Strona 1 Strona 2 Spis treści Karta tytułowa. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 7 Karta redakcyjna . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 8 Podziękowania . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 10 Rozdział pierwszy. UTHAS . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 12 Rozdział drugi. CYWEN . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 16 Rozdział trzeci. VERADIS . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 23 Rozdział czwarty. MAQUIN . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 34 Rozdział piąty. CORBAN . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 44 Rozdział szósty. MAQUIN . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 55 Rozdział siódmy. LYKOS . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 62 Rozdział ósmy. EVNIS . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 73 Rozdział dziewiąty. CORBAN . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 85 Rozdział dziesiąty. TUKUL . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 96 Rozdział jedenasty. CYWEN . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 100 Rozdział dwunasty. EVNIS . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 109 Rozdział trzynasty. CAMLIN. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 112 Rozdział czternasty. FIDELE. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 119 Rozdział piętnasty. VERADIS . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 122 Rozdział szesnasty. EVNIS. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 128 Rozdział siedemnasty. CORBAN . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 133 Rozdział osiemnasty. CYWEN . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 140 Rozdział dziewiętnasty. MAQUIN . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 145 Rozdział dwudziesty. CYWEN . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 157 Rozdział dwudziesty pierwszy. CAMLIN. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 165 Strona 3 Rozdział dwudziesty drugi. VERADIS . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 172 Rozdział dwudziesty trzeci. UTHAS . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 184 Rozdział dwudziesty czwarty. CORBAN . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 191 Rozdział dwudziesty piąty. CORALEN . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 197 Rozdział dwudziesty szósty. CYWEN . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 201 Rozdział dwudziesty siódmy. CORBAN . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 208 Rozdział dwudziesty ósmy. FIDELE . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 216 Rozdział dwudziesty dziewiąty. VERADIS . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 219 Rozdział trzydziesty. UTHAS . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 227 Rozdział trzydziesty pierwszy. CORBAN . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 232 Rozdział trzydziesty drugi. MAQUIN . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 238 Rozdział trzydziesty trzeci. CAMLIN . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 245 Rozdział trzydziesty czwarty. CYWEN . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 251 Rozdział trzydziesty piąty. EVNIS . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 255 Rozdział trzydziesty szósty. VERADIS . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 259 Rozdział trzydziesty siódmy. CYWEN . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 263 Rozdział trzydziesty ósmy. CORBAN . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 270 Rozdział trzydziesty dziewiąty. FIDELE . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 281 Rozdział czterdziesty. CORALEN . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 286 Rozdział czterdziesty pierwszy. UTHAS . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 289 Rozdział czterdziesty drugi. MAQUIN . