Recenzje

• Mariusz Telenga

  2018-03-21

  Kontynuacja Amerykańskiej trylogii (2 odsłona) wejście w społeczeństwo amerykańskie z nieźle zobrazowany procesem niszczenia jednostki w imię ... "niczego". Polecam.

• www.arabiasaudyjska-ksa.blogspot.com

  2018-03-21

  Natan Zuckerman, narrator, którego poznaliście w „Amerykańskiej sielance” tym razem, wspólnie ze swoim ulubionym nauczycielem z czasów licealnych Murrayem Ringoldem wspomina czasy młodości. Podobnie jak w poprzednim tomie jest to powrót do lat 50 i 60 XX stulecia z perspektywy człowieka bardzo dojrzałego- Natan ma już bowiem lat 64, a Murray Ringold jest krzepkim 90-latkiem. Głównym bohaterem opowieści jest brat Murraya- Ira. Zwany „Iron Rinnem”. Ta bardzo interesująca postać, mogłaby być idealnym przykładem amerykańskiego „self-made mana”, który od kopacza rowów doszedł do pozycji słynnego i lubianego aktora występującego w bardzo słynnych w latach 50 i 60–tych powieściach radiowych. Żeni się z popularną aktorką, wcześniej kina niemego, potem też radiową, Evą Frame. Jednak poglądy i charakter Iry sprowadzają go ponownie na sam dół drabiny społecznej – jako zagorzały, wojujący komunista musi wrócić do dawnego życia i kopania rowów. Jest to książka ebook o fascynacji komunizmem, wyidealizowanym obrazem Związku Radzieckiego i światem realnego socjalizmu. Ira został wyznawcą ideologii komunistycznej podczas wojny, kiedy służąc w armii na terenie Iranu spotkał Johna O'Day'a – agitatora i członka partii. Tam na przykładzie relacji mających miejsce w Iranie a także segregacji rasowej w samej U.S Army O'Day wprowadza Irę w świat bolszewickiej utopii. Fascynacja „Iron Rinnem”. jako człowiekiem prowadzi też młodego Natana w stronę ideologicznych poglądów własnego idola. Niezgoda na nierówności społeczne a także istnienie dwóch równoległych światów – czyli społeczeństwa podzielonego ze względu na kolor skóry budzą sprzeciw u nastolatka, tak wrażliwego jak Natan. Powstanie Komisji ds Działalności Antyamerykańskiej a także jej zakrojone na szeroką skalę poszukiwania radzieckich agentów nie tylko w Hollywood, lecz też wśród nauczycieli doprowadziły do wyrzucenia z pracy Murraya. Tylko dlatego, że podczas przesłuchania powołał się na Pierwszą Poprawkę (zakazującą ograniczania wolności religii, prasy, słowa, petycji i zgromadzeń, a uchwaloną w ramach Karty Praw Stanów Zjednoczonych) a także za „zasługi” brata zostaje usunięty ze szkoły. Życie samego Iry również legło w gruzach ze względu na wyznawane poglądy. To, że zwolniono go z radia nie było aż tak potężnym ciosem, bo liczył się z takimi konsekwencjami. Najbardziej zabolała go nielojalność żony, która w celu utrzymania własnej pozycji, a także podreperowania nadwątlonej kariery napisała książkę o ich wspólnym życiu, mającą niewiele wspólnego z rzeczywistością. Najbardziej jednak zaskakujące są konkluzje, jakie z książki Philipa Rotha płyną. Otóż, sam Murray Ringold przyznaje, że możliwości dochodzenia własnych racji przed niezawisłym sądem w państwach bloku wschodniego by nie miał. W USA udało mu się zwyciężyć proces i zostać przywróconym do pracy łącznie w wypłatą świadczeń za czas, kiedy był pozbawiony możliwości wykonywania zawodu. Także akcja afirmacyjna czarnych nie przyniosła spodziewanych efektów. Rozruchy w Newark w roku 1967 mocno zmieniły nastawienie ludzi, którzy byli zwolennikami abolicji. Ponieważ jak zrozumieć niszczenie fabryk, w których byli zatrudniani czarni? Mimo najszczerszych chęci właściciele fabryk musieli je pozamykać i przenieść np. do Puerto Rico, ponieważ lokalni Murzyni nie chcieli pracować wydajnie i z zachowaniem jakości. Jak zrozumieć, że z miasto słynące niegdyś z produkcji samochodów zaczęło słynąć z ich kradzieży i osiągnąć „najlepszy wynik” w tym rankingu w całych Stanach Zjednoczonych? Sam Murray, który chciał uczyć czarną młodzież zostaje przez grupę „afroamerykańskich" wyrostków dwukrotnie napadnięty, a jednego z napadów nie przeżyła jego żona. Własną drogą – ciekawe, że w kraju, w którym oficjalnie kłopotów rasowych nie ma, a wszystko co złe to biali mogła się taka pozycja ukazać i nawet zostać nagrodzona. http://niestatystycznypolak.blogspot.com/