Recenzje

• GGG

  2018-03-20

  ŚWIETNA KSIĄŻKA

• MAlicja

  2018-03-20

  Jedna z ulubionych książeczek mojego dzieciństwa. Krasnal Hałabala miły i pomocny, a jednocześnie nie pozbawiony charakteru bawi własnymi przygodami kolejne pokolenia dzieci.

• ada130287

  2018-03-20

  W końcu mam ta ksiażkę, jest taka jak ją zapamiętałam jakieś lat temu. Szary papier, oryginalne ilustracje.

• Camarilla

  2018-03-20

  Kto z Was nie pamięta jego przygód? Teraz możemy je w świeżym wydaniu przekazać naszym dzieciom. Mimo, że w książeczce nie ma za wiele ilustracji to zdziwiło mnie, że Zosia ją uwielbia! Ze skupieniem słucha opowiadania. Sama prezentuje i mówi: o tu śpi ciii! Ponadczasowe bajki są zawsze uwielbiane i z olbrzymią radością do nich wracamy.

• anonymous

  2018-03-20

  Moja trzyletnia córka i Hałabała bardzo polubili. Od kiedy się poznali, to rzadko się rozstają. Spędzają ze sobą czas w domu, w samochodzie i codziennie w tramwaju, w drodze do przedszkola. Jej nie przeszkadza, że On mówi: „Wpierw się do wstania nie przymuszę, zanim nie zabrzmią fujarki pastusze!”, a ktoś odpowiada mu „Od dwudziestego marca zagrzewa słonko choć starca.”. Rozumieją się. Może nie słowo w słowo, lecz się dogadują. Podpytywałam ją, czy nie jest za ciężko i czy na pewno wie, o co chodzi. Z przekonaniem kiwała głową. Nie wierzyłam, lecz zaczęłam przepytywać z treści. Ku celom wyższym. Odpowiadała bez zająknięcia. Wiedziała, że jest krasnalem, że ma na imię Hałabała, że mieszka w opuszczonej wiewiórczej dziupli, że nosi krecie futerko i że przeżywa przygody. Z przygód lubi prawdopodobnie najbardziej tę, gdy Hałabała wybiera się na spacer z borsukiem, lecz nie mogą się dogadać co do pory wyjścia. A może tę, gdy krasnal prosi leszczynę o zapasy orzeszków? Ja zaczytuję się w tej, gdy zimą baba Saba zaprasza Hałabałę na wesele, lecz tylko pod warunkiem, że przyniesie bukiet, co daje szczęście. A razem podczytujemy, jak bawi się z małymi jeżykami w cenzurowane.

• Ania mama Alicji

  2018-03-20

  Powiem Wam szczerze, że ta książeczka jest naprawdę urocza. Moja Ala czytała ją z olbrzymią przyjemnością, a Natalka z równie chętnie wysłuchała wszystkich tych opowiadań. Epizody w tej książeczce sa bardzo króciutkie i ciekawe. Każdy z nich czyta się naprawdę błyskawicznie. Co więcej przygody naszego krasnala toczą się w ciągu całego roku, wiec poza wesołych historii nasze dzieciaczki mają okazję dowiedzieć się nieco na temat zmian zachodzących w lesie w okresie różnorakich pór roku.

• Po drugiej stronie Brzucha

  2018-03-20

  "Z przygód krasnala Hałabały" to książka, którą czytali moi dziadkowie, rodzice a teraz czytam ją ja moim dzieciom. Zestaw 9 krótkich pisanych rymowaną prozą opowiadań. Głównym bohaterem jest tytułowy krasnal, który mieszka w sosnowej dziupli. Czytamy o różnorakich przygodach jakie go spotykają w lesie. Jak wybierał się na spacer z borsukiem, szuka kwiatów w zimie, wybiera się z sójkami za morze itp. Dzieci dzięki temu mogą poznać bliżej życie zwierząt a także to jak funkcjonują w zależności od pory roku. Książka ebook z serii lekkich i przyjemnych, prosto się czyta a strona znika za stroną. Przeczytaliśmy jednym tchem. Fajnie było się przenieść do czasów mojego dzieciństwa.Uwielbiam krasnale, mieszkamy we Wrocławiu a to przecież miasto tylko pięknych stworzeń. Może Hałabała jest jakoś z nimi spokrewniony? Kto wie!

• myszkakw

  2018-03-20

  Jest to niepozorna miękka książeczka, formatu zeszytowego. W dłoniach poczujecie od razu gruby, lekko szorstki w obyciu i żółtawy, jakby nadgryziony zębem czasu papier. Już samo to sprawia, że przypominają mi się zamierzchłe czasy. Na okładce wita nas uśmiechnięty krasnal Hałabała w własnej czerwonej czapce. Każdy z nich jest ozdobiony ciekawą ilustracją Zdzisława Witwickiego, lecz są one zdecydowanie w starym, oryginalnym stylu. Wykonane są tylko w 4 kolorach: czarnym, niebieskim, czerwonym, co dodatkowo dodaje jej spójności i swoistej starości. Książka ebook zdecydowanie dla starszego przedszkolaka lub/i początkującego ucznia szkoły podstawowej. Same historie są ciekawe, wciągające i pouczające. Polecamycała recenzja: http://www.mamanatropie.pl/2016/02/przygody-krasnala-haabaa-znacie.html

• stkaw

  2018-03-20

  Polecam, klasyka zawsze się sprawdza, tak tez jest w tym przypadku

• kiedymamaniespi

  2018-03-20

  Nie znajdziecie tu zbyt wielu barw, przestrzennych rysunków czy skomplikowanych kształtów. Mnie one urzekają. A Was? Czasem nieźle jest odpocząć od tych krzyczących kolorami i przestrzennymi obrazkami publikacji i powrócić do korzeni, do delikatnej i prostej w wyrazie formy.www.kiedymamaniespi.pl