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 291 Rozdział czterdziesty trzeci. LYKOS . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 298 Rozdział czterdziesty czwarty. MAQUIN . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 302 Rozdział czterdziesty piąty. LYKOS. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 307 Rozdział czterdziesty szósty. CORBAN . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 311 Rozdział czterdziesty siódmy. VERADIS . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 316 Rozdział czterdziesty ósmy. CORBAN . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 325 Strona 4 Rozdział czterdziesty dziewiąty. UTHAS . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 329 Rozdział pięćdziesiąty. CORBAN . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 331 Rozdział pięćdziesiąty pierwszy. EVNIS . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 335 Rozdział pięćdziesiąty drugi. MAQUIN . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 346 Rozdział pięćdziesiąty trzeci. CORBAN . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 352 Rozdział pięćdziesiąty czwarty. VERADIS. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 359 Rozdział pięćdziesiąty piąty. FIDELE . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 368 Rozdział pięćdziesiąty szósty. CAMLIN . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 375 Rozdział pięćdziesiąty siódmy. MAQUIN. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 383 Rozdział pięćdziesiąty ósmy. CYWEN . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 391 Rozdział pięćdziesiąty dziewiąty. TUKUL . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 398 Rozdział sześćdziesiąty. CORBAN . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 407 Rozdział sześćdziesiąty pierwszy. MAQUIN . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 420 Rozdział sześćdziesiąty drugi. FIDELE . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 426 Rozdział sześćdziesiąty trzeci. CORBAN . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 432 Rozdział sześćdziesiąty czwarty. VERADIS . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 441 Rozdział sześćdziesiąty piąty. CORALEN. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 450 Rozdział sześćdziesiąty szósty. TUKUL . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 454 Rozdział sześćdziesiąty siódmy. CYWEN. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 461 Rozdział sześćdziesiąty ósmy. CORBAN. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 465 Rozdział sześćdziesiąty dziewiąty. MAQUIN . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 472 Rozdział siedemdziesiąty. CAMLIN . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 478 Rozdział siedemdziesiąty pierwszy. VERADIS . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 481 Rozdział siedemdziesiąty drugi. CORBAN . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 483 Rozdział siedemdziesiąty trzeci. VERADIS . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 490 Rozdział siedemdziesiąty czwarty. CORBAN . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 494 Rozdział siedemdziesiąty piąty. CORALEN . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 501 Strona 5 Rozdział siedemdziesiąty szósty. CORBAN . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 504 Rozdział siedemdziesiąty siódmy. LYKOS . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 507 Rozdział siedemdziesiąty ósmy. CORBAN . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 509 Rozdział siedemdziesiąty dziewiąty. VERADIS . . . . . . . . . . . . . . . . . . 517 Rozdział osiemdziesiąty. MAQUIN . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 522 Rozdział osiemdziesiąty pierwszy. CORBAN . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 530 Rozdział osiemdziesiąty drugi. FIDELE. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 534 Rozdział osiemdziesiąty trzeci. CORBAN . