Recenzje

• Marta Kilian

  2018-03-21

  Miałam ochotę na kryminał, niech wydarzy się w końcu coś krwawego, mrocznego… Niestety nie u Varesi. Już dawno nie czytałam tak miernej powieści. Pociłam się przy lekturze jak Soneri, który rozwiązywał własną pseudo kryminalną zagadkę. Jest to jedyna książka ebook z mojej biblioteczki, na którą już nigdy nie spojrzę.

• dareks

  2018-03-21

  To nie jest moje pierwsze spotkanie z prozą tego autora. Jeśli poprzednie książki Ci się podobały to wiesz czego możesz się spodziewać po tym autorze. Moim zdaniem jest jednym z lepszych w swoim fachu. Ma lekki styl pisania, a fabuła wciąga od pierwszych stron. Tak również właśnie jest i z tą powieścią dlatego myślę, że wielbiciele niezłych kryminałów będą się czuli czytając ta opowieść jak ryba w wodzie.

• Hortono

  2018-03-21

  Doskonale napisany, wciągający od pierwszych stron kryminał, od którego trudno się oderwać. Twórca pisze stylem bardzo sprawnym, doskonale oddając zarazem duszny klimat Parmy i umiejętnie kreśląc panoramę włoskiego społeczeństwa. Jeśli ktoś gustuje w literaturze kryminalnej stanowczo zalecam powieści tego autora.

• Kinia09

  2018-03-21

  "Z pustymi rękami" nie należy do powieści kryminalnych, w których akcja goni akcję, a kolejne podpowiedzi wypływają jak grzyby po deszczu. Varesi skupia się raczej na budowaniu napięcia, dokładnie obrazując miasteczko, klimat, krajobraz. Znacznie potęguje to narastające w czytelniku napięcie, choć fani akcji mogą być nieco zawiedzeni.

• anetapzn

  2018-03-21

  Jednym zdaniem - porządny, włoski kryminał, bardzo w stylu moich ukochanych kryminałów autorstwa Donny Leon.Z pustymi rękami jest typowym kryminałem, z porządna policyjną robotą, rozmowami ze świadkami, dreptaniem krok po kroku i łączeniem ze sobą z pozoru niepowiązanych tropów. Lubię takie kryminały w starym, dobrym stylu. Są one zupełnym przeciwieństwem amerykańskich pozycji, w których akcja toczy się na zasadzie...zabili go i uciekł...Niewątpliwym plusem jest sam komisarz Soneri, stary, doświadczony policyjny wyga, który na własnej robocie zjadł przysłowiowe zęby. Fakt, może on odbiegać odrobinę od standardowych wyobrażeń o Włochu (wysoki, przystojny, o ekspresyjnym temperamencie), lecz jest idealnym policjantem. Dzięki jego stylowi śledztwa mamy okazję wędrować po Parmie i poznać to urocze, choć brudne (dosłownie i w przenośni) miasto, pooglądać je oczyma jego mieszkańca, poznać mieszkających w nim ludzi, a nawet rozkoszować się tamtejszą kuchnią.

• Scorpionica

  2018-03-21

  Fabuła „Z pustymi rękami” nie wydaje się być skomplikowana, jednak jest wielowarstwowa. Na wierzchu mamy zabójstwo handlowca Galluzza, a pod spodem odkrywamy kolejno ciemne sprawki mieszkańców Parmy. Upał powoduje, że atmosfera jest bardzo gęsta, krąg podejrzanych zamiast się zmniejszać zaczyna rosnąć, a to co było oczywiste robi się coraz bardziej skomplikowane. Twórca zaprezentował tutaj dokładne, konkretne policyjne dochodzenie, zwracając uwagę na wszystkie przeszkody, z jakimi muszą borykać się śledczy. Akcja książki toczy się powoli, niespiesznie, a Soneri krok po kroku objaśnia kolejne zagadki. „Z pustymi rękami” Valeria Varesiego to idealny kryminał, gdzie znajdziemy wszystko to, co porządny kryminał powinien zawierać. Kawał dobrej policyjnej roboty, idealnie skrojone sylwetki bohaterów i doskonale oddana duszna atmosfera miasta, której przyczyną nie jest tylko upał. Gorąco polecam!

• markietanka

  2018-03-21

  Valerio Varesi w własnych powieściach prezentuje inne oblicze kryminału - wolniejsze, spokojniejsze, pełne rozmyślań. Mowa powieści jest bardzo interesujący i bogaty, lecz bardziej pasowałby mi do powieści obyczajowej. Ciężka, upalna pogoda i jej niedogodności udzielają się czytelnikowi – opisy są tak sugestywne, że i mnie dopadła fala żaru ( prawdopodobnie z kominka :) patrząc, że za oknem zima w pełni. Podsumowując, stwierdzam, że czytałam już dużo różnorakich kryminałów i, niestety, Varesi do moich ulubieńców nie należy. Wolę kryminały pełne akcji i dreszczyku emocji, a klasyki nie do końca spełniają moje oczekiwania. Jeśli jednak lubicie kryminały w typowym stylu, pełne spokojnego dochodzenia, przemyśleń – to spodoba Wam się komisarz Soneri i jego sposoby pracy śledczej.