Recenzje

• czytatnik

  2018-03-20

  Adrian Ardévol u schyłku życia usiłuje opowiedzieć własną historię. Zaczynając od lat dziecięcych, kiedy to wychowywał się w dość specyficznej rodzinie, poprzez rozterki wieku młodzieńczego, aż po samą starość, która goni go widmem nieuleczalnej choroby. Jednak to coś więcej niż opis życia jednego bohatera. Adrian, a może nie on?, wychodzi zdecydowanie poza ramy własnego życia. Przenosi się w okresie i przestrzeni, będąc narratorem opisanych zdarzeń i jednocześnie ich głównym bohaterem. Te z pozoru niezwiązane z fabułą wtrącenia okażą się jej bardzo istotną częścią. Całość recenzji dostępna pod adresem: http://zapach-ksiazek.pl/wyznaje/

• pgosiak

  2018-03-20

  Uwielbiam styl pisania Pana Jacka Piekary. Każda jego książka ebook związana z Mordimerem Mederdinem jest doskonała i idealna w każdym calu. Cała seria inkwizytorska włącznie z najnowszą pozycją - super!!! Pozdrawiam.

• Aleksandra Kalinowska

  2018-03-20

  Jest to następna już książka ebook autorstwa hiszpańskiego pisarza Jaume Cabre którą miałam przyjemność przeczytać. Ponieważ rzeczywiście lektura Wyznaję była w najwyższym stopniu przyjemnością, pomimo własnej obszerności, wielowątkowości i rozmachu. Wyznaję to opowieść napisana na miarę literackiego mistrza, niezwykle ujmujący jest styl jakim posługuje się Jaume Cabre, bardzo wciągający, absorbujący całą uwagę. Opowieść dla książkowych wrażliwców, ponieważ tyle tu emocjonalnych tematów i wątków, wielowarstwowa w swoim przekazie. Dobrze, że zaczęłam czytać kiedyś Cabre, ponieważ naprawdę warto ze względu na jego kunszt.

• UrszulaP

  2018-03-20

  Zgadzam się z lukbarem co do niepotrzebnych, zwłaszcza,że prawidłowych politycznie, wątków. Jeżeli jednak je odrzucimy a raczej zignorujemy to pozostaje naprawdę niezła książka. Niemalże nakładające się na siebie wątki, co dziwne, nie mieszają, lecz porządkują treść. Ta konstrukcja pozwala w naturalny sposób wrócić do wcześniej przerwanej narracji. Właściwie nie przerwanej a raczej trochę zagubionej. Koniec książki, wydaje mi się, tłumaczy to zagubienie.PS Chciałam dać 4 gwiazdki, lecz niechcący wcisnęłam jedną i poooszło! Daje 4/5

• Jagoda Przybylska

  2018-03-20

  Wyznaję to zachwycająca książka, monumentalna, pełna rozmachu i wątków. Charakteryzuje ją barwny, plastyczny język, czytanie Wyznaję było znacznym wyzwaniem lecz również i dużym przeżyciem. Cabre objawił mi się jako niezwykły pisarz, operujący wyjątkowym stylem i płynnością pióra, może dlatego, mimo objętości książkę czyta się stosunkowo szybko. Jednak jest to rodzaj powieści która zostaje na długo w pamięci, porusza, budzi refleksje, nie daje o sobie zapomnieć. To naprawdę wielka literatura, po raz pierwszy sięgnęłam po tytuł Jaume Cabre, lecz zgodnie z tym co mówiła mi przyjaciółka - jest moc.

• Anonim

  2018-03-20

  Książka ebook ma niesamowity klimat, wciągnęła mnie bez reszty. Czasem trochę gubiłam się w wątkach, lecz na koniec wszystko spięło się w idealną całość. Raczej nie wracam do przeczytanych juz książek, lecz tym razem będzie inaczej. To prawdopodobnie najlepsza książka ebook jaką przeczytałam w 2015 roku. Niestety nie dla każdego. Polecilam paru osobom i niestety nie podzieliły mojego szczerego zachwytu.

• Iza Wojek

  2018-03-20

  Bardzo niezła powieść, moim zdaniem warta kilkukrotnego przeczytania. Czyta się ją niczym cudowna mozaikę - zbieramy malutkie elementy, które powoli tworzą cudowny obraz całości. Moja recenzja na: http://pozycjeobowiazkowe.blogspot.com/2016/02/wyznaje-jaume-cabre-wydawnictwo.html

• misiafizia

  2018-03-20

  Idealna książka ebook dla bibliofili. Interesująca historia przeplatana faktami historycznymi.

