Recenzje

• Paulciaaa92

  2024-10-24

  Znacie powieści Łukasza Orbitowskiego? Dla mnie "Wróg" to pierwsze spotkanie z twórczością autora, a kupiła mnie okładka. W ogóle nie czytałam opisu przed lekturą i nie żałuję, ponieważ pozwoliłam się treści nieść jej rytmem. A czy była to idealna opowieść, czy raczej przeciętna? Strażak, któremu przyszło usiąść na fotelu psychiatrycznym po pożarze w galerii handlowej. Ma to niemalże charakter przesłuchania i choć na początku czytelnikowi może się wydawać to dziwne, to Staszek Zoll, owy strażak zaczyna opowiadanie w taki sposób, że przenosimy się wraz z nim do czasów Nerona. Jest to druga płaszczyzna tej opowieści, bo ta główna, pierwsza, gdzie był tragiczny pożar w centrum handlowym to rok 2003. W czasach Nerona także doszło do potężnego pożaru. I tam także jest usilne szukanie winnych. Pojawia się także wątek zadurzenia Nerona w żonie przyjaciela. Co może łączyć te dwie historie? Twórca zgrabnie je przeplata, prezentuje czytelnikowi, że przeszłość i teraźniejszość mogą się bardzo mocno ze sobą mieszać. Nierzadko tak jest, że w czasach obecnych pojawiają się rozwiązania zagadek sprzed lat, lecz tutaj sięgamy aż starożytnego Rzymu. Orbitowski to moje odkrycie tego roku. Wcześniej wiedziałam oczywiście o jego istnieniu, lecz ebooków nie czytałam. I gdy zaczęłam czytać "Wroga" od razu poczułam, że to będzie coś innego, a jednocześnie niesamowitego. I ta historia wciąga w całości, jest w niej mnóstwo doniesień historycznych, a sam Neron zdaje się być postacią, którą jako czytelnicy mamy polubić... a wręcz zobaczyć w nim coś pozytywnego. Czy to możliwe? Manipulacji nie ma końca, a z każdą stroną wręcz czuć, jak twórca wciska do głowy czytelnikowi co tylko chce i w tym wszystkim jest także całe mnóstwo emocji, rozważań i zmusza to do refleksji nie tylko ponad treścią, lecz także ponad literaturą, z jaką obcujemy na co dzień, gdyż ta książka ebook pokazuje, że można napisać jednocześnie coś trudnego i lekkiego. Zdziwiłam się bardzo, że tak dojrzała, a jednocześnie prawdopodobnie przeznaczona dla każdego opowiadanie przechodzi bez echa, a w głowie zostaje i myślę, że na długo, nie tylko na chwilkę. Zatem, jeśli przyjdzie chęć na opowiadanie ciekawą, zahaczającą o historię, a jednocześnie skłaniającą do przemyśleń, to ta będzie strzałem w dziesiątkę. A co z innymi Orbitowskiego? Sprawdzę, ponieważ jestem bardzo interesująca czy pozostałe są równie genialne. Recenzja powstała we współpracy z Wydawnictwem Świat Książki.

• Majkel Majk

  2024-10-25

  Idealna powieść, stylem i klimatem przypominająca "Kult", a jednocześnie wiele w niej świeżości. Czyta się jednym tchem.