Recenzje

• elżbieta

  2018-03-21

  Jest piękną powieścią, która porywa i wciąga. Ciężko się od niej oderwać. Chce się czytać aż do końca.

• Lustro RzeczywistoŚci

  2018-03-21

  Prozę Kasi Bulicz-Kasprzak poznałam przy okazji lektury "Innej bajki" i niezmiernie polubiłam jej styl pisania. Jednak trylogia Po sąsiedzku ukazuje zupełnie inne oblicze autorki. Napisanie zawiłej historii z tak olbrzymią ilością bohaterów wymaga nie lada odwagi i wyrobionego warsztatu, by czytelnik nie zaplątał się w sieci relacji pomiędzy bohaterami. Autorka udźwignęła własny pomysł i wciągnęła mnie w wir zdarzeń na Różanej, choć przyznam że musiałam zrobić sobie obszerne notatki na temat bohaterów, by nie pomylić wątków.Powieść jest szybka i wciągająca, a kalejdoskop przewijających się postaci zapewnia emocje na najwyższym poziomie. Z dużym zaangażowaniem śledziłam dzieje poszczególnych mieszkańców ulicy i byłam pod wrażeniem prawdziwości ich przygód. Intrygi, sąsiedzkie ploteczki i wzajemne osądzanie wyglądało ponad wyraz realnie i czułam się jak niemy widz wydarzeń, do tego maksymalnie zaangażowany w akcję. Nie mam nic do zarzucenia kreacji postaci (był tam nawet kot o sarkastycznym poczuciu humoru i królik – pogromca roślin!), bo autorka zadabała o to, by każdy z nich charakteryzował się spójnym wizerunkiem. Usatysfakcjonował mnie również rozwój fabuły i genialne, trzymające w napięciu zakończenie. Na szczęście miałam pod ręką następny tom, ponieważ urwanie akcji w TAKIM momencie spowodowało, że na moment zamarłam...Kasia Bulicz-Kasprzak pisze o codziennym życiu w niecodzienny sposób, tworzy słodko-gorzki obraz społeczeństwa i bez wątpienia jest już rasową pisarką, pozbawioną braków warsztatowych. Jej opowieść wywołuje emocje, garść refleksji, trzyma w napięciu i dodatku jest najbliższa sercu polskiego czytelnika. Pisarka jest doskonałą obserwatorką, co widac na każdym kroku. Wie, jak splątać dzieje bohaterów, by wypadło to wiarygodnie i udowadnia czytelnikowi, że "zwyczajność" wcale nie jest nudna.Zatem moi drodzy, jeśli kochacie skomplikowane powieści obyczajowe, lubicie podglądać życie normalnych ludzi z niezwyczajnymi kłopotami i chcecie przekonać się, że każdy człowiek chowa w szafie jakiegoś metaforycznego trupa, koniecznie sięgnijcie po Dom na skraju. z dobrego serca radzę, kupcie od razu oba tomy.Jako ciekawostkę dodam, że seria "Po sąsiedzku" to doskonała lektura dla wielbicieli... ogrodnictwa. Każdy epizod rozpoczyna się opisem różnorakich gatunków róż, a mieszkańcy Różanej mają wspólną pasję podlegającą namiętnej rywalizacji, a mianowicie pielęgnują ogrody, które stanowią obraz ich samych. Serdecznie polecam.www.lustrorzeczywistosci.pl