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 539 Rozdział osiemdziesiąty czwarty. CYWEN . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 547 Rozdział osiemdziesiąty piąty. CAMLIN . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 551 Rozdział osiemdziesiąty szósty. MAQUIN . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 556 Rozdział osiemdziesiąty siódmy. CORBAN . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 560 Rozdział osiemdziesiąty ósmy. TUKUL . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 565 Rozdział osiemdziesiąty dziewiąty. CORBAN . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 568 Rozdział dziewięćdziesiąty. CORALEN . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 580 Rozdział dziewięćdziesiąty pierwszy. TUKUL . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 582 Rozdział dziewięćdziesiąty drugi. CORBAN . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 589 Rozdział dziewięćdziesiąty trzeci. LYKOS. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 594 Rozdział dziewięćdziesiąty czwarty. CORBAN. . . . . . . . . . . . . . . . . . . 601 Rozdział dziewięćdziesiąty piąty. VERADIS . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 611 Rozdział dziewięćdziesiąty szósty. MAQUIN . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 615 Rozdział dziewięćdziesiąty siódmy. CYWEN . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 623 Rozdział dziewięćdziesiąty ósmy. CAMLIN . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 628 Rozdział dziewięćdziesiąty dziewiąty. CORBAN . . . . . . . . . . . . . . . . . 638 Rozdział setny. MAQUIN . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 644 Rozdział sto pierwszy. VERADIS . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 648 Rozdział sto drugi. UTHAS . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 656 Strona 6 Rozdział sto trzeci. TUKUL . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 661 Rozdział sto czwarty. FIDELE. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 668 Rozdział sto piąty. CYWEN . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 671 Rozdział sto szósty. CORALEN . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 675 Rozdział sto siódmy. MAQUIN . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 678 Rozdział sto ósmy. CORBAN . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 681 Rozdział sto dziewiąty. UTHAS . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 684 Rozdział sto dziesiąty. CYWEN. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 690 Rozdział sto jedenasty. MAQUIN . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 693 Rozdział sto dwunasty. CORBAN . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 698 Rozdział sto trzynasty. CAMLIN . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 702 Rozdział sto czternasty. CYWEN . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 708 Rozdział sto piętnasty. MAQUIN . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 714 Rozdział sto szesnasty. CAMLIN . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 720 Rozdział sto siedemnasty. CORBAN . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 728 Rozdział sto osiemnasty. CYWEN . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 733 Rozdział sto dziewiętnasty. CORBAN . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 735 Rozdział sto dwudziesty. CORBAN . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 743 Postacie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 747 Ziemie wygnańców – Mapa . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 753 Strona 7 Strona 8 Tytuł oryginału: Valour. The Faithful and the Fallen – Book Two Copyright © 2014 by John Gwynne Copyright for the Polish translation © 2018 by Wydawnictwo MAG Redakcja: Anna Włodarkiewicz Korekta: Magdalena Górnicka Ilustracja na okładce: Paul Young Opracowanie graficzne okładki: Piotr Chyliński Projekt typograficzny, skład i łamanie: Tomek Laisar Fruń Wydanie II ISBN 978-83-7480-835-4 Wydawca: Wydawnictwo MAG ul. Krypska 21 m. 63, 04-082 Warszawa tel./fax 228134743 e-mail: [email protected] www.mag.com.pl Wyłączny dystrybutor: Firma Księgarska Olesiejuk Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością S.K.A. ul. Poznańska 91, 05-850 Ożarów Maz. tel. 227213000 www.olesiejuk.pl Skład wersji elektronicznej: [email protected] Strona 9 Dla Harriett, najdzielniejszej duszy, jaką znam. Dla mamy i taty. Żałuję, że nie możecie tego widzieć. Tęsknię za wami. I oczywiście dla Caroline, za to, że jesteś sobą. Strona 10 Podziękowania Praca nad Męstwem okazała się niezwykłym doświadczeniem. Podobnie jak w przypadku Zawiści skorzystałem z pomocy wielu wspaniałych ludzi. Na początku chciałem podziękować mojej żonie Caroline oraz dzieciom, zarówno za ich wsparcie, jak i za to, że znosili moje humory, gdy myślami wciąż przebywałem na Ziemiach Wygnanych. Muszę również podziękować agentowi, Johnowi Jarroldowi, za wiarę w moje powieści oraz cenne rady. John, łączysz w sobie znakomitego profesjonalistę i równego faceta, a w naśladowaniu Michaela Caina nie masz sobie równych. Dziękuję także mej krwiożerczej redaktorce w Tor UK, Julie Crisp, za jej niecodzienny talent, dzięki któremu była w stanie nadać moim wysiłkom konkretny kształt, oraz za życzliwość, z jaką od początku podchodziła do Wiernych i Upadłych. Dziękuję wspaniałemu zespołowi Team Tor UK oraz Jessice Cuthbert-Smith, redaktorce, która pracowała nad tekstem, za pieczołowitość, z jaką dbała o szczegóły. Dziękuję także wszystkim, którzy wzięli do ręki Męstwo i poświęcili sporo swego czasu na czytanie tej niemałej w końcu książki! Są to Mark Roberson, Rhiannon Ivens, Sadak Miah (wybaczam ci to, że tak długo nawet nie tknąłeś Zawiści) oraz Edward i William Gwynne, którym jestem winien wdzięczność za szczególne zaangażowanie, łącznie z odegraniem większości scen bitewnych z powieści. Ich trud miejscami wymagał sięgnięcia po plastry. Strona 11 Nastała wojna wieczna między Wiernymi a Upadłymi, Gniew nieskończony zstąpił do świata ludzi. Niosący Światło wypełza z kotła, w ciało obleczony, Zrywa kajdany i wojna znów się budzi. Dwaj zrodzeni z krwi, pyłu i popiołu dokonają Wyboru Między Ciemnością a Światłem. Czarne Słońce utopi ziemię w krwi, Zaś Jasna Gwiazda musi odnaleźć Skarby. Poznacie ich po mianach. Rodobójca, Mściciel, Przyjaciel Olbrzymów, Jeździec Draigów, Mroczna Moc przeciwko Niosącemu Blask. Jeden z nich będzie Falą, a drugi Skałą na rozszalałym morzu. Jeden z nich wezwie tarczę i burzę na swe rozkazy, Za drugim Czyste Serce i Czarne Serce staną. U boku jednego pojedzie Ukochana, Obok drugiego podąży Mszcząca Dłoń. Za jednym staną Zrodzeni z Mocy, szlachetni Ben-Elim, Skupieni wokół Wielkiego Drzewa, Za drugim zbiorą się Wyklęci, złowieszczy Kadoshim, Którzy próbują przekroczyć most I rzucić świat na kolana. Wypatrujcie ich, gdy świat obiegnie wezwanie Najwyższego Króla, Gdy wojownicy cienia wyruszą na szlak, Gdy opustoszeje Telassar, otoczony białymi murami, Gdy na północy zostanie odnaleziona księga, Gdy białożmije wyroją się z gniazd, Gdy Pierworodni odbiorą to, co zostało utracone, Gdy przebudzą się uśpione Skarby. Tak ziemia, jak i niebo wykrzyczą ostrzeżenie, zwiastując Wojnę Rozpaczy. Krwawe łzy popłyną z kości ziemi, a gdy zima dobiegnie połowy, Jasny dzień stanie się czarną nocą. Strona 12 Rozdział pierwszy UTHAS Rok 1142 Ery Wygnańców Wygnańców,, Księżyc Narodzin Wykonany z czarnego żelaza, ogromny kocioł spoczywał na podwyższeniu na samym środku ogromnej komnaty. Na ścianach zatknięto pochodnie jarzące się błękitnym światłem, które tu i ówdzie rozpraszało ciemności. W cieniach wokół nich wiły się złowieszcze, wydłużone kształty. Uthas z olbrzymów Benothi podszedł do kotła. Jego cień przesuwał się po ścianie. Wszedł po stopniach podwyższenia i się zatrzymał. Kocioł był całkiem czarny i wydawał się zasysać, wręcz pochłaniać blask