Recenzje

• Agnieszka Chmielewska-Mulka

  2018-03-22

  Narodził się w 1757 roku, jako syn pończosznika. Był poetą, malarzem i rytownikiem. Jednym z najbardziej oryginalnych autorów tamtych (a może także i obecnych) czasów. Jednak jego dziwne (można nawet powiedzieć nadprzyrodzone) wizje spowodowały, że wielu zaczęło wątpić w jego poczytalność i owoce jego zdumiewającego talentu pozostały w przeważającej mierze nieznane...Cieszy fakt, że Peter Ackroyd zdecydował się napisać jego biografię. Twórca usiłuje tu wyjaśnić niezwykłość jego geniuszu. Nie proste to zadanie. Narracja prowadzi czytelnika od dzieciństwa Williama Blake'a poprzez lata jego praktyki jako rytownika i nauki w Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych. Wreszcie po jakimś okresie dotrzeć można do lat jego dojrzałości twórczej (gdy stworzył takie dzieła jak "Pieśni niewinności", "Pieśni doświadczenia", "Jeruzalem" i "Milton"). Trzeba jednak zaznaczyć, że twórca skupia się bardziej na omówieniu jego malarstwa niż poezji. Jednak mimo to przytacza wiersze Blake'a. Można jednak odnieść wrażenie, że nie traktuje tu twórcy-poety zbyt poważnie. Oko cieszą natomiast zamieszczone tu licznie (aż 127) kolorowe i czarno-białe ilustracje jego obrazów i rycin.Ackroyd wyraźnie tu wyznacza kontury życia, pracy, osobowości i sposobu bycia Blake'a. Stara się zrozumieć go jako człowieka i zbadać wpływ społeczeństwa na jego twórczości. Przedstawia jego życie wewnętrzne, rozwijające się projekty artystyczne. Przybliża dość szczegółowo poszczególne etapy jego procesu artystycznego. Warto wspomnieć o tym, że William Blake wciąż unowocześniał własną sztukę, pozostawiając niesamowitą różnorodność technik i form. Dziwi natomiast to, że wizje twórcy i spirytyzm zostały tu potraktowane dość fragmentarycznie mimo, że to właśnie one były inspiracją Blake'a. Dodatkowo warto wspomnieć o tym, że Ackroyd umiejscowił historię w XVIII-wiecznym Londynie pełnym radykalizmu i mistycyzmu. Mieście, które dla bohatera tej książki było miejscem cudów. Biograf cały czas podkreśla wręcz intymną relację łączącą twórcę z Londynem. Niekiedy ta rozległa wiedza o mieście sprawia, że ta pozycja może niektórym przypominać odrobinę przewodnik turystyczny. Warto odnotować, że dużo miejsca poświęcono tu także historii chrześcijaństwa.Styl Ackroyda wydaje się informować bez informowania. Nie da się nie zauważyć, że twórca ma tendencję do ciągłego uzasadniania alienacji Williama Blake'a. Niekiedy narracja zatrzymuje się na dłużej a ramy czasowe tu analizowane są dość rozległe. Stąd można odnieść wrażenie, że nie dużo się tu dzieje. Ten fragmentaryczny marazm może niektórych zirytować czy nawet znudzić. Złośliwe komentarze, w paru miejscach lekceważące czy protekcjonalne na temat wizji Blake'a nie brzmią przyjaźnie. Na plus można zaliczyć tu bogatą bibliografię (źródła nowsze i starsze) podzieloną na dostępną w języku polskim i obcym, indeks osobowy i liczne anegdoty. Bardzo męczące okazało się dla mnie wielokrotne zaglądanie (taka ciekawska ze mnie osóbka) do zamieszczonych na końcu książki przypisów...

• KarolaC

  2018-03-22

  Biograf rzadko podejmuje próbę interpretowania dzieł Blake’a, skupia się raczej na przedstawieniu sposoby twórczej Blake’a, opisie życia artysty, eksponowaniu zdarzeń, które znalazły odzwierciedlenie w jego twórczości, i zobrazowaniu, jak sztuka Blake’a koresponduje z jego doświadczeniami. Ackroyd wspomina w różnorakich miejscach o mitologii Blake’a – pomiędzy innymi postaci Albiona – lecz nie systematyzuje fragmentów stworzonej przez artystę wizji kosmogonii i swoistego systemu filozoficznego Blake’a. Zainteresowani zgłębianiem tych zagadnień zmuszeni będą szukać informacji w innych źródłach.Na koniec kilka słów o polskiej edycji Blake’a od wydawnictwa Zysk i S-ka. Książkę przetłumaczyła Ewa Kraskowska. I długie i krótsze elementy dzieł Blake’a cytowane przez Ackroyda możemy czytać zarówno w angielskim oryginale, jak i polskim przekładzie. Najbardziej słynny wiersz Blake’a, Tygrys, mamy tu aż w czterech różnorakich tłumaczeniach. Moim ulubionym przekładem nieodmiennie pozostaje odsłona Stanisława Barańczaka. W nad pięćsetstronicowym tomie znajdziemy również mnóstwo czarno-białych i kolorowych fotografii dzieł Blake’a.[...]Fragment recenzji pochodzi z bloga Czepiam się ebooków