Recenzje

• Katarzyna Jurkowska

  2018-03-22

  Książka ebook świetna. dawno takiej szukałam. Przeczytałam jednym tchem. Opowiadanie o włoskiej rodzinie wielopokoleniowej, o życiu w warunkach wojennych, trudnościach związanych ze zwykłym życiem, brakiem pieniędzy. Poruszony oczywiście wątek miłości, przyjaźni. Polecam.

• Katarzyna Olech

  2018-03-22

  Uwielbiam sagi rodzinne i jest to jedna z moich książkowych słabości. Rodzinne tajemnice, utarczki, kłopoty dnia codziennego uświadamiają mi że moje dzieci i wnuki nie zapamiętają mojego życia szczegółowo, a tym bardziej nie poznają mnie, tego jaka jestem. I właśnie to najbardziej cenię w takich historiach – poprzez autorkę i jej twórczość można spojrzeć na życie innych, tych, którzy żyli przed nami i chociaż trochę poznać tamtejsze realia. Historia Domu na skraju nocy i rodziny Espositów rozpoczyna się wtedy, kiedy na małą, niemalże zapomnianą wyspę Castellamare przybywa nestor i założyciel roku – Amedeo. I chociaż nie tego się spodziewał to tam odnajduje własny prawdziwy dom – zakochuje się, zakłada rodzinę, poznaje przyjaciół. To tam przeżywa własne pierwsze rozczarowania, stawia opór lokalnej władzy. To właśnie na Castellamare będą związane dzieje jego rodziny przez bardzo długi czas. Czas na wyspie płynie powoli – ludzie nie gonią za nowinkami i oddani są bardzo własnej patronce, świętej Agacie. W Domu na skraju nocy zamieszkają trzy pokolenia Espositów.To prawdopodobnie najmilsza książka, jaką kiedykolwiek przeczytałam. Nie mam innego słowa, którym mogłabym ją tak precyzjyjnie i dokładnie opisać. Dom na skraju nocy to historia ciepła w odbiorze, chociaż nie brak w niej utarczek, kłopotu i strat, le pojawiają się także i miłość, przyjaźń, rodzicielstwo. Opowieść Catherine Banner to historia od której nie da się oderwać, a z rodziną Espositów, a także z pozostałymi mieszkańcami wyspy można się niesamowicie zżyć. Dzieje dzieci Amadea i Pini są prawdopodobnie najbliższe sercu czytelnika, a dokładniej ich młodszej córki. Obserwujemy ją i jej trzech braci od narodzin do potem starości; możemy zobaczyć jak przemienił się ich światopogląd, ich życie, zwłaszcza, że przyszło im żyć w dość niełatwych czasach. Urodzili się w pokojowo nastawionym świecie, który powoli otrząsał się z okrucieństw Wielkiej Wojny, ponieważ nawet i ona dotarła na wyspę. Niestety, ich młodość została zabrana przez kolejne, złe wydarzenia. Młodzi musieli opuścić wyspę żeby stanąc w obronie własnego kraju, a jak wiadomo, z wojny nikt nie wraca taki sam. Wszystkich członków rodziny, a także i mieszkańców wyspy łączy Dom na Skraju Nocy. To tam wychowywały się następna pokolenia Espositów i spotykali mieszkańcy, którzy przychodzili do założonego przez Amadea baru. Sama chciałabym zamieszkać w takim miejscu – wyspa jest niesamowicie urokliwa i spokojna, oddalona od świata, doskonała na oderwanie się od codzienności i odpoczynek, chociaż nawet i tam dotarły wszystkie nowinki naszego współczesnego świata.Jeżeli szukacie książki przy której wasze nerwy zostaną ukojone, będzie ciepła i przyjemna w odbiorze to sięgacie śmiało po książkę Catherine Banner.