pochodni, nie dając nic w zamian. Jedynie przez krótką chwilę można było odnieść wrażenie, że zadrżał i zadygotał lekko niczym chore serce. Olbrzyma dobiegła prośba, wypowiedziana stłumionym głosem przez kogoś, kto stanął na progu komnaty, ale nawet nie drgnął. Stał i wpatrywał się w kocioł. – Co tam? – odezwał się w końcu. – Nemain cię wzywa, Uthasie. Mówi, że Śniąca się budzi. Olbrzym westchnął i odwrócił się, by wyjść z komnaty. Zatrzymał się jednak jeszcze na moment i musnął palcami zimne podbrzusze kotła. Zamarł. – Co się dzieje?! – zawołał z progu jego przyboczny, Salach. Uthas przechylił głowę na bok i zamknął oczy. Głosy, pomyślał. Głosy mnie wzywają. – Nic – mruknął, nie wiedząc, czy usłyszał, czy też wyczuł szepty ze środka kotła. – Jeszcze nie teraz – powiedział cicho i oderwał palce od zimnego żelaza. Strona 13 Z cieni wyłonił się ogromny, pełzający kształt, który zastąpił idącemu olbrzymowi drogę i owinął się wokół niego. Był to żmij o lśniących, białych łuskach, który uniósł płaski łeb i przyjrzał mu się zimnymi, bezdusznymi oczami. Uthas zatrzymał się i w milczeniu pozwalał żmijowi zasmakować w swoim zapachu. W jego sercu zaczął już narastać niepokój, ale w końcu białożmij odpełzł. Uthas patrzył, jak jego potężne mięśnie napinają się przy każdym ruchu, jak podążał ku cieniom, by dołączyć do reszty lęgu. – Chodźmy więc – rzucił olbrzym, mijając Salacha. – Wiesz, jak to jest z Nemain. Lepiej, żeby nie czekała za długo. Przeszli we dwóch obok pilnujących wejścia strażników o ponurych minach, ubranych w futra i zbroje. W ciszy wędrowali korytarzami Murias, ostatniej twierdzy Benothi, wykutej i wydrążonej pośród szarej, spowitej mgłami krainy, aż dotarli do szerokich schodów, pnących się w ciemność. Wkrótce Uthas zaczął narzekać pod nosem, gdy w jego kolanie odezwał się stary ból. – Bitseach – zaklął, myśląc o Nemain, czekającej na niego na samym szczycie najwyższej wieży. Podążający za nim Salach zachichotał. W końcu stanęli przed drzwiami komnaty strzeżonej przez Sreng, przyboczną królowej. Salach powitał ją skinieniem głowy, a ona otworzyła przed nimi drzwi. Komnata była skromnie umeblowana. Nie znajdowało się w niej wiele sprzętów poza ogromnym, nakrytym futrami łożem, na którym spoczywała kobieta, smukła, szczupła i mokra od potu. Jej ciało co rusz przeszywały serie drgawek. Na krześle obok łóżka siedział ogromny, siwowłosy mężczyzna, który trzymał ją za rękę. Spojrzał na Uthasa i Salacha, wchodzących do komnaty. W miejscu jednego z oczu znajdowała się poszarpana, brzydka blizna. – Witaj, Jednooki. – Uthas się ukłonił. – Jak się trzyma Śniąca? Balur Jednooki wzruszył ramionami. – Gdzie jest Nemain? – Tu jestem – odpowiedział kobiecy głos. Uthas spojrzał ku przeciwnej ścianie, gdzie w zwieńczonym łukiem przejściu stała samotna olbrzymka, opromieniona bladym blaskiem dnia. Była to Nemain, królowa olbrzymów Benothi. Na balkonie za jej plecami Strona 14 gromadziły się kruki, z których jeden wskoczył jej na ramię. – Moja pani. – Uthas pochylił głowę. – Witaj z powrotem – odpowiedziała Nemain. Jej mlecznobiałą, kanciastą twarz okalały długie kosmyki koloru zmierzchu. – Czy przynosisz jakieś wieści? – Dużo się dzieje na południu – odparł Uthas. – Narvon toczy wojnę z Ardanem, a wojownicy Cambrenu maszerują na wschód. – Urwał i odetchnął głęboko. Kolejne słowa zamarły mu na ustach. Obawiał się odpowiedzi, którą spodziewał się usłyszeć. – Nasi wrogowie walczą sami ze sobą. Nadeszła pora, by zaatakować i odebrać to, co należy do nas. Proszę, Nemain, wydaj rozkaz!, błagał ją w myślach. Oszczędź mi tego, co będę musiał zrobić, jeśli odmówisz. Nemain uśmiechnęła się bez wesołości. – Mielibyśmy uderzyć na południe? Jesteśmy pognębionym, wytępionym narodem, Uthasie, i sam dobrze o tym wiesz. Jest nas zbyt niewielu, by obsadzić tę fortecę, nie mówiąc już o krainach południa, które kiedyś należały do nas. Poza tym, stoi teraz przed nami inne zadanie. Znów wyszła na balkon, a Uthas