W naszym świecie mamy do czynienia z dwoma zjawiskami: z przegadaniem i z minimalizacją słów. Konieczność mówienia o niczym podczas kilkunastu godzin na wielu szkoleniach zmusza „specjalistów” do rozbierania kłopotów na części, dochodzenia do wiedzy okrężną drogą (Dzisiaj u władzy mistrzowie słowa. Okrągłego). Z drugiej strony pojawiają się reklamy, które w okresie paru sekund muszą przekonać do chęci posiadania. Poza emocjami nie dostaniemy tam ani refleksji, ani chwili wytchnienia. Świat gna, a my musimy za nim nadążyć.W minimalistyczny nurt wpisują się aforyzmy. Czasami zdanie albo dwa mają zmusić nas do innego spojrzenia na świat. Nie jest ono jednak naznaczone pędem. Słowo pisane pozwala nam na chwilę refleksji. Brak dynamicznie następujących wizualizacji sprawia, że pozwalamy swoim mózgom na wyobraźnię. Pusta przestrzeń, brak opisów sprawia, że zatrzymujemy się ponad spostrzeżeniami, z którymi możemy się zgadzać albo przeciwko nim buntować. Nie ulegamy napływowi kolejnych słów, lecz zatrzymujemy się i myślimy.Tomik Wojciecha Edmunda Zielińskiego „Aforystycznie” jest bardzo najbliższy twórczości Henryka Berezy, który dążąc do minimalizmu ścieśniał świat do dwóch wierszy zmuszających do odmiennego spojrzenia na świat albo uwypuklenia pewnych jego atrybutów. U doktora etyki owe spostrzeżenia poruszają kwestie relacji międzyludzkich. Wkrada się w nie dystans do dorobku myśli ludzkiej a także tworzonych umów społecznych, relacji zawodowych, kształtowania światków naukowych i ich popkulturowości, w którym nie zabraknie idoli (Ujrzałem kolejną gwiazdę na firmamencie nauki./ Szczęśliwie istnieją jeszcze inne nieba).Bardzo ważnym „rozdziałem” jest szereg aforyzmów dotyczących polityki, od której nie jesteśmy w stanie uciec. Przez relacje społeczne nasze zanurzenie w polityczności dopada nas wbrew naszej woli. Twórca pochyla się ponad zjawiskami, które atakują nas przez media i uczestnictwo w życiu małych społeczności. Wszystko w życiu sprowadza się do języka i umiejętności przekonywania do swojego, w którym inne i inność pozostaje zdyskredytowana. Całość postrzeżeń na temat myślenia, nauki, relacji międzyludzkich idealnie podsumowuje aforyzm: Poza życiem nic mi nie dolega.„Aforystycznie” Wojciecha Edmunda Zielińskiego to wymagający zbiór. W okresie pędu od grubych tomów, długich przemów, przekonujących sloganów, wbijających się w podświadomość reklam aforyzmy zmuszają do myślenia, analizy i pojawiania się olśnień. Powiedzenie głośno tego, co dużo z nas odczuwa i co nas drażni wywołuje uczucie ulgi.Tę niewielką, lecz treściwą książkę zalecam każdemu, kto w wolnej chwili jest w stanie zdobyć się na odrobinę refleksji i spojrzenia na nasze realia z boku. Zestaw „Aforystycznie” idealnie nadaje się do czytania w trakcie podróży, kiedy po jednym przeczytanym zdaniu możemy sobie pozwolić na oderwanie oczu od kartki i przemyślenia.