• Anna Pruska

  2018-03-21

  „Dom na skraju” Kasi Bulicz-Kasprzak to opowieść o kobietach i dla kobiet. Jest miłość i zdrada. Są intrygi i sekret sprzed lat, z której czytelnik do pewnego momentu nie zdaje sobie sprawy . Ta sekret czyni książkę jeszcze bardziej interesującą. To też opowiadanie o ogrodach pachnących różami. Akcja książki skupia się na ulicy Różanej. Dzięki temu czytanie „Domu na skraju” jest prawdziwą przyjemnością. Każdy epizod zaczyna się od opisu jednego gatunku róży. Nie miałam pojęcia, że jest ich aż tyle. Idealna książka ebook na lato do czytania na łonie natury w ogrodzie, jeśli go mamy. Ponieważ jeśli nie to za sprawą powieści Kasi Bulicz-Kasprzak poczujemy się jakbyśmy byli wśród zieleni i kwiatów. Zamarzy nam się taki ogród wypielęgnowany, pachnący nie tylko różami, lecz też białymi i różowymi serduszkami, żółtymi i niebieskimi bratkami, aksamitkami, cudownymi brązowymi, żółtymi , niebieskimi, fioletowymi irysami czy również nasturcjami.To moja druga książka ebook Kasi Bulicz-Kasprzak, którą przeczytałam. „Meandry miłości” w odróżnieniu od „Domu na skraju" to opowieść , której bohaterami są szlachcianki, a nie dziewczyny współczesne.Zarówno w jednej jak i w drugiej powieści autorka urzekła mnie pięknem języka, jakim się posługuje w własnych książkach.„Dom na skraju” przypomina mi książkę Hanny Kowalewskiej „Tam gdzie nie sięga już cień”.Książka Kasi Bulicz-Kasprzak to jednakowo doskonała opowieść obyczajowa z tajemnicą w tle. Korowód barwnych postaci i ich historie. Inny klimat, lecz za sprawą ogrodów i róż równie niepowtarzalny jak w powieści Hanny Kowalewskiej. GWARANCJA DOBREJ LITERATURY. GORĄCO POLECAM!

• Katarzyna Kowalik

  2018-03-21

  Swietnie napisana ksiazka z ciaglymi zmianami miejsc i sytuacji. Mnostwo imion i nazwisk i czasem zmiany te nastepuja tak dynamicznie po sobie, ze trzeba wracac, żeby zrozumiec, o ktorej osobie jest znowu mowa. To przynajmniej kaze czlowiekowi troche myslec, nie jak w przypadku niedrogich romansidel. Polecam, szczegolnie pod koniec ksiazka jest przezabawna, swietna no i co najwazniejsze... zaskakujaca. Rozumiem, ze jest to poczatek kolejnego tomu, no ponieważ przeciez teraz to juz koniecznie trzeba sie dowiedziec co tym dwojgu sie dalej przydazylo.... ale, przeczytajcie najlepiej sami!

• hianca

  2018-03-21

  Cudowna i sympatyczna powieść, taka w sam raz na zapomnienie się i oderwanie od codziennych obowiązków. Bardzo lubię historie pisane przez Kasię Bulicz - Kasprzak, mają w sobie tyle ciepła i mądrości. Dom na skraju to ciekawy bohaterowie i idealny klimat, czyli wszystko co do szczęścia potrzeba w przypadku książki.

• Bożenna Węglińska

  2018-03-21

  Następna książka ebook Kasi Bulicz-Kasprzak, która mnie pochłonęła całkowicie. Fantastycznie napisana, żal, że już ją przeczytałam, ze się skonczyła.......czekam na kolejne dzieła tej idealnej autorki.

• cleaha

  2018-03-21

  W tej książce pdf znalazłam samo życie, a więc problemy, perypetie i emocje które dotyczą nas wszystkich. Uważam, że bohaterowie Domu na skraju lasu są tacy prawdziwi, z krwi i kości, co akurat jest wielkim plusem tej ksiązki. W sumie nieźle mi się ją czytało, zżyłam się z samymi postaciami i ulicą Różaną.. Serdecznie polecam.

• milka

  2018-03-21

  ,,Szczęście to nie stan duszy, tylko umysłu i można się go nauczyć"Książka podbiła moje serce. Jest prześliczna i taka prawziwa. Życiowa i lekko melancholijna. Zalecam gorąco!