westchnął i podążył za nią. Zimne powietrze kąsało jego skórę. Skalna ściana, z której wyrósł balkon, opadała ostro ku ziemi, spowita u stóp kłębami mgły. W oddali ciągnęły się ciemne, granitowe skały i białe połacie śniegu, spod którego tu i ówdzie wyłaniał się sztywny wrzos. Wokół balkonu kołowały kruki, unosząc się na podmuchach wiatru. Jeden z nich zakrakał i skręcił, by wylądować obok Nemain. Królowa w zamyśleniu pogładziła go po łebku, a ten zakłapał dziobem w odpowiedzi. – A co się dzieje na zachodzie? – spytała. – Co z Domhainem? – O tym akurat wiemy niewiele. – Uthas wzruszył ramionami. – Przypuszczam, że Eremon się starzeje i cieszy się z tego, że nie musi się niczym zajmować. Ten bandraoi Rath stoi nam jednak na drodze – parsknął. – Nie poddaje się. Poluje na naszych zwiadowców i najeżdża nasze ziemie na czele swoich łowców olbrzymów. Polała się już krew. – Ach – zasyczała Nemain, a jej oczy błysnęły czerwienią. – O niczym nie marzę bardziej niż o dniu, gdy wyruszę na czele armii i odbiorę to, co utraciliśmy! Gdy przypomnę Rathowi o tym, dlaczego nas nienawidzi. Strona 15 – No to na co czekamy?! – zawołał Uthas. Jego krew zaczęła krążyć żywiej, a w sercu zajaśniała nadzieja. – Nie możemy ruszyć na wojnę – przypomniała Nemain. – Musimy strzec kotła. Nie możemy dopuścić do tego, by ktokolwiek jeszcze zrobił z niego użytek. Nie może wpaść w niepowołane ręce. Dla Uthasa te słowa były równie bolesne jak uderzenie młotem. Decyzja królowej określiła jego przyszłość. – Ale musimy wiedzieć, co się dzieje za granicami. Domhain nie może skrywać przed nami swych tajemnic. Weźmiesz oddział i wyruszysz na południe, by poznać plany Eremona. – Jak rozkażesz, moja pani – rzekł Uthas. – Sam dobierz ludzi, ale nie zabieraj ze sobą zbyt wielu. Silny oddział niewiele ci da, lepiej, byś był w stanie szybko się przemieszczać. I nie zwracaj na siebie uwagi Ratha. – Postąpię zgodnie z twoją wolą. Z komnaty za ich plecami dobiegł przenikliwy krzyk. Kobieta, która jeszcze przed chwilą leżała na łóżku, siedziała teraz wyprostowana, a pociemniałe od potu włosy kleiły się do jej twarzy. Wytrzeszczone oczy lśniły dziko. Balur złapał ją za rękę i szeptał coś do niej. – Ethlinn, co widziałaś? – zapytała Nemain. Blada kobieta nabrała tchu, drżąc na całym ciele. – Nadchodzą – szepnęła. – Kadoshim są coraz bliżej. Czują obecność kotła. Czarne Słońce chce, by stali się cieleśni. Idzie po kocioł. Strona 16 Rozdział drugi CYWEN Cywen przebudziła się powoli, jakby stopniowo zalewana przez falę świadomości. Najpierw ocknęło się jej czucie. Tępy, pulsujący ból w głowie, ramieniu, biodrze. Bolało ją całe ciało, ale w tych miejscach najbardziej. Potem zaczęła słyszeć. Ciche jęki i postękiwania, czyjeś głośne kroki, chropowaty szelest, jakby ktoś wlókł wielki ciężar. Krzyk mew i odległy szum morza. Próbowała otworzyć oczy, ale jedno z nich zaropiało i powieki nie chciały się rozchylić. Blask słońca wbił się w głąb jej głowy niczym ostrze noża. Gdzie ja jestem? Rozejrzała się i dostrzegła wojowników w czerwonych płaszczach, którzy wlekli ciała po wybrukowanym kamieniami dziedzińcu, pozostawiając rozmazane, krwawe ślady. Ciała lądowały na wielkim stosie nieopodal. Niespodziewanie przytłoczyły ją wspomnienia. Rozmowa na murze z Marrockiem, Evnis na dziedzińcu, wojownicy w czerni w twierdzy, otwierające się bramy, Conall... Poczuła coś miękkiego pod sobą i naraz uświadomiła sobie, że leży na ciele jakiejś kobiety, nieruchomym i wpatrującym się w nią pozbawionym życia wzrokiem. Poderwała się niezdarnie i zatoczyła, gdy świat zawirował na moment wokół niej. Kamienna Brama stała otworem, a na moście trwał ożywiony ruch. Wśród ludzi, którzy opuszczali fortecę bądź do niej wracali, przeważali ci w czerwonych płaszczach Narvonu. Bladoniebieskie niebo brudziły kolumny czarnego dymu, szarpane przez lekki wiatr znad morza tak, że Strona 17 trudno było rozpoznać, gdzie kończył się dym, a zaczynało niebo. Bitwa została przegrana. Dun Carreg