Początek lat dwudziestych XX wieku. Berlin. Bohaterem jest rosyjski młody emigrant, pisarz - Fiodor Konstantinowicz. Wrażliwy, twórczy mężczyzna, ma idealny zmysł obserwacyjny, zwłaszcza trafnie potrafi ocenić drugiego człowieka. Ciężko jednoznacznie omówić fabułę tej książki, bowiem Nabokov dotyka tu wielu zagadnień. Zagłębimy się w kwestie duchowe, polityczne, psychologiczne, literackie, miłosne. To też istna gratka dla fanów rosyjskich książek, gdyż dużo tu odnośników do tego typu literatury. Osobiście dość trudno i powoli czytało mi się tę powieść. Napisana jest w sposób, który wymaga niemałego skupienia i najlepiej znajomości niektórych rosyjskich faktów, żeby w pełni docenić polemikę autora z czytelnikiem i zrozumienie tego, co chciał nam przekazać. Mimo tych problemów, nie żałuję, że przeczytałam tę książkę i cieszę się, że mogłam poświęcić jej własny czas. Polecam!