To już prawdopodobnie koniec perypetii rodziny Lotze ponad czym bardzo ubolewam , gdyż z miłą chęcią dowiedziałabym się jak potoczyły się dalsze dzieje bohaterów, a także czy udało się Basi rozwikłać rodzinne sekrety, tak umiejętnie skrywane przez dalszych krewnych. Wiem, że ta opowieść zostanie ze mną i we mnie na długo ponieważ to właśnie z nią spędzałam ostatnio każdą wolną chwilę, zaniedbując własne obowiązki. Ta historia była dla mnie jak magnes, nie pozwalała zapomnieć o sobie nawet na chwilę zaprzątając moją głowę każdorazowo gdy byłam z dala od książki. Czułam jak mnie przyciąga, jak mnie woła. A gdy znów mogłam się zanurzyć w jej literki miałam wrażenie,że znowu wciskam play. Czytanie jej było jak oglądanie filmu. Widziałam każdego bohatera, każdą opisywaną sytuację. Przeżywałam razem z nimi ich losy. Cieszyłam się ich szczęściem, lecz również dzieliłam z nimi ich smutki. Łez ta historia również mi nie oszczędziła... POLECAM oba tomy. Obie części mają u mnie mocne ⭐5/5⭐. Nie każdy bowiem potrafi tak umiejętnie i obrazowo przelać na kartki to, co chce nam przekazać. Autorce się to udało i jestem bardzo szczęśliwa, że mogłam poznać jej niełatwą, rodzinną historię... Do czego i Was gorąco zachęcam.