• Książkowo

  2018-03-21

  Najwieższa książka ebook Kasi Bulicz – Kasprzak jest moją drugą po „Nalewce zapomnienia…” stycznością z twórczością autorki.W „Domu na skraju” poznajemy mieszkańców ulicy Różanej.Główną bohaterką powieści jest Marta, która jest świeżo po rozwodzie. Żeby nieco się pozbierać i poukładać sobie wszystko na nowo wraca więc na jakiś czas do rodzinnego Rubinia.Jednakże powrót w rodzinne strony wiąże się z też z ponownym zamieszkaniem w domu rodziców, fakt ten natomiast nie koniecznie funkcjonuje budująco na naszą bohaterkę. Pociesza się ona jednak myślą, iż owa sytuacja jest tylko chwilowa. Dziewczyna dzieli własny czas między bieganie, do którego wróciła po dłuższej przerwie, a pomoc w ogrodzie Leokadii, która de facto jest babcią jej byłego męża. W niniejszej książce pdf autorka ukazuje czytelnikowi całą gamę postaci, głownie są to kobiety, które różni właściwie wszystko – poczynając od wieku, poprzez wykształcenie, a na doświadczeniu życiowym kończąc…Jest to opowieść dla dziewczyn i o kobietach. Pełno w niej różnorodnych emocji, skomplikowanych relacji międzyludzkich a także niejednoznacznych uczuć… A wszystko to w otoczeniu bajecznych ogrodów, które z niesamowitą pieczołowitością uprawiają mieszkańcy ulicy Różanej.W omówionej przez Kasię Bulicz – Kasprzak historii przyglądamy się życiu zwykłych ludzi. Ich radościom, smutkom, marzeniom także tym niespełnionym, frustracjom a także drzemiącej w każdym z nas potrzebie rywalizacji, która niekiedy niestety sprowadza nas na manowce… Autorka w sposób wyjątkowo subtelny ukazuje także jak głęboko zakorzenione, mimo, iż bardzo nierzadko ukrywamy ten fakt nawet sami przed sobą, są w nas potrzeby kochania i bycia kochanym zwłaszcza, że miłość ma bardzo dużo odcieni i twarzy.Gorąco zalecam Wam „Dom na skraju”, a sama czekam na drugi tom tej powieści.

