Recenzje

• tomciozagan87

  2022-03-25

  Wszystko ok

• Paweł Stryjecki

  2022-03-25

  "Drżyj, pogromco dzieci, niewiast i bezbronnych, z każdej kropli krwi bohaterskiej wstanie mściciel bezprzykładnej zbrodni." ➡️Jest gęsto od emocji, mroczno i bardzo zaskakująco. Niesztampowy, żywy, z krwi i kości bohater, doskonała zagadka kryminalna, tchnienie historii (które osobiście ogromnie cenię w powieściach Krzysztofa) a także co najistotniejsze - klimat, który sprawi, że w końcu oderwiecie się od codzienności i całkowicie "wejdziecie" w tę historię. Historię niezwykłą pod każdym względem. ➡️Uwielbiam powieści dziejące się współcześnie, w których bardzo ważną rolę odgrywa HISTORIA. Wiedza historyczna, rozmywanie się granicy pomiędzy faktami i fikcją. Nie jest to przekłamywanie prawdy historycznej, a tylko wplatanie w nią zdarzeń fikcyjnych. Krzysztof potrafi to robić znakomicie. A przy tym przekazuje nam wiedzę historyczną w sposób nienachalny, interesujący, wbudowując ją po mistrzowsku w opowiadaną historię. ➡️Kolejną rzeczą, która jest dla mnie bardzo kluczowa w powieściach jest język. Mowa przede wszystkim naturalny, prawdziwy, z dialogami inteligentnymi, grą słów, wyjątkowym słownictwem i wytworny, chociaż niestroniący od wulgaryzmów. Ta opowieść to doskonały przykład jak należy posługiwać się językiem, jak wykorzystywać środki literackie i jak słowem wzbudzać u czytelnika emocje. ➡️To co mnie w Bergu urzekło od samego początku, to bezpośredniość i asertywność w wyrażaniu opinii. Jeżeli odwiedzając posterunek policji w Niemczech mówi do komendanta: "Pańscy rodacy ograbili podczas wojny całą Europę" to ja już nie potrzebuję innych dowodów na jego asertywność. I o ile w stosunku do władz czy notabli uderza łatwo z mostu i pomiędzy oczy, tak jeśli idzie o stosunki z osobami od niego w jakiś sposób zależnymi czy potrzebującymi pomocy potrafi być wyjątkowo empatyczny. ➡️W gąszczu morderczych zmagań Berga zawsze znajdzie się właściwe miejsce i czas, aby dorzucić perełkę charakterystycznego dla Autora humoru. Bardzo to cenię, gdyż pozwala to uniknąć nadmiernego patosu czy popadania w przesadę. Wprowadza właściwe rozluźnienie i daje wytchnąć czytelnikowi, powalonemu przez lawinę brutalnych zmagań. Jak już jesteśmy przy brutalności - Twórca ma doskonałe wyczucie, nie popadając w przesadę, a jednocześnie nie pozbawiając książki scen mocnych i gwałtownych. Literackie "aurea mediocritas". Rzadko kto potrafi to osiągnąć. ➡️Autor porusza nienatrętnie kłopoty społeczne i polityczne. Mocne sceny protestów, nadużycia władzy. Paradoks dotyczący Żydów i ich stosunku do Polski i do Niemiec, mimo tego, że przedstawiony bardzo zwięźle - uświadomił mi pewne rzeczy, które gdzieś tam, podskórnie mnie nurtowały, a właśnie na tej jednej stronie zostały skanalizowane. Takie spostrzeżenia i odczucia, dotyczące ważnych kwestii społecznych i socjalnych wyróżniają książki Krzysztofa i dyskretnie wypychają je poza ramy gatunku. No i oczywiście ten wyjątkowy powiew historii. ➡️"To naród niewolników i poganiaczy bydła. Są zdolni tylko do infantylnych, prostych uczuć. Wzruszają, śpiewając własne czastuszki, a za chwilę strzelą ci w potylicę." Zapewne domyślacie się, o kim jest ta fraza. Jakże na czasie... ➡️Krzysztof ma ten dar, że tworzy bohaterów, z którymi prosto się identyfikować. Bohaterów, którzy mają własne wady, przypadłości, którzy są bardzo prawdziwi w własnej niedoskonałości. Ich życie jest niepoukładane, obarczone bagażem przeszłości i po prostu prawdziwe. A przy tej prawdziwości - wyjątkowo interesujące. Każda postać, począwszy od pierwszoplanowych, a skończywszy na całkowicie epizodycznych jest skończona, pełna, a jej pojawienie się na scenie ma własny cel. Nie napotkacie tutaj stosowanych przez wielu pisarzy zabiegów w rodzaju "deus ex machina" - wszystko w tej powieści jest logiczne, ma własny cel i własne miejsce. ➡️Pomysł na intrygę kryminalną jak zawsze u Autora zaskakuje. Wydawać by się mogło, że tym razem poszukiwania artefaktów nie mogą się wiązać z większym zagrożeniem. A jednak. Zaskoczenie jest całkowite i kompletne. Suspens jest nieodłącznym fragmentem ebooków Autora. ➡️Krzysztof Bochus po raz następny udowodnił, że znajduje się w ścisłej czołówce pisarzy, tworząc powieści niebanalne, nieprzewidywalne (o jak nieprzewidywalne!) i z niepowtarzalnym klimatem. Barwni bohaterowie, dopracowana w najdrobniejszych szczegółach intryga kryminalna, cena, jaką trzeba zapłacić za sukces, pochłaniające czytelnika fakty historyczne, umiejętnie przeplatające się z fikcją, skłaniające do przemyśleń i swoich poszukiwań. A do tego zaimplementowane kwestie społeczno-socjalne. ➡️Ocena 10/10 i UZJ (Uncelkowy Znak Jakości).

