Recenzje

• Anonim

  2023-04-21

  "- Jesteś jakąś cholerną idealistką. - Jestem po prostu pozytywnie nastawiona do świata? - A czy świat jest pozytywnie nastawiony do ciebie? - Zależy, jak mu leży." Tylko Gabrysia Gargaś potrafi tak napisać! "Wiem, co czujesz" to opowieść pełna emocji, dotykająca najczulszych stron serca. Wczoraj wieczorem skończyłam ją czytać, spłakałam się, a później nie mogłam spać, ponieważ moje myśli ciągle pozostawały w świecie przedstawionym, tak podobnym do naszego świata. Gabriela Gargaś kreuje tak prawdziwe postacie, tak autentyczne emocje, że w każdej jej książce pdf można odnaleźć cząstkę siebie, czy naszych bliskich. Główna bohaterka Iga jest pisarką, mieszka w podwarszawskiej wsi w małej chacie blisko lasu. Aktualnie zbiera materiały do własnej trzeciej książki, tym razem poświęconej samotności. Wiele na ten temat rozmawia ze własną przyjaciółką Mirą, matką trójki dzieci. Jej rozmówcy to też: Ella - opiekunka w DPS-ie a także Mateusz, młody chłopak, który trochę się pogubił. Iga w Warszawie odwiedza również własną prababcię Kornelię a także jej brata Zygmunta, który przebywa w domu spokojnej starości i choruje na demencję. Kornelka i dziadziuś (jak tytułuje staruszków) to jej bliska rodzina, gdyż jej rodzice zginęli w wypadku, babcia zmarła dwa lata później, a z siostrą Eweliną poróżniły ją zdarzenia z przeszłości. Mimo swoich problemów, które ukrywa na dnie serca, Iga jest radosnym promykiem, zarażających pozytywną energią własnych przyjaciół i innych. Pewnego dnia babcia Kornelia przypadkiem poznaje własnego sąsiada, młodego, przystojnego, ale egocentrycznego dyrektora banku. Bardzo chce, by Michał też porozmawiał z Igą. Czy bohaterce uda się odkryć prawdziwe uczucia faceta i znaleźć klucz do jego przeszłości? Z jakimi kłopotami borykają się przyjaciele Igi? Jakie tajemnice skrywa ona sama? Gabriela Gargaś po raz następny udowodniła, że jest czarodziejką emocji. Co ciekawe, Autorka nie omawia ich bezpośrednio, nie ma w jej powieściach zbyt wielu opisów. Ona skupia się na słowach, na dialogach, gestach, które budują akcję i oddają burzę przeżyć bohaterów. Poznajemy bardzo różnorodne postacie i ich historie, inspirowane opowieściami czytelników, które pokazują, że każdego z nas w jakiś sposób dotyka samotność. Jedni są na nią skazania przez rodzinę, inni sami się na nią decydują, jeszcze inni są samotni w tłumie. Z samotnością muszą mierzyć się również osoby trudno chore, które powoli tracą przyjaciół, znajomych, ponieważ inni boją się spotkań z ludźmi, którym już niewiele życia zostało. Nie wiedzą, jak i o czym z nimi rozmawiać. Osobom samotnym, zagubionym, doświadczonym przez życie Autorka chce tą powieścią powiedzieć: "Wiem, co czujesz. Pomogę Ci. Wesprę. Chociażby tym, że będę przy tobie. Nie jesteś sam. Pamiętaj, że to minie." Bohaterowie opisywani przez Gabrielę Gargaś przypominają nas samych, czasami pogrążonych w smutku, samotności, swóim cierpieniu. W pani Stasi, jednej z pensjonariuszek domu spokojnej starości, widziałam moją babcię, która tak samo tęskni za dziadziem, jak bohaterka za swoim ukochanym Tadeuszem. W Matyldzie, którą Iga spotkała obok szpitala, ujrzałam moją koleżankę z pracy, która przegrała walkę z okrutną chorobą. Te wspomnienia, skojarzenia sprawiają, że bohaterowie są nam bardziej bliscy, stają się naszymi babciami, znajomymi, przyjaciółmi, sami się z nimi utożsamiamy. Każdy epizod Autorka rozpoczyna przemyśleniami na temat życia, samotności czy cierpienia. Dużo z nich to złote myśli, które mogą stać się dla czytelników drogowskazem. Jak zwykle spisałam je w moim specjalnym planerze ( który także zaprojektowała Gabriela Gargaś). Opowiedziane historie mają uświadomić nam, że samotność czy rozpacz to nie jest jeszcze koniec świat. Z każdego dołka da się jakoś wyjść, zawsze potrzeba czasu i osób, które wyciągnął do nas pomocną dłoń. Gdy się jej chwycimy, gdy się na tę pomoc zgodzimy, to się uda. Kluczowe jest nasze nastawienie do ludzi, do świata: życzliwość, miłość, optymizm. Pozwolę sobie zacytować mądre słowa Autorki: "Wydaje nam się, że cierpimy, ponieważ nie otrzymujemy miłości. Tak naprawdę cierpimy dlatego, że jej nie rozdajemy, że nie potrafimy jej ofiarować drugiemu człowiekowi." "Wiem, co czujesz" to opowieść ogromnie poruszająca, skłaniająca co refleksji ponad naszym życiem i postępowaniem względem ludzi. Myślę, że ta historia niektórych zawstydzi i wywoła masę wspomnień o tych momentach, w których nie potrafiliśmy podzielić się naszą miłością. Mogliśmy coś zrobić, a nie zrobiliśmy. Życie jednak stale trwa i daje nam szansę na poprawę. Opowieść gorąco polecam!

