Judith Krantz Tylko Manhattan Oficyna Wydawnicza "Almapress" Warszawa 1991 PWZN "Print 6" Lublin 1995 Adaptacja na podstawie ksi��ki pod tym samym tytu�em wydanej przez Oficyn� Wydawnicz� "Almapress" Warszawa 1991 Dla Steve'a, kt�ry wie doskonale, dlaczego wci�� dedykuj� mu ksi��ki. Z wyrazami nieustaj�cej mi�o�ci. ------------------------- 1. Maxi Amberville, z typow� dla siebie niecierpliwo�ci�, jak zawsze lekcewa��c przepisy, zerwa�a si� z fotela, zanim samolot Concorde znieruchomia�, i pogna�a w�skim przej�ciem do przodu. Inni pasa�erowie zachowywali wynios�y spok�j, jak przysta�o tym, kt�rzy zap�acili podw�jn� cen� za bilet pierwszej klasy z Pary�a do Nowego Jorku i nie odczuwaj� dalszej potrzeby po�piechu. Kiedy mija�a ich w locie, kilka brwi unios�o si� elegancko na widok tak niewybaczalnie �adnej dziewczyny w nieprzystojnym p�dzie. - Czemu trwa to tak d�ugo? - zapyta�a stewardes�. - Jeszcze nie przyjechali�my, madame. - Przyjechali�my? Oczywi�cie, �e przyjechali�my. Niech diabli wezm� te maszyny... wi�cej czasu sp�dzaj� na ziemi ni� w powietrzu. - Maxi zadr�a�a z w�ciek�o�ci, ka�dym calem cia�a, na�adowanego nerwow� energi� i upartym d��eniem do celu, wyra�aj�c dezaprobat� dla Air France. - Mo�e madame zechce wr�ci� na swoje miejsce? - Nie zechc�, do licha. Spieszy mi si�. - Maxi uparcie tkwi�a w przej�ciu. Jej kr�tkie, ciemne, niesforne w�osy tu stercza�y, tam g�st� grzywk� opada�y na czo�o i przys�ania�y oburzon� twarz. Przykuwa�aby uwag� w pokoju pe�nym pi�knych kobiet, gdy� sama uroda stawa�a si� w jej obecno�ci czym� nieistotnym i nieciekawym. W przy�mionym �wietle kabiny p�on�a oczekiwaniem, jak gdyby zaraz mia�a wej�� na sal� balow�. Ubrana by�a w star�, mocno �ci�gni�t� paskiem kurtk� zamszow� w kolorze koniaku i znoszone d�insy wetkni�te w botki na p�askim obcasie, kt�re zawsze nosi�a w podr�y. Pasek torebki przerzuci�a przez rami� jak koalicyjk�, a gdy niecierpliwie odgarnia�a grzywk�, ods�ania�a nad prawym okiem grube pasmo siwizny, z kt�rym przysz�a na �wiat. Concorde zahamowa� wreszcie ze szmerem, a stewardesa z pe�n� godno�ci pogard� patrzy�a, jak Maxi wypada przez nie do ko�ca otwarte drzwi, z paszportem ameryka�skim w wolnej d�oni. Przed najbli�szym punktem kontroli paszportowej Maxi przystan�a i poda�a paszport do sprawdzenia. Urz�dnik otworzy� go, przyjrza� si� fotografii, zacz�� czyta� od niechcenia, a potem z uwag�. - Maxime Emma Amberville? - zapyta�. - Owszem. Czy to nie straszne zdj�cie? Prosz� pos�ucha�, ja si� spiesz�. Nie m�g�by pan tego podstemplowa� i mnie przepu�ci�? Kontroler obserwowa� j� z baczn� rezerw�. Spokojnie nacisn�� par� klawiszy komputera. - Kt�ra - zapyta� wreszcie - jest Maxime Emm� Amberville Cipriani Brady Kirkgordon? - Wiem, wiem. Nazwisko w najlepszym razie niepor�czne. Ale zgodne z prawem. - Mnie ciekawi, dlaczego w pe�nym brzmieniu nie figuruje w tym paszporcie. - Stary paszport by� wa�ny do lata, a ten dosta�am w ambasadzie w Pary�u... Wida�, �e jest nowy. - Czy oficjalnie zmieni�a pani nazwisko? - Oficjalnie? - Maxi poczu�a si� dotkni�ta. - Za ka�dym razem rozwodzi�am si� oficjalnie. Wol� nazwisko panie�skie, wi�c do niego wr�ci�am. Chce pan us�ysze� ca�� histori� mojego �ycia? Wszyscy pasa�erowie tego cholernego samolotu mnie wyprzedz�. Teraz b�d� musia�a czeka� na kontrol� celn�! - Baga�u jeszcze nie wy�adowano - zauwa�y� rozs�dnie. - O to chodzi! Nie mam �adnego baga�u. Gdyby si� pan nie spiera� o moj� ponur� przesz�o��, ju� bym siedzia�a w taks�wce. Och, do jasnej cholery! - j�kn�a rozw�cieczona. Kontroler nadal ogl�da� paszport. Fotografia nie potrafi�a odda� jej elektryzuj�cej �ywotno�ci i cho� przywyk� do z�ych zdj��, ani przez moment nie wierzy�, �e to w�a�nie j� przedstawia. Ukazywa�o g��wnie grzywk� i oboj�tnie u�mi�chni�te usta, podczas gdy stoj�ca przed nim zagniewana kobieta, z w�osami nastroszonymi niczym pi�ra rozz�oszczonego ptaka, mia�a w sobie odwag�, �mia�o��, wi�c musia�by j� zauwa�y� jak rakiet� wystrzelon� przed nosem. Ponadto wygl�da�a za m�odo na osob� zam�n�, a c� dopiero trzykrotnie, cho� s�dz�c po dacie urodzi�a si� przed dwudziestu dziewi�ciu laty. Kontroler niech�tnie przybi� w paszporcie piecz�tk� z dat� 15 sierpnia 1984 roku, po czym go zwr�ci�, ale najpierw zrobi� specjaln� nieczyteln� adnotacj� na odwrocie jej deklaracji celnej. P�ynnym ruchem, ze zwinno�ci� urodzonej mieszkanki Nowego Jorku, Maxi cisn�a torebk� na st� i niecierpliwie rozejrza�a si� za celnikiem. Zgromadzeni w k�cie wielkiej sali, dopijali porann� kaw�, nie spiesz�c si� z rozpocz�ciem pracy. Paru z nich r�wnocze�nie spostrzeg�o Maxi i gwa�townie odstawi�o kubki. Jeden, m�ody i ry�y, wysforowa� si� na czo�o i ruszy� ku niej. - Co ci tak �pieszno, O'Casey? - zapyta� go kolega i przytrzyma� za rami�. - Komu �pieszno? - O'Casey odtr�ci� jego d�o�. - Tak si� sk�ada, �e go��b jest m�j - oznajmi�, szybko podchodz�c do Maxi i w swej determinacji o kilka jard�w wyprzedzaj�c najbli�szego koleg�. - Witamy w Nowym Jorku - powiedzia�. - Hrabina Kirkgordon, o ile mnie wzrok nie myli. - Och, daj spok�j z g�upimi tytu�ami, O'Casey. Wiesz, �e ju� do�� dawno rzuci�am biednego Ch�opczyn�. - Maxi spojrza�a na niego lekko zaniepokojona, r�kami wsparta pod boki. Ma pecha, �e wpad�a w �apy zadufanego w sobie, piegowatego, bynajmniej nie odra�aj�cego Josepha O'Caseya, we w�asnym mniemaniu podobnego do Sherlocka Holmesa. Prawo powinno zabrania� takim jak on urz�dnikom pa�stwowym dr�czenia przyzwoitych obywateli. - Jak�ebym m�g� zapomnie�? - odpar� zdumiony. - Zaraz po rozwodzie pr�bowa�a pani przemyci� mn�stwo nowej garderoby od Saint Laurenta. Zawsze by�a z pani kiepska krawcowa, panno Amberville... bardzo niefachowo poprzyszywa�a pani te etykietki Saksa. Czy nigdy nie przyjmie pani do wiadomo�ci, �e badamy europejskie kolekcje mody, ledwie je sfotografuj�? - Dobrze to o tobie �wiadczy, O'Casey. - Maxi powa�nym skinieniem g�owy wyrazi�a aprobat�. - B�d� o tym pami�ta�. A tymczasem b�d� uprzejmy sprawdzi� mi torebk�. Strasznie si� dzi� spiesz�. - Ostatnim razem spieszy�a si� pani z dwudziestoma butelkami Shalimaru, tymi po dwie�cie dolar�w, a jeszcze przedtem