• Triskel

  2018-03-22

  „Dom na Skraju Nocy” autorstwa Catherine Banner przedstawia nam wciągającą sagę rodzinną. Poznamy aż cztery pokolenia rodziny Espositów, która zawiera dużo zaskakujących i miejscami strasznych tajemnic. Miłość i zawiść przeplatają się razem, sprawiając, że od lektury wręcz nie będziemy mogli się oderwać. Scenerią dla całych zdarzeń jest malownicza wyspa, na której pośród wzburzonego morza postawiono Dom na Skraju Nocy. Jego mieszkańcy podczas mijających pokoleń zaznają wielu skrajnych i silnych przeżyć, krwawych wojen, podstępnych intryg i burzliwych, namiętnych miłości.Amedeo Esposito jest lekarzem, który za pracą przybył, aż na Castellamare. Po pewnym okresie zadomawia się tam, zakłada rodzinę z ukochaną Piną i postanawia osiąść tam na stałe. Facet postanawia też otworzyć bar w Domu na Skraju Nocy, który stanie się dla faceta i całej okolicy centrum najistotniejszych wydarzeń. Od tej pory wyspa Castellamare i bar w Domu na Skraju Nocy stanie się miejscem, gdzie będą się rozgrywać burzliwe dzieje rodziny Espositów.Jest to porywająca saga rodzinna, która w bardzo interesujący sposób ukazuje cztery pokolenia rodziny Esposito. Śledziłem jej dzieje z zapartym tchem i ani razu nie nudziłem się podczas czytania. Catherine Banner bardzo ciekawie opisała dzieje mieszkańców wyspy, z dużą dozą autentyczności, tworząc też bohaterów z krwi i kości. W książce pdf przeczytamy o wielu legendach i podaniach, które same w sobie zachęcają do dalszej lektury, cudach świętej Agaty czy jaskini czaszek. Szum morza cały czas towarzyszy naszym bohaterom, stając się tłem dla całej historii, rodzinnych dramatów, narodzin dzieci i brutalności wojny. Coroczne odpusty ku czci świętej Agaty, nieustanny się swoistym zegarem odmierzającym czas płynący niespiesznie na wyspie. Autorka zaczarowała mnie własną powieścią i z pewnością jeszcze nie raz powrócę do wykreowanych przez nią historii.Powieść powinna przypaść do gustu fanom historii o prowincji, która zawiera prawdziwych bohaterów zmagających się z wieloma życiowymi trudnościami. Catherine Banner tworząc niniejszą powieść, sięgała do wielu źródeł literackich a także historycznych, co dodatkowo sprawia, że opisana historia zyskuje na wiarygodności. Lokalne konflikty, rodzinne tragedie i zdradzieckie siły natury zostały opisywane bardzo ciekawie, wciągając do lektury. Mowa autorki jest lekki i barwny, dzięki czemu opowieść czyta się bardzo przyjemnie. Książka ebook zawiera dużo uniwersalnych wartości i prawd, które pokazują, że przeciwności losu też mogą nadać życiu świeży cel.http://fantasy-bestiarium.blogspot.com/2016/11/dom-na-skraju-nocy-catherine-banner.html

• Bookendorfina Izabela Pycio

  2018-03-22

  "Dziwne, że na tej wyspie, gdzie wszyscy wiedzieli o twoich sprawach wcześniej niż ty sam... można było tutaj pozostać człowiekiem głębokim jak ocean..."Bardzo ciepła saga rodzinna, pełna blasków i cieni obrazujących życie człowieka, nieuchronnej wymiany pokoleń, trwałości najcenniejszych uniwersalnych ludzkich wartości. Napisana interesująco, z lekkością i wdziękiem. Wypełniona wieloma emocjami, interesującymi zdarzeniami, naprzemiennie bolesnymi i radosnymi. Fascynujące i zachwycające koleje losu, wystawianie na próbę przez historyczne wydarzenia, nieoczekiwane perturbacje, silne namiętności, wstydliwe sekrety, haniebne uczynki, ambitne pragnienia, zawiedzione nadzieje, porzucone marzenia. Poszukiwanie tożsamości, wędrówki po świecie, powroty do swoich korzeni, docenianie rodzinnych więzi i bezwarunkowego wsparcia. Chatherine Banner idealnie odmalowała klimat niewielkiej wyspy leżącej obok Sycylii, powierzchowność jej mieszkańców, utrwalone zwyczaje, chwile jakby zatrzymane w czasie, z dala od zewnętrznego świata, jego zgiełku i rumoru. Idealnie wyczuwamy niesamowitą atmosferę ludowych opowieści, lokalnych legend i baśni. Interesująca oferta czytelnicza, umili wieczór, zabierze w intrygującą podróż, pozwoli poznać niezwykłych bohaterów, skłoni do refleksji ponad przeznaczeniem, dzielnym podejmowaniem wyzwań, cennym bagażem życiowych doświadczeń, lęków, obaw, ufności i optymizmu.Wyspa Castellamare, około tysiąca mieszkańców, gdzie wszyscy się znają, wszystko o sobie wiedzą, a sekrety tylko pozornie skryte wśród jaskiń, skał i starożytnych ruin, niczym nagły poryw wiatru przekazywane z chaty do chaty, wzbogacane plotką i swoją interpretacją. Życie toczy się swoim tempem, czasem przyspiesza, czasem zwalnia, dużo w nim dramatów i tragedii, lecz też radości i uśmiechu. Miłość, przyjaźń, oddanie, także nienawiść, kłótnie i fałszywe oskarżenia. Silna solidarność, poczucie wspólnoty, wzajemna pomoc, szczera bliskość, jednocześnie umiejętność bolesnego odrzucenia, trwałego wykluczenia, niemożliwej akceptacji. Niekiedy wyspa traci własny piękno i czar, zmusza do dalekiej ucieczki, kiedy indziej nadaje życiu prawdziwy sens, staje się znalezionym i upragnionym miejscem na ziemi. Czytelnicza podróż zaczyna się w połowie siedemdziesiątych lat dziewiętnastego wieku, poznajemy dzieciństwo i młodość Amedeo, chłopca ze szpitala podrzutków we Florencji. Nieoczekiwanie dzieje dorosłego już mężczyzny, oddanego lekarza, wiążą się trwale z Castellamare, Domem na Skraju Nocy, przeklętym i magicznym miejscem. Opowieść zamykają wydarzenia z dwa tysiące dziewiątego roku, wśród płatków bugenwilli i białego oleandra, podczas uroczystego tańca i śpiewu, silnej wiary, czystej radości i trwającej nadziei, "że jest życie, które mogło nigdy nie zostać przeżyte".bookendorfina.blogspot.com

