1615
Szczegóły |
Tytuł |
1615 |
Rozszerzenie: |
PDF |
Jesteś autorem/wydawcą tego dokumentu/książki i zauważyłeś że ktoś wgrał ją bez Twojej zgody? Nie życzysz sobie, aby podgląd był dostępny w naszym serwisie? Napisz na adres
[email protected] a my odpowiemy na skargę i usuniemy zabroniony dokument w ciągu 24 godzin.
1615 PDF - Pobierz:
Pobierz PDF
Zobacz podgląd pliku o nazwie 1615 PDF poniżej lub pobierz go na swoje urządzenie za darmo bez rejestracji. Możesz również pozostać na naszej stronie i czytać dokument online bez limitów.
1615 - podejrzyj 20 pierwszych stron:
tytu�: "Klucz do Biblii"
autor: Herinkton
Przedmow� opatrzy� Rolland de Voux OP
Instytut Wydawniczy Pax
Warszawa 1997
Tytu� orygina�u
Key to the Bible
(C) by Alba House, Staten Island, N. Y. 1975
(C) by Rev. Wilfred Harrington, O P, 1975
(C) for the Polish translation by J�zef Marz�cki, Warszawa 1995
Orygina� zosta� opatrzony nast�puj�cymi
pozwoleniami w�adz ko�cielnych
I-II
Nihil obstat: Very Rev. Gilbert J. Graham OP, Censor Librorum
Imprimatur: t Most Rev. Cletus F. O'Donnell JCD
Administrator, Archdiocese of Chicago
III
Nihil obstat: Rev. Bernard O'Riley OP, Rev. Augustine Rock OP
Censores Deputati
Imprimatur: t Most. Rev. John P. Cody DD, Archbishop of Chicago
May 25, 1966
Projekt ok�adki i stron tytu�owych
Jerzy Grzegorkiewicz
Redaktor wznowienia
Zofia Olszewska
Indeks sporz�dzili
Cyprian Wilanowski
W�adys�aw Zaremba
Redaktor techniczny
Ewa D�bnicka
ISBN 82-211-0277-8
Nota od wydawcy
Wilfrid J. Harrington, autor znany ju� naszemu Czytelnikowi z wydanej
w Instytucie Wydawniczym Pax w 1977 r. Teolog����ii biblijnej, w latach 1965 -1966
opublikowa� w Chicago w The Priory Press trzytomowe Wprowadzenie do
Pisma �wi�tego. W latach 1974-1975 dzie�o to, zrewidowane przez Autora,
zosta�o wydane jako trzy oddzielne broszurowe tomy przez Alba House
Communications w Canfield, Ohio. Niniejszy przek�ad zosta� dokonany z tego
wydania: poszczeg�lne cz�ci odpowiadaj� trzem tomom orygina�u. Przedmow�
i S�owo wst�pne do tomu I potraktowali�my jako wprowadzenie do ca�ej pracy.
Spis tRe�ci
S�owo wst�pne
Przedmowa
Wykaz skr�t�w
Cz�� pierwsza: Objawienie: Biblia
Rozdzia� I: S�owo pisane
Ksi�gi Biblii
Formowanie si� Biblii
Stary Testament
Nowy Testament
Pisma biblijne w porz�dku chronologicznym
Rozdzia� II: Natchnienie biblijne i prawda Pisma �wi�tego
Fakt natchnienia biblijnego
Natchnienie w Biblii
Objawienie w Bibli
Teologia natchnienia
Prawda Pisma �wi�tego
Rozdzia� III.~ Interpretacja Pisma �wi�tego
S�owo Boga do ludzi
Formy literackie
Lud s�owa
Biblia w Ko�ciele
Rozdzia� IV: Kanon Pisma �wi�tego
Kanon i kanoniczno��
Ksi�gi deuterokanoniczne i apokryficzne
Tworzenie si� kanonu
Historia kanonu Starego Testamentu
Historia kanonu Nowego Testamentu
Natura kanoniczno�ci
Rozdzia� V.~ Krytyka biblijna
Krytyka tekstowa
Krytyka werbalna
Warianty mimowolne
Warianty umy�lne
Krytyka zewn�trzna
Krytyka wewn�trzna
Krytyka literacka
J�zyk
Kompozycja
Analiza tre�ci ksi�gi
Konieczno�� wy�ledzenia �r�de�
Forma literacka
Geneza utworu
�wiadectwo zewn�trzne
�wiadectwo wewn�trzne
Krytyka historyczna
Rozdzia� VI: Zarys historii Izraela
�wiat pocz�tk�w Izraela
�wiat staro�ytny w trzecim tysi�cleciu przed Chr.
Mezopotamia
Egipt
Palestyna
W przededniu ery patriarch�w
Mezopotamia
Egipt
Palestyna
Era patriarch�w
Mezopotamia
Egipt
Hetyci
Habiru
Palestyna
Patriarchowie
Exodus i podb�j
T�o historyczne
Egipt
Ludy morskie
Kanaan
Exodus
Podb�j
Okres S�dzi�w
T�o historyczne
Amfiktionia
Okres S�dzi�w
Sytuacja polityczna w pocz�tkach okresu S�dzi�w
Izraelici
Kananejczycy i podzia� Izraela
Filistyni
Transjordania
S�dziowie
Otniel
Ehud
Reakcja kananejska
Medianici
Transjordania
Niebezpiecze�stwo filisty�skie
Powstanie monarchii
Instytucja monarchii
Tradycje
Tradycja antymonarchiczna (1 Sm 8; 10,17-24; 12)
Tradycja monarchiczna (1 Sm 9; 10,1-16; 11)
Panowanie Saula
Panowanie Dawida (ok. 1010-970)
Wojna o niepodleg�o��
Pa�stwo Dawida
Zaburzenia wewn�trzne
Nast�pstwo tronu
Panowanie Salomona (ok. 970-931)
Pa�stwo Salomona
Administracja kr�lestwa
Wielkie budowle
Odwrotna strona medalu
Podzielona monarchia
Roz�am (1 Krl 12; 2 Krn 10)
Historyczne t�o podzielonej monarchii
Asyria
Egipt
Damaszek
Babilon
Kr�lestwo Izraela
Dynastia Jeroboama
Jeroboam I (931-910): 1 Krl 12,20 - 14,20; por. 2 Krn 13
Nadab (910-909): 1 Krl 15,25-32
Dynastia Baszy
Basza (909-886): 1 Krl 15,33 -16,7
Ela (88~885): 1 Krl 16,8-14
Zimri (885
Dynastia Omriego
Omri (885-874): 1 Krl 16,23-28
Achab (874-853): 1 Krl 16,19 - 22,40
Ochozjasz (853-852): 1 Krl 22,52 - 2 Krl 1,18
Jehoram (852-841 ): 2 Krl 3,1 - 10,17
Dynastia Jehu
Jehu (841-814): 2 Krl 10,28-36
Jehoachaz (81~798): 2 Krl 13,1-9
Jehoasz (798-783): 2 Krl 13,10-13
Jeroboam II (783-743): 2 Krl 14,23-29
Zachariasz (743): 2 Krl 15,8-12
Szallum (743): 2 Krl 15,13-16
Dynastia Menachema
Menachem (743-738): 2 Krl 15,17-22
Pekachiasz (738-737): 2 Krl 15,23-26
Pekach (737-732): 2 Krl 15,27-31
Ozeasz (732-724): 2 Krl 17,1-4
Kr�lestwo Judy
Roboam (931-913): 1 Kr1,14,21-31; 2,Krn 10-12,
Abijam (913-911): 1 Krl I5,1-8; 2 Krn 13
Asa (911-870): 1 Krl 15,9-24; 2 Krn 14-16
Jozafat (870-848): 1 Krl 22,41-51; 2 Krn 17-20
Jehoram (848-841): 2 Krl 8,16-24; 2 Krn 21
Ochozjasz (841): 2 Krl 8,25 - 9,29; 2 Krn 22,1-9
Atalia (841-835): 2 Krl II; 2 Krn 22,10 - 23,11
Joasz (835-796): 2 Krl 12; 2 Krn 24
Amazjasz (796-781): 2 Krl 14,1-22; 2 Krn 25
Ozjasz (Azariasz) (781-740): 2 Krl 15,1-6; 2 Krn 26
Jotam (740-736): 2 Krl 15,32-38; 2 Krn 27
Achaz (736-716): 2 Krl 16; 2 Krn 28
Ezechiasz (716-687): 2 Krl 18-20; 2 Krn 29-32
Relacja asyryjska
Relacja biblijna
Manasses (687-642): 2 Krl 21,1-18; 2 Krn 33,1-20
Amon (642~40): 2 Krl 21,19-26; 2 Krn 21-25
Jozjasz (640-609): 2 Krl 22,1 - 23,30; 2 Krn 34-35
Jehoachaz (609): 2 Krl 23,31-35; 2 Krn 36,1-4
Jehojakim (609-597): 2 Krl 23,36 - 24,6; 2 Krn 36,5-8
Jehojakin (597): 2 Krl 24,8-17; 2 Krn 36,9-10
Sedecjasz (597-587): 2 Krl 24,18 - 25,7; 2 Krn 36,11-13
Po upadku Jerozolimy
Wygnanie i odbudowa gminy
T�o historyczne
Ostatnie lata pa�stwa babilo�skiego
Powstanie Persji
Juda po 587 r.