z nowym Patkiem Polo na r�ce, kt�ry nosi�a pani na widoku, bez w�tpienia wspominaj�c histori� skradzionego listu. Ten zegarek ze szczerego z�ota wart by� co najmniej osiem tysi�cy dolar�w. A potem, zaraz, zaraz, nie tak dawno temu chodzi�o o drobiazg, o norki od Fendiego, te przefarbowane na r�owo, kt�re rzekomo kupi�a pani dla zabawy na pchlim targu za nieca�e trzysta dolar�w. Pi�tna�cie tysi�cy dolc�w w Mediolanie, o ile mnie pami�� nie myli. - U�miechn�� si� rad z siebie. - Nie ma to jak pami�� do szczeg��w. - Shalimar by� prezentem dla przyjaci�ki - sprzeciwi�a si� Maxi. - Ja nie u�ywam perfum. - Ale prezenty nale�y wylicza�, jak pisz� w deklaracji - oboj�tnie stwierdzi� O'Casey. Maxi podnios�a na niego wzrok. Te irlandzkie oczy nie wyra�a�y lito�ci. U�miecha�y si�, owszem, lecz nie ca�kiem nieszkodliwie. - Masz absolutn� racj�, O'Casey - przyzna�a. - Jestem niepoprawn� przemytniczk�. Zawsze ni� by�am i przypuszczalnie zawsze b�d�. Nie wiem, dlaczego to robi�, i chcia�abym przesta�. To nerwica. Jestem chora. Potrzebuj� pomocy. Uciekn� si� do niej, gdy b�d� mog�a. Ale przysi�gam, �e tym razem - ten jeden jedyny raz - nic nie mam przy sobie. Przylecia�am w interesach i musz� szybko dosta� si� do miasta. Powinnam ju� tam by�, na lito��. Przeszukaj mi torb� i przepu�� mnie - b�aga�a. - Prosz�. O'Casey bacznie si� jej przygl�da�. Taka by�a �adna, ta ryzykantka, �e na sam widok jej twarzy przesz�y go ciarki. Ca�a reszta, bo jak wszyscy celnicy nauczy� si� odgadywa� wymow� cia�a, niczego w tej chwili nie zdradza�a. B�g raczy wiedzie�, co ona przemyca, je�li potrafi sta� tak niewinnie. - Nie mog�, panno Amberville. - Z �alem pokr�ci� g�ow�. - Kontroler paszport�w zna pani przesz�o�� i zrobi� na deklaracji adnotacj�, wi�c nie wolno pani po prostu przepu�ci�. B�dziemy musieli podda� pani� kontroli osobistej. - Do cholery, przeszukaj przynajmniej torebk�! - za��da�a Maxi, ju� nie tonem petentki. - Oczywi�cie nie trzyma pani tego w torebce. Cokolwiek to jest, musi by� na pani - odpar� O'Casey. - Trzeba b�dzie zaczeka� na celniczk�. Powinna si� stawi� za godzin� czy dwie, a ju� ja dopilnuj�, �eby pani� wzi�a na pierwszy ogie�. - Kontrola osobista? �artujesz! - wykrzykn�a Maxi szczerze zdziwiona. Od dwudziestu dziewi�ciu lat prawie zawsze stawia�a na swoim, wi�c utwierdzi�a si� w przekonaniu, �e jej nie obowi�zuj� zwyk�e zasady. I z pewno�ci� bez jej zgody nikt niczego Maxi Amberville nie zrobi�. Nigdy! Przenigdy. - Nie �artuj� - odrzek� spokojnie O'Casey, z czym� na kszta�t u�mieszku. Maxi popatrzy�a na niego niedowierzaj�co. M�wi� serio, ten maniak na punkcie w�adzy. Ale ka�dy m�czyzna ma swoj� cen�, nawet Joe O'Casey. - Joe - powiedzia�a z g��bokim westchnieniem - znamy si� od lat, prawda? I nigdy nie by�am z�� obywatelk�, co? Skarb pa�stwa lepiej wyszed� na pobieranych ode mnie grzywnach ni� na normalnych op�atach celnych. - To w�a�nie m�wi�, ilekro� pani� przy�api�, ale pani nie chce s�ucha�. - Nigdy nie wwozi�am narkotyk�w, nie pasteryzowanego sera ani salami z zaraz� pyska i racic... Joe... czy mo�emy ubi� interes? - Skala jej g�osu wyra�a�a wszystko, od przymilno�ci do leciutkiej, lecz nieomylnej nieprzyzwoito�ci. - Nie bior� �ap�wek - warkn��. - Wiem - westchn�a. - Wiem a� za dobrze. Ale to twoja sprawa, Joe. Jeste� neurotycznie uczciwy. Nie, ja chc� ubi� interes. - Co to za bzdury, panno Amberville? - M�w do mnie Maxi. Proponuj� rzeteln�, uczciw� wymian�: cia�o za zb�dn� kontrol� osobist�. - Cia�o? - powt�rzy� t�po, cho� dobrze zrozumia� jej intencj� i sama perspektywa tak szczodrej nagrody wystarczy�a, aby zapomnia� o noszonym mundurze. - Oddam ci w�asne cia�o, wolne od c�a, ch�tne, ciep�e, calutkie, Joe O'Casey. - Maxi od niechcenia przesun�a czubkiem palca mi�dzy jego dwoma palcami, nie spuszczaj�c go z oczu. Przes�a�a mu spojrzenie wynalezione przez Kleopatr�, a przez siebie udoskonalone. M�czyzna si� za�ama�. Pozna�a to po rumie�cu tak silnym, �e prawie zakry� piegi. - Dzi� wiecz�r o �smej u P.J. Clarke'a? - spyta�a niemal oboj�tnie. Bez s�owa skin�� g�ow�. W rozmarzeniu zrobi� na torebce znak kred� i gestem wskaza� jej wyj�cie. - Jestem punktualna - rzuci�a Maxi przez rami�, oddalaj�c si� spiesznie - wi�c nie ka� mi czeka�. W dwie minuty p�niej ju� si� odpr�y�a, odchylona na oparcie d�ugiej granatowej limuzyny, w kt�rej czeka� szofer, Elie Franc, znany jako najsprytniejszy i najszybszy w mie�cie. Nie trzeba go by�o namawia� do po�piechu, gdy� tylko patrol drogowy potrafi�by go prze�cign��, a Elie sprytnie omija� policyjne zasadzki. Maxi zerkn�a na zegarek i stwierdzi�a, �e mimo niezno�nie d�ugich formalno�ci po przylocie zd��y na czas. Jeszcze wczoraj rano za�ywa�a w Quiberon w Bretanii musuj�cych k�pieli w gor�cej wodzie morskiej, zalecanych po wyj�tkowo szalonym lecie, kiedy zosta�a przez swego brata Toby'ego wezwana telefonicznie do powrotu na niespodziewane zebranie zarz�du Wydawnictw Amberville'a. Ich ojciec, Zachary Amberville, za�o�yciel wydawnictw swego imienia, zgin�� w wypadku zaledwie przed rokiem. Jego sp�ka nale�a�a do najwi�kszych koncern�w prasowych w Ameryce i zebrania zarz�du by�y zwykle zaplanowane z g�ry. - Nie podoba mi si� ten po�piech, Z�otow�osa - powiedzia� Toby. - W�sz� k�opoty. Przypadkiem co� mi si� obi�o o uszy. Dlaczego nie dosta�a� zawiadomienia? Zd��ysz w tak kr�tkim czasie? - Naturalnie. Sp�ucz� tylko s�l pod prysznicem, z�api� samolot z Lorient do Pary�a, tam przenocuj� i przylec� concorde, kiedy wy w Nowym Jorku b�dziecie jeszcze spali. Nie ma sprawy - odpar�a. I rzeczywi�cie, gdyby nie zw�oka spowodowana przez O'Caseya, by�aby raczej za wcze�nie ni� dok�adnie na czas. Po raz pierwszy od momentu wyl�dowania Maxi zda�a sobie spraw�, �e cho� dzie� jest ch�odny jak na koniec sierpnia, z ka�d� chwil� robi si� cieplej. Zdj�a kurtk� i poczu�a jakie� drapanie w talii, pod paskiem d�ins�w. Zdziwiona si�gn�a r�k� i wy�owi�a cienki platynowy �a�cuszek, kt�ry zapi�a tam przed sze�cioma zaledwie godzinami w swym ulubionym apartamencie w paryskim hotelu Ritza. Z �a�cuszka zwiesza�a si� olbrzymia czarna per�a od Van Cleefa i Arpelsa, oprawiona w dwa pi�ropusze