• Agnieszka

  2023-04-21

  Nawet nie znam słów jak wyrazić to co czuję po lekturze. Spłakałam się jak bóbr. W mojej głowie gonitwa myśli. A serce cały czas bije ze zdwojoną siłą. Ponieważ to opowieść o każdym z nas o naszych uczuciach samotności potrzebie zrozumienia bliskości i miłości. Ponieważ każdy z nas to przeżywa tego potrzebuje na to czeka. Czytając czujesz jakby w tej opowieści odnalazła się cząstka ciebie jakby ktoś napisał twoją historię dał drogowskaz podał rękę ofiarował pomoc przyjaźń I miłość. Jakże dużo emocji wzruszeń i przemyśleń daje ta książką. Pozostanie w moim sercu na zawsze.

• Edyta

  2023-04-21

  Cudowna! Wzruszająca! Pozwalająca spojrzeć na świat, na swoje życie z innej perspektywy. Zalecam z całego ❤️.

• Agnieszka Doldasińska

  2023-04-21

  Czekałam na tą książkę a pogoda sprzyja czytaniu.

• Beata Owczarczyk

  2023-04-21

  #recenzja "Wiem, co czujesz" Gabrieli Gargaś. Iga jest pisarką. Zbiera materiały do najwieższej książki, aby była autentyczna, rzetelna i życiowa. Poznaje skrytego Michała, który ukrywa własne uczucia. Potrzebowałam czasu, aby przemyśleć i napisać parę słów o najistotniejszej książce pdf w moim życiu, ponieważ niemal 6 lat temu zmarł mój ojciec. Zostawił puste miejsce przy stole. Płakałam i wspomniałam chorego tatę i tak bardzo chciałabym cofnąć czas, pożegnać się z nim, lecz niestety już nie mogę. Nierzadko o nim myślę i wiem, że nade mną czuwa. Gabi opisała chorobę, na którą każdy z nas może zachorować. Od dawna wiedziałam, że Gabriela Gargaś jest osobą z olbrzymim współczującym sercem i wyróżnia ją wrażliwość na nieszczęście innych. Nie przejdzie obojętnie obok nas. Zatrzyma się i wysłucha osób, które chcą opowiedzieć jej własną historię, powierzyć własne tajemnice i tajemnice. A później tak zaczaruje słowem, że człowiek znajdzie wyjście ze własnej patowej sytuacji. Odważy się poprosić o bezinteresowną pomoc. Samotność towarzyszy nam na każdym kroku od młodszych lat aż do starości. To od naszej osobowości i charakteru zależy, jak sobie z nią poradzimy. Wolimy zamknąć drzwi od własnego pokoju, odciąć się od świata realnego i zamknąć w wirtualnym z swoimi problemami, troskami dnia codziennego. A starczy uśmiechnąć się i porozmawiać. Tylko ciężko zacząć rozmowę, gdy mamy tyle obowiązków. Czeka do przygotowania następny raport i projekt. Dzidziuś również czeka i ma różnorakie myśli. Musimy być czujnymi obserwatorami, aby nie było za późno, ponieważ cienka jest nić zaufania. Młody człowiek potrzebuje naszej uwagi. Szczególnie nastolatek. Nie może pozostać sam sobie z swoimi problemami. Zabiegana matka marzy o chwili odpoczynku od małych dzieci, które ciągle od niej czegoś chcą, a potem, jak ma chwilę tylko dla siebie, brakuje jej wrzasku swoich pociech, czuje pustkę i nie wie, co ze sobą zrobić. Gabrysiu, podpisuje się i zgadzam się z każdym Twoim słowem. Masz trafne przemyślenia. Potrzebowałam tej książki, jak wspomniałam w rekomendacji, aby pogodzić się z swoją przeszłością, zaznać odrobinę spokoju i docenić to, co mam. Ta opowieść jest, jak katharsis, która oczyszcza umysł i duszę. Pokazuje, co tak naprawdę jest kluczowe w życiu: to czas poświęcony bliskim i miłość do drugiego człowieka. Zainteresowanie jego sprawami. Nosimy różnorakie maski, ponieważ myślimy, że tak jest łatwiej żyć. Boimy się spojrzeć prawdzie w oczy, ponieważ ktoś nas oceni i przekreśli. To jest kogoś kłopot nie nasz. Musimy żyć w zgodzie z samym sobą. Gabi najbardziej dziękuję Ci za Mateusza, Beatę i Zygmunta, którzy nauczyli mnie innego spojrzenia na ludzi i świat. To bardzo poruszająca, życiowa książka, która skłania do refleksji ponad relacjami z innymi ludźmi, ponieważ najbardziej boli obojętność. Podejmuje bardzo poważne tematy społeczne, o których najlepiej zapomnieć, lecz tak się nie da, ponieważ wspomnienia powracają w najmniej oczekiwanym momencie i trzeba uporządkować przeszłość, aby być szczęśliwym tu i teraz. Gabi, wiem, co czułaś, piszcząc tę emocjonalną książkę, która sprawia, że pęka serce, lecz daje nadzieję na lepsze jutro. Z całego serca zalecam przepiękną powieść. Każdy w tej książce pdf odnajdzie cząstkę siebie. Gabrysia zna nasze myśli, jest dobrą obserwatorką, a przede wszystkim idealnie omawia emocje, które doświadczają zwykli ludzie. Przeczytajcie i dbajcie o osoby, które kochacie. Mam nadzieję, że ludzie po przeczytaniu tej książki staną się odrobinę życzliwsi i milsi.