Wygna�cy w Babilonie
Odbudowa gminy
Dzie�o Nehemiasza i Ezdrasza
T�o historyczne
Chronologia ksi�g: Ezdrasza i Nehemiasza
Nehemiasz
Ezdrasz
Kolonia elefanty�ska
Od Ezdrasza do Antiocha IV
T�o historyczne
Koniec imperium perskiego
Aleksander Wielki
Nast�pcy Aleksandra
�ydzi pod rz�dami Ptolemeuszy
�ydzi pod rz�dami Seleucyd�w
�ydowska diaspora
Powstanie machabejskie i dynastia hasmonejska
T�o historyczne: od Antiocha IV do Antiocha VII (175-129)
Powstanie machabejskie (1,2 Mch; Dn)
Prze�ladowanie ze strony Antiocha IV
�wi�ta wojna (167-164)
Ekspedycje karne (164-163)
Niepowodzenia i chwila wytchnienia (162)
Wojna w sprawie Alkimosa (161-159)
Chwila wytchnienia (159-152)
R�wnowaga si� (152-143)
Niezale�no��
Dynastia hasmonejska
Jan Hyrkan I, arcykap�an (134-104)
Aristobulos I, arcykap�an i kr�l (104-103)
Aleksander Jannaj, arcykap�an i kr�l (103-76)
Aleksandra, kr�lowa (76-67)
Aristobulos II arcykap�an i kr�l (67-63)
Jan Hyrkan II, arcykap�an i etnarcha (63-40)
Antygonos, arcykap�an i kr�l (40-37)
Rozdzia� VII., Zarys historii czas�w nowotestamentowych
�wiat grecko-rzymski
Cesarstwo rzymskie
Kierunki filozoficzne
Epikureizm
Stoicyzm
Kierunki religijne
Religie misteryjne
Kult cesarzy
�wiat �ydowski
Palestyna pod w�adz� Rzymian
Dynastia herodia�ska
Herod Wielki (37-4 przed Chr.)
Synowie Heroda
Agryppa I, kr�l (41-44 po Chr.)
Agryppa II
Rzymscy prokuratorzy
Wojna �ydowska i jej nast�pstwa
�ydowskie sekty religijne
Faryzeusze i saduceusze
Faryzeusze
Saduceusze
Uczeni w Pi�mie
Sanhedryn
Esse�czycy
Inne grupy
Zeloci
Herodianie
Samarytanie
�ydowska diaspora
Chronologia �ycia Jezusa
Narodziny Jezusa
Dzia�alno�� publiczna
�mier� Jezusa
Epoka apostolska
Gmina jerozolimska
Dwunastu
Starsi
Piotr
Jakub "brat Pana"
Dwie grupy
Rozw�j Ko�cio�a
Jerozolima
Judea i Samaria
Kra�ce ziemi
�w. Pawe�: chronologia i podr�e misyjne
Chronologia
Chronologiczne wskaz�wki z historii �wieckiej
Prokonsulat Galliona w Achai
Odwo�anie Feliksa i mianowanie Festusa
Chronologiczne wskaz�wki w Nowym Testamencie
Nawr�cenie Paw�a
Epizody pochodz�ce z okresu nawr�cenia
Narodziny Paw�a
Podr�e misyjne
Pierwsza podr� misyjna: wiosna 45 - wiosna 49 (Dz 13-14)
Druga podr� misyjna: jesie� 49 - jesie� 52 (Dz 15,36 -18,22)
Trzecia podr� misyjna: wiosna 53 - wiosna 58 (Dz 18,23 - 21,16)
Podr� do Rzymu (jesie� 60 - wiosna 61) i lata ko�cowe
Tabela chronologiczna
Cz�� druga: Obietnica: Stary Testament
Rozdzia� I: Pentateuch
Pentateuch jako ca�o��
Geneza Pentateuchu
Cztery tradycje
Tradycja jahwistyczna
Tradycja elohistyczna
Tradycja kap�a�ska
Tradycja deuteronomiczna
Podsumowanie
Formowanie si� tradycji
Formowanie si� Pentateuchu
W�a�ciwo�ci tradycji
Jahwista
Historia pierwotna
Tradycja patriarsza
Tradycja Moj�eszowa
Elohista
Deuteronomista
Tradycja kap�a�ska
Pos�annictwo Pentateuchu
Doktrynalne aspekty Pentateuchu
Teologia histor����ii pierwotnej
Kap�a�ska historia pierwotna
Historia pierwotna jahwisty
Exodus
Przymierza
Przymierze z Noem
Przymierze z Abrahamem
Przymierze na Synaju
Prawo
Rozdzia� II.��y�� Historia deuteronomiczna
Sumienie narodu
Ksi�ga Powt�rzonego Prawa
Historia deuteronomiczna
Ksi�ga Jozuego
Ksi�ga S�dzi�w
Ksi�gi Samuela
Ksi�gi Kr�lewskie
Zako�czenie
Rozdzia� III: Ksi�gi profetyczne
Ruch prorocki
Nazwa
Grupy prorockie
Wczesne grupy prorockie
"Synowie proroccy"
Prorocy instytucjonalni, czyli zawodowi
Prorocy klasyczni
Prorocy z powo�ania
Pisma profetyczne
Prorok i proroctwo
Psychologia proroka
Kryterium prawdziwego proroka
Literatura profetyczna
Kompozycja ksi�g
Ksi�gi profetyczne w porz�dku chronologicznym
Prorocy VIII w.
Amos
Prorok
Ksi�ga
Pos�annictwo
Ozeasz
Prorok
Pos�annictwo
Izajasz 1-39
Prorok
Ksi�ga
Pos�annictwo
Micheasz
Prorok
Ksi�ga
Pos�annictwo
Prorocy VII w.i pocz�tku VI w.
Sofoniasz
Prorok
Ksi�ga
Pos�annictwo
Nahum
Prorok
Ksi�ga
Pos�annictwo
Habakuk
Prorok
Ksi�ga
Pos�annictwo
Jeremiasz
Prorok
Ksi�ga
Pos�annictwo
Apendyks: Lamentacje
Prorocy doby wygnania
Ezechiel
Ksi�ga
Pos�annictwo
Deutero-Izajasz
Autorstwo i data
Pos�annictwo
Cierpi�cy s�uga Jahwe
Prorocy VI w.
Izajasz 5(r66
Autorstwo
Pos�annictwo
Aggeusz
Prorok
Pos�annictwo
Zachariasz 1-8
Prorok
Pos�annictwo
Prorocy V w.
Izajasz 34-35; 24-27
Izajasz 34-35: "Ma�a Apokalipsa"
Autorstwo i data
Idee
Izajasz 24-27: "Wielka Apokalipsa"
Autorstwo i data
Idee
Malachiasz
Autorstwo i data
Pos�annictwo
Abdiasz
Autorstwo
Pos�annictwo
Prorocy IV w.