• Iwona_C_

  2018-03-20

  Krasnal Hałabała to postać wręcz kultowa wśród bohaterów dziecięcych bajek. Nowe wydanie jego przygód to niewielka książeczka ozdobiona wieloma ilustracjami z 1958 r. autorstwa Zdzisława Witwickiego. Dzięki temu książeczka ma pewną magię, która wprowadza nas do niesamowitego świata leśnych duszków i ich przyjaciół – zwierząt. W publikacji znajduje się kilka opowiadań, w których poznajemy poczynania Hałabały w okresie całego roku. Są to śmieszne opowiastki, pełne ciepła i zaskakujących puent. Prócz zapewnienia dobrej zabawy opowiadania te pozwalają maluchom zapoznać się z tym, jak toczy się życie w lesie.Warto więc, żeby nasze dzieci zawarły bliższą przyjaźń z tym sympatycznym krasnalem. Trzeba jednak pamiętać, że opowieści o Hałabale powstały nad 60 lat temu, więc mowa jest nieco specyficzny, jednak według mnie podkreśla on niezwykły czar tych opowieści.

• Dominika Ławicka

  2018-03-20

  Powroty do lektur z dzieciństwa to dla mnie bardzo sympatyczne momenty, co z resztą nierzadko podkreślam i z olbrzymią przyjemnością przedstawiam na blogu książki, które kiedyś mnie zachwyciły. W zasadzie powinnam rozpocząć od słów dawno, dawno temu, ponieważ dzisiaj opowiem o Halabale, cudownej, rezolutnej gadule, postaci, która mieszka w lesie, a dokładnie w dziupli, "jak to krasnoludki".Krasnala Hałabałę wymyśliła Lucyna Krzemieniecka, a właściwie Wiera Zeidenberg (11.05.1907 r. - 22.09.1955 r.), pisarka i poetka. "Z przygód krasnala Hałabały" to jej najbardziej słynna książka, która zyskała uznanie i bawi polskie dzieci już od 1936 r.Przyznaję, że przeczytałam ją tylko raz, jeszcze w szkole podstawowej i bardzo wybiórczo zapamiętałam przygody Hałabały, czego nie mogę powiedzieć o wyglądzie krasnala, ponieważ ten pamiętam doskonale, a to dzięki Zdzisławowi Witwickiemu, wybitnemu artyście, który stworzył wspaniałe i bardzo charakterystyczne ilustracje."Z przygód krasnala Hałabały" to zbór krótkich opowiadań, których głównym bohaterem jest właśnie Hałabała. Opowiadania Krzemienieckiej to trochę proza, a trochę wiersz, zaś przygody sympatycznego krasnala są pretekstem do przedstawienia leśnego życia, czyli zwierząt, roślin i zmian zachodzących w przyrodzie, oczywiście z uwzględnieniem pór roku. Lucyna Krzemieniecka stworzyła bardzo genialny tekst, z olbrzymią dbałością o słowo, po prostu interesujący i ładny pod wobec językowym. Dzisiaj pisze się zupełnie inaczej, co nie w każdym przypadku oznacza gorzej, lecz interesująca jestem, ile z tekstów, które powstają obecnie będzie równie atrakcyjna, wartościowa i przede wszystkim aktualna ze względu na treść za kilkadziesiąt lat.Hałabała bardzo spodobał się mojej maleńkiej córeczce, która początkowo delikatnie przewracała strony w poszukiwaniu krasnala, lecz musiałam interweniować, bo miała olbrzymią ochotę posmakować dobrej literatury. Później już grzecznie słuchała, jak mamusia czyta. A czyta się znakomicie, to klasa sama w sobie, prosta, krótka forma, bardzo inteligentnie podana.Dominika Ławicka

• Wkp

  2018-03-20

  Prawdopodobnie nikomu przedstawiać nie trzeba krasnala Hałabały. Znają go przecież duzi, znają go także mali. Teraz wraz ze wznowieniem od Naszej Księgarni poznać go mogą także ci, którzy książeczki o nim jeszcze nie czytali.Była raz sobie pewna pisarka, Lucyna Krzemieniecka na imię jej było. I był sobie także jej sąsiad Tadeuszek, któremu bajki się zamarzyło. Chciał, by była to opowiadanie o krasnalu, lecz nie żadna krótka opowiastka tylko bajka, którą można by czytać i dwie godziny. Z prośbą o jej napisanie przyszedł do Lucyny. Ta zaś jeden jednak warunek w zadaniu tym miała – mogła to napisać, ale jak makiem zasiał ciszy wymagała. A że Taduszek właśnie posiał sobie mak, zasiadła wśród tego maku – a tu krasnal wpadł. Hałabała się nazywał i przygód dużo miał i na prośbę Lucyny wnet je powiedział.A autorka pół wierszem pół prozą je spisała, i nam wszystkim w książeczce tej tu przekazała. A książeczka to barwna przecież i treściwa, choć krótka. I mądrości w niej dużo i prawd również nie brakuje, i czyta się ją przyjemnie i przyjemnie również ogląda.Klasyczne wydanie, z typowymi ilustracjami to rzecz na wskroś przemiła. Sam Hałabała zaś, ten krasnal sympatyczny, sympatyczny jest jak i autorka. Nie znać więc jego przygód po prostu nie wypada. A lektura niniejszej publikacji to idealna jest zabawa. Prosta, przeurocza – klasyka wiecznie żywa. Naprawdę Wam polecam, dla dzieci to rzecz miła.