Niezły pomysł ma Martina Badstuber, kiedy chce zainteresować dzieci geografią. Wymyśla bowiem prostą grę budzącą zaciekawienie - i realizuje ją w sposób, który nawet dorosłych może urzec. Każdy rozdział, który jest jednocześnie przedstawieniem wybranego państwie ze świata, rozpoczyna powtórzeniem tytułowej kwestii i dodaniem do niej dziwnej, zabawnej, absurdalnej albo śmiesznej informacji, która jednak jest prawdziwa. To zaintryguje nie tylko dzieci (kraj, w którym z odchodów słonia robi się papier, lub w którym można kupić mleko w kostce, lub w którym misie panda siusiają, stojąc na przednich łapach? Brzmi co najmniej intrygująco). Przewrócenie strony (z zabawną i dosłowną ilustracją wiadomości) oznacza przejście do wyjaśnienia. Tu autorka najpierw podaje nazwę kraju, a później skrótowo go charakteryzuje. Oczywiście pomija w tym geograficzne info i podręcznikowe nudy, skupia się za to na różnicach kulturowych, klimatycznych czy „zwierzęcych”: ponieważ bardzo nierzadko właśnie do dzikich gatunków odwołuje się autorka. To przyciągnie dzieci i sprawi, że uważniej będą przyglądać się zamieszczonym obok notek mapkom. Mapki są też ilustracjami – to narysowane kontury krajów z zaznaczonymi „atrakcjami”: stolicą, najdłuższą rzeką albo drogą kolejową, najistotniejszym punktem do odwiedzenia… Pojawia się tu tylko kilka informacji, tak, aby dzieci zapamiętały je dobrze. Obok standardowych rysuneczków-ikon są również drobne rysunkowe dowcipy związane z treścią notki. Prosto się domyślić, że to prawdziwy wabik dla maluchów. Tak przygotowane wiadomości bardzo podsycają ciekawość i sprawiają, że dzieci będą chciały samodzielnie szukać dalszych informacji – w nadziei, że natrafią na równie atrakcyjne. Ciekawostkami ze „Znam taki kraj, którego ty nie znasz” można się dzielić z rodzicami albo przyjaciółmi, za każdym razem zyskując w towarzystwie opinię świetnego rozmówcy. To powinno również zachęcić maluchy do rozwijania umiejętności narracji. Nie mówiąc już o tym, że na pewno przygotuje do lekcji geografii.