Joel
Autorstwo i data
Pos�annictwo
Zachariasz 9-14
Autorstwo i data
Pos�annictwo
Mesjanizm
Rozw�j idei mesjanicznej
Og�lne oczekiwanie mesjaniczne
Mesjanizm dynastyczny
Mesjanizm osobowy
Mesjanizm bez Mesjasza
Mesjasz
Rozdzia� IV. Literatura m�dro�ciowa
M�dro�� Wschodu
M�dro�� Izraela
Geneza m�dro�ci w Izraelu
Istota i formy m�dro�ci w Izraelu
Ksi�ga Przys��w
Struktura Przys��w
Pos�annictwo
Ksi�ga Hioba
Podzia�
Autorstwo i data
Problem Hioba
Kohelet (Eklezjastes)
Autorstwo i data
�wiatopogl�d Koheleta
Syrach
Autorstwo i data
Tekst i wersje
Kompozycja i plan
Doktryna
Ksi�ga M�dro�ci
Autorstwo i data
Plan
Forma literacka
Midrasz
W Starym Testamencie
W literaturze rabinicznej
Formy midraszu
Halacha
Hagada
Doktryna
M�dro�� Bo�a
�r�d�o m�dro�ci
Personifikacja m�dro�ci
Jezus i m�dro��
Pie�� nad Pie�niami
Ksi�ga
Autorstwo i data
Interpretacja
Pos�annictwo
Rozdzia� V: Psalmy
Klasyfikacja psalm�w
Psalmy b�agalne
Psalmy b�agania indywidualnego
Sitz im Leben
Bliskie niebezpiecze�stwo �mierci
Choroba
Fa�szywe oskar�enie
Psalmy b�agania wsp�lnotowego
Psalmy dzi�kczynne
Psalmy dzi�kczynienia indywidualnego
Psalmy dzi�kczynienia narodowego
Hymny pochwalne
Psalmy kr�lewskie
Psalmy Syjonu
Psalmy kr�lowania Jahwe
Inne grupy
Psalmy m�dro�ciowe
Psalmy liturg����ii deuteronomicznej
Modlitwy r�ne
Doktrynalne aspekty psalm�w
Starotestamentowe poj�cie dzi�kczynienia
Kr�lowanie Jahwe
Rozdzia� VI: Historia Kronikarza
Pierwsza i druga ksi�ga Kronik
Ksi�ga
Tytu�
Data
Forma literacka
Cel Kronik
Ezdrasz i Nehemiasz
Chronologia
Ojciec judaizmu
Pos�annictwo Kronikarza
Rozdzia� VII: Ksi�gi Machabejskie
Pierwsza ksi�ga Machabejska
Druga ksi�ga Machabejska
Rozdzia� VIII: Pisma
Rut
Ksi�ga
Pos�annictwo
Jonasz
Pos�annictwo
Tobiasz
Pos�annictwo
Baruch
Pos�annictwo
Daniel
Ksi�ga
Forma literacka
Hagada
Peszer midrasz
Apokalipsa
Autor
Uzupe�nienia
Uzupe�nienie rozdzia�u 3
Rozdzia�y 13-14
Teologia histor����ii
Syn cz�owieczy (Dn 7,13-14)
Estera
Forma literacka
Pos�annictwo
Judyta
Pos�annictwo
Apendyks: Warto�� i autorytet Starego Testamentu
Napotkane trudno�ci
Niepo��dany Stary Testament
Poziomy znaczeniowe w Starym Testamencie
Chrze�cija�ska interpretacja Starego Testamentu
W stron� rozwi�zania trudno�ci
Pos�uga teolog����ii biblijnej
Stary Testament - ksi�ga, na kt�r� czekano
Cz�� trzecia: Wype�nienie: Nowy Testament
Rozdzia� I: Formacja Ewangel����ii synoptycznych
S�owa i czyny Jezusa
Powiedzenia (logia)
Opowie�ci
Tradycja apostolska
Nauczanie
Krytyka form Ewangel����ii synoptycznych
Przedsynoptyczne jednostki literackie
Liturgia
Nauczanie misyjne
Didache
Fakt i interpretacja w tradycji
Demitologizacja Ewangel����ii
Ewangeli�ci
Krytyka redakcji
Tradycja i redakcja
R�ne p�aszczyzny redaktorskie
R�ne sytuacje �yciowe
Problem synoptyczny
Fakt
Zgodno�ci
R�nice
Problem
W stron� rozwi�zania
Teoria dwu �r�de�
Nowa teoria
Dokumenty podstawowe
Dokumenty po�rednie
Ewangelie
Rozdzia� II: Ewangelia �w. Marka
Autorstwo, przeznaczenie i data
�wiadectwo tradycji
Styl Marka
Schematyzacja
Dwoisto��
Okre�lenie czasu lub miejsca: wyra�enia dwustopniowe
Podw�jne pytania i antytetyczne paralelizmy
Oratio obliqua i oratio recta
Ewangelia
Plan
Cel Ewangel����ii Marka
Tajemnica mesjaniczna
Rozdzia� III: Ewangelia �w. Mateusza
Autorstwo, przeznaczenie i data
Plan
Struktura
�rodowisko Mateusza
Wsp�lnota, czyli Ko�ci�, u Mateusza
Kazanie na G�rze
Wielkie polecenie, Mt 28,18-20
Rozdzia� IV Ewangelia �w. �ukasza
Autorstwo, przeznaczenie i data
Plan
S�uga s�owa
Historyk
Ewangelista
Cel
Pos�annictwo �ukasza
Uniwersalizm
Zbawca
Bogaci i ubodzy
Modlitwa, rado��, pok�j
Rozdzia� V. Dzieje Apostolskie. . . . . . . . . .. . .409
Autor i data
Cel i zakres
Plan
�r�d�a
1,12- 15,35
15,36- 28,29
Mowy
Historyczno��
Doktryna
Kerygmat
Duch �wi�ty
Rozdzia� VI.~ Listy Paw�owe
Listy Nowego Testamentu
List zwyk�y a list-episto�a
J�zyk i styl Paw�a
Pierwszy i drugi list do Tesaloniczan
Pierwszy list do Tesaloniczan
Ko�ci� w Tesalonice
Cel i streszczenie listu
Plan
Drugi list do Tesaloniczan
Cel i streszczenie
Plan
Listy wi�ksze
List do Galat�w
Ko�ci� w Galacji
Plan
Okoliczno�ci napisania listu i streszczenie
Pierwszy list do Koryntian
Ko�ci� w Koryncie
Plan listu
Okoliczno�ci napisania listu i streszczenie
Drugi list do Koryntian
Okoliczno�ci napisania listu i data
Plan
Streszczenie
List do Rzymian
Ko�ci� rzymski
Okoliczno�ci napisania listu i data
Plan
Streszczenie
Listy wi�zienne
List do Filipian
Ko�ci� w Filippi
Integralno��
Miejsce powstania i data
Plan
List do Filemona
List do Kolosan
Ko�ci� w Kolosach
Autorstwo i data
Plan
Pseudonimowo��
Streszczenie
B��dy Kolosan
List do Efezjan
Przeznaczenie listu
Autorstwo
Plan
Streszczenie
Doktryna
Kosmiczne zwierzchnictwo Chrystusa
Ko�ci�
Misterium
Listy pasterskie
Wsp�lne cechy list�w pasterskich
Autorstwo
B��dy
Organizacja Ko�cio�a
Styl i s�ownictwo
Pierwszy list do Tymoteusza
Plan
Streszczenie
List do Tytusa
Plan
Streszczenie
Drugi list do Tymoteusza
Plan
Streszczenie
List do Hebrajczyk�w
Okoliczno�ci napisania listu
Autorstwo, pochodzenie i data
Struktura literacka
Plan
Wzorzec my�lowy
Rozdzia� VI: Listy powszechne
List �w. Jakuba
Okoliczno�ci napisania listu
Streszczenie
Pierwszy list �w. Piotra
Okoliczno�ci napisania listu
Autorstwo
Streszczenie
List �w. Judy
Cel
Autorstwo
Streszczenie
Drugi list �w. Piotra
Cel
Autorstwo
Streszczenie
Rozdzia� VIII: Pisma �w. Jana
Czwarta Ewangelia
Autorstwo
Etap 1
Etap 2
Etap 3
Etap 4
Etap 5
Specjalny charakter Ewangel����ii �w. Jana
Stosunek do synoptyk�w
Zarys Ewangel����ii
Ruch my�lowy
Tradycja Janowa
Teologia Janowa
S�owo
Wiara
Duch
Trzy listy �w. Jana
Pierwszy list �w. Jana
Plan
Cel
Pos�annictwo
Drugi i trzeci list �w. Jana
Apokalipsa �w. Jana
Autorstwo
Forma literacka
Cel
Plan
Interpretacja
Listy
Wizje prorocze
Cz�� I: Ko�ci� i Izrael (4-11)
Cz�� II: Ko�ci� i Rzym poga�ski ( 12,1 - 20,15)
Cz�� III: Nowe Jeruzalem (21,1 - 22,5)
Nota od wydawcy
Indeks imion w�asnych, nazw etnicznych i geograficznych
S�owo wst�pne
Biblia jest ksi�g� zar�wno historyczn�, jak i doktrynaln�, zawieraj�c�
objawienie, jakiego B�g udzieli� ludziom przez w�asne czyny i s�owa. Biblia
opowiada histori� naszego zbawienia, stopniowego ods�aniania Bo�ego planu
odkupienia poprzez oba Testamenty czy Przymierza, najpierw w Starym
Przymierzu, zawartym mi�dzy Bogiem a Izraelem i podtrzymywanym przez
Boga mimo niewierno�ci Jego Ludu Wybranego, nast�pnie za� w Nowym
Przymierzu, dost�pnym ca�ej ludzko�ci i przypiecz�towanym krwi� syna tego
ludu, kt�ry by� tak�e Synem Bo�ym. Ponadto Biblia ukazuje, jak ka�dy
cz�owiek musi zawrze� to Przymierze i trwa� w nim, osi�gaj�c w ten spos�b swe
osobiste zbawienie. M�wi te� nam, co musimy wiedzie� o Bogu i cz�owieku oraz
co musi cz�owiek czyni�, aby go B�g zaakceptowa�.
To s�owo Bo�e jest przeznaczone dla ka�dego z nas, takjak by�o przeznaczone
dla naszych dalekich przodk�w w wierze. Jest �r�d�em naszej wiary, podobnie
jak i ich wiary. Aby dotrze� do cz�owieka i przekaza� pos�annictwo zbawienia,
s�owo to "wcieli�o si�", tak jak S�owo Bo�e sta�o si� cia�em dla zbawienia
cz�owieka. Boskie s�owo sta�o si� "Ksi�g�" czy raczej "Ksi�gami" Bibl����ii. I jak
S�owo wcielone wzi�o na siebie nasz� ca�� ludzk� kondycj�, z wyj�tkiem
grzechu, tak te� s�owo Bo�e podlega�o uwarunkowaniom ludzkiej mowy,
z wyj�tkiem b��du. Przekazywali je ludzcy autorzy, w kt�rych Boskie na-
tchnienie nie t�umi�o �adnej z cech, przynale�nych im jako ludziom ich w�asnej
epoki, w�asnego �rodowiska i w�asnej kultury. Te cechy charakterystyczne s�
odmienne u ka�dego natchnionego autora, r�ni� si� tak�e od naszych
w�a�ciwo�ci.