• Maadziuulekx3

  2018-03-21

  Kasia Bulicz- Kasprzak- Autorka ebooków ,,Nie licząc kota", ,,Meandry miłości'' i ,,Nalewka zapomnienia". Największą jej pasją jest czytanie. Drugą- bieganie. Trochę romantyczna fanka roślin, która każdej wiosny zamienia własny balkon w ogródek, sadzi pelargonie i pomidory, sieje aksamitki i dynie.,,Szczęście to nie stan duszy, tylko umysłu i można się go nauczyć"Czy żeby na pewno?Marta Krupska- Jezierska- Pracuje w kancelarii reklamowej, a jej mężem jest Olgierd Jezierski. Znali się od zawsze, gdyż mieszkali na tej samej ulicy. Spotykać zaczęli się, gdy oboje uczęszczali na studia, ale to nie podobało się rodzicom Marty. Uważali, że facet zniszczy życie kobiety, lecz Marta nie słuchała ich argumentów i wyszła za Olgierda. Po ośmiu latach małżeństwa ich związek rozpadł się. Mijali się każdego dnia, spędzali czas zawsze osobno, jedynie weekendy mieli dla siebie, które mijały w kłótniach. Konflikty i nieporozumienia nasilały się, nie byli w stanie podejmować wspólnych decyzji w najistotniejszych kwestiach ich wspólnego małżeństwa. W końcu Marta wykończona szaloną parodią własnego małżeństwa, wniosła pozew o rozwód i wróciła do rodziców na ulicę Różaną by przemyśleć kilka spraw i poukładać sobie życie na nowo.Maria- Od trzydziestu lat pracuje w szkole. Zawsze optymistycznie nastawiona do życia i pełna wiary w dobro. Mieszka od zawsze z matką pod jednym dachem i pomimo jej ciętego języka nie odwraca się od rodzonej matki. Wielbi pisać wiersze, lecz nie prezentuje ich światu.Leokadia- Matka Marii. Utraciła męża po którym pozostał tylko ogródek o którym zawsze marzyła. Czasami niszczyła go ze złości, a czasami pielęgnowała z czułością. Z biegiem lat trudno Leokadii zajmowało się ogrodem, lecz nie chciała od nikogo pomocy przy jego pielęgnowaniu. Dużo w życiu przeszła...Karolina- To była przyjaciółka Marty. Ich relacje nie są zbyt dobre. Można nawet rzec, że chłodne. Przerost ambicji Karoliny był przyczyną zerwania więzi. Od zawsze konkurowała, chciała pokazać wszystkim, że jest lepsza, potrafi wszystko zdziałać lepiej niż inni. Jednak nie potrafi odnaleźć się w roli matki, ani żony, więc postanawia przemienić własne dotychczasowe życie.Agata- Ma dwadzieścia cztery lata i kończy filologię angielską. Ma ukochanego mężczyzny Grzegorza, który jest geologiem. Któregoś dnia do Agaty przychodzą przyjaciółki i wyciągają ją na imprezę. Niestety dziewczyna nie przebywa tam zbyt długo, gdyż wylewa wino na koszule faceta na którego przez przypadek wpada...Co tak na prawdę łączy te wszystkie kobiety? Co przytrafi im się w życiu? Czy wszystko wyjdzie na dobre? Odnajdą szczęście, czy raczej otrzymają kolejne kłody pod nogi z których nie będą w stanie się podnieść? Nie dowiecie się, jeżeli nie przeczytacie.,,Dom na skraju" opowiada o kobietach, w różnorakim wieku, które mieszkają na pięknej ulicy Różanej, gdzie wszędzie kwitną przepiękne kwiatki. Każda z bohaterek mniej albo bardziej interesuje się ogrodnictwem. Wydawać by się mogło, że każda z tych dziewczyn ma udane życie, szczęśliwe, ale gdy zagłębiamy się w dalszą historię ich życia przekonujemy się, że tak na prawdę nie jest łatwe jakby się wydawało. Mimo przeciwnościom losu nie poddają się, dążą do własnego szczęścia i pomagają sobie nawzajem. Ulica Różana to cudowne miejsce do którego chciałabym trafić, poznać bohaterki, a także móc spędzić choć chwile w ich towarzystwie. Każda z bohaterek pozostawiła we mnie ciepło, bezpieczeństwo, miłość, złość, a także radość.Kasia Bulicz- Kasprzak napisała kolejną wspaniałą wielowątkową książkę z którą nie chciałam się żegnać. Historię opisała bardzo lekko, z zaciekawieniem, a także pasją. Tekst jest niebanalny, prosto i dynamicznie się go czyta. Dzięki tej książce pdf poznałam na nowo autorkę. W każdej z bohaterek dostrzegłam charakterystyczne cechy pisarki jakie miałam okazje poznać na żywo albo dzięki portalowi społecznościowemu. Kasia wlała we mnie tyle miłości, piękna, radości, złości, smutku, że nie wyobrażałam sobie takiego szybkiego pożegnania z bohaterami. Doczekać się nie mogę kontynuacji historii bohaterek z ulicy Różanej. Mam nadzieję, że ponownie urzekną mnie własną historią tak jak było do tej pory. Gorąco zalecam fanom czytania książek. Tytuł: Dom na skrajuAutor: Kasia Bulicz- KasprzakWydawnictwo: Prószyński i S-kaIlość stron: 413Ocena: 6/6

• Paula

  2018-03-21

  W fabułę „Domu...” Bulicz-Kasprzak wpisała jedną ze własnych pasji, a obok biegania i czytania jest nią także ogrodnictwo. A wiecie, jak to jest - jeśli ktoś oddaje się czemuś z pasją, to po prostu da się to wyczuć. Kasia miłość do natury, do tego, co można stworzyć swoją ręką, oddała w powieści całą sobą. A zrobiła to tak, że nawet ja – twierdząca, że nie ma ręki do kwiatów posiadaczka słownie jednego domowego kwiatka, w małym ogródku mająca tylko trawę i tuje, podziwiająca kolorowe ogrody innych – zapragnęła czegoś więcej. A to prawdopodobnie najlepiej świadczy o talencie pisarki. „Domem na skraju” Kasia Bulicz-Kasprzak oczarowała mnie i podbiła moje serce do reszty, a byłam przecież przekonana, że nastąpiło to już dawno, po lekturze pierwszej jej powieści. Obdarowała mnie historią ciepłą, życiową, mądrą, w którą włożyła dużo uczucia i pracy. Udowodniła tym samym, że jej pisarska droga absolutnie nie jest przypadkiem, choć to również wiedziałam już wcześniej. Serdecznie zachęcam, byście zajrzeli do świata mieszkańców ulicy Różanej – gwarantuję, że po przeczytaniu „Domu...” razem ze mną będziecie czekać na „Szlachetne pobudki”, drugi tom tej wspaniałej, sąsiedzkiej sagi.