• CzytAska

  2022-03-25

  recenzja też na www.czytaska.pl Są w naszej historii przedmioty, których losy są znane. Niektóre przetrwały wszelkie zawieruchy targające naszym krajem i obecnie jako świadkowie przeszłości prezentują się jako podziwiane eksponaty w muzeach. Inne zaginęły bez wieści, skradzione bądź wywiezione przez któregoś z zaborców albo okupantów. I są takie, które uległy zniszczeniu, połamane, spalone, przy wielu świadkach, którzy akt dewastacji opisali, przekazali ludzkiej pamięci. Nikt nie poddaje w wątpliwość faktu ich nieistnienia. Lecz gdyby tak jeden z takich artefaktów ocalał? Gdyby po latach okazało się, że świadkowie ulegli ułudzie, a sam przedmiot został zachowany, w tajemnicy wywieziony i przez lata ukrywany? Adam Berg spotyka się z nietypową prośbą, pewna dziewczyna prosi go o zapoznanie się archiwum jej niedawno zmarłej matki. Są tam zgromadzone przez dużo lat pracy i pasji, info na temat pamiątek po Chopinie. Tych zachowanych i tych zaginionych. I tych, które zostały bezpowrotnie utracone. Maria Sobol, fascynatka i wielbicielka, wieloletnia pracownica Towarzystwa Chopinowskiego zebrała i uporządkowała wszystkie wiadomości o tym, co się rzeczywiście stało a także te ślady i wątki, które budzą wątpliwości. Lecz nieoczekiwanie zmarła. Przed śmiercią zostawiła córce tylko prośbę o przekazanie jej archiwum i kontynuowanie sprawy jej życia właśnie Adamowi Bergowi. Znała go jako tego, który potrafi szukać i drążyć nawet tam, gdzie wszyscy inni odpuszczają. Zatem wierzyła, że on dotrze w miejsca, w które jej się nie udało. Adam po zapoznaniu się z dossier zebranym przez Marię podejmuje trop. Skupia się na portretach Chopina i jego rodziny, które niby zaginione w okresie II wojny, już przed laty narobiły nieco szumu zauważone we wnętrzu stanowiącym tło enerdowskiego serialu. Czy Adam znajdzie portrety pędzla Mieroszewskiego? Odzyska? A może wytropi jeszcze inne przedmioty? Tym razem w pościgu za chopinaliami podróżuje do kosmopolitycznego Berlina, zrujnowanego zamku na zamglonych i zagadkowych bezdrożach Estonii, i na słoneczną Majorkę. Czasem goni, czasem ucieka, a groźne wypadki zdarzają się wokół. Dziwne rzeczy przytrafiają się nawet w jego domu. Lecz czy celem jest Adam? A może jego dziewczyna, Miłka? Ona również obraca się w niespokojnych środowiskach, uczestniczy w groźnych sytuacjach. I jest przecież sprytną hakerką. Połknęłam książkę w dwa wieczory, przepełniona z jednej strony fascynacją tropami związanymi z historią pamiątek po Chopinie (niedawno czytałam wskazaną przez Autora jako jedno ze źródeł „Sztukę zagrabioną” a także „Narzeczone Chopina” Magdy Knedler, więc jeszcze we mnie to siedzi), z drugiej jak zwykle emocjonującym śledztwem Adama, wiodącym w dużo odległych miejsc. Plastyka opisów zabiera tam czytelnika, czy to na chłodny uporządkowany i nowoczesny niemiecki uniwersytet, czy do ponurego i nieprzyjemnego przydrożnego estońskiego zajazd, lub do majorkańskiego klasztor, mekki turystów lecz dawno już bez dużego znaczenia dla miejscowych. Widzimy wnętrza zagadkowej willi w niemieckim Oberhofie, i drugiej, umiejscowionej na oszałamiającym wybrzeżu Majorki. A wszystko łączą nieoczekiwanie nitki historii wschodniej Europy zbiegające się współcześnie. Co z odkryć Adama już przeszło do historii, a co dopiero wiąże się z przyszłością? Komu mogą zagrozić znalezione przez niego powiązania? Kto jest tajemniczym, niewidocznym wrogiem? Kto i na kogo poluje? Czy Adamowi powiedzie się chopinowska misja? Co na niej zyska, a co straci? No i kim jest Wirtuoz? Tradycyjnie Twórca nie oszczędza własnego bohatera fizycznie, fundując mu czy to męczące podróże, czy potyczki z nieźle wyszkolonymi napastnikami, ani emocjonalnie. Gdy Adamowi zaczyna się wydawać, że wie jak ma wyglądać jego związek z Miłką, a ona zdaje się podzielać jego dążenia, życie ponownie zaskakuje wykonując niespodziewaną woltę. Zakończenie mnie wyjątkowo zaskoczyło. Połączenie dużego sukcesu i ogromnej straty powoduje, że bohater w oczach czytelnika jest po prostu człowiekiem. Życie nie oszczędza nawet bohaterów. A za sukcesem na jednym polu, może kryć się przegrana na innym. Nic nie jest dane na zawsze. Nawet fikcyjnym postaciom literackim. To fascynujące, jak po raz następny Krzysztof Bochus w sensacyjnym opakowaniu, podaje mam pigułki wiedzy i historii. A w połączeniu z bogactwem tła i kunsztem języka, książki Autora są prawdziwą ucztą literacką. Gorąco polecam! I czekam na kolejne książki!