Spisywanie ksi�g Starego i Nowego Testamentu odbywa�o si� na przestrzeni
tysi�clecia; ostatni� z tych ksi�g napisano niemal dwa tysi�ce lat temu. W ci�gu
tych trzech tysi�cy lat oblicze �wiata wielokrotnie si� zmienia�o. B�g m�wi� do
staro�ytnych Izraelit�w j�zykiem ich czas�w, przemawiaj�c inaczej do tych,
kt�rzy wyw�drowali z Egiptu wraz z Moj�eszem, inaczej za� do powracaj�cych
z wygnania wraz z Ezdraszem. Jezus m�wi� do �yd�w swej doby. My za�
r�nimy si� zar�wno od staro�ytnych Izraelit�w, jak i od �yd�w z czas�w
Chrystusa. Pisarze biblijni, kt�rzy otrzymali i przekazywali �wi�te pos�anni-
ctwo, byli Semitami, my�l�cymi i m�wi�cymi na spos�b semicki. Nasz spos�b
my�lenia nie jest ten sam co ich; u�ywamy te� innych termin�w.
Ko�ci� zosta� ustanowiony przez Boga jako stra�nik i interpretator s�owa~
lecz Biblia, uwa�ana za ksi�g� zawieraj�c� to s�owo, nie uchroni�a si� od
dodatk�w, kt�re maj� wp�yw na przekazywanie wszelkiego ludzkiego tekstu.
By�a przepisywana, a kopi�ci mylili si� lub wprowadzali zmiany. By�a t�umaczo-
na, a t�umacze nie zawsze byli dok�adni. By�a wyk�adana, a komentatorzy nie
zawsze j� dobrze rozumieli. Pomimo tego wszystkiego pos�annictwo Bibl����ii jest
wiecznotrwa�e i zachowuje wa�no�� dla wszystkich ludzi wszelkich czas�w oraz
miejsc. W istocie rzeczy Biblia zawsze by�a najcz�ciej czytan� ksi��k� na
�wiecie, a ludzie najrozmaitszego pochodzenia znajdowali na jej stronicach
nauk� prawdy oraz regu�� �ycia. I w�a�nie dlatego, �e pochodzi ona od Boga, ma
uniwersaln� ludzk� warto�� oraz niesie w sobie �ask� �wiat�a dla wszystkich
ludzi dobrej woli.
Niemniej sama tajemnica Boskiego pos�annictwa oraz odmienno�� czas�w
i poj�� tych, kt�rzy pierwsi j� przekazywali, i tych, kt�rzy j� dzisiaj otrzymuj�,
stanowi� powa�n� trudno��. Biblia objawia swe pe�ne bogactwo jedynie dzi�ki
po��czonej pracy egzegety i teologa, a skoro bogactwo Bibl����ii jest niewyczerpal-
ne, zadanie to nigdy si� nie zako�czy. B�dzie si� zawsze podejmowa�o wysi�ki,
aby znale�� czystszy tekst lub wierniejsze t�umaczenie czy te�, aby lepiej j�
zrozumie� przez osadzenie jej na nowo w ludzkim kontek�cie, w jakim zosta�a
najpierw spisana, oraz aby bardziej zg��bi� jej Boskie znaczenie przez �wiat�o
wiary. Jak rozmy�lania nad �yciem i czynami Jezusa nigdy nie wy�wietl� ca�ej
tajemnicy Jego osoby, tak te� badania nad Bibli� nigdy ca�kowicie nie wyczerpi�
tre�ci Bo�ego s�owa.
Studia biblijne s� obowi�zkiem ka�dego badacza, kt�ry wykorzystuje Pismo
�wi�te w rozwijaniu w�asnej teolog����ii czy te� szuka w nim duchowego pokarmu
oraz kt�ry b�dzie je g�osi� wiernym. S� one tak�e interesuj�ce dla laik�w, kt�rzy
rozsmakowali si� w Pi�mie �wi�tym na skutek o�ywienia biblistycznego naszych
czas�w i kt�rzy teraz uczestnicz� g��biej w Liturg����ii S�owa w wyniku niedawnych
reform. Obie grupy trzeba wprowadzi� w te studia, wskazuj�c im w�a�ciwy
spos�b odczytywania Bibl����ii. Dla obu tych grup w�a�nie ojciec Harrington
napisa� niniejsze dzie�o o �wiadectwie objawienia. Prawdziw� przyjemno�ci� jest
m�c powiedzie�, i� zrealizowa� swoje zamierzenie w spos�b godny podziwu.
Jasno naszkicowa� m�dre teologiczne wprowadzenie do ca�ej Bibl����ii. Wykorzys-
ta� najlepiej ugruntowane wnioski wsp�czesnych bada� wprowadzaj�c nas
w ksi�gi zar�wno Starego, jak i Nowego Testamentu. Czytelnicy przekonaj� si�
bez trudu, jak te twierdzenia ustalone przez biblist� harmonizuj� z nauk�
Ko�cio�a, stra�nika Bibl����ii. Post�puj�c za tym przewodnikiem b�d� si� posuwa�
od ksi�g Obietnicy do ksi�g Wype�nienia, a to pisane s�owo da im lepsz�
znajomo�� S�owa wcielonego, "Jezusa Chrystusa, ogniska obu Testament�w,
Starego jako jego nadzieja, Nowego jako jego wzorzec, obu za� jako ich j�dro"
(Pascal).
Roland de Vaux OP
Harvard University
Przedmowa
Po kilku latach do�wiadcze� dydaktycznych jestem bardziej ni� kiedykolwiek
�wiadomy, �e cierpimy na brak angloj�zycznego wprowadzenia do Bibl����ii, kt�re
mog�oby stanowi� podstaw� kursu biblistyki dla studiuj�cych Pismo �wi�te.
Zarazem za� nie ma �adnej w pe�ni zadowalaj�cej pracy, kt�r� mo�na by poleci�
zainteresowanym laikom. By�oby zarozumia�o�ci� utrzymywanie, �e wprowa-
dzenie niniejsze zaspokoi obie potrzeby czy bodaj jedn� z nich, lecz jest ono
pr�b� sprostania tym potrzebom. Jest zamierzone jako podr�cznik, kt�ry
dostarczy studiuj�cym wiadomo�ci podstawowych, a profesorowi pozostawi
troch� wi�cej czasu na zaj�cie si� samym wyk�adaniem tekstu Bibl����ii, co jest jego
istotnym zadaniem. Poniewa� jest pomy�lane jako "samot�umacz�ce si�"
- przynajmniej w du�ym stopniu - ufam, i� pos�u�y tak�e jako "samouczek"
tym, kt�rzy nie mog� korzysta� z wyk�ad�w profesora. Takie przynajmniej s�
moje cele i tylko czas poka�e, czy uda�o si� je osi�gn��, czy te� nie.
M�wi�c, �e nie rozporz�dzamy �adn� stosown� prac�, nie lekcewa��
wspania�ego Guide to the Bible.' Ale przyzna� trzeba -jak s�dz�- �e praca ta
mo�e raczej zdezorientowa� studenta, kt�ry woli bardziej tre�ciwe i sys-
tematyczne przedstawienie sprawy. �w Guide (czy francuski orygina� Initiation
Biblique) zosta� wyparty przez obszern� dwutomow� Introduction a la Bible~
- zapewne najlepsze wprowadzenie do Bibl����ii pi�ra uczonych katolickich.
Czytelnik szybko zauwa�y, i� znalaz�em w tej znakomitej pracy mocne oparcie.
Mog� chyba rzec, �e w konsekwencji niniejsze wprowadzenie do Bibl����ii
przedstawia wiernie pogl�dy niekt�rych naj�wietniejszych biblist�w doby
obecnej.
Najwa�niejsz� cz�� tego wprowadzenia obejmuj� rozdzia�y II-VI cz�ci
pierwszej, kt�re omawiaj� kwestie natchnienia, bezb��dno�ci oraz sens�w
biblijnych. W rozdzia�ach tych pod��a�em wy��cznie - tym si� zadowalaj�c - za
uczonym, kt�ry jest uznanym autorytetem w tej dziedzinie: ojcem Pierre Benoit
OP, profesorem Ecole Biblique i redaktorem "Revue Biblique". Ojciec Benoit
stworzy� na przestrzeni wielu lat, imponuj�c� syntez�. S�dz�, �e najkorzystniej-
szym podej�ciem-alternatyw� by�aby tu prezentacja i ocena r�nych pogl�d�w
- b�dzie przed�o�enie czytelnikom tej syntezy. Mog� oni by� pewni, �e ka�de
zdanie zosta�o starannie wypracowane przez mistrza. Inne rzetelne opinie
znajd� si� w Apendyksie i b�d� zasygnalizowane w przypisach oraz bibliografii.
Pozostaje mi podzi�kowa� ojcu Thomasowi C. Donlanowi OP z The Priory
Press, kt�ry zam�wi� t� prac�; bez jego propozycji i zach�ty nigdy bym si� jej nie
podj��. Winien te� jestem szczeg�ln� wdzi�czno�� swoim kolegom, ojcom
Liamowi G. Walshowi OP oraz Thomasowi P. McInerneyowi OP, profesorom
St. Mary's College, Tallaght, Irlandia, za staranne przeczytanie mojego
r�kopisu oraz cenn� krytyk� i sugestie.
