"Wieża świtu" jest szóstą częścią serii Szklany Tron i jest zupełnie inna od poprzednich. Dlaczego? Ponieważ nie spotykamy tu Cealeny czy właściwie Aelin. Owszem jej cień towarzyszy bohaterom jednak skupia się na innych osobach. Głównymi bohaterami są tu Chaol Westfall i Nesryn Faliq, którzy wyruszyli w podróż na Południowy Kontynent by zyskać świeżych sojuszników. Drugim, nie mniej ważnym, celem jest uzyskanie pomocy od uzdrowicielek z Torre Cesme by Chaol znów mógł stanąć na nogi. To właśnie jedna z nich, Yrene, dynamicznie staje się kolejną ważną postacią tej książki. Jej zawiść do Adarlanu komplikować będzie nawiązanie więzi z pacjentem, a jego niechęć do otworzenie się przed kimś może całkowicie zniweczyć plan leczenia. Jednak czy uda im się nawiązać nić zaufania by dokonać niemożliwego? Czy Chaol i Nesryn nie ugrzęzną w intrygach politycznych dworu kaganu i uda im się zdobyć sojuszników? To następna część, która jest prawdziwą cegiełką i choć takich nie lubię, uczciwie muszę przyznać, że nieźle mi się ją czytało. Styl autorki jest idealny i sprawia, że jej książki są nieodkładalne. Jednak jest to część, którą lubię najmniej, ponieważ nie ma w niej postaci, które uwielbiam, a fabuła toczy się powolnym tempem. Bohaterowie powoli odkrywają co w nich siedzi, a my poznajemy to wszystko niczym w opowieści z 1000 i jeden nocy 😉