Recenzje

• Jakub Cieślak

  2018-03-21

  Czy warto? Warto! Książka ebook uświadamia, że reżim zawsze jest reżimem, niezależnie od szerokości i długości geograficznej. Warto przeczytać, aby sobie uświadomić, że zawsze mamy wybór i warto mieć własne zdanie. Nawet wówczas gdy dużo to kosztuje. Warto również ku przestrodze, aby uczyć się na cudzych (nie własnych błędach. Polecam. Zalecam także "Prowadzący umarłych. Opowieści prawdziwe. Chiny z perspektywy nizin społecznych". Obie pozycje ukazują interesujące spojrzenie na Chiny. U mnie powstał mętlik, chaos, później zaczął się klarować jasny obraz. Miłej lektury.

• Ruda Recenzuje

  2018-03-21

  Czy jeden wiersz może przemienić czyjeś życie? Oczywiście. Życie Liao przekreślił na zawsze. Facet spędził 4 lata w chińskim więzieniu, a kiedy już udało mu się wydostać, nic nie było takie samo. Pobyt w więzieniu okazał się dopiero początkiem niekończącego się koszmaru. „Nigdy nie miałem zamiaru być bohaterem, lecz w kraju, w którym rządził obłęd, musiałem zająć jednoznaczne stanowisko. Masakra była moim utworem, a mój utwór- moim protestem”. Chiny to jedno z tych miejsc, w których lepiej się nie wychylać. Nie wyrażać głośno własnych poglądów, nie krytykować systemu i nie próbować w jakikolwiek sposób z nim walczyć. Yiwu przekonał się o tym na swojej skórze. Jako jeden z niewielu skrytykował czerwcowe wydarzenia na placu Tiananmen, nie potrafił pozostać obojętnym na śmierć tylu młodych i niewinnych osób. Trochę żalu i emocji przelanych na papier sprawiły, że zasłużył na przydomek kontrrewolucjonisty i trafił na czarną listę władz. „Państwo zarządzające na wzór Gułagu własnymi więzieniami i obozami nie jest nowoczesnym państwem, ale maoistycznym reliktem w przebraniu cudu gospodarczego. Ceną jest ubezwłasnowolnienie i represje spotykające Chińczyków”. Na początku Yiwu omawia pokrótce własne dzieciństwo i małżeństwo. Informacji tych starczy na dosyć intrygujący wstęp, nie przytłaczają one i nie zniechęcają do oczekiwania na to, co interesuje czytelnika najbardziej- pobyt w więzieniu. A kiedy już do niego docieramy otrzymujemy relację barwną, obrazową i bardzo soczystą. Twórca nie opowiada nieśmiało, nie kryje się za tabu. Wręcz przeciwnie. Stawia kawę na ławę. Chętnie wspomina o tym, co przeżył. Wspomina wydarzenia i ludzi. Z jego opisów wyłania się miejsce koszmarne, w którym poradzą sobie tylko najsilniejsi. Dla kolejnych pozostanie to, o czym wszyscy myśli, lecz boimy się powiedzieć głośno- przemoc, gwałty, poddańczość. Spotkałam się z opinią, że relacja Yiwu była przesadzona, że za wiele w niej było o molestowaniu więźniów czy masturbacji. Lecz absolutnie się z tym nie zgadzam. I nie chodzi bynajmniej o gustowanie w takich opisach, czy smakowanie się w takich szczegółach. Twórca omówił czytelnikom wydarzenia, które rzeczywiście miały miejsce. Czy powinien element z nich pominąć, przemilczeć, ułagodzić? Bez sensu. Cieszę się, że pisze szczerze, a ta przykra prawda pozwala nam lepiej poznać te okoliczności i bardziej zapada w pamięć. Ta relacja zrobiła na mnie wielkie wrażenie. To opis 4 lat walki, przede wszystkim o samego siebie, lecz także o ludzi, którzy z czasem stali się bliscy, zastąpili rodzinę i przyjaciół. Szalenie smutno jest mierzyć się z tym samemu i to czuć w kolejnych rozdziałach. Trudno czytało mi się o więźniach skazanych na karę śmierci, czasem za błahe wykroczenia. Nie rozumiem, jak można zwyczajnie działać w takim państwie. Lecz z drugiej strony, jaki wybór pozostaje tym ludziom? „W Chinach chyba wykonuje się więcej wyroków śmierci niż w jakimkolwiek innym państwie na świecie”. Yiwu pokazał nam świat, w którym nic nie jest czarne lub białe, a ludzi nie sposób jednoznacznie podzielić na niezłych i złych. Ponieważ źli się nie tylko strażnicy czy funkcjonariusze, zły jest nie tylko system. Mrok ukazuje się także w osadzonych- więziennych przywódcach, kapusiach, tych, którym wszystko już jedno. Wiele w tej książce pdf smutku, przemocy, melancholii. I nie zostają one tak naprawdę niczym przełamane czy złagodzone. Lecz to takie miejsce. Nic tego nie zmieni. Czas spędzony przy tej powieści nie był w żadnym razie stracony. Warto się ponad nią pochylić, dowiedzieć się więcej, spróbować zrozumieć. Treść nie należy do lekkich i przyjemnych, lecz czyta się dobrze. I na pewno z lektury tej dużo wyniesiemy, co nieco zostanie nam w głowie, skłoni do refleksji.