z brylant�w. Co� takiego, pomy�la�a Maxi, wieszaj�c sobie klejnot na szyi. By� p�omiennie barokowy, nies�ychanie bogaty i strasznie rzuca� si� w oczy. Jak�e mog�a zupe�nie o nim zapomnie�? A przecie� grosz zaoszcz�dzony to grosz zarobiony, triumfowa�a w porywie rado�ci, jak kto�, kto dzi�ki oszustwu wygra� w monopol. ------------------------- 2. Elie zahamowa� raptownie przed nowym Budynkiem Amberville'a przy skrzy�owaniu Pi��dziesi�tej Czwartej ulicy z alej� Madisona. Maxi nie czeka�a, a� wysi�dzie i otworzy jej drzwiczki. Zn�w zerkn�a na zegarek, wyskoczy�a z limuzyny i pogna�a przez oszklone atrium, wysoko�ci czterech pi�ter, nie dostrzegaj�c dziesi�tk�w drzew, z kt�rych ka�de kosztowa�o tyle co ma�y samoch�d, nie patrz�c na setki doniczek ze zwisaj�cymi storczykami i paprociami. Nie w g�owie by�a jej botanika, kiedy �ci�ga�a ekspresow� wind�, aby si� uda� na pi�tro dyrekcji do sali konferencyjnej imperium zapocz�tkowanego w roku 1947 przez jej ojca jednym ma�ym magazynem handlowym. Rozsun�a ci�kie drzwi i stan�a jak wryta na widok zebranych, r�kami wsparta pod boki, w rozkroku, w pozie, jak� nieraz przybiera�a, odk�d nauczy�a si� sta� prosto. Nie wszystko na �wiecie dzia�o si� zawsze po jej my�li, co uzasadnia�o g��boki sceptycyzm. - Po co to zebranie? - zwr�ci�a si� do grupy starszych redaktor�w, wydawc�w i dyrektor�w handlowych w momencie ciszy, jaka poprzedzi�a okrzyki zdziwienia i powitania. Wiedzieli jednak tyle co ona i wielu przygna�o do miasta przerywaj�c urlopy. R�nica polega�a na tym, �e ich zawiadomiono o zebraniu, podczas gdy ona dowiedzia�a si� o nim przypadkiem. Niejednokrotnie opuszcza�a takie zebrania, na kt�re normalnie j� zapraszano, nies�ychane by�o natomiast to, �e nie dosta�a zawiadomienia. Drobny, dandysowaty, siwow�osy m�czyzna od��czy� si� od reszty i podszed� do niej. - Pavka! - wykrzykn�a rado�nie Maxi, �ciskaj�c Pavk� Mayera, dyrektora artystycznego dziesi�ciu czasopism Wydawnictw Amberville'a. - Co si� dzieje? Gdzie moja matka i Toby? - Chcia�bym to wiedzie�. Nie lubi� podr�owa� w po�piechu z Santa Fe, �e nie wspomn� o opuszczeniu wczorajszej opery. Twojej matki jeszcze nie ma - odrzek� Pavka. Zna� i kocha� Maxi od jej urodzenia, rozumia�, �e ca�e jej skomplikowane �ycie polega na czerpaniu wszelkich uciech dost�pnych na naszej planecie. Obserwowa� j� w okresie dorastania i przypomina�a mu poszukiwacza z�ota, gor�czkowo przenosz�cego si� z jednej dzia�ki na drug�, tu znajduj�cego uncj� czy dwie kruszcu, tam tylko bezwarto�ciowe kamyki, i szybko ruszaj�cego gdzie indziej, wci�� w poszukiwaniu tej �y�y czystego z�ota - czystej zabawy - tej wielkiej z�otodajnej �y�y, na kt�r�, jak wiedzia�, dotychczas nie natrafi�a. Ale nie traci�a wiary w jej istnienie i Pavka Mayer nie w�tpi�, �e je�li kto� j� znajdzie, tym kim� b�dzie Maxi. - Wszystko to wygl�da mi bardzo dziwnie - mrukn�a Maxi. - Mnie tak�e. Ale powiedz, ma�a, co robi�a� przez ca�e lato? - Och, to co zwykle... �ama�am serca, odstawia�am numery, dr�czy�am playboy�w, nie przestrzega�am uczciwych regu� gry, by�am na wysokich obrotach, dotrzymywa�am kroku z�otym m�odzie�com. Wiesz, Pavka kochany, takie moje zwyk�e letnie zabawy, jako� wychodzi�am na swoje, tu i tam pouwodzi�am... nic powa�nego. Pavka ogarn�� j� spojrzeniem do�wiadczonego dyrektora artystycznego. Cho� tak dobrze j� zna�, zawsze go troch� zdumiewa�a - i jakby lekko pora�a�a pr�dem - sama jej fizyczna obecno��, bo Maxi by�a jako� realniejsza od innych ludzi, bardziej osadzona w rzeczywisto�ci. Wzrostu zaledwie �redniego, oko�o pi�ciu st�p i sze�ciu cali, pi�knie zbudowana, nie zajmowa�a w�a�ciwie du�o miejsca, lecz sw� mesmeryczn� energi� wytwarza�a wok� siebie wibruj�c� przestrze�. Z figur� wielkiej kurtyzany z belle epoque, szczup�a w talii, o znakomitych bujnych piersiach i kr�g�ych biodrach, nie przyt�acza�a zmys�owo�ci�, a m�ski, piracki, �mia�y styl ubrania dodawa� jej kobieco�ci. Jej zielonych ponad wszelkie oczekiwania oczu, dok�adnie barwy jadeitu - �wie�ych, roziskrzonych i czystych - nie m�ci�a troska. Pavka wiedzia�, �e istoty Maxi nie da si� uchwyci� na zdj�ciu, bo nie ma tej surowej budowy kostnej niezb�dnej do fotografii, ale nie m�g� napatrzy� jej ciemnym prostym brwiom, zawsze uniesionym w lekkim wyrazie zdziwienia nad figlarnymi, patrz�cymi przed siebie oczami. Jej delikatnie uformowany nosek by�by klasyczny, gdyby si� troch� nie zadziera� do g�ry, dzi�ki czemu min� mia�a dowcipn� i o�ywion�, za� siwe pasmo w�os�w podkre�la�o czer� wieczy�cie potarganej, kapry�nie opadaj�cej, g�stej, kr�tkiej grzywy. Pavk� jednak najbardziej poci�ga�y usta Maxi. Dolna warga nieco odchylona jakby w u�miechu, g�rna wygi�ta w kszta�cie �mia�ego �uku, z male�kim pieprzykiem na lewo od g��bokiego rowka po�rodku. To usta prawdziwej czarodziejki, m�wi� sobie ze znawstwem m�czyzny, kt�ry ponad pi��dziesi�t lat z wzajemno�ci� kocha� kobiety. Pavka nadal zachwyca� si� Maxi, gdy drzwi ponownie si� otwar�y i wszed� Toby Amberville. Maxi podbieg�a do brata. - Toby - szepn�a, zanim przystan�� w p� kroku, otworzy� ramiona i przygarn�� j� do siebie. Przez d�ug� chwil� tuli�a si� do niego w milczeniu, wznosz�c ku niemu twarz, tak �e mogli si� pociera� nosami. - Co si� dzieje, Toby? - zapyta�a cicho. - Nie wiem. Od kilku dni nie mog� si� skontaktowa� z matk�. To zagadkowe, ale chyba si� dowiemy. �wietnie wygl�dasz, ma�a - doda� i zwolni� u�cisk. - Kto to m�wi? - Ja. Czuj� to w twoich w�osach. Policzki masz opalone s�o�cem wysokog�rskim, nie southampto�skim. I przyby�o ci ze trzy czwarte funta tu, w po�ladkach. Bardzo przytulnie. - Delikatnym ruchem odsun�� j� od siebie i szed� dalej, jej brat, zaledwie o dwa lata starszy, brat, kt�ry wi�cej o niej wiedzia� na podstawie dotyku jej d�oni czy wypowiedzianych przez ni� trzech s��w ni� ktokolwiek inny na �wiecie. Toby Amberville, wysoki, na poz�r niespo�yty m�czyzna, by� powa�ny i skupiony, przez co wygl�da� na wi�cej ni� swoje trzydzie�ci jeden lat. Na pierwszy rzut oka nie przypomina� Maxi, ale podobnie jak ona ca�kowicie wype�nia� przestrze�. Jego wra�liwe i pe�ne usta zdawa�y si� zaprzeczeniem silnej brody, upartej