• Efemerycznoscchwil

  2023-04-21

  ,,Człowieku żyj!Żyj tak, jak pragniesz żyć. Nie ma sensu przejmować się bzdetami i odkładać rzeczy,które bardzo chce się zrobić,na bliżej nieokreśloną przyszłość.Bo można nie zdążyć. Tak,jeśli będziesz odkładał czy odkładała życie,to nie zdążysz żyć." Bardzo wymowne,przyznacie. Wiosna jeszcze na dobre się nie roztańczyła.Potrzebowałam książki, która będzie kojąca i relaksująca,ale nie ckliwa.Takiej,która wleje w arterie ciała nadzieję,jak ciepłą herbatę.Otrzymałam więcej,niż się spodziewałam.Wróciłam do wspomnień związanych z tym gatunkiem literackim.Radości,jaką od czasu do czasu daje mi możliwość zanurzenia się w prostej,otulającej i życiowej historii o ludziach,których mogłabym spotkać podróżując po tym łez padole.To rzecz o Idze,pisarce spod Warszawy,która przygotowując się do napisania najważniejszego dzieła decyduje się zaczerpnąć inspirację z doświadczeń tych,którzy zechcieli podzielić się z nią kawałkiem własnego trudnego jestestwa,dzięki czemu bohaterowie mają mieć sposobność zaznać ukojenia,zamknąć bramy przeszłości.Gabriela Gargaś tubalnie wskazuje,że każdy człowiek,bez względu na pochodzenie,klasę,wiek i status materialny dźwiga plecak dojmujących przeżyć.Warto więc być uważnym,empatycznym. Nie oceniać pochopnie, po pozorach. Przypomina,że fortuna ma nierzadko dla nas dużo niespodzianek i sztormów,na które nie sposób się przygotować.Ale należy zawalczyć,aby kolejny krok pozwolił wykaraskać się z problemów. Opowiada o mnie i o Was. O wpływie przeszłości na przyszłość,zakładanych maskach. O korzeniach.Przypomina,że słońce po burzy wychodzi.Należy je wypatrywać.Uwierzyć,że można wstać z zakrwawionych kolan, pozwolić sobie pomóc. Kreśli dziedziczenie traum, potrzebę bliskości i miłości.Rozpisuje sztafetę pokoleń, którą można przerwać.Rozprawia o tajemnicach przed światem,które posiadamy.A także o bezbrzeżnym cierpieniu rosnącym pod sercem jak chwast.A co najważniejsze,że warto żyć tu i teraz,bo jutro może nie nadejść. W centrum stawia samotność i krzywdy doznane przez bliskich. Dotyczą one niemal wszystkich bohaterów w różnorakim stadium,wymiarze. Nie zapomina,by wspomnieć o istocie człowieczeństwa.Dobru,które każdy w sobie posiada.Uczy,by cieszyć się z efemerycznych chwil,afirmować małe akty troski,których doznajemy. Że należy najpierw dbać o swój dobrostan, później rodziny,o czas dla nich. ,,(...)Kogo nie dotyczy samotność? Wszystkich nas dotyczy.Topimy ją w używkach,przy których idealnie się bawimy.Zatapiamy ją w sporcie, w ekstrementach. A ona i tak się wynurza i dopada każdego z nas."Nie zapomina,by rozpisać idealnie zawoalowane relacje pomiędzy postaciami. Wiele jak na jedną książkę. Lecz ja doceniam,byłam zaangażowana. Nie nudziłam się ani przez moment. Przeczytałam za jednym posiedzeniem. Wielowymiarowa, ciekawa, wielopłaszczyznowa fabuła z ogromem sentencji, które warto zapisać w kajeciku przed Wami. Pęcznieje od dojmujących zdarzeń kotłujących się w bohaterach mimo upływu lat. Od strat,uzależnień, chronicznych tęsknot, boleści, rozczarowań. Pisarka idealnie stopniuje napięcie. Pobudza do refleksji o tym,jak kreujemy codzienność. Co się na nią składa. Sądzę,że każdy czytelnik,który zdecyduje się sięgnąć po ,,Wiem,co czujesz"znajdzie w nim kawałek swoich przeżyć. To sprawia,że prosto empatyzować z bohaterami,kibicować im. Zalecam nie tylko po to, żeby odpocząć. Lecz przede wszystkim,by przewietrzyć głoŵę. Zobaczyć,że jutro to czysta karta,którą można wypełnić tylko tym,co wartościowe i wzbogacające. Nie dajcie się zwieść pięknej, uroczej, wiosennej okładce. Kaskady emocji -gwarantowane.