• lukbar

  2018-03-20

  Książka ebook zatytułowana „Wyznaję” napisana przez Katalończyka Jaume Cabre reklamowana jest jako lektura całej Europy, trochę ta rekomendacja mnie odstraszyła, lecz ostatecznie postanowiłem sprawdzić w czym zaczytują się mieszkańcy Starego Kontynentu. Na nad siedmiuset stronach twórca przemierza czas i przestrzeń od średniowiecza do współczesności, od Oxfordu po Włochy i od Polski po Hiszpanię. Historia skrzypiec, które są świadkami tragicznych zdarzeń i mogłyby dużo opowiedzieć na temat zła, gdyby mogły mówić, porywa. Dialog, w którym młody bohater rozmawiając z rówieśnikiem o religii stwierdza, że jest nikim, ponieważ w nic nie wierzy, dodatkowo obudził we mnie nadzieję, na puentę, która będzie kontrą dla współczesnej laicyzującej się Europy. Jednak dalej było już tylko gorzej. Wątek złych inkwizytorów to było preludium. Co pewien czas bohaterowie do znudzenia toczą rozmowę na temat dopuszczania zła przez Boga, co ma być głównym argumentem przeciwko istnieniu Najwyższego. Może gdyby twórca poszedł dalej w własnych rozważaniach, gdyby w usta własnych bohaterów wstawił jeszcze inne ateistyczne argumenty, mógłbym go uszanować, jako kogoś kto usiłuje inteligentnie wojować własnymi racjami, z którymi ja mam prawo polemizować, chociażby mrucząc pod nosem podczas lektury. Niestety nic takiego nie następuję, co pewien czas musze tylko czytać powtarzającą się i własną drogą bardzo naiwną argumentację o Bogu dopuszczającym zło. Samego siebie twórca przeszedł jednak kończąc powieść, ponieważ na przestrzeni kilkudziesięciu stron zafundowanie głównemu bohaterowi i jego ukochanej chorób, z których najlepszym wyjściem miałaby być eutanazja, trąci już nachalną propagandą. Zresztą główny bohater zanim sam utracił pamięć i zdolność poruszania się, dręczony jest wyrzutami sumienia, że nie był dość dzielny żeby ulżyć ukochanej w cierpieniu odbierając jej życie. Dodajmy do tego scenę w której syn jednego z bohaterów przyznaje się do homoseksualizmu, a nie kto inny jak główny bohater utwierdza młodzieńca , że słusznie postępuje. Dla treści całej książki scena ta nie wnosi nic. Gdyby pozbyć się tych, wszystkich postępowych wątków, moglibyśmy otrzymać opowieść znakomitą, z niebanalną nie chronologiczną budową, lecz twórca postanowił przyprawić własne dzieło, wątkami prawidłowymi politycznie, które (mam wrażenie) są wstawione na siłę i raczej drażnią własną sztucznością czytelnika zainteresowanego wartką akcją. Lecz może to jest cena, za możliwość szczycenia się mianem książki czytanej w całej Europie?

• aniogo

  2018-03-20

  Niesamowita powieść. Niełatwa w czytaniu, pisana jednak idealnym językiem. Skłania do myślenia i refleksji ponad życiem.Warta przeczytania.

• Darek

  2018-03-20

  Cabre w swoim stylu ... Książka-cegła bardzo wymagająca. Niestandardowy styl, przeskoki pomiędzy odległymi epokami kilkukrotnie w jednym niemalże zdaniu zmuszają do skupienia, które wciąga wyjatkowo ...

• Wibram

  2018-03-20

  Jestem w głębokim szoku jak bardzo mnie wciągnęła ta książka. Wcześniej nie znałem tego autora i to był mój debiut, z jego proza, lecz jakże udany. Gratuluje autorowi lekkiego pióra a także niczym nieskrępowanej wyobraźni. Dzięki właśnie temu myślę, że nie będzie to moje ostatnie spotkanie, z jego powieściami. Tej daję 4/5.

• Filip

  2018-03-20

  Przyjaźń przepleciona z zazdrością, osamotnienie nieśmiało czekające wypełnienia, wieczne dążenie do doskonałości, historia upadków i wzlotów ludzkiego ducha. Poszczególne wątki powieści twórca splata ze sobą za pomocą pewnych skrzypiec, które od momentu powstania przechodząc przez wieki z rąk do rąk subtelnie i w nie pełny sposób odsłaniają prawdę o własnych właścicielach a także prawdę o każdym człowieku. Kolejne stronice tej książki to poszukiwania prowadzone na nienazywalnej granicy przebiegającej przez środek ludzkiej natury, granicy pomiędzy dobrem i złem, pięknem i jego brakiem, prawdą i wiecznym od niej uciekaniem. Jaume Cabré raczej nie przybliża nas do odpowiedzi na zapytanie o naturę zła, lecz raczej formułuje je tak, żeby czytelnik rozpoczął jej poszukiwania na swoją rękę. Olbrzymim plusem powieści jest też nietypowy sposób prowadzenia narracji, który pozwala dostrzec jak bardzo czas miniony, przenika to co nazywamy naszą codziennością. Książka ebook godna polecenia.