determinacji budz�cej l�k wielu os�b, mimo i� �mia� si� beztrosko i cechowa�a go krzepka, zdrowa uroda. Wok� bursztynowych oczu zaczyna�y mu si� rysowa� zmarszczki b�d�ce dla niezbyt bystrego obserwatora oznak� zeza albo kr�tkowzroczno�ci u cz�owieka, kt�ry jest zbyt pr�ny, aby nosi� okulary. Maxi oci�ga�a si� z ty�u i patrzy�a, jak swobodnym, pewnym krokiem idzie do krzes�a pozostawionego mu z woli ojca, gdy sko�czy� dwadzie�cia jeden lat, krzes�a czekaj�cego podczas ka�dego zebrania zarz�du i zajmowanego coraz rzadziej, w miar� jak choroba, barwnikowe zwyrodnienie siatk�wki, czyni�a post�py i traci� wzrok. Czy stosunkowo nie zmienione jest widzenie lunetowe? - zastanawia�a si� Maxi. Trudno by�o powiedzie�, co Toby widzi, a czego nie widzi, bo cech� tej choroby jest zmienno�� wzroku zale�nie od otaczaj�cych warunk�w, od odleg�o�ci i k�ta widzenia, od tego, czy �wiat�o jest jaskrawe, czy przy�mione, i od dziesi�ciu innych czynnik�w, tak absolutnie nieprzewidzianych, �e czasami widzia� dok�adnie, co tym trudniejszym do zniesienia czyni�o powr�t do niemal zupe�nej �lepoty. Ale Toby to znosi�, pogodzi� si� ze swoim stanem, o ile to by�o mo�liwe, my�la�a Maxi s�uchaj�c, jak brat wita si� z r�nymi osobami, kt�re natychmiast poznaje i do kt�rych si� zwraca na d�wi�k ich g�osu. Zapomnia�a na moment, dlaczego jest w tym du�ym pokoju, i pogr��y�a si� w tkliwych rozmy�laniach o bracie. - Maxime. - Jej imi� wym�wi� g�os o s�abym brytyjskim akcencie, srebrzysty g�os, tak pi�kny, �e Maxi zadr�a�a. Tylko na g�os matki podskakiwa�a, a przecie� brzmia� tak, jakby go nigdy nie podnoszono, aby wyda� rozkaz, poprosi� o przys�ug�, a c� dopiero wyrazi� gniew. G�os o tak pewnej i wdzi�cznej tonacji, pe�en tak ch�odnego, gi�tkiego uroku, osi�ga� wszystko - czy prawie wszystko - czego w�a�cicielka zapragn�a. Maxi dodaj�c sobie odwagi obr�ci�a si� na powitanie matki. - Kiedy przyjecha�a�, Maxime? - zapyta�a Lily Amberville nieco zdziwiona. - My�la�am, �e jeszcze je�dzisz na nartach w Peru. Albo w Chile? - Odgarn�a na bok grzywk� c�rki dobrze znanym pieszczotliwym gestem, kt�ry �wiadczy� o sta�ej dezaprobacie dla tej fryzury. Maxi poczu�a pr�ny gniew, od lat nie wyra�any s�owami. Czemu, my�la�a, tylko matka wywo�uje we mnie uczucie, �e jestem brzydka? Lily Amberville, od trzech dziesi�cioleci otoczona aur� uwielbienia, tak jak bardzo nieliczne spo�r�d bogatych i wspania�ych wielkich pi�kno�ci, obj�a c�rk� godnie jak kr�lowa, a Maxi odwzajemni�a u�cisk ze zwyk�� mieszanin� z�o�ci i ut�sknienia. - Jak si� masz, mamo. Wygl�dasz wspaniale - powiedzia�a zgodnie z prawd�. - Szkoda, �e nie zawiadomi�a� nas o przyje�dzie. - Lily nie odwzajemni�a komplementu i jakby pu�ci�a go mimo uszu. Sprawia�a wra�enie niemal zdenerwowanej, u�wiadomi�a sobie Maxi, cho� to s�owo nigdy nie kojarzy�o si� z Lily. Zdenerwowanej i do�� napi�tej. - Chyba co� si� pokr�ci�o, mamo. Nie zawiadomiono mnie o dzisiejszym zebraniu. Nie mia�abym o nim poj�cia, gdyby nie telefon Toby'ego... - Najwyra�niej trudno by�o si� skomunikowa�... mo�e jednak usi�dziemy - niejasno odpar�a Lily Amberville i odp�yn�a, pozostawiaj�c Maxi w drzwiach. Podszed� do niej Pavka Mayer. - Usi�d� przy mnie, ty diable. Jak cz�sto trafia mi si� taka okazja? - "Diable"? Nie widzia�e� mnie dwa miesi�ce - o�wiadczy�a Maxi ze �miechem. - Mog�am si� przecie� poprawi�. - Diabe� - obstawa� przy swoim Pavka, kiedy przechodzi�a za nim przez pok�j. Bo jak inaczej, my�la�, opisa� jej kwintesencj�, jej ci�to��, werw�, dociekliwo��, czujno�� i talent do przysparzania k�opot�w, fascynuj�cych k�opot�w, kt�rych ani by nie chcia�, ani nie m�g� unika�? - Poprawi�? Moja Maxi? - zakpi�. - Czy mam s�dzi�, �e siedmiu krasnoludk�w da�o ci t� zdumiewaj�c� czarn� per��, bo taka by�a� niewinna, taka nietykalna, taka czysta, tak podobna do Kr�lewny �nie�ki? - W�a�ciwie tylko jeden, i to absolutnie normalnego wzrostu - odrzek�a bez wstydu Maxi i szybko schowa�a po raz wt�ry zapomnian� per�� w wyci�cie bluzki. Taka bi�uteria na pewno nie nadaje si� do noszenia w dzie�. Nim zaj�a miejsce obok Pavki, czyja� d�o� zbyt mocno schwyci�a j� za rami�. Odwr�ci�a si� raptownie, sztywna z niezadowolenia. Jej stryj, Cutter Dale Amberville, m�odszy brat jej ojca, pochyli� si� i uca�owa� j� w czo�o. - Co tu robisz, Cutter? - zapyta�a ch�odno. - Lily prosi�a mnie, bym przyszed�. Je�li chodzi o �cis�o��, dziwi mnie tw�j widok. By�em przekonany, �e porzuci�a� nas i przebywasz w ciekawszych miejscach. Tak si� ciesz�, �e wr�ci�a�, Maxime. - Jego g�os brzmia� ciep�o i serdecznie. - Gdzie, twoim zdaniem, mia�am przebywa�, Cutter? - Tylko dlatego, �e stara�a si� nad sob� zapanowa�, nie zdradzi�a g�osem niech�ci. - Wszyscy s�dzili, �e je�dzisz na nartach w Peru albo w Chile i jeste� nieosi�galna. �e to ma co� wsp�lnego z helikopterami i lodowcami. - Czy dlatego nie zawiadomiono mnie o dzisiejszym zebraniu? - Naturalnie, moja kochana. Zdawa�o si�, �e nie warto pr�bowa�. Nie mieli�my numeru telefonu. Dobrze jednak, �e si� myli�em. - Nigdy nie s�uchaj plotek, Cutter. Toby wiedzia�, gdzie jestem, wi�c oczywi�cie jego nale�a�o spyta�. Ale, jak si� okazuje, i jego nie powiadomiono. To rzeczywi�cie bardzo dziwne. Co wi�cej, nawet gdybym by�a nad Amazonk�, zawsze lubi� pozostawa� w kontakcie - stwierdzi�a �ywo. - Musia�a zaj�� zwyczajna pomy�ka. - Cutter Amberville u�miechn�� si�, a ten u�miech rozja�ni� jego m�odzie�cze niebieskie oczy, pozbawi� rysy niezno�nej dystynkcji, rozbrajaj�co obna�y� jeden krzywy z�b i wytworn� ambasadorsk� g�ow� przemieni� w g�ow� robotnika portowego. Cutter zawdzi�cza� swoje szcz�cie bezspornej sile tego u�miechu i dawno ju� zapomnia�, jak w czasach szkolnych �wiczy� go przed lustrem, delikatnymi poruszeniami mi�ni twarzy przenosz�c wyraz ciep�a i szczero�ci z ust do oczu. Cutter od trzech lat mieszka� na Manhattanie, gdzie powr�ci� w roku 1981, po z g�r� dwudziestopi�cioletniej nieobecno�ci, z rzadka przerywanej kr�tkimi wizytami. W tym okresie dziwnie ma�o si� zmieni�, zachowa� szczup�� sylwetk� i form� znakomitego sportowca. Jego kr�tko przystrzy�one w�osy nie posiwia�y, oczy rzuca�y niebieskie