Recenzje

• Magda Wosik

  2018-03-22

  fantastyczna rozrywka, piękne lepieje, moskaliki, limeryki autorstwa Wisławy Szymborskiej

• Wasio

  2018-03-22

  W maju tego roku przeczytałem doskonały tomik poezji Wisławy Szymborskiej „Rymowanki dla wielkich dzieci”, który zawiera zestaw żartobliwych wierszy poetki. Studiując bibliografię Pani Wisławy znalazłem jeszcze jedną, wydaną już po jej śmierci książkę, w której znalazły się wszystkie niewydane wcześniej tego rodzaju utwory poetyckie. Ta książka ebook to „Błysk rewolwru”. Wisława Szymborska narodziła się 2.07.1923 r. w Kórniku. Od 1929 r. mieszkała w Krakowie. W latach 1945–1948 studiowała filologię polską i socjologię na Uniwersytecie Jagiellońskim. Debiutowała w 1945 roku wierszem „Szukam słowa”, ogłoszonym w dodatku do „Dziennika Polskiego”. W latach 1953-1981 pracowała w krakowskim tygodniku „Życie Literackie”, gdzie prowadziła dział poezji i stałą rubrykę Lektury nadobowiązkowe (wznowioną potem na łamach dodatku do „Gazety Wyborczej” − „Gazeta o Książkach”). Jej wiersze zostały przetłumaczone na nad czterdzieści języków. Publikowała także przekłady poezji, głównie z francuskiego i niemieckiego. W 1991 r. Szymborska otrzymała Nagrodę im. Goethego. W maju 1995 r. Uniwersytet Poznański nadał jej tytuł doktora honoris causa. W 1996 Wisława Szymborska otrzymała nagrodę polskiego PEN Clubu a także literacką nagrodę Nobla. W 2001 r. została członkiem honorowym American Academy of Arts and Letters. W 2011 r. uhonorowano ją najwyższym odznaczeniem państwowym − Orderem Orła Białego. Prywatnie wielka wielbicielka Andrzeja Gołoty, skrzydełek z KFC i nałogowa palaczka. Zmarła 1.02.2012 r. w Krakowie. Tomik zaczyna się od wstępu przyjaciela Pani Wisławy, krakowskiego poety Bronisława Maja. Dla mnie jest on przydługi i napisany zbyt trudnym mową jak na książkę, która zawiera lekką w czytaniu twórczość naszej noblistki. I to jest moja jedyna uwaga, co do tego zbioru poezji, ponieważ dalej jest tylko lepiej. Całość składa się z czterech rozdziałów, które są ułożone chronologicznie, dzięki czemu możemy zobaczyć jak ewaluowała twórczość Szymborskiej. Pierwszy epizod zawiera początki twórczości poetki. Znajdziemy tutaj laurki dla mamy, rysunki, pierwsze wiersze (w tym prześliczny „Nihil novi sub sole”) i jedyny zachowany utwór w gatunku zbliżonym do powieści – tytułowy „Błysk rewolwru”. Noblistka, bowiem wspominała, że w dzieciństwie chciała zostać powieściopisarką. Ciekawostką są reprodukcje rękopisów poetki w dodatku z dość licznymi błędami ortograficznymi. Drugi epizod to początki zabawy Wisławy Szymborskiej ze słowem. Mamy tu Moskaliki: Kto powiedział, że Kitajcy Czują do nas pociąg skryty, Wróci cały prócz jajcy Spod zakładu świętej Zyty. Następnie Słownik wyrazów obelżywych. Zawiera on kilkaset słów powszechnie uważanych za obraźliwe. Czy znasz Szanowny czytelniku takie słowa jak: popyrtaniec, ciurlak albo okurwiołek? I pomyśleć, że taki spis popełniła przyszła laureatka Nagrody Nobla 🙂 Dalej znajdziemy cykl Na rybach z K.: Przedłużając żywot krówki, Nie żryj nigdy pasztetówki. Później mamy wierszyki o kotce Kornela Filipowicza: Przyszła Kizia zjadła pstrąga i lubieżnie się przeciąga Na końcu zaś znajdziemy Anatomię w książce pdf telefonicznej: Kiszka Cecylia, Nosal Urszula Pięta Zygfryd itp. W trzeciej części znajdują się utwory gatunkowe. Na początku mamy doskonały utwór „Spowiedź królowej”.W Następnie Limeryki Pewien dendrolog aż do Pruszcza wybrał się myśląc, że tam puszcza. na miejscu odkrył rzecz potworną: zabudowania, ziemię orną i tylko żonę, co się puszcza. Później są Epitafia: Tu złożyli zwłoki Treli, ponieważ lepszego nic nie mieli. Moje ulubione Altruiki: Oszczędzając chuć buhaja, sam go zastąp tego maja. Adoralia: Chciałem Adorować Kasię, lecz puścić nie chciała się. I doskonałe Lepieje hotelowe: Okolice mamy ładną, lecz pokojówki kradną. Ostatni rozdział, to przede wszystkim idealna „Księga pamiątkowa prof. Andrzeja Białasa” i przezabawne „Listy Parkingowego”. Na samym końcu tomiku znajdziemy bardzo wzruszający, ponieważ chyba ostatni wierszyk, jaki napisała poetka na kilka tygodni przed śmiercią: Holendrzy to genialna nacja, ponieważ wiedzą, co trzeba zrobić, kiedy znika naturalna oddychacja! „Błysk rewolwru” to bardzo przyjemna lektura na jeden wieczór. Pochłania się ją dynamicznie i z dużą przyjemnością. Bardzo bym chciał, aby okazało się, że Wisława Szymborska napisała jeszcze więcej takich utworów i aby ujrzały one światło dzienne, ponieważ czytanie takich perełek, to czysta przyjemność. Teraz muszę zapoznać się z bardziej poważną twórczością królowej polskiej poezji. Chłopczykowi pochodzi z mojego bloga: www.oczytany.eu