Recenzje

• Paweł Janik

  2018-03-20

  Bardzo wciągająca. Super dostawa. Wszystko super.

• saskia

  2018-03-20

  Jedna wiedziała aż za nieźle czym są łzy i ból, jej pieśni oddawały wszystko to czego doświadczyła. Druga miała świat u swych stóp, gdy tańczyła nikt nie umiał oderwać od niej wzroku. Ich przyjaźń była światełkiem w tunelu, kiedy wydawało się, że nie ma już nadziei na lepsze jutro. Los czasem dużo odbiera, lecz daje w zamian coś bezcennego … Gdzieś między murami miejskimi Sewilli i brzegiem rzeki Gwadalkiwir Milagros poznawała świat, pełen zagrożeń i groźny dla Cyganki, ale jakże intrygujący i odmienny od domowej Triany. Odważna, wesoła i wygadana kobieta jest przeciwieństwem małomównej i wycofanej Caridad. Wyzwolona niewolnica, z dala od plantacji i podobnych do niej ludzi czuje się zagubiona. Hiszpańska ziemia nie powitała ją z otwartymi ramionami, wprost przeciwnie, poznała nieznaną i narzuconą jej ojczyznę od najgorszej strony. Przypadek albo przeznaczenie połączyło te dwie dziewczyny więzami przyjaźni, niespotykanymi zbyt nierzadko w otoczeniu, w którym przyszło im żyć. Taneczny rytm i niespokojne pieśni oddawały to co czuły, lecz Milagros dopiero nieustanna u progu swego życia, głodna uczuć i zakochana w kimś, kogo powinna unikać i dopiero miała dowiedzieć się do czego jest zdolna w imię miłości. Caridad przyjmuje to co przynosi los ze spokojem, dobro budzi jej zdziwienie, zło poznała aż za nieźle i nie jest zdziwiona gdy ponownie w nią uderza. Czy będzie dane tym dziewczynom zaznać szczęścia? Triana i Madryt dały im chwile radości i wiele smutku, taniec a także śpiew zapewniły poklask, lecz i zwróciły na nie uwagę niewłaściwych oczu. Los zahartował Milagros i Caridad, dużo za nimi, a przed nimi zakurzone drogi Hiszpanii a także przyszłość pełna tanecznych kroków i pieśni, wnikających w dusze i umysły. Pełna pasji, namiętności, lecz i bólu a także cierpienia, „Bosonoga królowa” nie pozostawia obojętnym, nie pozwala na bezmyślne przewracanie stron książki, wciąga czytelnika w wir zdarzeń dając mu miejsce w pierwszym rzędzie niesamowitego przedstawienia. Ildefonso Falcones po raz następny zabrał mnie w niesamowitą podróż w przeszłość, osiemnastowieczna Hiszpania z jego perspektywy to nie monumentalne malowidło, ale pełen emocji, ruchu, muzyki i kolorów portret ludzi żyjących zgodnie z swoimi zasadami. Sewilskie i madryckie kręte uliczki, z ubogimi domami a także pełne przepychu pałace i uznane deski teatralne znajdą się na drodze głodnej życia i uczuć Milagros a także cichej Caridad. Dwie, całkowicie różnorakie od siebie pod każdym względem, dziewczyny a także świat, który bez zapytania ich o zgodę wyznaczył im miejsce w społeczeństwie, na takich fundamentach mogło powstać dużo książek, lecz Ildefonso Falcones stworzył unikatową opowiadanie kipiącą od uczuć, gwałtownie przechodząca od radości do bezbrzeżnego smutku, czasem pokazująca śmiech przez łzy i miłość przeradzającą się w nienawiść. „Bosonoga królowa” jest pełnym rozmachu widowiskiem, porywającym i zmuszającym do poznania losów dziewczyn i mężczyzn, których egzystencję dziejopisarze pomijają albo lekceważą, a kryjące się za ich sylwetkami wyjątkowe historie, gdzie główną rolę odgrywają miłość, przyjaźń, duma i honor a także ich antagonizmy przemilczają. Wśród barwnych postaci czas płynie szybko, podobnie zmieniają się ścieżki, jakie podsuwa im los, raz są królami życia, raz doświadczają bólu i poznają gorzki smak zdrady. Twórca słowami oddaje nie tylko emocje, ale i świat jaki dawno przestał istnieć, a przetrwał może jedynie w wspomnieniach przekazywanych z matki na córkę. Pulsujący, głośny, pełen pieśni mówiących o ranach i bliznach, kolorowy, pełen bosonogich tancerek i śpiewaczek o niezwykłych, przejmujących głosach.

• Agnieszka Rogowska

  2018-03-20

  Ciekawa, choć nie wciąga tak jak Katedra w Barcelonie. niezła pozycja dla kogoś, kto nie ma ochoty na intelektualny wysiłek, a jedynie chce zająć czas czytaniem.