b�yski, a spos�b bycia mia� wci�� ujmuj�cy. Ten obdarzony przemo�nym urokiem m�czyzna oczarowa� wiele kobiet, lecz przy�wieca� mu jaki� ciemny ukryty cel, co� tajemniczego. Zdawa� si� nie odczuwa� potrzeby weso�o�ci ani towarzystwa ludzi, kt�rych nie uzna� za przydatnych. Przez ca�e �ycie Zachary Amberville darzy� brata g��bok� mi�o�ci�. Cutter wci�� mierzy� w Maxi z broni swego u�miechu. D�o� nadal zaciska� na jej ramieniu mocno, wr�cz opieku�czo. Oswobodzi�a si� gwa�townie, nie zwa�aj�c na to, �e sprawia wra�enie niegrzecznej, i pad�a na krzes�o obok Pavki. Nie zra�ony odpraw� Cutter delikatnie, lecz poufale musn�� jej w�osy, na co skrzywi�a nos z obrzydzenia. C�, u diab�a, sprowadza Cuttera na zebranie, pomy�la�a zdziwiona. Dotychczas w �adnym nie uczestniczy�. Obserwowa�a matk�, jak charakterystycznie p�ynnym krokiem, z niewzruszon� dum� i elegancj� by�ej tancerki, podchodzi do szczytu sto�u. Lily zaj�a miejsce s�siaduj�ce z krzes�em od �mierci Zachary'ego Amberville'a zawsze pustym, r�nym od pozosta�ych, bo by�o zniszczone, poobijane i bole�nie przypomina�o obecnym roze�mianego �mia�ka i zapale�ca, rubasznego, pe�nego fantazji m�czyzn�, kt�ry odszed� tak nagle. Nie wolno si� rozp�aka�, ze z�o�ci� powiedzia�a sobie Maxi. Widok krzes�a za ka�dym razem tak �ywo przywodzi� na pami�� ojca, �e �zy gwa�townie nap�ywa�y do oczu, cho� z ca�ych si� stara�a si� je powstrzymywa�. Bogu wiadomo, jak cz�sto przez ten rok op�akiwa�a uwielbianego ojca, zawsze jednak usi�owa�a to robi� po kryjomu. Takie objawy smutku nieodmiennie wprawia�y ludzi w zak�opotanie i by�y niestosowne w sali konferencyjnej. Maxi wstrzyma�a dech, skupi�a si� i zdo�a�a zachowa� opanowanie. Oczy jej b�yszcza�y, ale nie pop�yn�a ani jedna �za. Bez publicznego manifestowania �alu patrzy�a na id�cego za Lily Cuttera. Gdzie on chce usi���? - zada�a sobie pytanie. Wygl�da�o na to, �e nie ma dla niego dodatkowego krzes�a. Z niedowierzaniem obserwowa�a matk�, kt�ra r�wnie precyzyjnym, jak zdumiewaj�cym gestem szczup�ej d�oni wskaza�a Cutterowi miejsce zajmowane dot�d wy��cznie przez jej m�a. Jak ona mo�e! Jak �mie pozwoli�, aby Cutter tam usiad�? - wykrzykn�a w duchu Maxi, a serce jej �omota�o. Z boku dobieg� j� niewyra�ny szept niedowierzania, jaki si� wyrwa� Pavce, a wok� sto�u rozleg�y si� szybko t�umione szmery. Atmosfera w pokoju wibrowa�a pod wp�ywem tego nieoczekiwanego post�pku Lily, ludzie za� ukradkiem wymieniali zdziwione spojrzenia. Cutter natomiast, jakby niczego nie�wiadomy, usiad� z tym samym co poprzednio wyrazem twarzy. Zachary Amberville w�ada� sw� sp�k� przy pomocy os�b zgromadzonych dzi� na tej sali. Po jego �mierci wdowa zacz�a przychodzi� na zebrania zarz�du, czego nie robi�a za �ycia m�a. By�a teraz w�a�cicielk� kontrolnego pakietu akcji. Dosta�a siedemdziesi�t procent akcji sp�ki, pozosta�e trzydzie�ci mieli Maxi, Toby i ich m�odszy brat Justyn. Maxi i czasem Toby pr�bowali bra� udzia� w posiedzeniach, kiedy byli w mie�cie. Ale Maxi nigdy nie s�ysza�a, aby matka wyrazi�a jakie� zdanie czy uczestniczy�a w podejmowaniu decyzji, czego sama te� nie robi�a. Redaktorzy ka�dego z czasopism, wydawcy i dyrektorzy handlowi, z Pavk� Mayerem na czele, nadal zarz�dzali olbrzymim przedsi�biorstwem, jak za czas�w Zachary'ego, z oddaniem, kompetentnie, bardzo biegle i z r�wnym zapa�em. Zapad�o kr�tkie milczenie. Poniewa� nikt nie zna� porz�dku dziennego, czekano, a� poda go Lily Amberville. Ona jednak milcza�a ze spuszczonymi oczyma. Maxi os�upia�a, tak zdumiona, �e nie mog�a z�apa� tchu, patrzy�a, jak Cutter odsuwa krzes�o jej ojca od sto�u, przechyla si� do ty�u i z ca�kowit� swobod� obejmuje przewodnictwo zebrania. - Pani Amberville prosi�a mnie, abym dzi� do was przem�wi� - zacz�� cicho. - Po pierwsze �a�uje, �e niekt�re osoby musia�a wezwa� w tak kr�tkim terminie, lecz musi co� poda� do wiadomo�ci, a czu�a, �e wszyscy powinni si� o tym mo�liwie szybko dowiedzie�. - Co, u diaska...? - �ciszonym g�osem zwr�ci� si� Pavka do Maxi. Potrz�sn�a g�ow�, zacisn�a wargi i z w�ciek�o�ci� patrzy�a na Cuttera. Czemu matka poprosi�a go, aby przem�wi� do zarz�du? Dlaczego m�wi nie ona, tylko ten bankowiec, obcy tu i nie uprawniony do uczestnictwa w zebraniu sp�ki? Cutter wci�� siedzia� spokojnie i przemawia� miarowym, apodyktycznym tonem. - Pani Amberville, jak wam wiadomo, przez rok po nieoczekiwanej i tragicznej �mierci mojego brata nie dokona�a �adnych zmian w strukturze Wydawnictw Amberville'a. Zastanawia�a si� natomiast powa�nie nad przysz�o�ci� sp�ki, jej dziesi�ciu czasopism i nieruchomo�ci. Teraz, jak s�dz�, nadszed� czas, aby sobie u�wiadomi�, �e cho� sze�� magazyn�w bezspornie wybija si� w swych dziedzinach, cztery maj� trudno�ci. - Urwa�, aby napi� si� wody, a serce Maxi zacz�o bi� jeszcze szybciej. Jej przebieg�y stryj przemawia niczym genera�. "Jak s�dz�", powiedzia�, a przy d�ugim stole ludzie siedzieli w absolutnej ciszy, czekaj�c na to, co ma oznajmi�, a czego dotychczas nie oznajmi�. - Wiemy - niespiesznie ci�gn�� Cutter - �e m�j brat wola� tworzy� czasopismo ni� cieszy� si� jego sukcesem; bardziej go interesowa�o rozwi�zywanie problem�w kulej�cego magazynu ni� maksymalne wykorzystywanie potencja�u pisma zdrowego. To stanowi�o jego wielk� si��, lecz teraz, gdy go zabrak�o, sta�o si� s�abo�ci�. Tylko drugiemu Zachary'emu Amberville'owi wystarczy�oby uporu, woli przetrwania lat trudnych, a zw�aszcza wiary we w�asne zdolno�ci tw�rcze, nieodzownej do dalszego przelewania zysk�w z sze�ciu poczytnych magazyn�w w g�odne gard�a naszych magazyn�w s�abych. "Naszych", oburzy�a si� Maxi w duchu. Od kiedy, Cutter, masz udzia�y w Wydawnictwach Amberville'a? Od kiedy masz prawo m�wi� "nasze"? Siedzia�a jednak we wrogim, trwo�nym milczeniu i czeka�a, a serce jej si� �ciska�o na widok jego gro�nej w�adczo�ci. - Trzy nasze najnowsze czasopisma, "D�ugo�� Fali", "Ogr�d" i "Wakacje", przynosz� straty w tempie, z kt�rym wprost nie spos�b si� pogodzi�. "Guziki i Kokardy" od lat maj� warto�� czysto sentymentaln�... - Chwileczk�, prosz� pana - przem�wi� wreszcie Pavka Mayer, a jego g�os przedar� si� przez opanowany, uk�adny potok wymowy Cuttera. - To