Dzi�kuj� tak�e ojcu Kevinowi A. Lynchowi CSP, kt�ry zezwoli� mi �askawie
na swobodne wykorzystanie materia�u zawartego w What as the Bible?, pracy
opublikowanej przez The Paulist Press i chronionej prawem autorskim przez
Towarzystwo Misyjne �wi�tego Paw�a Aposto�a.
Cz�� Pierwsza
Objawienie: Biblia
Rozdzia� I
S�owo pisane
Bibli� mo�na okre�li� jako zbi�r pism, kt�re Ko�ci� uzna� za natchnione;
cz�sto zbi�r ten nazywa si� tak�e Pismem �wi�tym, Ksi�gami �wi�tymi,
a zw�aszcza Testamentem. S�owo "Biblia" przysz�o do nas z greki poprzez
�acin�. Greckie wyra�enie brzmi ta biblia ("ksi�gi"); w p�niejszej �acinie
zapo�yczone s�owo biblia (neutrum pluralis w grece) wzi�to za �aci�ski
rzeczownik rodzaju �e�skiego w liczbie pojedynczej, znacz�cy "ksi�ga". St�d
dla nas Biblia jest Ksi�g� par excellence.
Cho� w�a�ciwie Bibli� mo�na rozwa�a� jako jedno wielkie dzie�o - dzie�o
boskiego Autora-jednak z ludzkiego punktu widzenia nie jest ona jak�� ksi�g�;
nie jest nawet t� jedyn� ksi�g�; jest bowiem zbiorem ksi�g czy -jeszcze lepiej
- literatur� pewnego ludu, Ludu Wybranego, ludu Bo�ego. Jest to - jak
zobaczymy - bardzo wa�ne spostrze�enie, fakt, kt�ry musimy wzi�� pod uwag�,
je�li mamy osi�gn�� w�a�ciwe rozumienie Biblii.
Stwierdzamy, �e Pismo �wi�te dzieli si� na dwie cz�ci: m�wimy o Starym
Testamencie i Nowym Testamencie. S�owo "testament" jest przybli�onym
t�umaczeniem greckiego diatheke; wskazuje ono zasadnicz� cech� objawienia:
jest to przymierze czy uk�ad, kt�ry B�g zawar� z wybranym przez siebie ludem,
ludem Izraela. Uk�ad ten (po hebrajsku berith), kt�ry odnawiano niejednokrot-
nie, by� tak�e kontraktem, gdy� r�wnie� lud przyj�� pewne warunki, zw�aszcza
za� obowi�zek wierno�ci jedynemu prawdziwemu Bogu. Stary Testament jest
histori� tego ludu w �wietle przymierza, w znacznej cz�ci histori� niewierno�ci
z jego strony, nieuchronnie poci�gaj�cej za sob� s�uszn� kar� - oraz nieza-
chwianej wierno�ci ze strony Boga.
Zamys� Boga, odkupienie rodzaju ludzkiego, mia� by� wype�niony przez
zes�anie Jego Syna na �wiat. Przyj�cie Syna Bo�ego wyznaczy�o w spos�b
naturalny pocz�tek nowej ery. B�g zawar� nowy i ostateczny uk�ad, przypiecz�-
towany krwi� Chrystusa, z nowym ludem - wywodz�cym si� wszak�e bezpo-
�rednio ze starego - Ko�cio�em. Nowy Testament m�wi o wype�nieniu Bo�ego
planu. Plan ten jednak uwidacznia� si� od samego pocz�tku, gdy� Testamenty,
cho� odmienne, s� �ci�le ze sob� powi�zane. Stary Testament prowadzi
i przygotowuje - a jest to Bo�e przygotowanie - do Nowego. Stary Testament
mo�na w�a�ciwie w pe�ni zrozumie� jedynie w �wietle wype�nienia.
Ksi�gi Biblii
�ydzi - bardzo roztropnie - stosowali elastyczny podzia� swej Biblii: m�wili
o Prawie, Prorokach oraz (innych) Pismach. Prawo, kt�re w ich ocenie zajmowa�o
dostojne miejsce, sk�ada�o si� z pi�ciu ksi�g Moj�eszowych, zwanych Pentateu-
chem. W�r�d Prorok�w wymieniali oni nie tylko ksi�gi, kt�re nazywamy pro-
fetycznymi, lecz tak�e ksi�gi Jozuego, S�dzi�w, Samuela oraz Kr�lewskie, zwane
przez nich Pierwszymi Prorokami. Co istotne, nie zaliczali oni Daniela do Pro-
rok�w ( jak my to czynimy), ale umieszczali go w trzeciej grupie, Pismach, obejmu-
j�cej pozosta�e ksi�gi. Wiele przemawia za tym podzia�em hebrajskim, zw�aszcza
za� fakt, �e nie usi�uje on (a szczeg�lnie odnosi si� to do Pism) podci�ga� r�nych
ksi�g pod z g�ry okre�lone kategorie. Mo�emy go ja�niej ukaza� w ten spos�b:
Prawo (torah): Pentateuch
Pierwsi: od Jozuego do Kr�l�w
Prorocy (nebiim) P�niejsi: Izajasz, Jeremiasz, Ezechiel
oraz 12 Prorok�w Mniejszych
1. Psalmy, Przys�owia, Hiob - Pisma "wielkie"
2. Pie�� nad Pie�niami, Rut, Lamentacje;
Pisma (kethubim) Kohelet (Eklezjastes), Estera - "zwoje"
3. Daniel, Ezdrasz, Nehemiasz, pierwsza i druga
ksi�ga Kronik
Pocz�wszy od XIII w. katolicy dzielili Stary Testament na ksi�gi historycz-
ne, dydaktyczne i profetyczne. Podzia� ten jest dogodny i w zasadzie
dobrze okre�la og�lny charakter r�nych ksi�g; nie wolno go jednak posuwa�
zbyt daleko, poniewa� w pewnych wypadkach mo�e si� okaza� ca�kiem
zwodniczy. Przydatne wszak�e b�dzie sporz�dzenie wykazu ksi�g biblijnych
zgodnie z tym podzia�em.
1. Historyczne: Pentateuch (ksi�gi: Rodzaju, Wyj�cia, Kap�a�ska, Liczb,
Powt�rzonego Prawa); ksi�gi Jozuego, S�dzi�w, Rut; pierwsza i druga Samuela;
pierwsza i druga Kr�lewska; pierwsza i druga Kronik, Ezdrasza, Nehemiasza,
Tobiasza, Judyty, Estery; pierwsza i druga Machabejska.
Nale�y zauwa�y�, �e w Wulgacie i Douay*:
* Angielski katolicki przek�ad Pisma �wi�tego, dokonany w latach 1578-1610 (przyp.
t�um.).
ksi�gi pierwsza i druga Samuela = pierwsza i druga Kr�lewska,
ksi�gi pierwsza i druga Kronik = pierwsza i druga Paralipomenon,
ksi�gi Ezdrasza, Nehemiasza = pierwsza i druga Ezdrasza, lecz nazwy
podane w powy�szym wykazie uznaje si� teraz niemal powszechnie. Zauwa�my
dalej, �e skoro ksi�gi pierwsza i druga Samuela = pierwsza i druga Kr�lewska
w Douay, to pierwsza i druga Kr�lewska w powy�szym wykazie = trzecia
i czwarta Kr�lewska w Douay.
2. Dydaktyczne (i poetyckie): ksi�gi: Hioba, Psalm�w, Przys��w, Koheleta
(Eklezjastesa), Pie�� nad Pie�niami, M�dro�ci, Syracha (Eklezjastyk).
3. Profetyczne: Czterech Prorok�w Wi�kszych: Izajasz, Jeremiasz (z
dodaniem Lamentacji oraz Barucha), Ezechiel, Daniel. Dwunastu Prorok�w
Mniejszych: Ozeasz, Joel, Amos, Abdiasz, Jonasz, Micheasz, Nahum, Haba-
kuk, Sofoniasz, Aggeusz, Zachariasz, Malachiasz.
W katolickich wersjach Biblii wiele z tych nazw wyst�puje w rozmaitej
pisowni, a to samo odnosi si� do wi�kszo�ci innych imion w�asnych. Przyczyna
tego jest prosta. Imiona w�asne w Douay s� oparte na Wulgacie, kt�ra z kolei
przyj�a greckie formy nazw, jakie wyst�puj� w wersji Starego Testamentu
znanej jako Septuaginta. Wersja kr�la jakuba (1611) i wszystkie nast�pne wersje
protestanckie przyswoi�y sobie hebrajsk� form� nazw. Zgodno�� w tej kwestii
by�aby bardzo po��dana, i u katolik�w wzmaga si� stale tendencja do przyj�cia
form hebrajskich.
Nowy Testament dzieli si� te� czasami - na wz�r Starego - na ksi�gi
historyczne, dydaktyczne i profetyczne. Oto one:
I. historyczne: cztery Ewangelie, Dzieje Apostolskie;
2. dydaktyczne: listy �w. Paw�a: do Rzymian, pierwszy i drugi do
Koryntian, do Galat�w, do Efezjan, do Filipian, do Kolosan, pierwszy i drugi
do Tesaloniczan, pierwszy i drugi do Tymoteusza, do Tytusa, do Filemona; list
do Hebrajczyk�w; listy powszechne: jakuba, pierwszy i drugi Piotra, pierwszy,
drugi i trzeci Jana, Judy;
3. profetyczne: Apokalipsa.