wpadło w ręce wroga. Wtedy inna, nowa myśl przecięła mgłę, która wypełniała umysł Cywen. Moja rodzina. Spojrzała na rozrzucone wokół ciała i przypomniała sobie upadek wraz z Conallem, ale nie widziała go nigdzie pośród zmarłych. Przez myśl przemknęły jej oblicza mamy i taty, a potem Corbana i Gara. Gdzie się wszyscy podziali? Nikt jej nie przeszkadzał, gdy opuściła dziedziniec i ruszyła uliczkami przed siebie, przyglądając się zabitym. Wszędzie natrafiała na ciała, czasami pojedyncze, kiedy indziej spiętrzone w stosy w miejscach, gdzie trwały najbardziej zacięte walki; niektóre wciąż były splecione w makabrycznym uścisku. Kierowała się w głąb fortecy, a z każdym jej krokiem smród dymu i ognia stawał się intensywniejszy. Sama nie wiedząc jak, dotarła do stajni, gdzie natrafiła na sporą grupę wojowników w czerwonych płaszczach, zajmujących się przestraszonymi, rozglądającymi się dziko końmi. Na wybiegu dostrzegła Tarczę, ogiera Corbana, ale chwilę później koń znikł w kłębowisku innych. Gdzie jest Gar?, zastanawiała się Cywen. Szła przed siebie jak we śnie, wpatrując się w twarze poległych, szukając wśród nich członków swej rodziny. Czuła ulgę za każdym razem, gdy kolejne pozbawione życia oblicze okazywało się obce. Nie ustawała jednak w poszukiwaniach, owładnięta coraz większym szaleństwem, aż uświadomiła sobie, że dotarła na niewielki dziedziniec przed salą biesiadną. Wznosiła się tam jeszcze jedna sterta trupów, większa niż ta przed Kamienną Bramą. Wszędzie dookoła Cywen widziała rannych wojowników, brudnych od popiołu i krwi. W kącie dostrzegła kilkunastu mężczyzn w szarych szatach Ardanu, pokonanych, skupionych razem, niektórych poranionych. Strzegł ich oddział króla Owaina. Z wnętrza sali biesiadnej dobiegał dziki lament. Dziewczyna dostrzegła ludzi wynoszących coś dużego – blat stołu bądź drewnianą ściankę, którą następnie z głuchym stuknięciem oparto o jedną z kolumn przy wejściu. Do desek przytwierdzono ludzkie ciało, zalane krwią, ale nadal rozpoznawalne. Cywen poczuła gwałtowny skurcz. Strona 18 Król Brenin. Wisiał z kołyszącą się głową i wykrzywionymi ramionami, z nadgarstkami i kostkami przybitymi do desek. W jego klatce piersiowej ziała krwawa jama. Cywen wypluła żółć na poplamione krwią kostki bruku. Wokół powoli opadały płatki popiołu, przypominające czarny śnieg. Otarła usta i potykając się, podeszła do wejścia, wpatrzona w ciało Brenina. – Proszę cię, Elyonie, Ojcze Ojców – modliła się – ocal mą rodzinę. Zatrzymała się przed trupem króla i trwała tak, wpatrzona w niego, aż potrącił ją jakiś wojownik i nakazał zejść sobie z drogi. Smagnęła go niechętnym spojrzeniem. Z sali biesiadnej znów dobiegły jakieś odgłosy. W środku trwało zamieszanie. Krzykom wielu mężczyzn odpowiadał głuchy warkot. Burza? W ułamku sekundy Cywen znalazła się w środku i zamrugała, by jej oczy szybciej dostosowały się do ciemności. W sali panował nieład. Stoły i krzesła leżały przewrócone, a kolumny i belki były poczerniałe od ognia. Pod sufitem nadal kłębił się dym po dopiero co ugaszonym pożarze. Uwagę dziewczyny przyciągnęli jednak przede wszystkim ludzie, którzy się tam zgromadzili. Ujrzała Owaina rozmawiającego z Nathairem, a wokół niego grupkę odzianych na czarno wojowników, którzy natarli na bramy. Towarzyszyli im również Evnis oraz Conall. Cywen poczuła nagły przypływ gniewu, a jej dłoń odruchowo sięgnęła po nóż, ale skrzywiła się, przypomniawszy sobie, że wykorzystała wszystkie ostrza podczas walki zeszłej nocy na murach. Chwilę później dojrzała powód zamieszania, który przyciągnął jej uwagę jeszcze na dziedzińcu. Grupa wojowników otaczała coś, co warczało i kłapało szczękami. – Zabij to i tyle – rzekł jeden z nich. Wśród ludzkich postaci dziewczyna dostrzegła błysk ostrych, białych zębów, płaski pysk i brązowe, pręgowane futro. – Buddai – szepnęła i podbiegła bliżej, przepychając się między wojownikami. Ci utworzyli półokrąg wokół psa. Buddai stał naprzeciwko nich z pochylonym łbem i obnażonymi