s�owa biznesmena, a nie wydawcy. Znam w szczeg�ach dalsze plany Zachary'ego dla "D�ugo�ci Fali", "Ogrodu" i "Wakacji" i mog� pana zapewni�, �e na razie nie oczekiwa� zysk�w. Ale to tylko kwestia czasu, bo zaczn� przynosi� zyski. Co do "Guzik�w i Kokard", czuj�... - Tak, co z "Guzikami i Kokardami", Cutter. - przerwa�a gwa�townie Maxi i nagle wsta�a. - Nie wiesz zapewne, bo nie masz poj�cia o interesach, �e ojciec zawsze nazywa� je swoim dzieckiem. Przecie� na nich zbudowa� ca�� t� cholern� sp�k�! - To luksus, moja droga. - Cutter ca�kowicie zignorowa� wypowied� Pavki Mayera. - Luksusem by�o utrzymywanie przy �yciu czasopisma, poniewa� dawno temu przynios�o mu szcz�cie, luksusem, na jaki tw�j ojciec m�g� sobie pozwoli�. - A c� si�, u licha, zmieni�o? - wykrzykn�a Maxi. - Je�li on m�g� sobie pozwoli�, my te� mo�emy. Jakim prawem m�wisz nam wszystkim, na co mo�emy sobie pozwoli�? - Dygota�a z gniewu, kt�ry znalaz� uj�cie. - Moja droga Maxi, m�wi� w imieniu twojej matki, nie w�asnym. Ona ma pakiet kontrolny... O czym zdajesz si� zapomina�. Naturalnie to dla ciebie zaskakuj�ce, �e brutalne fakty przedstawia kto� spoza firmy. - Patrzy� na ni� oboj�tnie, a jednak, lekko ku niej zwr�cony, do niej kierowa� te s�owa. - Dop�ki �y� tw�j ojciec, on decydowa� o wszystkim, co nawet ty, moja droga, porywcza Maxi, musia�aby� przyzna�. Ale dzi� zabrak�o w�r�d nas Zachary'ego Amberville'a, kt�ry podj��by trudne decyzje. Tylko twojej matce przys�uguje to prawo, tylko ona mo�e to zrobi�. Ona uwa�a, �e powinna prowadzi� interesy przynosz�ce zysk, skoro nie kieruje nimi geniusz twego ojca. Ma obowi�zek patrze� na rachunek strat i zysk�w, na saldo. - Ja przegl�dam zestawienia, Cutter. Toby i Justyn tak�e. W zesz�ym roku osi�gn�li�my wielomilionowe zyski. Temu nie zaprzeczasz, co? - wyzywaj�co zapyta�a Maxi. - Na pewno nie. Ale nie liczysz si� z zaciek�� konkurencj�, jakiej co miesi�c musimy stawia� czo�o, aby si� utrzyma� na rynku czasopi�mienniczym. Do�� lekkomy�lne jest ignorowanie faktu, �e jedna trudna, bolesna decyzja... konieczna decyzja, Maxi, jak� twoja matka chce podj��, wydatnie zwi�kszy dochody sp�ki. - Lekkomy�lne! Zaczekaj, Cutter, nie godz� si� na takie... - Przepraszam, Maxi, to niew�a�ciwe s�owo. Ale zdajesz sobie spraw�, �e twoja matka nikomu, absolutnie nikomu nie musi si� t�umaczy�, prawda? - Wiem o tym, twierdz� natomiast, �e sp�ka nie ma trudno�ci finansowych - obstawa�a przy swoim Maxi, zbuntowana, uparta i zdecydowana, �e w �wiecie pozostawionym przez ojca nic nie powinno si� zmieni�. Siedz�cy obok Pavka Mayer powzi�� r�wnie stanowcze postanowienie. Kiedy s�ucha� Cuttera Amberville'a, zaw�adn�y nim wspomnienia Zachary'ego, kt�ry w tylu trudnych dla czasopism okresach kierowa� grup� wydawnicz� z nies�abn�c� odwag� i wyobra�ni�. Zachary'ego, jego przyjaciela, kt�ry nigdy nie pr�bowa� ukrywa� swych prawdziwych pobudek i uczu�; Zachary'ego, kt�ry rzuca� si� w wir ka�dego zebrania z zapa�em, wywo�uj�c u koleg�w wra�enie, �e s� mu r�wni, �e wraz z nim podejmuj� wyzwania. Pavka o wiele lepiej ni� Maxi wiedzia�, �e Wydawnictwa Amberville'a nie s� w trudnym po�o�eniu, lecz przeciwnie ni� ona nie m�g� korzysta� z przywileju akcjonariusza. Z ponur� min� patrzy�, jak Cutter, lekcewa��c protesty Maxi, jakby jej w og�le nie widz�c, rozgl�da si� doko�a sto�u i przelotnie napotyka wzrok ka�dego cz�onka grupy. - Wydawnictwa Amberville'a - m�wi� - znajduj� si� w sytuacji, w kt�rej niedopuszczalne jest ponoszenie dalszych �atwych do przewidzenia strat. Pani Amberville postanowi�a mo�liwie szybko zaniecha� druku czterech nierentownych czasopism. Boleje nad t� decyzj�, ale sprawa nie podlega dyskusji. Swobodnie odchyli� si� do ty�u, niewra�liwy i oboj�tny, �wiadomy, �e jego s�owa, niezale�nie od tego, co powiedzia�, wywo�aj� reakcj� zgromadzonych w pokoju m�czyzn i kobiet, bo wielu z nich z�ama�y w�a�nie karier� zawodow�. Doko�a rozleg�y si� zal�knione, pe�ne niedowierzania g�osy. Maxi podesz�a do Toby'ego i co� zawzi�cie szepta�a mu do ucha. Raptem zapad�a cisza. To Lily Amberville, zdziwiona powszechnym sprzeciwem, tym razem w defensywie, co rzadko jej si� zdarza�o i by�o prawie nie do pomy�lenia, unios�a obie �liczne d�onie. - Prosz�! Bardzo prosz�, widz�, �e jednak musz� co� powiedzie�. Rozumiem, �e ze szkod� dla pana Amberville'a poprosi�am go, aby wam oznajmi� t� przykr� nowin�. Nie przewidywa�am... nie spodziewa�am si� takiego zaniepokojenia... to przecie� zwyk�a decyzja... ale powinnam by�a z ka�dym z was pom�wi� osobno. Niestety by�o to ponad moje si�y. Prosz� o moj� decyzj� nie wini� pana Amberville'a i nie uwa�a�, �e oznajmi� o niej bezprawnie. Nawet nie zd��y�am jeszcze dzieciom powiedzie�, dlaczego poprosi�am go, aby m�wi� w moim imieniu... ja... - Lily b�agalnie zwr�ci�a si� do Cuttera i zamilk�a. Uj�� jej r�k� i zn�w rozejrza� si� doko�a sto�u, absolutnie opanowany, jak treser lw�w dowodz�cy swej przewagi w klatce. Maxi obserwowa�a ich w stanie buntowniczego pomieszania. Dlaczego� Cutter mia�by m�wi� w imieniu jej matki? Acz niech�tnie, musia�a sobie przypomnie� wiecz�r, kiedy mia�a pi�tna�cie lat, a Cutter w czasie jednej z rzadkich wizyt w Nowym Jorku nocowa� w domu jej rodzic�w. Le�a�a w ��ku i przygotowywa�a si� do egzaminu, on za� wszed� w szlafroku rozgl�daj�c si� za czym� do czytania. Zapyta�, czego si� uczy, i zbli�ywszy si� zajrza� do ksi��ki. Nagle poczu�a, jak jego r�ka wsuwa si� w wyci�cie pi�amy, chwyta za nag� pier�, obmacuje sutek. Odskoczy�a gwa�townie, z ustami otwartymi pod wp�ywem szoku, gotowa krzycze�, a on cofn�� si� z u�miechem i wypowiedzia� g�adkie, ob�udne s�owa przeprosin. W tym momencie Maxi zrozumia�a jednak, czego chcia�, on za� wiedzia�, �e ona wie. Nigdy ju� nie ponowi� pr�by, ale Maxi, ilekro� znalaz�a si� w tym samym co on pokoju, musia�a wspomina� t� przelotn� chwil� z�ego kontaktu. Dlaczego Cutter trzyma r�k� jej matki? - Wczoraj - oznajmi� patrz�c na Maxi z triumfem tak pewnym, tak absolutnym, jakby nie doznawa� �adnych wzrusze� pani Amberville i ja wzi�li�my �lub. ------------------------- 3. Zachary Anderson Amberville nie mia� w sobie nic z Anderson�w, �ali�a