Formowanie si� Biblii
Stary Testament
Formowanie si� Starego Testamentu by�o przewlek�ym procesem. Historia
�wi�ta zaczyna si� od dokonanego przez Boga powo�ania Abrahama gdzie�
w XIX w. przed Chr., a pocz�tki Starego Testamentu, tradycje utworzone wok�
patriarch�w, si�gaj� w swym zarodku do Abrahama, cz�owieka boskich
obietnic, i do jego bezpo�rednich potomk�w. Ale to w�a�nie Moj�esz, urodzony
przyw�dca i prawodawca, przeku� w XIII w. pstrokaty t�um uchod�c�w
w nar�d, zapocz�tkowa� pot�ny ruch religijny i da� impuls do powstania
wielkiego literackiego dzie�a, kt�re jest izraelskim - ostatecznie za� Bo�ym
- darem ludzko�ci.
Pentateuch nosi pi�tno Moj�esza, lecz dzie�o to - jakim je znamy
- przybra�o sw� ostateczn� posta� w wiele wiek�w po Moj�eszu: w VI czy te�,
prawdopodobniej, w V w. przed Chr. Literatura profetyczna zacz�a si� od
Amosa i Ozeasza w VIII w. i zako�czy�a si� na Joelu i Zachariaszu (9-14) w IV
w. przed Chr. Ksi�gi historyczne ci�gn� si� od Jozuego (opartego na tradycjach
si�gaj�cych XIII w. przed Chr.) do pierwszej ksi�gi Machabejskiej, napisanej
mniej wi�cej na pocz�tku I w. Wiek V, b�d�cy �wiadkiem ostatecznego
uformowania Przys��w i powstania ksi�gi Hioba, by� z�otym wiekiem literatury
m�dro�ciowej, lecz sam ruch rozpocz�� si� za czas�w Salomona w X w., ksi�ga
M�dro�ci za� ukaza�a si� zaledwie p� wieku przed Chrystusem. Wystarcza to
- cho�by si� nawet nic nie m�wi�o o z�o�onej genezie poszczeg�lnych ksi�g - by
wykaza�, i� kszta�towanie si� Starego Testamentu by�o powolne i zawi�e.
Musimy sobie u�wiadomi�, �e wi�kszo�� ksi�g Starego Testamentu jest
dzie�em wielu r�k, dzie�em, kt�re wzrasta�o w ci�gu d�ugiego okresu, by� mo�e
ca�ych stuleci. Wszyscy, kt�rzy wsp�pracowali w tworzeniu ka�dej ksi�gi, czy
sformu�owali jej tre��, czy te� dodali po prostu pewne szczeg�y, byli natchnieni.
Wi�kszo�� z nich by�a zupe�nie nie�wiadoma tego, �e jest pobudzona przez
Boga; st�d te� i my rozwa�ymy na razie tylko ludzki aspekt Biblii, rozpatruj�c j�
jako zbiorowy wysi�ek, dzie�o ca�ego ludu, kt�ry z�o�y� w Biblii - na przestrzeni
wiek�w - skarby swej tradycji. Jest to literatura pewnego ludu, wpleciona w jego
histori�. Przedstawimy pokr�tce t� literack� dzia�alno��; w ten spos�b uzys-
kamy pogl�d na Stary Testament, kt�ry bardzo nam u�atwi jego rozumienie.'
Du�a cz�� Starego Testamentu opiera si� na tradycji ustnej. Ta jego cz��,
kt�ra zapocz�tkowuje nasz� Bibli� - Pentateuch do Samuela - opiera si� na
wielu ustnych tradycjach, ze�rodkowanych g��wnie wok� patriarch�w, Moj-
�esza, Jozuego, s�dzi�w, Samuela, Dawida, p�niej za� - w ksi�gach Kr�l�w
- Eliasza i Elizeusza. Tradycje te, jeszcze zanim je zapisano, stanowi�y
prawdziw� literatur�. Literatura jest zasadniczo form� sztuki; drugorz�dne
znaczenie ma fakt, �e literatura zosta�a po wi�kszej cz�ci napisana, poniewa�
jest ona g��wnie spraw� s��w i mowy (zapisanych lub nie). Cho�, jak zobaczymy,
znane nam dzisiaj ksi�gi biblijne przybra�y ostateczny kszta�t stosunkowo
p�no, wyznacza to jedynie pr�g definitywnego spisania tradycji, kt�re zacz�o
si� - i w wielu wypadkach osi�gn�o pe�ny rozw�j - przed wieloma wiekami.
Czas powstania jakiej� ksi�gi biblijnej nie jest zwykle �adn� wskaz�wk� co do
czasu powstania materia�u zawartego w tej ksi�dze; gdy za� m�wimy o "trady-
cjach", nie wykluczamy mo�liwo�ci - a nawet pewno�ci - �e wiele z nich spisano
by� mo�e ca�kiem wcze�nie. W rzeczywisto�ci - jak zobaczymy - p�niejsza
literacka dzia�alno�� w Izraelu polega�a w wielkiej mierze na powt�rnym
' Trudno na og� ustali� czas powstania jakiej� ksi�gi biblijnej. Daty podane w tym
rozdziale s� zawsze przybli�one. Istnieje jednak - w pewnych granicach - wyra�na
jednomy�lno�� w tej sprawie w�r�d czo�owych katolickich biblist�w doby obecnej.
redagowaniu wcze�niejszych pism. �adn� miar� nie ignorujemy wi�c ani nie
pomniejszamy wk�adu poprzednich stuleci, gdy umieszczamy pocz�tek literatu-
ry biblijnej - �ci�le rozumianej - w czasach Salomona.
W obliczu agresji filisty�skiej, kt�ra w po�owie XI w. zburzy�a izraelsk�
amfiktioni� (konfederacj� dwunastu klan�w zjednoczonych w przymierzu
z Jahwe), Izrael przejawi� po raz pierwszy ch�� zorganizowania si� na zasadzie
monarchii. Wbrew pierwotnej obietnicy Saul zawi�d� Izraelit�w, lecz idea
monarchii przetrwa�a. Ponownie wyst�pi� z ni� Dawid, kt�ry zdo�a� za�o�y�
kr�lestwo, a nawet skromne imperium; sytuacj� tak� utrzyma� i wykorzysta� j
ego syn Salomon. Dla uporania si� z zarz�dzaniem kr�lestwem i imperium
powsta�a warstwa skryb�w, ludzi wykszta�conych. W archiwach trzymano
kr�lewskie roczniki; rejestrowano te� i przechowywano w nich dokumenty wagi
pa�stwowej. Stanowi�o to surowy materia� prawa historycznego. Na samym
pocz�tku pokojowego panowania Salomona (ok. 970-931) pewien wyj�tkowo
utalentowany pisarz stworzy� prozatorskie arcydzie�o Starego Testamentu,
histori� dworu Dawidowego: rozdzia�y 9-20 drugiej ksi�gi Samuela i rozdzia�y
1-2 pierwszej ksi�gi Kr�lewskiej. Inny �wczesny pisarz, chyba nie mniej
literacko uzdolniony i obdarzony wnikliwszym umys�em, opieraj�c si� na
starych tradycjach napisa� teologi� historii, kt�ra stanowi jeden z czterech
g��wnych w�tk�w Pentateuchu.' Dawid (ok. 1010-970), kt�rego bieg�o�� jako
poety jest poparta licznymi dowodami, by� autorem niekt�rych psalm�w.
Tworz� one j�dro Psa�terza. Ca�e to dzie�o, bior�ce od niego sw�j pierwotny
impuls, zosta�o mu tradycyjnie przypisane. Podobnie literatur� m�dro�ciow�,
kt�ra rozwin�a si� w nast�pnych stuleciach, przypisywano Salomonowi,
przys�owiowemu m�drcowi, kt�ry da� pocz�tek temu ruchowi u Hebrajczyk�w
lub przynajmniej stworzy� odpowiedni dla niego klimat.
Po �mierci Salomona kr�lestwo zjednoczone przez Dawida rozpad�o si�
i Izrael (czyli kr�lestwo p�nocne) oraz Juda pod��a�y odt�d odr�bnymi
drogami. Po podziale politycznym nast�pi�a schizma religijna i jedynie kr�lest-
wo judzkie pozosta�o wierne nie tylko dynastii Dawidowej, lecz czystszej formie
autentycznej religii. W Izraelu jeden coup d'etat nast�powa� po drugim, a kult
Jahwe - w schizmatyckich �wi�tyniach w Betel i Dan - by� bardzo ska�ony
obcymi wp�ywami. Ksi�gi Kr�lewskie daj� nam r�wnoleg�� religijn� histori�
tych dwu kr�lestw.
