Kiedy dziewczyna kocha, jest skłonna przetrwać każdą życiową zawieruchę. To uczucie staje się dla niej orężem w potyczce z przeciwnościami losu, wsparciem, kiedy upada pod kolejnym ciężarem. Jest płomieniem nadziei, kiedy ta zdaje zanikać, motorem napędowym do działania, kiedy wszystko inne zawiodło… Miłość dziewczyny jest niezniszczalna i dla niej jest ona w stanie poświęcić wszystko. „Opowieść warmińska” to stanowczo jedna z najbardziej emocjonujących sag, jakie miałam okazję przeczytać. Nie zdarzył się ani jeden tom, ponad którego lekturą nie roniłabym łez. Przy którym nie przeżywałabym całą sobą tego, co dla własnych bohaterów zgotowała Wioletta Sawicka. „Wszystko jeszcze przed nami” nie odbiega od tego stanu rzeczy, a to, co autorka zaserwowała w kontynuacji losów Lizki i Franza… cóż, będziecie na pewno zaskoczeni. Że tak delikatnie ujmę uczucie, z jakimi pozostawił mnie finał tego tomu. Myślałam, od czego zacząć tę opinię, ponieważ miłość gra tutaj znaczącą rolę, a mimo to moją uwagę i serce skradła…przyjaźń. To właśnie to uczucie przez całą fabułę piątego tomu serii wysuwa się na pierwszy plan. Jest niczym koło ratunkowe, kiedy ponad głową bohaterki, ponieważ to właśnie dzieje Lizki śledzimy z zapartym tchem, zbierają się znowu czarne chmury. Ujmująca relacja, jaka łączy ją z Bogną, a także postaciami, które stanęły na drodze obydwu kobiet, ogrzewała cały czas moje skołatane serce, kiedy to drżałam z niepokoju ponad tym, co przyniesie rozwój wydarzeń. A musicie wiedzieć, że w powieści losy się sporo, autorka serwuje zwrot akcji za zwrotem akcji, nie pozwalając nam nawet na chwilę odetchnąć. Emocje buzują, a później losy się TO… Nie mogę zdradzić, co zgotowała dla czytelników Wioletta Sawicka i przyznaję, że stale nie wiem, jak się z tym czuję, ponieważ rozwój fabuły mocno mnie zszokował i stale to rozwiązanie rezonuje w mojej głowie. Miłość w „Opowieści warmińskiej” jest wciąż obecna. W piątym tomie możemy podziwiać ją w wielu odsłonach. Począwszy od miłości macierzyńskiej, która nie zawsze wynika z faktu pokrewieństwa z dzieckiem, przez miłość do członka rodziny, który dosyć nieoczekiwanie stał się najbliższą osobą, która stanowi wsparcie w niełatwej codzienności, a na miłości romantycznej skończywszy. A ta w powieści autorki nie zna granic. Determinuje do działania, podsyca wątły płomień nadziei, każe walczyć o każdy oddech, kolejną szansę, ponieważ w końcu obiecali sobie, że… ocali ich miłość. Czy jednak starczy ona w obliczu niełatwych do zaakceptowania faktów? Podsumowując: Powojenna rzeczywistość widziana z różnorakich perspektyw. Przepełniona tęsknotą za ojczyzną na obczyźnie a także ta na rodzimej ziemi, co nie dawało gwarancji spokojnej codzienności. Opowiadanie o miłości, która choć trudna, była w tej trudnej rzeczywistości największym skarbem. Wioletta Sawicka kreśli pełną skrajnych emocji opowieść, która wystawi wiernych czytelników sagi na próbę, podobnie jak wykreowane przez nią postaci. Czy jej podołają? Czy bohaterowie tak okrutnie doświadczani przez los, odnajdą szczęście i nadzieję na to, że… wszystko jeszcze przed nimi? Świeża książka ebook autorki to przejmująca opowiadanie skrojona na miarę, utkana z najładniejszych emocji, uczuć, „przetykana nicią” przeciwności, których przezwyciężanie staje się dla bohaterów chlebem powszednim. A także fundamentem siły i wiary w to, że ciemne chmury w końcu przegoni warmiński wiatr i znów ponad ich głowami ukaże się błękitne niebo z rodzinnych stron. Polecam!