Recenzje

• Mirela

  2023-01-11

  RECENZJA PATRONACKA ❄️"OPOWIEŚĆ WIGILIJNA"❄️ AUTOR: monikaliga.pisarz Agnieszka Kowalska-Bojar "Miłość jest najważniejszym, co dał nam Bóg. Reszta może być albo może jej nie być. Bez reszty da się żyć." Wierzycie w świąteczne cuda? Opowiadanie wigilijna to historia z serii #niegrzecznanowela, którą napisały dwie wspaniałe autorki. Tym razem w świątecznym stylu. Opowiadanie Wigilijna to gorąca historia, która posiada w sobie przekaz i świąteczną magię. Autorki zafundowały nam magiczną aurę świąt, pełną śniegu, w której za sprawą pewnego magicznego stworzenia z czerwonym światełkiem na pysku, wydarza się pewne zdarzenie, które zmieni życie dwojgu postaci. Znając, autorki nie zabraknie, zabawnych, piekielnie gorących scen, które przyspieszą bicie serca. Słodko gorzka historia, która pokazuje, że nie wszystko zależy wyłącznie od nas samych, a nasze życie składa się z wielu czynników, które powodują, że nasze wygląda tak, a nie inaczej. Autorki poprzez tę krótka opowiadanie pokazują, co tak naprawdę powinno być kluczowe w życiu, że nie zawsze urok jest ważne, lecz to, co posiada się w środku. Także nie należy oceniać ludzi po pozorach i statucie społecznym. Opowiadanie opowiedziana z perspektywy dwojga postaci Kacpra i Tośki. Może dzięki temu poznać ich bliżej, zobaczyć, jakimi są ludźmi. Bohaterowie idealnie wykreowani, całkowicie różni i inaczej podchodzą do życia. Jedno ma serce na dłoni, drugie niestety serce zimne niczym głaz. Postacie poboczne wiele wnoszą do tej historii. " W końcu pozwoliła się pocałować i to było tak, jakby ktoś otworzył w jej ciele worek z rozszalałymi żywiołami. Wyglądało to tak, że teraz ja stałem się stroną bierną, a ona rozpaliła się niczym suche bierwiono. Krzesło pod nami jęczało drewnianym bólem, niemal szczytowałem w spodniach, gdy usiadła na mnie okrakiem i nie przerywając pocałunku, poruszyła powoli miednicą." Głównym bohaterem jest Kacper, który jest wziętym prawnikiem. Facet zagubił się gdzieś po drodze, pozbawiony serca i empatii. Ludzi biednych żyjących w nędzy uważa za gorszy gatunek i brzydzi się nimi. Uważa, że sami sobie winni są takiego losu, jakie mają. Pewnego dnia, gdy jedzie na ratunek topowemu klientowi, który potrącił bezdomnego, ma wypadek i traci pamięć. Z opresji ratuje go Tosia i daje mu schronienie. Trafia do przytuliska dla bezdomnych pośrodku lasu. Czyż nie uważacie tego za karę od losu. Tośka jest przeciwieństwem jego dziewczyny, jest naturalnie piękna, żywiołowa, niczego nie udaje, wesoła i wyjątkowe zawzięta. Przy niej facet czuję się całkowicie inaczej i nigdy nie reagował tak na żadną do tej pory kobietę. Gdy tylko zjawiała się, ona jedna element ciała dawała o sobie znać. 😁 Funkcjonowała na nigo niczym viagra podana dożylnie. Facet zdaje sobie sprawę, że żył w teatrzyku życia i los zesłała go tam, żeby zdał sobie sprawę i zobaczył, jakie bywa życie. Czy facet odzyska pamięć i przypomni, sobie kim jest? Czy Kacper wykorzysta szansę od losu? Czy dowie się, co tak naprawdę kluczowe jest w życiu? Czy jego serce skute lodem stopnieje? Opowiadanie możecie przeczytać na Legimi. Zalecam ❤️❤️❤️ Dziękuję bardzo autorkom za możliwość objęcia tej opowieści patronatem.