To w�a�nie w Izraelu pojawili si� Eliasz i Elizeusz, or�downicy Jahwe; wok�
nich wyros�y tradycje, kt�re znajdujemy w ksi�gach Kr�lewskich: od rozdzia�u
17 ksi�gi pierwszej do rozdzia�u 1 ksi�gi drugiej (Eliasz) oraz w rozdzia�ach 2-13
ksi�gi drugiej (Elizeusz). R�wnie� w Izraelu, za rz�d�w Jeroboama II (783-743),
pe�nili sw� misj� pierwsi z tzw. "pisz�cych" prorok�w, Amos i Ozeasz,
jakkolwiek Amos by� Judejczykiem. Prawie w tym samym czasie przybra�
ostateczny kszta�t inny w�tek tradycji Pentateuchu, analogiczny do tradycji
z Pentateuch jest po��czeniem przynajmniej czterech r�nych tradycji; analiza literacka
wyodr�bni�a te cztery w�tki.
jahwistycznej, kt�ra rozwin�a si� w Judzie. Ta tradycja p�nocna - b�d�ca
w swej ostatecznej formie dzie�em elohisty, jak nazywamy teraz tego autora
- stawiaj�c czo�o nadu�yciom w kulcie Jahwe rozpowszechnionym w Izraelu,
by�a, co zrozumia�e, bardziej konserwatywna ni� ta druga, wysuwaj�c jako sw�j
idea� religi� Exodusu i pustyni. Wkr�tce po Amosie i Ozeaszu pojawili si�
w Judzie prorocy Izajasz i Micheasz. Jednak�e tylko pierwsz� cz�� ksi�gi
Izajasza (tj. rozdz.1-39)-i to nawet nie ca��-mo�na przypisa� temu wielkiemu
prorokowi z VIII w. Sam Izajasz m�wi nam o uczniach, kt�rzy gromadzili si�
wok� niego (8,16). To w�a�nie oni og�osili jego proroctwa; natchnieni pisarze,
kt�rzy p�niej wzbogacili dzie�o swego mistrza, pochodzili z tej samej szko�y,
trwaj�cej przez stulecia.
Tymczasem dawa�o si� ju� odczu� straszne niebezpiecze�stwo asyryjskie i dni
kr�lestwa p�nocnego by�y policzone. Samaria, jego stolica, wpad�a w r�ce
Sargona II w 721 r. przed Chr.; ludno�� kraju, zgodnie z asyryjsk� polityk�,
zosta�a deportowana. Izrael jako odr�bna jednostka pa�stwowa znikn�� ze
sceny historii. Przed ostateczn� tragedi� niekt�rzy ludzie religijni, kt�rzy
dostrzegali zapowied� katastrofy, zbiegli do Judy, unosz�c ze sob� swe �wi�te
tradycje. W wyniku tego za rz�d�w Ezechiasza (71fr687) po��czono ze sob�
dwa najwcze�niejsze w�tki Pentateuchu (tradycje jahwistyczn� i elohistyczn�).
Inn� spu�cizn� P�nocy, jaka znalaz�a si� w tym samym czasie w Jerozolimie,
by�a prawodawcza cz�� Deuteronomium (kodeks deuteronomiczny, Pwt
12-26). Mia�o to wywrze� znaczny i dalekosi�ny wp�yw-leczjeszcze nie teraz.
Wielka pot�ga, kt�ra zniszczy�a Izrael, zagra�a�a tak�e Judzie, lecz ta
ostatnia, w wielkiej mierze dzi�ki wysi�kom Izajasza, zdo�a�a przetrwa�. W sto
lat p�niej Asyria, b�d�ca pozornie w szczytowym momencie swego rozwoju,
upad�a i znikn�a z dramatyczn� nag�o�ci�. W kr�tkim okresie upadku Asyrii,
zanim m�g� si� umocni� jej nast�pca-imperium nowobabilo�skie, Juda zyska�a
chwil� wytchnienia, i m�ody pobo�ny kr�l Jozjasz (640-609) by� w stanie
zapocz�tkowa� reform� religijn�. Jednym z pierwszych zada� by�a restauracja
�wi�tyni - kt�ra znajdowa�a si� w mocno zaniedbanym stanie - i w czasie prac
renowacyjnych odkryto "ksi�g� Prawa" (2 Krl 22,8-10). By� to kodeks
deuteronomiczny, sprowadzony do Jerozolimy przez uchod�c�w z Izraela przed
stu laty i z�o�ony w �wi�tyni, potem za� zignorowany i w ko�cu zapomniany.
Teraz, wychodz�c znowu opatrzno�ciowo na jaw, sta� si� statutem reformators-
kim i zosta� og�oszony w formie mowy Moj�esza; ta pierwsza redakcja dzie�a
odpowiada rozdzia�om 5-28 naszego Deuteronomium. By�o ono p�niej
przeredagowane podczas wygnania, kiedy to dodano inne mowy Moj�esza,
jedn� na pocz�tku, drug� za� przy ko�cu.
Deuteronomium (czy, �ci�lej m�wi�c, jego pierwsza redakcja) da�o impuls do
bardzo donios�ej pracy literackiej. Pogl�d deuteronomiczny by� g��boko
religijny i uderzaj�co jednoznaczny: nar�d wznosi� si� lub upada� na skutek swej
wierno�ci lub niewierno�ci Jahwe i Jego Prawu. Histori� Ludu Wybranego
mierzono t� miar�, a w rezultacie otrzymywano odpowied� na k�opotliwy
problem. Problem wygl�da� nast�puj�co: z jednej strony by�y Bo�e obietnice,
kt�re nie mog�y zawie��, z drugiej za� jedna katastrofa po drugiej spada�a na
nar�d - Izrael znikn��, a Juda zaledwie utrzymywa�a si� przy �yciu. Deuterono-
mi�ci ( jak mo�emy dogodnie ich okre�la�) widzieli bardzo wyra�nie, �e ca�e to
z�o spad�o na nich, poniewa� lud trwa� uparcie w niewierno�ci wzgl�dem swego
Boga; by�a to jedna jasna lekcja wynikaj�ca z ich historii. Przyst�pili do
redagowania starszych tradycji historycznych, traktuj�c je ze swego szczeg�lne-
go religijnego punktu widzenia. Dbali jednak o to, by nie zniekszta�ci�
materia�u, i przeprowadzali sw� tez� albo za pomoc� skromnych wstawek, albo
te� wprowadzaj�c charakterystyczny uk�ad. Na przyk�ad w ksi�dze S�dzi�w
dzie�em tych redaktor�w jest cykl niewierno�ci, kary, skruchy oraz wybawienia,
w jaki uj�ta jest historia ka�dego z wielkich s�dzi�w. Za panowania Jozjasza
opracowano ksi�gi Jozuego, S�dzi�w, Samuela i Kr�lewskie, wraz z Deterono-
mium (rozdz. 5-28) jako wprowadzeniem. Drug� ksi�g� Kr�lewsk� i ksi�g�
Powt�rzonego Prawa skompletowano w czasie wygnania (587-538), a na
pocz�tku tego okresu zredagowano po raz drugi (i ostatni) histori� Jozuego
i kr�l�w. Prorocy Sofoniasz i Nahum dzia�ali za rz�d�w Jozjasza; Habakuk by�
troch� p�niejszy ni� Nahum, obaj za� byli wsp�cze�ni Jeremiaszowi.
Po przedwczesnej �mierci Jozjasza (609) kr�lestwo Judy zd��a�o szybko do
zag�ady; jego ostatnie tragiczne lata znalaz�y odbicie w osobie i �yciu Jeremiasza.
Przestrogi tego wielkiego proroka przesz�y nie zauwa�one - z wyj�tkiem faktu,
�e by� za nie prze�ladowany - ale po jego �mierci wywar�y g��boki wp�yw. Jego
or�dzie spisa� i og�osi� oddany mu ucze� Baruch. W 587 r. przed Chr. Jerozolima
wpad�a w r�ce Nabuchodonozora, jak to zapowiada� dobitnie Jeremiasz, a jej
mieszka�c�w deportowano do Babilonu. Musia�o to wydawa� si� ko�cem, lecz
w niezg��bionym zamy�le Bo�ym wygnanie mia�o by� tyglem, w kt�rym religia
Jahwe zosta�a oczyszczona z wszelkich nieczysto�ci; oznacza ono tak�e decydu-
j�cy moment w formowaniu si� Biblii.
R�wnolegle z ruchem deuteronomicznym istnia� inny pr�d, kt�rego reprezen-
tantem jest Prawo �wi�to�ci (Kp� 17-26). Pr�d ten czerpa� inspiracj� z pogl�du
warstwy kap�a�skiej, k�ad�cej nacisk na �wi�to�� Jahwe oraz przedstawiaj�cej
nar�d jako lud kap�a�ski, kt�rego ca�e �ycie by�o liturgi�. Ezechiel, kt�rego
wraz z innymi Judejczykami wywieziono do Babilonu jaki� czas przed upadkiem
Jerozolimy, prawdopodobnie w 598 r. przed Chr., by� najwybitniejszym
reprezentantem tej szko�y; natomiast wsp�czesny mu Jeremiasz trzyma� si�
bardziej linii Deuteronomium. Podczas wygnania kap�ani, odci�ci teraz od
�wi�tyni i jej kultu, zwr�cili si� do starych tradycji, zw�aszcza za� do
prawodawstwa Moj�eszowego, i zredagowali oraz przedstawili je z wybitnie
kultowego punktu widzenia. Niemal ca�e prawodawstwo od ksi�gi Rodzaju do
ksi�gi Liczb nale�y do tej tradycji, cho� zawiera ponadto du�y materia�
narracyjny; po wygnaniu za� w�a�nie kap�ani nadali Pentateuchowi jego
ostateczn� posta�.