si� jego matka, Sara Cutter Anderson z Andover w stanie Massachusetts. Ch�opiec niew�tpliwie przypomina� jednego z francuskich, hugenockich Amberville'�w, przyby�ego z Lafayette'em, aby walczy� o niepodleg�o�� Ameryki. S�u�y� on w pu�ku markiza de Biron i postanowi� osi��� w Nowej Anglii. Mniej wi�cej co pokolenie przychodzi� na �wiat w tej rodzinie ciemnow�osy i ciemnooki ch�opiec lub dziewczynka, osi�ga� wzrost zaledwie �redni i w wieku dojrza�ym zdradza� godn� ubolewania sk�onno�� do tycia. Najstarszy jej syn by� w�a�nie taki, utyskiwa�a, aby ukry� dum�, kt�rej nie wypada�o okazywa�. Jej przodkowie Andersonowie byli surowymi Szwedami. Cutterowie za�... c�, Cutterowie pochodzili z Andover. Oczywi�cie �adna z dw�ch ga��zi jej rodu nie mia�a ju� pieni�dzy, ale i Amberville'om wiod�o si� nieszczeg�lnie, zwa�ywszy ich lepszy start w tym kraju. Wszyscy mogliby uchodzi� za do�� niezaradnych, zdecydowanie prowincjonalnych, gdyby Zack nie zdradza� tyle dynamizmu, ambicji i ruchliwo�ci, ile mo�na oczekiwa� po ca�ej du�ej rodzinie �wie�ych imigrant�w. Urodzi� si� w roku 1923, w kilka lat po �lubie Sary Anderson z Henrym Dale'em Amberville'em, m�odym redaktorem ma�ej lokalnej gazety, zamieszka�ym opodal Andover. Siedmioletni Zack co dzie� o �wicie roznosi� gazet� swego ojca wzd�u� wyznaczonej trasy. Dzielnie usi�owa� w��czy� do sprzeda�y "Saturday Evening Post", lecz szcz�cie mu nie dopisywa�o, bo w Stanach Zjednoczonych w�a�nie zacz�� si� kryzys i ludzie stopniowo ograniczali zb�dne wydatki. Drugim dzieckiem Amberville'�w by�a c�rka Emilia, przezywana Myszk� Minnie, a w ko�cu tylko Minnie. W roku 1934, kiedy urodzi�o si� ich ostatnie dziecko, Cutter, gazeta Henry'ego Amberville'a przesta�a w nast�pstwie kryzysu przynosi� nawet niewielkie dochody. Zack chodzi� do miejscowej �redniej szko�y pa�stwowej, nie do szko�y w Andover, jak wszystkie pokolenia Amberville'�w, a po lekcjach potrafi� zawsze upolowa� jakie� p�atne zaj�cie: nalewa� wod� sodow�, dostarcza� artyku�y spo�ywcze do dom�w, r�ba� drzewo, by� ch�opcem na posy�ki u lokalnych sklepikarzy. Nie zwa�a�, co robi, dop�ki m�g� powi�ksza� rodzinne fundusze. W lecie pracowa� u ojca, uczy� si� zawodu, pr�bowa� sprzedawa� og�oszenia i wyr�cza� Henry'ego, na kt�rego spad�o teraz wiele obowi�zk�w, bo w miar� pog��biania si� kryzysu pozwalnia� nieliczny personel. Zachary �wietnie si� uczy� i przeskoczy� klas� pi�t� i �sm� oraz drugi rok szko�y �redniej. Wiosn� ostatniego roku nauki, kiedy mia� lat zaledwie pi�tna�cie, stara� si� o stypendia w r�nych college'ach. Marzy� o uniwersytecie Harvarda, poniewa� studiuj�c w Cambridge m�g�by by� niedaleko rodziny. Powodowany silnym poczuciem odpowiedzialno�ci za rodzic�w, Minnie, a zw�aszcza czteroletniego brata Cuttera zaproponowa�, �e po szkole �redniej p�jdzie do pracy i zapomni o college'u, lecz na to Amberville'owie nie chcieli si� zgodzi�. "Damy sobie rad�, Zachary, je�li nie b�dziemy musieli p�aci� za twoj� nauk�, nie wyobra�aj sobie jednak, �e pozwol�, aby m�j syn nie studiowa�..." G�os ojca zamar� z przera�enia na my�l tak potworn�. Zachary'emu Amberville'owi zaoferowano pe�ne stypendium w��cznie z ksi��kami, wiktem i mieszkaniem, jedynie na uniwersytecie Columbia na Morningside Heights. W ci�gu wiek�w Amberville'owie i Cutterowie, Andersonowie i Dale'owie oczywi�cie odwiedzali Manhattan, �aden z nich natomiast nie sp�dzi� wi�cej ni� jedn� noc w mie�cie, kt�re zgodnie uznali za zbyt ha�a�liwe, zbyt rojne, zbyt drogie, zbyt pe�ne obcokrajowc�w, zbyt skomercjalizowane, jak je w ko�cu okre�li� kto� ku powszechnemu zadowoleniu. "W�a�ciwie wcale nie ameryka�skie." Pi�tnastoletni Zachary Amberville, silnie zbudowany, cho� jeszcze nie w pe�ni wyro�ni�ty, o dwa cale ni�szy ni� w latach p�niejszych, gdy mierzy� pi�� st�p i dziesi�� cali, o trzy lata m�odszy od wi�kszo�ci koleg�w, pod wzgl�dem umys�owym zdecydowanie ich przewy�sza�. Od tak dawna by� niezale�ny, odczuwa� tak� potrzeb� opiekowania si� rodzin�, �e cieszy� si� autorytetem rzadko spotykanym u student�w pierwszego roku. Z miejsca budzi� szacunek mimo wrodzonego niedbalstwa i zmierzwionych czarnych w�os�w, kt�re przeczesywa� r�k�, poci�gaj�c za siwy kosmyk, ilekro� co� go zaskoczy�o. Byle jak ubrany, nie zastanawia� si� nad swoim wygl�dem. By� pe�en polotu, got�w na ka�d� przygod�, gadatliwy, szalenie ciekawy nowych ludzi i rzeczy, a jego serdeczny �miech rozbrzmiewa� w ca�ym akademiku. Nie tyka� alkoholu, nie wyra�a� si� ordynarnie i nigdy nie sp�dzi� nocy poza domem, ale cechowa�y go odwaga i wielko�� nie poddaj�ce si� zwyk�ym studenckim ocenom. Zachary Amberville mia� dobre, szerokie usta, du�y, t�py nos i nies�ychanie bystre, weso�e, �ywe zielone oczy pod �ukiem g�stych brwi. Nie by� przystojny, ten ciemny Amberville, ale dawa� si� lubi� od pierwszego wejrzenia i porywa� swym entuzjazmem. W Nowym Jorku zakocha� si� z miejsca. "Zdob�d� Manhattan, Staten Island i Bronx", nuci� ucz�c si� w�r�d rega��w Biblioteki Lowa. Te s�owa nie�miertelnej piosenki, napisanej w roku 1925 przez Rodgersa i Harta, stale cisn�y mu si� na usta. Zdob�d� Manhattan, o tak, zdob�d� i utrzymam! - przysi�ga� sobie, ilekro� mia� kilka wolnych godzin i jecha� kolej� podziemn� do centrum. Przemierzy� miasto na piechot� od Battery do Harlemu, od rzeki do rzeki, pozna� mosty i parki, aleje i boczne ulice, z wyj�tkiem muze�w pozna� wszystko; tylko z zewn�trz, za cen� biletu i niekiedy najlepszego na �wiecie hot doga kupowanego z w�zka na ulicy Delancey. Pieni�dze na przejazdy, hot dogi i zaspokojenie innych skromnych potrzeb zarabia� pracuj�c dorywczo jako kelner w Lwiej Jamie, barze z kanapkami na terenie miasteczka uniwersyteckiego. Ka�dego dodatkowo zdobytego centa posy�a� do domu i uzna�, �e nie sta� go na luksus porzucenia Lwiej Jamy na rzecz "Spectatora", codziennej gazety uniwersyteckiej. W rzeczywisto�ci nie chodzi�o o niech�tne dokonanie wyboru. Odpowiedzialno�ci� za rodzin� obarcza� si� w spos�b naturalny. Zachary Amberville zaplanowal swe przysz�e �ycie. Po uko�czeniu studi�w zostanie ch�opcem na posy�ki w "New York Timesie". Niew�tpliwie, rozumowa�, gdy w lecie