• Zdzisław

  2023-04-21

  Powiedzmy, że wszyscy mamy własne pasje, pragnienia, oczekiwania. Ze własnych pomysłów, jak z cennych włókien, tkamy obraz naszego życia. Praca zawodowa to za mało, aby osiągnąć satysfakcję. Usiłujemy ogarnąć rzeczywistość, okiełznać codzienność. A przecież są nasi najbliżsi, najważniejsi nawet wtedy, kiedy się do tego nie przyznajemy. Mąż, który czasem „rozchodzi się w szwach”. Żona, cudownym metodą dostosowująca się do okoliczności. Koniecznie trzeba pokonywać życiowe przeszkody. „Trzeba przecierpieć, przeżałować, przeżyć i iść do przodu” Dzieci, uroczo rozbiegane i trochę dokuczające, lecz kochane. Takie, jakimi je wychowujemy. „Wychowywały się w domu pełnym ebooków i ekspresji twórczej, ponieważ Mira było kostiumologiem w teatrze i na planach filmowych” Takich żywiołowych, świetnych zachowuje się w pamięci na czas, kiedy kontury się zamazują, kolory blakną, wszystko staje się jednolicie czarne i przytłaczające. Depresja, demencja mogą przygnieść każdego. Dziadek Zygmunt wzruszał Igę własnymi reakcjami, swoim zapominaniem i rozpoznawaniem stale od nowa. „Mają własny świat, własne nieposkromione myśli, ich serce stale żyje, a w nim… Dzieją się przecież cuda” Dłoń w dłoni, uśmiech na twarzy, pomagają odnaleźć właściwą drogę w ciemności. „Bo jesteś moją iskierką światła, kiedy wpadam w ten własny ciemny tunel niepamięci” Dużo mówiący jest błysk w oku chłopca, kiedy na własnej drodze nagle zobaczy rudowłosego anioła. Każde kolejne spotkanie z Mateuszem to zaskoczenie ponad jego przemianą. Z chłopaka, któremu towarzyszył codzienny wkurw i ból okaleczeń, powstaje młodzieniec zauroczony Leśmianem i Przyborą. Mówi się, że dziewczyny bywają bardzo skomplikowane. Przystojny labirynt umysłu również zaskakuje własną głębią i bogactwem, zawiłością. Oziębły pracodawca stopniowo odsłaniał się przed pisarką. „- Nie jestem za bardzo wierzący, lecz zawsze fascynowała mnie ta dziewczyna – powiedział Michał przyciszonym głosem, wskazując głową Marię Magdalenę” Bez względu na wiek i płeć w końcu nastaje jesień uczuć. „Masz w sobie łzy, które czasami połykasz, i uśmiechy, które tak chętnie rozdajesz”. Tak podobne do złotych łez z obrazu Gustava Klimta, które symbolizują smutek i melancholię. „Wiem, co czujesz”. Nie każda osoba posiada ten dar odczytywania psychiki rozmówcy. W powieści pani Gabrieli Gargaś pojawiła się galeria ludzi wyjątkowych i skomplikowanych, których przeszłość bywała dusząca jak opar znad bagien. Ile potrzeba pracy, żeby to zmienić... Całą tę potęgę uczuć zaprezentowała Autorka na stronach własnej ostatniej opowieści. Przytuliłem do serca tę książkę, aby uspokoić jego bicie po lekturze. Pani Gargaś wie, co czuje czytelnik absolutnie poruszony. To jest idealny utwór, w którym są wyłącznie emocje. Jestem zachwycony tą powieścią. Oceniam ją wyżej niż robię to zazwyczaj.