• Elenkaa

  2018-03-22

  "Dom na skraju nocy" od samego początku zauroczył mnie okładką, lecz też i tytułem. Wiedziałam, że musi on coś znaczyć i że pewnie jakiś zagadkowy dom będzie odkrywał znaczącą rolę w fabule. Amedeo Esposito jest młodym, początkującym lekarzem, który szczęśliwym zrządzeniem losu dostaje posadę miejscowego medyka na pięknej, włoskiej wyspie Castellamare. Życie go nie rozpieszczało, wychowany w sierocińcu Amadeo zdaje sobie sprawę z tego, jakim szczęściem jest wykształcenie. Wyspa jest świadkiem jego miłości, tworzącej się rodziny, tragedii i sekretów skrywanych przed bliskimi. Początkowo Amadeo wynajmuje pokój w pensjonacie, jednak po pewnym okresie zaczyna się interesować opuszczonym i nieco zrujnowanym budynkiem zwanym Domem na skraju nocy. Według miejscowych dom jest przeklęty, jednak nie zniechęca to bohatera do jego zakupu i przekształcenia w miejsce spotkań mieszkańców. Po Amadeo następnym narratorem jest jego córka Maria-Grazia, której młodość przypada na burzliwe czasy II wojny światowej. Jest piękną dziewczyną, jednak na wyspie nikt nie zwraca na nią uwagi, gdyż wszyscy w pamięci mają widok jej zniekształconych nóg, gdy była małą dziewczynką. Do czasu aż pojawia się pewien Anglik...Dlaczego sagi rodzinne są ciekawe, a ja je tak uwielbiam? Ponieważ są bardzo różnorodne, a jednak mają dużo podobieństw. Mimo, że każda opowiada o innej rodzinie, której przytrafiają się inne sytuacje, problemy, pochodzą z różnorakich krajów, nierzadko przedstawiciele rodzin łączą się z osobami innej narodowości to łączy je jedno - wszystkie opowiadają o ludziach takich samych, jak my wszyscy. Z reguły to nie są jacyś bogacze, których odsetek na świecie jest mały i których życie dla większości ludzi jest oderwane od rzeczywistości, nie są to gangsterzy, czy wybitni artyści. Zazwyczaj są to normalne rodziny, o których autorzy opowiadają z różnorakich powodów. A to jakaś historia rodzinna, a to zakazana miłość, a to po prostu ciekawe, barwne życie. W sagach rodzinnych prym nierzadko wiodą relacje między rodzicami i dziećmi, między dziadkami i wnukami, a te relacje słynne są nam wszystkim, dlatego sagi rodzinne są mi tak bliskie. Są życiowe, a mimo to potrafią zaskoczyć indywidualną historią. I taka właśnie jest opowiadanie snuta przez autorkę. Prowadzi nas ona przez niemal sto lat życia rodziny mieszkającej na małej, malowniczej wyspie u wybrzeży Włoch. Otoczona rozległym błękitnym oceanem wyspa ta jest odcięta od świata, a mieszkańcy tworzą zamknięte społeczeństwo. Jak to w małej społeczności bywa, gdzie znają się wszyscy, dochodzi nierzadko do zgrzytów, lecz przede wszystkim czuć solidarność pomiędzy ludźmi. Autorka uderzająco uchwyciła krajobraz wyspy z jego starą i tradycyjną architekturą, zabytkami i szlakami. Jednak to Dom na skraju nocy odgrywa kluczową rolę w fabule, który jest przedstawiony jako jedyny stojący dwukondygnacyjny dom otoczony bungewillą, mieszczący się na skraju wyspy. Czy widzicie w fantazji ten cudowny i zagadkowy budynek, który skrywa smutki i radości mieszkającej w nim włoskiej rodziny?Z historycznego punktu widzenia, autorka omawia dużo kluczowych wydarzeń, takich jak wybuch pierwszej wojny światowej, a następnie drugiej wojny światowej, początek faszystowskiego ruchu we Włoszech, czy fascynacja komunizmem. Dzięki tym prawdziwym faktom ze świata czytelnicy mogą prosto poczuć ból miejscowych ludzi spowodowany tymi tragediami. Tu nie tylko rodzina Amadea jest ważna, dużo innych mieszkańców ma własne poboczne wątki, bez których historia rodziny Esposito nie istniałaby. W późniejszych latach można zaobserwować też rozwój wyspy i rozwój turystyki. Styl pisarski autorki jest bardzo subtelny. Snuje ona własną opowiadanie powoli, z niczym się nie spieszy i delikatnie prowadzi nas ścieżkami fantazji po włoskiej wyspie. Jest w tym coś magicznego. Ostrzegam, że książka ebook pochłania bez reszty, a czas podczas lektury mija bardzo szybko. Czas spędzony z książką "Dom na skraju nocy" sądzę za nieźle wykorzystany. Chciałabym poznać więcej ebooków autorki, ponieważ takie sagi rodzinne to coś wspaniałego. Zwłaszcza gdy akcja rozwija się na przestrzeni około stu lat, ponieważ wówczas widać jak bardzo zmienia się świat, a z nim kolejne pokolenia.