• alicja

  2018-03-20

  Książka ebook "Wyznaję" serdecznie zalecam do przeczytania, ponieważ jest bardzo wyjątkowa. Trzyma w napięciu i w ciągłym zdumieniu. Jej wyjątkowość przejawia się w bardzo dobrej i bogatej treści, w idealnym przekładzie Anny Sawickiej. Jest również bardzo cudownie wydana. Bardzo podoba mi się, wymowna i cudowna okładka, jest na nie główny bohater, sam wśród książek, ponieważ on i w całym swoim życiu był tak naprawdę sam. Adrian Ardevol, po katalońsku znaczy "odporna roślina", jest prawdziwym mędrcem, hipochondrykiem z mnóstwem tajemnic. W jego mrocznym dzieciństwie, jedynym jasnym punktem, jest niespożyty talent pedagogiczny ojca. Adrian, wie, że apodyktyczni rodzice nie kochają go. Podsumowują jego dokładnie tak, jak podsumowuje się rachunek. Mierzą iloraz inteligencji i chcą, żeby zrobił 3 klasy w ciągu roku i tak jest.Matka nigdy na niego nawet nie spojrzy. Zaś ojciec traktował syna tak, jakby przyszedł z oficjalną wizytą do jego gabinetu i kazał dla Adriana trzymać ręce z tyłu.Czy to zdarzyło się naprawdę?Ala

• Magda Pilipczuk

  2018-03-20

  Jedna z tych książek, która lawiruje między epokami tak sprawnie, że wraz z treścią przenosisz się w realia opisanego świata. Jedna z tych książek, której treść nie pozostanie nienaruszona w Twojej pamięci lecz to co z niej pozostanie to to, że książka ebook rozwaliła Twój mózg, że długo po jej odłożeniu boisz się sięgnąć po jakąkolwiek inna opowieść ponieważ wiesz, że długo nie przeczytasz czegoś tak dobrego.

• Lumbevii

  2018-03-20

  Olbrzymia książka, którą naprawdę warto targać ze sobą w torebce, aby w wolnej chwili pochłonąć choć kilka stron. Książka ebook wymagająca od czytelnika ogromnego skupienia i pamięci, żeby wychwycić najistotniejsze elementy, lecz naprawdę warto, ponieważ jak wszystkie książki Cambre trafia łatwo w serce i uczy.

• a12a

  2018-03-20

  „Wyznaję” Jaume Cabre – cudowna opowieść o miłości, przyjaźni a jednocześnie całkowitym braku ludzkich uczuć. To przerażająca analiza zła. Główny bohater - inteligentny, wrażliwy chłopiec, pozbawiony miłości rodziców - dorasta pośród książek, antyków i muzyki. Historia jego życia splata się z historią starych skrzypiec, ukazując okrucieństwo drugiego człowieka. Przenosimy się w straszne, odległe czasy inkwizycji, by następnie znaleźć się w piekle Oświęcimia. „Wyznaję” to piękna, poruszając książka ebook , która stawia dużo pytań i nie pozostawia nas obojętnym względem myśli zawartych w jej treści. Książka, która nie pozwala o sobie zapomnieć. Gorąco polecam.

• madziara

  2018-03-20

  Wyznaję, że pierwsze 50 stron poszło mi opornie. Różnorakie historie oderwane od siebie w okresie i przestrzeni, można było się pogubić. Wiedziałam, że muszą mieć jakiś wspólny mianownik, więc opornie, lecz czytałam dalej. Po 100 stronach dziwiłam się, jak mogłam powiedzieć złe słowo o tej książce. Nie da się jej opowiedzieć w skrócie. Mnogość wątków, bohaterów i miejsc akcji skutecznie zapętla wątek główny. Nie jest to jednak wada, a największa zaleta książki. Czyta się ją w skupieniu, nierzadko powracając do przeczytanych stron. Bardzo polecam!

• Tasior

  2018-03-20

  NIESAMOWITA KSIĄŻKA! Nie mogłem się od niej oderwać nawet w autobusie, co nie było proste ;) Niesamowita i skomplikowana opowiadanie o... wlaśnie o czym... Ciężko w jednym zdaniu powiedzieć o czym jest ta książka... Ma tak dużo wątków... Choć czytałem ją w skupieniu nie mogę jednoznacznie jej opisać...

• Michalinka

  2018-03-20

  Określić tę książkę jednym słowem? Arcydzieło! Podziw, fascynacja i duży szacunek dla autora towarzyszyły mi od pierwszego akapitu powieści. Ciężko określić fabułę – mnogość wątków z początku może przerażać, jednak z każdą stroną czytelnik dochodzi do wniosku, że mają one gdzieś wspólny środek. I mają – na końcu powieści. Z pewnością nie sprzyja to czytaniu „z doskoku”. Ponad książką trzeba przysiąść i czytać w skupieniu. Nie jest łatwa w odbiorze, lecz warta poświęcenia czasu.