• Justyna Targowska

  2023-04-21

  "Człowieku żyj! Żyj tak, jak pragniesz żyć. Nie ma sensu przejmować się bzdetami i odkładać rzeczy, które bardzo chce się zrobić, na bliżej nieokreśloną przyszłość. Ponieważ można nie zdążyć. Tak, jeśli będziesz odkładał czy odkładała życie, to nie zdążysz żyć." Iga jest pisarką. Mieszka we wsi, pod Warszawą, na uboczu. Pisze książkę" Wiem, co czujesz". Opowieść o samotności, o potrzebie bliskości, przytulenia. Zbiera do niej materiały. Spotyka się i przeprowadza wywiady z osobami, które chcą podzielić się z nią smutnymi opowieściami z ich życia. Iga rozmawia pomiędzy innymi z Michałem, dyrektorem banku, który od własnej samotności ucieka w pracę; Ellą, opiekunką w DPS-ie, która pomaga również niełatwej młodzieży umieszczonej w ośrodku; Mateuszem, zagubionym nastolatkiem, który swoim zachowaniem szuka atencji u rodziców. Własną historię opowiadają też Mira, przyjaciółka głównej bohaterki, babcia Kornelia i dziadziuś Zygmunt. Sama Iga jest barwnym ptakiem tej opowieści. Jest promyczkiem, który miłuje świat, ludzi i życie. Okazuje to na każdym kroku. Cieszy się każdą chwilą, mimo smutnego sekretu schowanego na dnie serca. Książka ebook Pani Gabrieli Gargaś trafiła do mnie w momencie, w którym na prawdę tego potrzebowałam. Słowa autorki otuliły mnie niczym ciepły, puchaty kocyk, uspokoiły poszarpane myśli. Opowieść ta potrafi emocjonalnie przeczołgać, by za chwilę przynieść upragnione ukojenie. Niewielu twórców ma dar, by w ten sposób skonstruować książkę. Po przesłuchaniu prologu w cudownej interpretacji Pani Kamilla Baar, trochę obawiałam się jak to będzie. Bałam się tego, czy rozważania natury psychologicznej nie przyćmią całej fabuły. Na szczęście wszystko było w odpowiednich proporcjach, a rozmyślania na początku każdego rozdziału były bardzo trafne i ujmujące (szczególnie o dwóch walczących wilkach). Jeśli jest jeszcze ktoś, kto nie zna twórczości autorki, a chciałby zagłębić się w jej prozę, zalecam zacząć od tego tytułu. Jest to według mnie najdojrzalsza i najbardziej przemyślana książka ebook pisarki. Zostaje w sercu i w głowie przez długi czas po lekturze. "Wiem, co czujesz" twierdzi autorka. Tak, Pani Gabrysiu, Pani mnie idealnie rozumie 💖

• czytaj.z.drabs

  2023-04-21

  Jeśli tak samo jak ja uwielbiasz książki Gabrieli Gargaś to opowieść "Wiem, co czujesz" jest Twoim must have! Na każdą książkę autorki czekam z niecierpliwością. Naprawdę. Uważam, że Gabriela Gargaś cudownie maluje słowami, otula ciepłem i życiowymi historiami. Najbardziej lubię jej książki za to, że porusza w nich bardzo życiowe tematy i niczego nie ubarwia. "Wiem, co czujesz" to piękna, przejmująca i niezwykła książka. Od pierwszej strony czułam mocny ścisk w sercu, który utrzymywał się do samego zakończenia lektury. "Każdy z nas na jakimś etapie w życiu czuje się tak samotny, jakby ktoś wyrwał mu kawał serducha, a w duszy pozostała wyrwa, której nie da się niczym zalepić". ~ "Wiesz co czuje" to historia, która dostarczy Wam wielu emocji, która wzruszy i zaboli. Porusza tematy związane z przemijaniem, wyrządzoną krzywdą, wybaczeniem, śmiertelną chorobą i oczywiście miłością. Opowiada o niełatwych relacjach z rodzicami, uzależnieniach i otwarciu się na pomoc. Mówi też o samotności, która w danym momencie dopada każdego z nas. ~ Okładka trochę mnie zmyliła. Myślałam, że to będzie bardzo lekka powieść, jednak mnie mocno poruszyła 💔. Bardzo polubiłam główną bohaterkę i jej energię, którą zarażała wokół. "Wiesz co czuje" jest taką ludzką historią, która zmusza do refleksji. Autorka jak zwykle potrafi czarować słowami. Podoba mi się, w jaki sposób kreuje bohaterów z którymi od razu potrafię się zżyć. Polecam! Jedna z piękniejszych powieści, którą warto przeczytać w tym roku. Jest skarbnicą cudownych cytatów. "Wszystko przemija. Ból i rozpacz też. Ktoś kiedyś powiedział, że zła wiadomość jest taka: to minie. Niezła wiadomość jest taka: to minie. Mija to, co dobre i to, co źłe. Życie to przemijanie". "Żyj tak, jak pragniesz żyć. Nie ma sensu przejmować się bzdetami i odkładać rzeczy, które bardzo chce się zrobić, na bliżej nieokreśloną przyszłość. Ponieważ można nie zdążyć. Tak, jeśli będziesz odkładać czy odkładała życie, to nie zdążysz żyć".

