Recenzje

• Małgorzata Gucma

  2018-03-20

  super!!!!

• Aga Grzeec

  2018-03-20

  Nie mogłam się oderwać od książki. Ujmująca historia napisana bardzo ciekawie. Gorąco zalecam lekturę na ciepły wakacyjny wieczór !!!

• MARTA KACZMARCZYK

  2018-03-20

  Nie pamiętam kiedy zabrakło mi słów na temat przeczytanej książki, jak to się wydarzyło tym razem. Postaram się jednak zebrać moje szalejące myśli. ”Córka Cieni Siedem szmacianych lat” - to pierwsza z trzech części opowieści o losach bohaterów, którzy pojawiają się na łamach pierwszej części. Głównym bohaterem, ale nie najistotniejszym jest Adam. Jest on studentem ostatniego roku historii i wraz z kumplami wyrusza na wakacje w Bieszczady. Ponieważ paru dniach wędrówki gubią się w lesie, czego wynikiem jest odnalezienie małej, zapomnianej chatki. Chatka jest o tyle dziwna, że nie wygląda na zamieszkałą ze względu na grubą warstwę kurzy, lecz w zamian za to wygląda na opuszczoną nagle, w pośpiechu. Adam zauważa równo ułożone szmaciane lalki leżące na podłodze a także stary pamiętnik. Postanawia przygarnąć zeszyt nie mówiąc o niczym swoim przyjaciołom. Chłopak zaczyna zatapiać się w historie zapisaną na łamach poblakłych już kart. Autorką pamiętnika okazuje się Magdalena. To młoda kobieta, pochodząca z Konstancina, a okres w którym pisała pamiętnik to czasy przedwojenne. Pamiętnik coraz bardziej zaciekawia młodego studenta, na tyle, że nie potrafi o niczym innym myśleć. Lecz nie ma się czemu dziwić. Historia Magdaleny jest ciekawa i zaskakująca. Magdalena jako młoda dziewczyna, zakochuje się w Piotrze. Miłości tej jednak przeciwstawia się ojciec dziewczyny, dlatego razem z chłopakiem postanawiają uciec i zacząć życie z dala od rodziny. Matka kobiety w tym okresie nie wypowiada się na temat jej nowo poznanej miłości, gdyż sama nieustanna się po raz drugi matką, w związku z czym ma na głowie opiekę ponad Stasiem, bratem Magdaleny. Kobieta postanawia wyrzec się wszelkich luksusów, które do tej pory otaczały ją z wszelkich stron. Razem z Piotrem uciekają z niewielkim dobytkiem upchanym w małe walizeczki. Po kilkudniowej tułaczce, po doznaniu głodu i noclegu pod gołym niebem trafiają w głusze bieszczadzką, gdzie spotykają niezłych ludzi. Są nimi ksiądz wraz z gosposią, którzy to opowiadają im własną historie. Równocześnie ksiądz postanawia udzielić młodej parze ślubu i obdarować ich wyjątkowymi prezentami. Są to pies – Popiół a także chatka ukryta daleko w lasie, do której nie sposób trafić bez mapy. Kłopotem jedynym jaki się pojawia to zbliżająca się woja, o której bohaterzy nie są świadomi, ze względu na brak kontaktu z cywilizacja. Zaczynają nowe życie. Życie, które miało być szczęśliwe, a okazało się tragedią. ” Bieszczady będą praktycznie wyludnione. A co się stanie z Piotrem? Magdaleną?” Zachęcam do zapoznania się z poruszającą dogłębnie historią, która na długo pozostaje w czytelniku. Autorka poza dziejami bohaterów, które są burzliwe i momentami tragiczne, przybliża czytelnikowi też temat ukraińskich bojowników, którzy w czasie II Wojny Światowej opanowali wschodnie rejony Polski. Opis ich brutalnych zachowań i poczynań omówionych w książce, kontrastują z cywilami zza wschodniej granicy. Autorka nie przedstawia jedynie okrutnego obrazu narodu ukraińskiego, który stał się postrachem pod koniec wojny. Przedstawia również krzywdy, jakie sami Ukraińcy doznali od własnych obywateli. Historia w książce pdf jest napisana dość lekko, jednak temat poruszany w książce pdf jest bardzo ciężki co równoważy jej odbiór. Czyta się jak zatrzymaną w kadrze wojennych i powojennych lat zdjęcie w barwach sepii. „Przeszłość tutaj wnika w teraźniejszość, dominuje, nie pozwala o sobie zapomnieć.” Jedyne jakie mam zastrzeżenie do książki to okładka. Niestety nie podoba mi się. Wręcz powiem, że początkowo wręcz mnie zniechęciła. Wiem, wiem, nie ocenia się ebooków po okładek, jednak spoglądając na tę, postawiła bym ją na całkiem innej półce przed przeczytanie. Porusza dość ważne, mocne sprawy. Dotyczy losów wojennych, jednak okładka tego nie wyraża.

• Malioh

  2018-03-20

  Powiedzieć, że "Siedem szmacianych dat" jest bardzo dobrą książką, to zwykłe niedomówienie. Jest doskonała. Niesamowita. Pełna wzruszeń i napięcia. Tragiczne dzieje bohaterów w niezwykle ciężkich czasach są tak obrazowo opisane, że bez żadnego wysiłku z naszej strony stajemy się niespodziewanie częścią życia Magdaleny, Piotra i Juliany. Jesteśmy tam, przeżywamy razem z nimi te podłe czasy w niezwykle mrocznych i zagadkowych warunkach.Adam - współczesny bohater tej książki - nie był w stanie oderwać się od dziennika opisującego życie Magdaleny w samotnej chacie w środku dzikiego bieszczadzkiego lasu. A ja wcale mu się nie dziwię. Kiedy choć na chwilę odkładałam książkę, by zająć się czymś innym, moje myśli natychmiastowo do niej wracały.Ewa Cielesz idealnie zbudowała klimat i napięcie w tej książce. Dawno nie czytałam tak niesamowitej historii. Z niecierpliwością czekam na kolejne części tej trylogii.