Recenzje

• monweg

  2018-03-23

  Zagubiony autobus to powieść, w której nie ma wyraźnego głównego bohatera. Wszyscy są dla tej książki równie ważni i mniej więcej tyle samo uwagi poświęcił Steinbeck każdemu z nich. Siedmiu pasażerów, kierowca, pomocnik i jego żona. Dziesięć osób, z których każdy ma własną historię, oczekiwania, marzenia.Ucieleśnienie spokoju, kierowca Juan Chicoy; znerwicowana i sfrustrowana małżonka Juana, Alice; kobieta z głową w chmurach, Norma, pomoc w barze, potem jedna z pasażerek autobusu; Ed Carson, smukły siedemnastolatek, zwany Kitem albo Pryszczem, od ropiejących krost i wrzodów na twarzy; prezes spółki akcyjnej Elliott Pritchard; jego wiecznie utyskująca małżonka Ellen i wyzwolona córka Mildred; młoda dziewczyna o zagadkowej przeszłości, Camille Oaks; zabawny, niski facet o twarzy młodego psa, handlarz śmiesznym towarem, Ernest Horton i widzący wszystko w czarnych barwach Van Brunt. Oto dziesięć osób – uczestników dramatu, które zostało zmuszonych do przebywania w swoim towarzystwie dłużej, niż sądziło. Wszyscy oni, prócz Alice, znaleźli się w owym autobusie, zwanym „ukochana” – „Sweetheart”.Zagubiony autobus słynnego wszystkim amerykańskiego noblisty jest idealnie napisaną powieścią drogi. Podróż w ekstremalnych warunkach lejącego deszczu po rozmokłych bocznych drogach Kalifornii, gdzie nie wiadomo, co czeka za zakrętem. Doskonale spisane studium ludzkiej natury. Steinbeck jawi się jako niesamowicie niezły obserwator ludzi i otoczenia. Każdy ma własne racje, odmienny światopogląd, każdy z coraz większą swobodą zdradza własne prawdziwe, głęboko skrywane oblicze.Już niedługo przetoczy się fala deszczu – chcecie zająć miejsce w autobusie?http://monweg.blogspot.com/2016/03/zagubiony-autobus-john-steinbeck.html

• Joanna Zakrzewska

  2018-03-23

  Jest świetna. Idealna proza, bogactwo opisanych postaci, szeroko nakreślone tło społeczne. A wszystko to zaobserwowane podczas podróży autobusem przypadkowych osób. Warto przeczytać.