• IPHONE_USER

  2023-04-21

  "... Kogo nie dotyczy samotność? Wszystkich nas dotyczy. Topimy ja w używkach, przy których idealnie się bawimy. Zatapiamy ją w sporcie, w ekstrementach. A ona i tak się wynurza j dopada każdego z nas." Spoglądając na okładkę spodziewałam się ciepłej, radosnej, humorystycznej historii o zabarwieniu wiosennym, czy to dostałam? Poniekąd tak główna bohaterka Iga to właśnie taki skowronek, który miłuje cały świat i chce by ludziom w życiu było nieźle i by byli szczęśliwi. Lecz niech was to nie zmyli ponieważ ta książka ebook jest o każdym i dla każdego, czemu tak sądzę? Czytając ją miała wrażenie czytać pamiętnik, czasem był to mój własny, czasem cudzy. Ta książka ebook ukazuje to czego nikt nie ma odwagi powiedzieć głośno. Jesteśmy samotni, każdy jednak odczuwa to inaczej, a nasza samotność spotyka nas na różnorakich etapach naszego życia. Przedstawione historie bohaterów chwytają za gardło i doprowadzają do łez. Samo zakończenie łamie człowiekowi serce. Niebrakuje tu jednak humoru, nadzieji i zrozumienia, lecz przedewszystkim miłości do życia. By czerpać z niego garściami i cieszyć się z małych rzeczy. Bohaterowie to osoby doświadczone przez los i życie, lecz w tym wszystkim odnaleźli siebie poprzez Ige i teraz każdy ma oparcie w drugim. Książka ebook porusza tematy, samookaleczania,prób samobójczych, porzucenia, straty dziecka, straty najbliższej osoby, demencji, zdrady, potyczki z chorobą. Każda z postacii jest niezwykła i kluczowa nawet indyk Witold. Autorka po mistrzowsku balansuje uczuciami, za co chce powiedzieć Dziękuję. Ta książka ebook uczy pokory, daje kopa do zmian. Koniecznie po nią sięgnijcie, czuje że i wam przyda się ten rodzaj terapii poprzez historie innych osób. A wy czujecie się samotni? "A świat daje nam tyle obietnic piękna, rozmów, które sprawiają, że się uśmiechamy, spacerów w deszczu..."

• zaczytania

  2023-04-21

  Nikt, żadna inna autorka i żaden inny twórca nie umie we wzruszenia tak, jak Gabrysia Gargaś. Następna jej książka ebook i następny nokaut. Niełatwo się wzruszam. No, prawdopodobnie że zwierzętom losy się krzywda. Lecz niełatwo jest mnie złamać książką czy filmem. A Gabrysi się udało…again! Iga to pełna optymizmu, nieco szalona i ekscentryczna młoda pisarka. Właśnie zbiera materiał do własnej kolejnej książki. Innej niż dotychczas, niezwykłej dla samej autorki, ponieważ dotyka tematu samotności. Różnorakich jej odcieni i powodów. Jednym z rozmówców Igi zostaje Michał — egocentryczny bankier. Lecz tak, jak za każdym, za nim również stoi cień samotności. Czy ta dwójka znajdzie nić porozumienia i jaki tajemnica skrywa kochająca życie Iga? Ta książka ebook tak na początku niepozorna, w ostatecznym rozrachunku rozkłada na łopatki. Rozkłada tak bardzo, że wgryza się w głowę i serce i tam już zostaje. Autorka w piękny sposób oddała hołd życiu, lecz przede wszystkim stopniowo dawała czytelnikowi poczucie bezpieczeństwa, oparcia, nadziei, aby ten na samym końcu mógł czuć się oswojony z bombą, która została na niego spuszczona. I wiecie co? Faktycznie podziałało! Mimo całego smutku i wzruszenia, jakie przebijają się przez karty tej powieści, po paru głębszych oddechach dochodzi się do wniosku, że to bardzo pozytywna i niezbędna treść. “Wiem, co czujesz” to do bólu autentyczna książka, która porusza historie, o które na co dzień się ocieramy, które znamy z zasłyszenia albo autopsji. Lecz przez cały czas, czytając kolejne zdania, miałam wrażenie, że Gabrysia Gargaś siedzi obok i w charakterystyczny, ciepły sposób opowiada mi historie Igi i jej najbliższych. Dosłownie słyszałam w głowie jej miły głos. Dzięki Gabrysiu! Fajnie się Ciebie słuchało, to znaczy, czytało. I ja również kocham “Mori”.

