Wyobraź sobie świat, w którym śmierć przestaje istnieć. Nie ma głodu, chorób, przemocy, a technologia zyskała niemalże boską mądrość. Brzmi jak spełnienie marzeń? A co, jeśli cena za ten raj to legalne morderstwa dokonywane w imię porządku? Oto „Żniwa śmierci” Neala Shustermana — trylogia, która wbija się w psychikę niczym ostrze kosiarza, zostawiając po sobie pytania, na które niełatwo znaleźć odpowiedź. W świecie, w którym ludzkość nawet samą śmierć, paradoksalnie dopiero wówczas zaczyna się prawdziwa gra o życie. Neal Shusterman w trylogii „Żniwa śmierci” buduje z tomu na tom chłodną, bezlitosną wizję przyszłości, gdzie doskonałość okazuje się tylko złudzeniem – cienką fasadą, pod którą tętni zgnilizna moralna, władza, kontrola i ból. To nie następna dystopia pełna zgliszcz i chaosu. To świat wyprany z cierpienia, w którym ludzie mogą żyć wiecznie, lecz muszą być "przycinani", żeby nie przeludnić planety. Od tego są Kosiarze – legalni zabójcy, strażnicy równowagi, kapłani śmierci w epoce wiecznego życia. Dwoje nastolatków, Citra i Rowan, zostaje brutalnie wrzuconych w ten mechanizm. Ich ścieżki rozchodzą się – ona staje się symbolem nadziei i potyczki od wewnątrz, on – Lucyferem z kosą, wymierzającym sprawiedliwość ogniem. Oboje muszą stawić czoła nie tylko zdeprawowanemu systemowi, lecz i sobie nawzajem. Shusterman prowadzi nas przez ten świat z chirurgiczną precyzją, od pytań o granice moralności po refleksję ponad istotą człowieczeństwa. Thunderhead – wszechwiedząca sztuczna inteligencja, opiekun świata – staje się niemym świadkiem upadku swojego dzieła. Nie może interweniować, lecz nie może również dłużej milczeć. Czy doskonały system może ocalić ludzi przed nimi samymi? Gdy Kosodom pogrąża się w tyranii, a masakry stają się normą, trylogia przyspiesza, zmierzając ku finałowi, który nie tyle zaskakuje, co uderza z siłą tsunami. „Żniwa śmierci” to opowiadanie nie o śmierci, ale o tym, co z człowiekiem robi jej brak. O tym, że w doskonałym świecie to nie śmierć jest wrogiem – to pycha, władza i przekonanie o swojej nieomylności prowadzą do ostatecznego upadku. To literatura młodzieżowa tylko z pozoru. Pod warstwą dynamicznej fabuły kryje się brutalna wiwisekcja naszej kondycji – przerażająco aktualna, niepokojąco prawdziwa. „Żniwa śmierci” to seria, która mami wizją utopii, tylko po to, by z chirurgiczną celnością rozłożyć ją na czynniki pierwsze. Inteligentna, brutalna, cudowna w własnej bezwzględności – to literacka kosa, która żnie nie tylko życia, lecz i nasze przekonania podczas lektury. Dlatego jeśli szukacie serii, która nie tylko wciąga, lecz również zmusza do niekomfortowych refleksji – to właśnie ją znaleźliście 🔥. Ps. Po tej lekturze Wasze spoglądanie na śmierć może już nigdy nie być takie samo! Dziękuję za zaufanie i egzemplarz do recenzji od wydawnictwa @wydawnictwo_uroboros (współpraca reklamowa) 🩷.