Już od pierwszych stron dużo się dzieje. Twórca kontynuuje wydarzenia z poprzedniego tomu, gdy statek spotkał się z wrogiem i przekazał odpowiedź na ultimatum. Od tamtego czasu wraca do domu i ciągle unika pułapek. W finalnej walce tej ucieczki mężna załoga Cumberland'a wygrywa z przeważającymi siłami wroga eliminując statek za statkiem. W ostatnim tomie trylogii Honsinger skupił się na pozostałych bohaterach odysei. Cieszy fakt, że nawet drugoplanowi bohaterowie mają interesujące tło. Innym zabiegiem znanym już z poprzedniego tomu było ukazanie relacji międzyrasowych z obcą rasą Pfelung. Twórca nie naszkicował sztywnych granic wszechświata, zatem do poznania jest jeszcze cała galaktyka, o czym pisze przy okazji jednej z akcji - ludzie są świadomi istnienia innych imperiów, z którymi nie mają styczności. I w końcu ciekawie pokazany rozdział oczami wojowniczej rasy Krag, która za cel postawiła sobie zniszczenie ludzkości. Wojna ta umotywowana religijnym dogmatem przeraża i wzorowana jest na współczesnych wydarzeniach. Trzeci tom pokazuje wysoki poziom, lecz wobec poprzedniego odczuwa się pewien spadek formy. Napięcie jest budowane przez cały czas czytania książki, lecz miałem wrażenie jakby pod koniec twórca specjalnie wyhamował i kolejne wydarzenia omawiał bez rozmachu dając znać, że zbliża się koniec. Przynajmniej tej historii.