• Iwona

  2023-04-21

  Jestem właśnie po lekturze najwieższej książki Gabrieli Gargas - "Wiem, co czujesz". I cóż Wam mogę powiedzieć? Straciłam dla niej głowę! Totalnie! Ta opowieść poruszyła najgłębsze i najdalsze zakamarki mojego serca. Jest to tak ujmująca historia, że brak mi słów... Napewno musicie przygotować zapas chusteczek.. Lecz do rzeczy! Iga- to bystra, pełna energii życiowej i pasji kobieta, która optymistycznie spogląda na życie! Pisarka. Iga rzuciła pracę w stolicy i przeprowadziła się na daleką prowincję, aby móc pisać. Na wsi stworzyła własny mały, magiczny świat. Pachnie w nim rumiankiem i herbatą malinową a także ciastem drożdżowym... Tam pośród wielu własnych rozmówców poznaje mężczyznę - totalne jej przeciwieństwo. Michał to skryty facet, małomówny... Najistotniejsza jest dla niego praca w banku. Nie umie okazać emocji. Skrywa je pod bardzo grubym pancerzem, skorupą.. Tych dwoje wydawałoby się kompletne przeciwieństwa, dwa odległe bieguny, plus i minus, los połączy ze sobą... I już mogłoby się wydawać, że będzie jak w bajce albo baśni - że "żyli długo i szczęśliwie", a tu...nie - czeka ich mocny pstryczek od losu. Powiem Wam, że zupełnie się tego nie spodziewałam, od początku czytając myślałam, że zakończenie będzie wręcz iddyliczne, a tu... Lecz mimo, iż to tak bardzo boli, to jednak zawsze w życiu istnieje coś takiego pięknego jak nadzieja! A prócz tego wiara i miłość. Te trzy! Ta książka ebook jest tak życiowa, tak bardzo mi bliska, tak myślę niezbędna dzisiejszym ludziom. Oczyszcza nas dogłębnie - czytając wszystkie te przemyślenia autorki, które są tak precyzjyjne i tak głęboko dotykają naszej duszy. To jest niesamowite! @gabriela_gargas bardzo dziękuję!❤ To było wspaniałe przeżycie!

• Izabela

  2023-04-21

  🌼 RECENZJA 🌼 Tytuł: " Wiem, co czujesz" Autor: Gabriela Gargaś Wydawnictwo: Literackie #współpracareklamowa Z całego serca dziękuję @wydawnictwoliterackie za możliwość przeczytania i zrecenzowania tej idealnej książki ❤️ " Czasem życie może być trudne,a czasem rzucić nas w głębokie bagno. A ty musisz się z niego jakoś wygramolić i iść dalej. Nie możesz się poddać! Wiem, jakie to trudne... Lecz musisz walczyć. O siebie!" Iga to pełna energii i pasji kobieta.Porzuca pracę w Warszawie i przeprowadza się na wieś do pięknej chatki pachnącej polnymi kwiatami, by tam w spokoju pisać własną książkę.To tam stworzyła własny mały azyl, gdzie przy przepysznej malinowej herbatce słucha zwierzeń własnych przyjaciół: Miry, Pawła,Elli i Mateusza. Podczas zbierania materiałów do własnej książki poznaje Michała - egocentrycznego bankiera który jest skupiony tylko na sobie i własnej pracy.Czy Idzie uda się rozkruszyć skorupę pod którą Michał ukrywa prawdę o sobie? To było coś pięknego ❤️ Ja rzadko płaczę przy książce pdf lecz przy tej wylałam morze łez 😭. Jest to przede wszystkim opowiadanie o samotności,o ludziach którzy zostali skrzywdzeni przez najbliższe osoby, lecz także o rodzącej się miłości. Książka ebook rozwaliła mnie i przecząłgała emocjonalnie. Słowa autorki uspokoiły moje poszarpane serce. Książka ebook uczy pokory i daje kopa do życia. Ja ją traktuje jako rodzaj terapii. Dzięki niej zrozumiałam że mimo trudności życie toczy się dalej. Mimo mniejszych czy większych tragedii, mimo bolesnych rozstań trzeba żyć dalej. Dziękuję Kochana Gabrysiu za tą książkę ❤️ Była mi ona niezbędna by zrozumieć pewnie rzeczy ☺️ Zalecam przeczytać ponieważ naprawdę warto ❤️ i proszę przygotować zapas chusteczek 😭