• Bujaczek

  2018-03-21

  Po raz następny polska powieściopisarka ujęła mnie językiem, jakim została napisana książka, własną spostrzegawczością i przenikliwością jeśli chodzi o zachowania ludzkie. Autorka nie boi się poruszać niełatwych tematów, ukazuje też w jaki przeszłość może oddziaływać na teraźniejszość i jakie szkody wyrządzić, szczególnie kiedy nie stać nas na szczerość czy chociażby pozbycie się dumy i wyciągnięcie ręki. Tworzenie pozorów jest skuteczne na jakiś czas, lecz w końcu na niby doskonałym życiu pojawiają się rysy i może się ono rozpaść jak domek z kart. Plącze dzieje bohaterów i z pewnością nie ułatwia im niczego.To pierwsza opowieść Kasi, w której głównym bohaterem jest więcej niż jedna osoba, lecz bez problemu sobie z tym poradziła. Fabuła jest dopracowana w najmniejszym stopniu, wątki są przemyślane i na tyle rozpisane, by ciekawiły, troszkę rozjaśniły sytuacje, lecz ich koniec na pewno jeszcze nie nastąpił, autorka pozostawiła mnie z mnóstwem pytań i domysłów. Akcja toczy się niespiesznie, lecz za to zaskakuje, nigdy nie wiadomo z kim spotkamy się w kolejnym akapicie i czego tym razem dowiemy się o danej osobie. Pomimo znacznej ilości bohaterów wszystko w głowie się układa i nie ma mowy, by się pogubić w tym kto jest kim. Ponadto w tym tytule ujawnia się miłość autorki do ogrodnictwa, każdy świeży epizod jest zapoczątkowany opisem jednego gatunku róży, a i w samej treści jest wiele o uprawie ogródków. Osobiście się tym nie interesuje i troszkę poszczególne elementy mi się dłużyły, lecz nie mogłam nie zauważyć tego, jak Bulicz-Kasprzak umiejętnie splotła prace w ziemi z życiem, całość doskonale ze sobą współgra i się nawzajem uzupełnia.Kolejnym plusem jest fakt iż każda postać jest dopieszczona. Dopracowani, realnie przedstawieni, różniący się jak tylko to możliwe, pełni kontrastu, potrafili zaskoczyć. Posiadają wady a także zalety, nie są idealni, popełniają błędy, robią głupie rzeczy i czasem trzeba wiele czasu, by zaczęli się na nich uczyć. Są tacy realni i wielowymiarowi, widać, że autorka poświęciła im wiele uwagi. Każdy zapadł mi w pamięć, jeden bohater mniej, drugi bardziej zdobył moją sympatię, lecz wszyscy mieli własne przysłowiowe „pięć minut”.Lubię twórczość Kasi, ponieważ porusza tematy nieźle słynne zwykłym ludziom, bohaterowie nie są szaleńczo bogaci i wyjątkowo piękni, ą jak ja i setki innych osób. Autorka pisze… swojsko. Bez problemu zagłębiłam się w treść, z ciekawością przewracałam kolejne strony i chłonęłam zdanie po zdaniu. Zżyłam się z bohaterami, przeżywałam wraz z nimi ich wzloty i upadki. Powoli odkrywałam kolejne tajemnice, pragnienia i intrygi. Książka ebook jest również skarbnicą zdań skłaniających do zadumy, wyjątkowo trafnych i jakby o nas samych. Do tego te zakończenie, jak można było postawić ostatnią kropkę w takim momencie? No jak? Nie wiem jak przetrwam do premiery „Szlachetnych pobudek”, już tupie i podskakuje niecierpliwie.„Dom na skraju” to niewątpliwie bardzo udany początek sagi o losach mieszkańców ulicy Różanej. Ludzi z krwi i kości, których dzieje z biegiem lat nawzajem się ze sobą splotły. Opowieść wielowątkowa, o codziennych troskach, miłości, przyjaźni, przeszłości, teraźniejszości i przeszłości.