Recenzje

• bookarnia

  2020-11-22

  Arkadiusz Rączka – „Wplątani” „Wplatani, to książka ebook obyczajowa z dość mocno rozbudowanym wątkiem historycznym w tle. Fabuła powieści rozgrywa się w trakcie wojny polsko – bolszewickiej. Oficer „Białej Gwardii”, Fiodor i rotmistrz Wokulski spotykają się w łagrze niedaleko Krasnojarska. Przyjaciele wspierają się w niełatwych chwilach. Niebawem ich drogi się rozchodzą. Fiodor prosi Wokulskiego o przysługę - dotyczy ona jego małżonki Niny. Facet pragnie, żeby ukochana powróciła do Polski. Wokulski postanawia spełnić prośbę przyjaciela. Wkrótce wyrusza z Niną podróż, której celem jest ukochana ojczyzna. Podróż z zamężną kobietą, na zawsze zmieni życie Wokulskiego. Tymczasem trwają wojny na froncie. Bolszewicy próbują zdobyć Warszawę. Trwa zagorzała walka, w której ginie wielu ludzi. Fiodor i Wokulski zostają wplątani w wojenne szpony. Twórca wprowadza do fabuły garść historycznych faktów. W własnej powieści przenosi nas na wojenny front, nie szczędząc szczegółów z przebiegu toczonych walk. Wątek wojenny przeplata się z obyczajowym. Poznajemy bohaterów, którzy stoją po dwóch stronach barykady. Ich życie zmienia tocząca się wojna. Postaci przedstawione w książce pdf mają różnorakie twarze. Ciężko jest postępować zgodnie ze swoim sumieniem, kiedy jedynym celem staje się ratowanie własnego życia. Zakładane maski wpływają destrukcyjnie na ich życie. Każdy z bohaterów skrywa własne mroczne tajemnice. Dzieje głównych bohaterów pokazują, że miłość i zawiść dzieli tylko cienka linia. Uczucie, które łączy mężczyznę i kobietę może okazać się niszczycielską siłą. Miłować i nienawidzić można tak samo mocno. Miłość w cieniu wojny, to temat naprawdę interesujący temat. Zwłaszcza, kiedy zostaje przedstawiony w oryginalny i dający do myślenia sposób. „Wplątani”, to powieść, która ma drugie dno, ukazuje złożoność natury człowieka. Jestem zdecydowanie na tak.

• Anonim

  2020-11-22

  Moje pierwsze spotkanie z autorem, jestem pod olbrzymim wrażeniem. Niełatwy czas wojny polsko – bolszewickiej, gdzie prawda historyczna doskonale współgra z fikcją literacką. Opowiadanie o przyjaźni i miłości. „Wrony krakały, przysiadały na śniegu i przez chwilę szły wzdłuż pochodu, przekrzywiając okrutne główki. Przypatrywały się jeńcom z akademickim zainteresowaniem…” Jest rok 1920, wojna polsko – bolszewicka zbiera własne żniwo. Nagle w łagrze pod Krasnojarskiem spotyka się dwóch serdecznych przyjaciół. Wolski, rotmistrz Polskiej Dywizji Syberyjskiej i Fiodor, oficer białej gwardii. Fiodor przeczuwa, że niedługo zostanie rozstrzelany, dlatego spotkanie przyjaciela jest dla niego jak wybawienie. Prosi Wolskiego, żeby ten pomógł jego ukochanej żonie Ninie, przedostać się do Polski. Ich drogi znowu się rozchodzą, kiedy spotkają się następny raz będą stali po przeciwnych stronach barykady z bronią wymierzoną przeciwko sobie. Poplątane życiowe ścieżki czworga młodych ludzi, uwikłanych we wzajemne zależności, uczucia, nieporozumienia, brak szczerości, a w tle ważą się ludzkie dzieje i przyszłość Polski w walce warszawskiej. Każdy z nich podejmuje jakieś ryzyko, walczą o przetrwanie, o godność, miłość. Jedna decyzja i jej nieodwracalne skutki. Przyjaźń poddana niełatwej próbie, czy wyjdą z niej zwycięsko? Zdrada, zawiedzione nadzieje, rozgoryczenie i nadzieja… Opowieść obyczajowa, doskonale wplątana w prawdę historyczną, przerażające opisy ówczesnej rzeczywistość, okrutne, bestialskie tortury – ich makabryczne opisy, powodowały, że włos się jeżył. Bardzo dobrze, realnie ukazane sceny walk, bitew, gdzie krew się leje, a trup gęsto ścieli. Zatrważający, realny obraz życia rosyjskiego ludu. Głód, nędza, bieda, katorżnicza praca, donosy, represje, terror, zsyłki, śmierć. Nieustający strach i niepewność. „Zapanował tak straszny terror, że ogólnie niemal za wszystko można było zastać skazanym na śmierć”. Trudna, złożona historia, o ludziach ich namiętnościach, przyjaźni, która zostanie poddana niejednej próbie. Odwadze, honorze, służbie dla ojczyzny. A wszystko to na tle przejmujących zdarzeń historycznych. Intrygujące zakończenie daje do myślenia. Mam nadzieję, na kolejne spotkania z twórczością autora. Polecam, Tatiasza i jej książki.