Recenzje

• markietanka

  2018-03-21

  „Dom wiatrów” to napisana z dużym rozmachem, niesamowita opowiadanie o kobietach, tak różnych, a tak podobnych do siebie. Oryginalne połączenie współczesności i niezwykłego klimatu czternastowiecznej Toscanii robi wrażenie na czytelniku i porywa go już od pierwszych stron. Opowieść jest ekscytująca i barwna, a autorka operuje piórem w bardzo plastyczny sposób, tworząc obrazy w umyśle czytelnika. Opowiedziana historia jest głęboka, dopracowana w najmniejszych szczegółach i bardzo wyrazista. Stworzone postacie kobiet, pomimo różnicy czasu, są mocne i stanowią indywidualności. Opowieść urzekła mnie własną formą, czarem i niepowtarzalnym klimatem. Stanowi oryginalną podróż w czasie– zapraszam do wędrówki śladami dwóch niesamowitych kobiet.

• Isadora

  2018-03-21

  "Dom wiatru" jest powieścią nierówną; choć prosto zgubić wątek, postaciom brakuje wyrazistości i ciężko się z nimi identyfikować, a realia są przedstawione dosyć pobieżnie, niesamowity klimat wynagradza to z nawiązką. Urokliwa Toskania, gdzie odległa przeszłość przeplata się ze współczesnością, pod ziemią spoczywają starożytne artefakty, w powietrzu stale unosi się etruska magia, a klimat średniowiecznych miasteczek ożywia zamierzchłe legendy - wszystko to tworzy magiczną atmosferę, wyjątkowy nastrój towarzyszący lekturze. Dwie różnorakie dziewczyny oddzielone dystansem stuleci i tysięcy kilometrów, przeżywające osobistą tragedię, mające podobne pragnienia i doświadczenia, szukające własnej drogi życiowej, znajdują natchnienie w przeszłości rodziny, w wiedzy przekazywanej z pokolenia na pokolenie - zapraszam w niesamowitą, inspirującą podróż przez wieki, a zarazem w głąb siebie.

• kasandra_85

  2018-03-21

  W życiu spotyka nas dużo zarówno niezłych jak i przykrych niespodzianek. Każda z nich coś w nas zmiana, w jakiś sposób wpływa i rzutuje na dalsze losy. Przekonały się o tym bohaterki książki „Dom wiatru” Titanii Hardie. Autorka przedstawia czytelnikom dwie zupełnie różnorakie sylwetki kobiece, żyjące w odmiennych czasach, lecz ich historia, życie, pragnienia, potrzeby okazują się podobne pomimo dzielących ich niemal siedmiuset lat. Mają one ze sobą więcej wspólnego niż może się wydawać. Jest jeszcze legenda o ruinach Domu Wiatru i tego, co tam się naprawdę wydarzyło. Lecz tego już nie zamierzam zdradzać! Mowa jest na dobrym poziomie, barwny i plastyczny, dzięki czemu czytanie to sama przyjemność. Jest to ponadczasowa opowiadanie o szukaniu szczęścia, zrozumieniu a także znalezieniu własnego miejsca w świecie. Zalecam serdecznie!!