prawie sam wydawa� codzienn� gazet�, bo ojciec coraz bardziej podupada� na zdrowiu, zdo�a ich nam�wi�, aby go zatrudnili... zna� si� na wszystkim, co dotyczy�o prasy, od druku po kolporta�. Wydzia� dziennikarski uniwersytetu, os�dzi�, by�by strat� cennego czasu, na kt�r� w �adnym razie nie m�g� sobie pozwoli�. Zdo�a� si� przy��czy� do wycieczki szkolnej i zwiedzi� budynek "New York Timesa", zobaczy� jego piekielne czelu�cie i pracuj�ce wielkie maszyny drukarskie. Od ch�opca na posy�ki do reportera, od reportera do... tu zawodzi�a go wyobra�nia, oszo�omiona bogactwem i r�norodno�ci� perspektyw, jakie stwarza�a ta najlepsza gazeta. �wiat mia� inne plany dla student�w w 1941 roku. Nazajutrz po wypowiedzeniu wojny osiemnastoletni Zachary Amberville, student ostatniego roku, zaci�gn�� si� do piechoty morskiej. M�g� zaczeka� na powo�anie i przypuszczalnie, prawie na pewno, dosta�by odroczenie, zdo�a�by zrobi� dyplom, ale spieszno mu by�o zako�czy� wojn� i powr�ci� do "New York Timesa". "Gdzie� jest ulica taka jak Mott Street w lipcu?" - �piewa� przekrzykuj�c ryk silnik�w swojego my�liwca, na kt�rym odbywa� niezliczone loty na Pacyfiku; bohater, major w dniu swoich dwudziestych pierwszych urodzin, podpu�kownik w dniu zwyci�stwa nad Japoni�, a w sze�� miesi�cy p�niej, na Hawajach, rozw�cieczony pu�kownik. - Co, do cholery, znaczy, �e nie mog� jeszcze wr�ci� do domu? Ju� wiele miesi�cy temu powinienem zosta� zwolniony, sir. Przepraszam, sir. - Przykro mi, panie pu�kowniku, ale jest pan potrzebny genera�owi. - Do diab�a, sir, a czy ci, co pierwsi si� zaci�gn�li, nie powinni pierwsi p�j�� do cywila? Genera� ma dziesi�tki innych oficer�w, na co, u licha, ja mu jestem potrzebny? - Zdaje si�, �e ma pan niezwyk�e zdolno�ci organizacyjne, panie pu�kowniku. - Jestem pilotem my�liwca, nie gryzipi�rkiem. Przepraszam, sir. - Wiem, co pan czuje, panie pu�kowniku. Jeszcze raz porozmawiam o panu z genera�em, ale dobrze to nie wygl�da. Powiedzia�: "Powt�rz Ambervilleowi, �e je�li tak bardzo zale� mu na zwolnieniu, powinien si� zaci�gn�� do Wojskowych Si� Powietrznych". - To cholerna zniewaga, sir! - Wiem, panie pu�kowniku, wiem. Dopiero w dziesi�� miesi�cy po zako�czeniu drugiej wojny �wiatowej Zachary Amberville powr�ci� wreszcie do Nowego Jorku. Jego ojciec zmar� w roku 1943, lecz Sara Amberville nadal mieszka�a w rodzinnym domu pod Andover. Rent� po m�u dostawa�a skromn�, jednak �o�d syna, regularnie przesy�any i skrupulatnie oszcz�dzany, pomaga� w utrzymaniu m�odszych dzieci. �wie�o upieczony cywil zaszed� najpierw do J. Pressa. Nie m�g� si� pokaza� w redakcji "Timesa" w mundurze i z medalami. �miesznie by to wygl�da�o. Ch�opcy na posy�ki musieli si� odpowiednio ubiera�, t�umaczy� sobie, kiedy zawi�zywa� pierwszy od z g�r� pi�ciu lat krawat, jaki sam wybra�; czerwony krawat w bia�e groszki, kt�ry odzwierciedla� b�yskaj�ce w oczach rozradowanie. Zachary nie chcia� te� wygl�da� na cz�onka Ivy League, chocia� B�g �wiadkiem, �e jedyny zaproponowany przez J. Pressa garnitur, dost�pny dla jego kieszeni, by� ze sztywnego, w�ochatego tweedu i �wietnie pasowa�by w Harvardzie, gdyby dobrze le�a� i zosta� uszyty dwadzie�cia lat wcze�niej. �adnie si� prezentuje tylko nowiutka szczoteczka do z�b�w, my�la� Zachary Amberville, kiedy przygl�da� si� w d�ugim lustrze swemu ledwie rozpoznawalnemu odbiciu. - Nie rozumiem - powiedzia� do recepcjonistki w budynku "Timesa". - Po prostu nie rozumiem. - Mamy tylu ch�opc�w na posy�ki, ilu nam potrzeba, a jest lista oczekuj�cych - powt�rzy�a cierpliwie. - Ale ja mam wieloletnie do�wiadczenie. Wydawa�em gazet�. Prosz� tylko o jak�� prac� na pocz�tek. Nie chc� by� redaktorem dzia�u miejskiego. - Niech pan pos�ucha, "Times" obieca� wszystkim ch�opcom na posy�ki, kiedy szli do wojska, �e praca b�dzie na nich czeka�, jak wr�c�. Bogu wiadomo, �e wr�cili nie wszyscy, ale ci, co wr�cili, pierwsi zostali zatrudnieni. Ponadto s� zwolnieni z wojska absolwenci szk� dziennikarskich. Faktem jest, �e mamy ch�opc�w na posy�ki, kt�rzy uczyli si� w szko�ach dziennikarskich. Wielka szkoda, �e nie uko�czy� pan studi�w. Potem oczywi�cie inni byli oficerowie... - Pu�kownicy piechoty morskiej? - Mamy by�ego genera�a, prosz� pana, tylko jednego, ale prawdziwego. - Si� Powietrznych? - Sk�d pan wie? - To pasuje. Ci dranie. Przepraszam pani�! - Wpisa� pana na list� oczekuj�cych? - zaproponowa�a t�umi�c chichot. - Nie mam czasu czeka�. Ale dzi�ki i za to. - Kiedy wychodzi� z budynku "Timesa", Amberville min�� grupk� o�ywionych uczni�w, kt�rzy mieli zacz�� zwiedzanie. Odwr�ci� si� i po raz pierwszy w �yciu kupi� "Daily News". Otworzy� gazet� na stronie z og�oszeniami o pracy. Sp�ka Pi�ciogwiazdkowe Guziki �wietnie prosperowa�a w czasie wojny, kiedy racjonowano metal, tkaniny i sk�r�, a guziki da�o si� robi� z byle czego. "Zmie� swoje guziki, zmie� sw�j wygl�d" - zach�cali i sprzedawali miliony guzik�w z pi�r, pompon�w i cekin�w. Robili znakomite guziki, t�umaczy� Zachary'emu pan Nathan Landauer, guziki niezawodne, guziki, kt�re nosi�o si� z dum�. - Jestem tego pewien - odpar� Zachary ogl�daj�c rozwieszone na �cianach kartony z przypi�tymi do nich setkami wzorcowych guzik�w. - Tyle tylko, �e ta praca wydaje si� troch�, no, nie ca�kiem taka, jakiej wed�ug mnie pan szuka� - ci�gn�� Landauer podziwiaj�c mundur pu�kownika Si� Powietrznych Piechoty Morskiej, cztery rz�dy odznacze� i po �o�niersku przystrzy�one w�osy. - To redagowanie pisma, prawda? - Tak... je�li organ sp�ki guzikarskiej nazwie pan "pismem"... szczerze m�wi�c, nigdy tak o tym nie my�la�em... po prostu uwa�a�em to za dodatkow� us�ug� dla naszych klient�w, panie pu�kowniku, i spos�b na wyrobienie w naszych pracownikach poczucia przynale�no�ci do jednej wielkiej rodziny. - Ale wydaje pan to co miesi�c, ma pan sta�ego drukarza w New Jersey, redakcj� i sekretark� na p� etatu, a pensja wynosi sze��dziesi�t pi�� dolar�w tygodniowo? - I owszem. - Chcia�bym dosta� t� prac�, prosz� pana. Bardzo bym chcia�. - Ma j� pan, pu�kowniku. - M�w mi Zack. Wracam za godzin�. Musz� si� tylko przebra� w co� wygodniejszego. Zmieni� guziki, odmieni� szcz�cie. - Nathan Landauer