• erka

  2018-03-22

  PRZEDPREMIEROWO.Catherine Banner, to młoda autorka, urodzona w Wielkiej Brytanii mająca na swoim koncie tylko kilka powieści, jednak każda wywołała żywiołową reakcję nie tylko krytyków, lecz i czytelników.Jej ostatnia opowieść "Dom na skraju nocy", z miejsca zyskała uznanie, a do tej pory są plany wydania jej w 22 językach.A jest opowieść, zaczynająca się nocą, kiedy pewnego doktora wezwano pilnie do porodu dziecka, pewnej hrabiny, a jednocześnie małżonka doktora, też oczekuje dziecka.Podczas narodzin własnego dziecka, hrabina rzuca oskarżenie, jakoby niemowlę, było potomkiem doktora, co będzie miało wpływ na dalsze wydarzenia przedstawione w powieści.Potem akcja cofa się wstecz i mamy przedstawione życie naszego, już zaprzyjaźnionego lekarza, od czasu jego narodzin.Amadeo Esposito, ponieważ tak nazywa się doktor, po latach przybywa na pewną, zapomnianą przez Boga wyspę, gdzie postanawia się osiedlić, a nagle dla siebie znajduje tu port, z którego nie chce już odpływać.Bar otwarty w domu, który miejscowi sądzą za przeklęty jest miejscem narodzin jego dzieci, a także centrum wydarzeń, a także miejscem spotkań wszystkich.Kolejne pokolenia następują, czas płynie, zmienia się wszystko.Tylko ludzie, w zasadzie pozostają tacy sami.I jak określić tą książę jednym słowem, skoro ją przeczytałem, niemal na jednym wdechu?Interesująca, to trochę za mało moim zdaniem.Inspirująca, opowiedziana z takim gawędziarskim talentem, że wprost ciężko się oderwać od tej powieści.A podobno, jest to dzieło typowo kobiece.Jak zwykle zresztą, takie uogólnienia wywołują u mnie uśmiech politowania.To trzeba poznać, być może się nie znam, być może za wiele ebooków już przeczytałem, lecz warto czasami sięgnąć po coś, co wydaje się, że nam całkowicie nie odpowiada, ponieważ możemy się pozytywnie zaskoczyć.Polecam.Premiera książki 6 października.