyna zdaje sobie sprawę, że wykonuje "psi zawód", dlatego nierzadko bywa okrutna względem własnych chlebodawców, robi im na złość, ośmiesza i w pewien sposób rekompensuje sobie "psie życie".Czytając jej wynurzenia czasem możemy mieć wrażenie, że większość mieszkańców Paryża czy okolic z początków XX wieku, to ludzie egzystujący w bardzo mrocznej rzeczywistości, źli do szpiku kości, zdeprawowani i odpychający. W najlepszym zaś wypadku mogą nam się trafić osoby chore, tragicznie dotknięte przez los albo ekscentryczne. Twórca powieści ustami swej młodej bohaterki przekazuje czytelnikom swoją wizję społeczeństwa, uwikłanego w małomiasteczkowość i odzianego w hipokryzję.Celestyna szuka miłości, tęskni do jakiejś zmiany a jednocześnie przyznaje, że:"Ale ja...ja będę głupia do końca życia. Twarda szkoła doświadczeń i wszelakie nieszczęścia nigdy mnie niczego nie nauczą (...) Sprawiam wrażenie takiej, co umie wołać o pomstę do nieba, co urwie łeb diabłu, a na koniec końców...każdy może mnie wykiwać".Bo tak naprawdę Celestyna to naiwna dziewczyna, mimo zdobytych doświadczeń daje się ponieść chwili, jakiejś ulotnej iluzji życia innego, niż do tej pory. Zawsze jednak skazana będzie na Pana, który będzie ją posiadać. Nawet wtedy, gdy zdecyduje się zamienić fartuszek panny służącej na ubranie świeżo upieczonej mężatki. Chociaż bohaterka żyje w początkach XX wieku, mam wrażenie, że jej spostrzeżenia na tematy społeczne nie są tak dalekie od współczesności. Podwójna moralność, skrywane sekrety ludzkiej natury czy marzenia o szczęściu są jak najbardziej aktualne.Zaproście pannę służącą do własnego domu, może wskaże wam, jak przypodobać się perfekcyjnej pani domu a może ośmieszy niektóre z żon Hollywoodu. W każdym razie z pewnością poda wam odrobinę mleka z...sobola. Przed snem.A gdy już przeczytacie możecie sięgnąć po najnowszą ekranizację powieści.

• Natka

  2018-03-21

  Ostatnio coś modne są powieści o służących, ta w zasadzie jest nienajgorsza, warto przeczytać.

• Alicja Szymańska

  2018-03-21

  Zapiski Celestyny czyta się z zainteresowaniem, ponieważ jest ona bystrą i inteligentną osóbką. Z wdziękiem i błyskotliwością omawia własne przeżycia, emocje, ludzi, a także wszelkie sytuacje z życia. Jej przenikliwość a także humor są godne podziwu. Ta książka ebook to też znakomity, fascynujący portret obyczajowy francuskiej prowincji.

• markietanka

  2018-03-21

  Celestyna, główna bohaterka, jest francuską pokojówką, która od młodszych lat pracuje na własne utrzymanie. Tym razem podejmuje kolejną pracę pokojówki w małej, normandziej miejscowości, u państwa Lanlaire. Podczas swego pobytu w ich domu, pisze w wolnych chwilach dziennik, w którym omawia własne życie, miłostki, pracę. Z dowcipem, a chwilami drwiną, omawia osoby, z którymi się stykała, omawia byłych i obecnych pracodawców, współpracowników, lecz i kochanków. Robi to lekko i ciekawie. Jej notatki przybliżają nam tło społeczno-kulturowe a także zachowania ludzkie. Porównuje Paryż z prowincją i kpi z małomieszczańskości, jest dowcipna, lecz i złośliwa. Celestyna jest bystrą obserwatorką i potrafi w intrygujący sposób przelać własne spostrzeżenia i refleksje na papier. U własnych świeżych pracodawców spotyka Józefa, służącego. Mężczyznę groźnego, jak i intrygującego. Zaczyna go bacznie obserwować, pomimo strachu. Kiedy w lesie zostaje odnaleziona młoda dziewczyna, zgwałcona i zabita - Celestyna domyśla się, kto jest sprawcą . Fascynacja jest jednak silniejsza niż strach. Jaki finał będzie miała jej opowieść? Przeczytajcie sami!http://markietanka-mojeksiazki.blogspot.com/2015/06/dziennik-panny-suzacej-octave-mirbeau.html