• ANETA

  2022-03-25

  Przepraszam, czy gdzieś na sali są jeszcze TACY mężczyźni? Pilnie poszukuję!* Bowiem w literaturze "ideał sięgnął bruku"** (proszę z przymrużeniem oka:) ). „Słowa to byty niepokorne, nie słuchają rozkazów. Ustawiają się w logicznym szyku tylko wtedy, gdy mają do tego przekonanie, popychane niewidzialną siłą autora (..) Potrafią przemieniać rzeczywistość, tworzyć nowe światy i otwierać sezam ludzkiej wyobraźni”. Cudowne podsumowanie tego, jak Krzysztof Bochus kreuje oryginalną i niezwykłą fikcję dla własnych czytelników. Tym razem jak tytułowy wirtuoz, z wyczuciem rytmu, mistrz słowa, oddaje w najwieższej powieści cześć innemu wirtuozowi, muzycznemu geniuszowi Fryderykowi Chopinie. Kto jeszcze w lekturze będzie mu akompaniował? „Tu nie chodzi o uleganie schematom czy konwencjonalne myślenie… tylko o wierność faktom. Obalanie narodowych mitów? To by mnie nawet kręciło, lecz nie w tym przypadku". Stale jeszcze nieformalnie związany, a jednak ustatkowany chwilowo Adam Berg rozpoczyna kolejną sensacyjną przygodę w swoim życiu. Jowita Sobol wręcza mu obszerne i nietuzinkowe dossier o nieocenionej wartości historycznej. Prosi o dość nietypowe zlecenie. Wysunięta przez młodą kobietę hipoteza, wprawia początkowo Berga w osłupienie. Mimo tego iż, reporter śledczy dysponuje przekazanymi materiałami, poprzeczka do potwierdzenia/obalenia stwierdzenia jest dość wysoko ustawiona. Świat jest pełen bezcennych dzieł sztuki, po których ślad zaginął. Czy to w ogóle możliwe, by zrobić to, co wydaje się niewykonalne? Nadzieja jednak umiera ostatnia. A już na pewno dla tak wnikliwego i zdeterminowanego poszukiwacza skarbów, jakim jest Berg. Co kryje się pod dzielnie postawionym konceptem? Obsesja, kamuflaż historyczny? „Ta muzyka nie tylko uskrzydla, ona także zabija…”. Przed obydwojgiem bohaterów, Adamem i Miłką, rysuje się niepewna i niebezpieczna przyszłość. Wokół nich stale gdzieś tam toczy się odwieczna potyczka ze złem. Oni jak strażnicy sprawiedliwości, podejmują każde wyzwanie. Co czeka ich tym razem? Co kryje się za legendą sprzed blisko dwustu lat i co z tym wspólnego ma była NRD? Czeka na Was Europa z bogatą historią w jej tle. Krzysztof Bochus jak zwykle nawiązuje do autentycznych zdarzeń, które przeplata umiejętnie z fikcją. Stale powtarza i nie sposób się z tym nie zgodzić, że jego powieści są erudycyjne. To wypracowany już styl pisarza. Twórca przykłada olbrzymią uwagę nie tylko do retoryki, sztuki, literatury, muzyki, miejsc, przytaczanych faktów historycznych, lecz też do warstwy społeczno-obyczajowej fabuły, która zwykle toczy się wielotorowo. „Wirtuoz” to idealnie napisana opowiadanie sensacyjna, kipiąca od emocji, zaskakująca i trzymająca czytelnika za gardło od pierwszej do ostatniej strony. A każda książka ebook Krzysztofa Bochusa to historyczna ekspedycja. Mogłabym z bohaterami wyruszyć w podróż dookoła świata. *99,99 % podobieństwa do głównego bohatera. ** Zgadniecie skąd ten cytat?