Nie wszystkich mieszka�c�w kr�lestwa judzkiego deportowano; pewna
garstka pozosta�a, i od czasu do czasu przychodzili oni p�aka� nad ruinami
�wi�tyni. W�a�nie w tych okoliczno�ciach ukszta�towa�y si� Lamentacje. Uznaje
si� powszechnie, �e nie jest to dzie�o Jeremiasza, cho� w Wulgacie jemu
przypisuje si� ten utw�r - w przeciwie�stwie do Biblii hebrajskiej. Czas
powstania proroctwa Barucha, umieszczonego bezpo�rednio po Lamentacjach
w Wulgacie, jest niepewny. W Babilonie podtrzymywa� wygna�c�w na duchu
anonimowy prorok, p�ny, lecz autentyczny ucze� Izajasza; jego dzie�o,
u�o�one w latach poprzedzaj�cych 538 r. przed Chr. (gdy Cyrus Wielki,
zdobywszy Babilon, pozwoli� �ydom wr�ci� do Palestyny), jest zawarte
w proroctwie Izajasza 4~55. Rozdzia�y te stanowi� teologiczny (i poetycki)
szczyt Starego Testamentu. Tu� po powrocie do Jerozolimy inni cz�onkowie
szko�y Izajasza dodali do tego proroctwa rozdzia�y 5(r66. I nie koniec na tym:
w V w. rozdzia�y 34-35 i 24-27 zamkn�y ostatecznie to dzie�o, kt�re zacz�o si�
w VIII w. Ale wraz z Deutero-Izajaszem ( jak nazywamy nieznanego autora Iz
40-55) ruch prorocki osi�gn�� sw�j punkt kulminacyjny; b�dzie teraz stopniowo
zamiera� - by znikn�� w IV w. - a� przyjdzie czas wype�nienia.
Pierwsi z wygna�c�w powr�cili z Babilonu do Jerozolimy w 538 r. przed Chr.;
�wi�tynia i miasto zosta�y ostatecznie odbudowane. Rzecznikami tego dzie�a
odbudowy byli Aggeusz i Zachariasz (jedynie Za 1-8 nale�y do tego okresu).
Wtedy to - najp�niej na pocz�tku V w. - ustalono ostatecznie tre�� Prawa.
Deuteronomium, poniewa� uzupe�nia�o relacj� o Moj�eszu, zosta�o oddzielone
od wielkiego utworu historycznego (Jozue - Kr�lowie) i do��czone do
pierwszych czterech ksi�g Biblii. Tak powsta� Pi�cioksi�g. Ma�� ksi�g� Rut
napisano prawdopodobnie wkr�tce po powrocie (cho� by� mo�e pojawi�a si�
jeszcze przed wygnaniem). Ostatni z prorok�w: autor(rzy) Izajasza 34-35,
24-27, Malachiasz, Abdiasz, Joel oraz autor rozdzia��w 9-14 ksi�gi Za-
chariasza, wyst�pili w V i IV w.
W�wczas te�, zw�aszcza w V w., znajdowa� si� w rozkwicie inny typ literatury:
literatura m�dro�ciowa. Nie by�o to bynajmniej czym� zupe�nie nowym, gdy�
ju� za rz�d�w Salomona praktyczny pogl�d na �wiat znalaz� wyraz w przypo-
wie�ciach i sentencjach kieruj�cych �yciem codziennym. "Przez >>m�dro��<<
nale�y rozumie� nie tylko encyklopedyczn� wiedz� o wszystkim pod s�o�cem,
lecz tak�e zwi�z�e okre�lenie wszelkich form ludzkiego post�powania, szczeg�l-
nie za� umiej�tno�� bycia sko�czonym d�entelmenem. Umiej�tno�� t�, nie-
odzown� do osi�gania udanej kariery, praktykowano ca�e stulecia w Egipcie."3
W Izraelu jednak ta praktyczna m�dro�� czerpa�a zawsze - przynajmniej
w pewnym stopniu - natchnienie z wiary w Jahwe; tendencja ta nasili�a si� po
wygnaniu. W V w. przybra�a ostateczny kszta�t ksi�ga Przys��w (kt�rej cz�ci
si�gaj� jeszcze czas�w Salomona), a wkr�tce potem pojawi�o si� poetyckie
arcydzie�o Biblii: ksi�ga Hioba.
Ksi�ga Hioba nie jest bynajmniej jedynym poetyckim utworem w Biblii.
Przede wszystkim mamy tu psalmy; niekt�re z nich u�o�y� niew�tpliwie Dawid,
liczba ta za� stale wzrasta�a. Budowa drugiej �wi�tyni (po powrocie z wygnania)
i przywr�cenie kultu �wi�tynnego da�o nowy impuls do uk�adania tych
liturgicznych poemat�w i do adaptacji starszych psalm�w. Jest bardzo praw-
dopodobne, �e do ko�ca IV w. skompletowano Psa�terz w znanej nam dzisiaj
postaci. W tym�e wieku ukaza�a si� Pie�� nad Pie�niami.
Pi�miennictwo historyczne nie sko�czy�o si� wraz z wygnaniem; okres
restauracji, zdominowany przez postacie Ezdrasza i Nehemiasza, znalaz� tak�e
swego historyka. Ksi�gi pierwsza i druga Kronik, Ezdrasza i Nehemiasza (cztery
ksi�gi w naszej Biblii) tworz� w istocie tylko jeden tom, dzie�o jednego autora,
kt�rego zwiemy dla wygody Kronikarzem. W pierwszej cz�ci tego utworu
(1, 2 Krn) autor korzysta w wielkiej mierze z ksi�g Samuela i Kr�lewskich.
W drugiej cz�ci opiera si� na pami�tnikach Ezdrasza i Nehemiasza oraz na
innych dokumentach tego okresu. R�nice mi�dzy pierwsz� i drug� ksi�g�
Kronik a ksi�gami Samuela i Kr�lewskimi s� wyra�ne, podczas bowiem gdy te
ostatnie s� histori� religii, Kronikarz napisa� teologi� historii. Sk�aniaj�c si� ku
deuteronomistom, uwypukli� on religijne pos�annictwo w historii swego ludu:
korzysta� jednak z tego materia�u o wiele swobodniej ni� oni. Pisa� dla swych
wsp�czesnych, wykazuj�c im raz jeszcze, �e istnienie narodu zale�y od jego
wierno�ci Bogu; chcia� koniecznie, �eby jego nar�d by� �wi�t� wsp�lnot�,
w kt�rej mog�yby si� wreszcie wype�ni� obietnice dane Dawidowi. Dzie�o to
zosta�o napisane w IV w., tu� przed panowaniem Aleksandra Wielkiego. Nieco
wcze�niej, w czasach Ezdrasza, wbrew ciasnemu pogl�dowi nacjonalistycz-
nemu, autor ksi�gi Jonasza - �wietny satyryk - podkre�la� uniwersaln�
Opatrzno�� Bo��. A prawie w tym samym czasie autor ksi�gi Tobiasza w spos�b
przypominaj�cy form� wsp�czesnej powie�ci wys�awia� Opatrzno�� Bo��
kieruj�c� losami poszczeg�lnych ludzi.
W 333 r. przed Chr., wraz z podbojem Syrii i Palestyny przez Aleksandra,
zacz�� si� w Judzie okres grecki. Dla �yd�w, a w ka�dym razie dla tych. kt�rzy
byli wierni swym tradycjom, oznacza�o to nie asymilacj� greckiej kultury - jak
dzia�o si� gdzie indziej - lecz op�r wobec greckiego sposobu �ycia. Wskazywa�
na to mo�e chyba wy�onienie si� typowo hebrajskiej formy literackiej, mid-
raszy. Forma ta wywar�a ju� wp�yw na dzie�o Kronikarza, lecz pierwsze
rozwini�te midrasze biblijne znajdujemy w�a�nie na pocz�tku okresu greckiego.
Na ten okres tak�e (ok. po�owy III w.) mo�emy datowa� ksi�g� Koheleta
(Eklezjastesa), a nieco p�niej, oko�o 180 r. przed Chr., inny pisarz m�dro�-
ciowy, ben Syrach, napisa� M�dro�� Syracha (Eklezjastyk).
Wkr�tce �ydzi musieli stawi� czo�o wielkiemu kryzysowi. Gdy na tron
syryjski wst�pi� Antioch IV (175-163), postanowi� zmusi� swych �ydowskich
poddanych do przyj�cia greckiego sposobu �ycia. Wynik�e z tego prze�ladowa-
nia religijne wywo�a�y powstanie Machabeuszy, kt�re wybuch�o w 167 r. przed
Chr. Pod koniec pierwszej fazy walk (167-164) og�osi� swe dzie�o - aby doda�
4 Midrasz-to metoda egzegezy, kt�ra rozwin�a si� w judaizmie do�� p�no: wyja�nia j�
w pe�ni praca: W. Harrington, Record of the Promi.se: The Old Testament, Chicago, The
Priory Press, 1964 (zob. te� ni�ej s. 284.).
odwagi swym rodakom - autor ksi�gi Daniela. Pierwsza cz�� tego dzie�a (Dn
1-6) jest midraszem, a rozdzia�y 7-12 dostarczaj� nam doskona�ego przyk�adu
modnej w�wczas �ydowskiej formy literackiej: apokalipsy. Ksi�ga Daniela
ukaza�a si� przed 164 r. p