• Ruda Czyta

  2023-04-21

  Niech Was nie zwiedzie ta piękna, kolorowa i wiosenna okładka. Ja byłam pewna że sięgam po uroczą, ciepłą i słodką opowieść obyczajową. A co dostałam? Masę emocji od smutku przez samotność aż po łzy... Przy lekturze tej książki będziecie potrzebować chusteczek... Jest to opowiadanie o ludziach, którzy zostali skrzywdzeni - przez najbliższe osoby jakimi byli rodzice, przez obcych ludzi, przez system, czy również przez los, który jak szalony rzucał im kłody pod nogi. Przeczytacie tu o naprawdę niełatwych relacjach, które nigdy nie powinny mieć miejsca na poziomie dzidziuś - rodzic. To historia o ucieczce w nałogi, uzależnienia, złe decyzje, krzywdzące związki czy po prostu w pracę. Lecz jest to przede wszystkim opowiadanie o samotności - takiej która wdziera się w życie i je po prostu ogarnia, takiej którą bierzemy za pewnik myśląc że tak musi być, że sobie na to zasłużyłam, na nic więcej nie zasługuje, nikt mnie nie pokocha, taki mój los... To takie smutne... Czytanie tych opowieści było naprawdę bolesne. Lecz jest to również opowiadanie o tym, że gdzieś na świecie jest człowiek, który wyciągnie do nas rękę, który czeka gdzieś tam właśnie dla nas, że dla tej jednej osoby będziemy kimś ważnym i zaczniemy wierzyć - mi również się może udać! Nie chcę Wam tu opowiadać o bohaterach, ponieważ to byłby spojler, a po za tym każdego z nich musicie poznać sami. Musicie ich zrozumieć i poznać od początku do końca z ich traumami, krzywdami lecz i nadziejami. Mnóstwo emocji, wiele smutku, nadzieja i uśmiech, lecz również złamane serce - to da Wam ta książka! Jeśli jesteście gotowi na taką kumulację emocji to czytajcie tę książkę!

• Agula

  2023-04-21

  To jest jedna z piękniejszych ebooków o miłości. O miłości do świata i drugiego człowieka. Książka, która rozwala na łopatki, która sprawia, że człowiek zastanawia się w jakim miejscu jest i co mógłby jeszcze zrobić. Nie spodziewałam się, że ta książka ebook tak mnie poruszy. Miałam nadzieję na lekką powieść, a dostałam potężną dawkę emocji. I o ile pierwsza połowa była dość zwyczajna, tak później z każdą stroną działo się coraz więcej. Nie zrozumcie mnie źle - bardzo się z tego cieszę! Uwielbiam książki, które niszczą mnie wielością emocji i sprawiają, że wszystko to, co czuję spływa we łzach po moich policzkach. Taki ze mnie wrażliwiec . Słodko-gorzka, boleśnie prawdziwa historia. Gabriela Gargaś prezentuje nam, że w życiu nie zawsze bywa kolorowo, że serce nie zawsze słucha umysłu, a nasze plany często weryfikuje los.

• Agnieszka

  2023-04-21

  Książka, która totalnie zmiażdżyła mnie emocjonalnie 💔❤️ Jestem wrażliwcem, a ta historia dotknęła wszystkich moich najczulszych stron… na końcu musiałam przerywać, ponieważ przez łzy nie widziałam co czytam… ta historia jest tak piękna, tak cudowna, tak cholernie bolesna… w tej książce pdf znajdziecie mnóstwo cudownych cytatów, pięknych przemyśleń… ta historia otwiera oczy, bez owijania w bawełnę prezentuje jasne i ciemne strony człowieczeństwa… czytajcie tę książkę! Ta prześliczna historia otula i daje nadzieję na lepsze jutro, lecz również łamie serducho… stale mam gulę w gardle jak wracam myślami do tej historii…

• milka

  2023-04-21

  Wiem, co czujesz jest książką fenomenalną. O potrzebie bliskości. To książka ebook przy której człowiek się rozkleja i uświadamia sobie co jest tak naprawdę w życiu ważne. Zebrane historie są tak prawdziwe, że ich przeczytanie sprawia, że człowiek się wzrusza. To opowiadanie o znajomości przerwanej w pół słowa, w pół uśmiechu. On i Ona to się mogło udać. To mogło trwać... Lecz los bywa przekorny. To nie jest książka ebook tylko o miłości, lecz o przyjaźni i o lojalności. Przeczytajcie, zalecam gorąco. Dawno nie czytałam książki, przy której tak bardzo płakałam.

• prostymislowami.com

  2023-04-21

  Książki Gabi jednocześnie rozjeżdżają jak emocjonalny walec, lecz również przyjacielsko tulą i z czułością gładzą po głowie. To coś absolutnie niesamowitego. Czytając tę książkę płakałam, miałam ciarki na ciele i czuję nadchodzącego, książkowego kaca. Całkowita wiwisekcja emocji. Lecz za to właśnie kocham książki Gabrysi.