kłami. Strona 19 Cywen wyhamowała, łapiąc równowagę. Buddai obrócił ku niej wielki łeb i kłapnął szczękami, ale nagle ją rozpoznał. Zaskomlał i zamerdał ogonem niepewnie, nie wiedząc, jak zareagować na widok kogoś znajomego w miejscu przepełnionym śmiercią, kogoś, kto należał do jego watahy. Dziewczyna skoczyła w stronę psa, otoczyła go ramionami i wtuliła twarz w jego futro. Trwała tak przez dłuższą chwilę, a jej łzy wsiąkały w psią sierść. Po chwili cofnęła głowę, odepchnęła pysk liżącego ją po twarzy psa i spojrzała w dół. – A więc to dlatego tu jesteś – szepnęła. Jej ojciec leżał na podłodze. Jego oczy były szkliste i bez życia, a ciało pokrywały rozliczne rany. Zaschnięta krew zdążyła już poczernieć. Szlochając, Cywen uklęknęła obok ciała Thannona i delikatnie musnęła końcami palców jego policzek. A więc wszyscy zginęli, tak?, pomyślała. Przycisnęła głowę do piersi Thannona. Buddai wtulił się również i trącił pyskiem dłoń wielkiego kowala, która bezwładnie opadła na podłogę. – Dziewczę! – rozległ się czyjś głos. W plecy Cywen wbił się tępy koniec włóczni. – Czego? – Zmykaj stąd! – rzekł mężczyzna, starszy wojownik z siwymi kosmykami w rudej brodzie. – Nie! – odparła Cywen i jeszcze mocniej wtuliła się w ojca. – Musimy wysprzątać tę salę, dziewczę, a ten pies nie pozwala nam się do niego zbliżyć! – Wojownik trącił końcem włóczni but Thannona, na co Buddai warknął głucho. – Jeśli uda ci się zabrać tego psa, to tym lepiej, bo w przeciwnym razie trzeba będzie go zabić. Zabić Buddaia? Tylko nie to... Dość już śmierci..., pomyślała Cywen. – Ja... Tak... – wyjąkała i wytarła nos oraz oczy. Uklęknęła przed psem i przesunęła dłońmi po jego ciele. Jego przednią łopatkę pokrywała zaschnięta krew i zwierzę zaskomlało, gdy dotknęła rany. – Chodź ze mną, Buds – szepnęła. – Bo i ciebie zabiją. Pies przechylił lekko łeb i wpatrywał się w nią, nie rozumiejąc niczego. Cywen wstała, odeszła kilka kroków i zawołała. Ogar niechętnie zrobił krok ku niej, ale obejrzał się na nieżyjącego pana i zaskomlał z żałością. Strona 20 – Chodź! Buds, do nogi! – Cywen poklepała się po udzie i pies tym razem podszedł do niej. Rudobrody wojownik skinął głową i przystąpił do pracy. Nikt nie zwracał na Cywen uwagi. Dziewczyna wydawała się być tylko kolejną, zakrwawioną i brudną uczestniczką nocnej tragedii. Mężczyźni w sali zajęci byli sprzątaniem i opatrywaniem ran towarzyszy. Owain i Nathair wciąż rozmawiali, choć Cywen zauważyła, że przyboczny króla Tenebralu, odziany na czarno wojownik zwany Sumurem, wbił w nią wzrok. – Chodź, Buddai – powiedziała. – Wynośmy się stąd. Odwróciła się ku drzwiom i wtedy na kogoś wpadła. – Uff! – stęknął młodzieniec. – Patrz pod nogi, ty... O, to ty. Cywen zamarła. Człowiekiem, z którym się zderzyła, był Rafe. Syn łowczego wbił w nią wściekłe spojrzenie. Buddai zawarczał i Rafe zrobił krok w tył. Miał wilgotne, przybrudzone popiołem włosy, a pod zaczerwienionymi oczami widniały ciemne plamy. Widać było, że jeszcze przed chwilą ulegał rozpaczy. Odniósł ranę tuż nad kolanem, którą obwiązał postrzępionym bandażem – schnąca krew ściekła aż po jego buty. – To sprawka twego brata – oznajmił, gdy zauważył, że dziewczyna wpatruje się w jego nogę. – Kolejny dług do spłacenia. – Ban... – szepnęła Cywen. Wzmianka o bracie obudziła ból w jej sercu. – A więc on żyje? Ledwo odważyła się wypowiedzieć tę myśl na głos. – Może, ale nie na długo. Dorwiemy go! Dorwiemy ich wszystkich! – Wszystkich? Kogo jeszcze? Moją mamę? Gara? Rafe spojrzał na nią i uśmiechnął się powoli. – A więc zostałaś sama jak palec, malutka? Cóż, przyzwyczaj się lepiej do tego. Cywen poczuła przypływ gniewu. Nigdy dotąd nie nienawidziła nikogo tak jak Rafe’a w tym momencie. Znów sięgnęła po noże i zaklęła w myślach, gdy przypomniała sobie, że przecież ich nie ma. – Ty zdrajco! – zasyczała. – Zdrajca? Wszystko zależy od tego, z której strony na to patrzysz – odparł Rafe, ale mimo to zmarszczył czoło. – Ja widzę to tak, że Evnis