Upload dokumentów - promocja książek - darmowy hosting pdf - czytaj fragmenty
Zestaw esejów „Widokówki z niebytu” – bardzo osobiste, wręcz intymne świadectwo czytania polskiej literatury w czasach jej schyłku i degradacji jej znaczenia. Zbigniew Machej – poeta, eseista i tłumacz (ze słowackiego i czeskiego), a także działacz i menedżer kultury, dyplomata – pisze o dziełach ważnych, a nierzadko zapomnianych, niepamiętanych albo nieobecnych w dyskursie wokół polskiej literatury współczesnej. Eseje mają wspomnieniowy i osobisty charakter. Jest w nich Kraków lat 80. XX wieku, poeci Nowej Fali, głównie Kornhauser i Zagajewski, trochę Szymborska i Różewicz (których twórca znał osobiście), nieco mniej Miłosza, ale już zupełnie nie ma Konwickiego, który był największą gwiazdą tamtej epoki. Dwa eseje twórca poświęca kompletnie zapomnianemu i od dawna niewydawanemu pisarzowi i grafikowi Mieczysławowi Piotrowskiemu. Ponieważ właśnie taka literatura interesuje go najbardziej – wspaniała, lecz zapoznana, zepchnięta gdzieś w otchłań niemalże niebytu. I stąd tytuł książki: Widokówki z niebytu. W książce pdf znajduje się także jej sedno: raptularz lektur Zbigniewa Macheja z lat 2012 i 2013 (tuż po śmierci Wisławy Szymborskiej). Poniższy cytat można uznać za jedno z głównych przesłań tych esejów: „Jedno z dużych nieszczęść polskiej literatury polega na tym, że jej kluczowe dzieła nigdy nie ukazują się na czas, nie są publikowane zaraz po ich napisaniu. Zdarza się, że jest to wina samych pisarzy, lecz najczęściej losy się tak ze względu na sytuację polityczną, interes wydawców, z braku odpowiedniego mecenatu, także z powodu deficytu pogłębionej dyskusji publicznej o literaturze i w związku z literacką ignorancją polskiego społeczeństwa, które ma inne preferencje. Często, a właściwie niemal zawsze, tej nieszczęsnej ignorancji Polaków sprzyja system polityczny panujący w państwie ponad Wisłą. Pogarda dla swojej literatury, zwłaszcza nowoczesnej, jest także fragmentem narodowej pychy i megalomanii. Polska literatura rozpacza na chroniczny, norwidowski syndrom nierozpoznawania własnych arcydzieł na czas, zapoznawania, zapominania i odpominania ich dopiero przez nielicznych późnych wnuków. Destruktywne działanie tego syndromu sprawia, że komunikacja literacka w Polsce rzadko kiedy odbywa się o właściwej porze i na ważny temat. W sytuacji wolnego rynku, demokracji i inwazji popkultury literatura została wypchnięta z publicznego dyskursu. Co więcej, doszło do tego, że 99 procent Polaków nie czuje potrzeby czytania literatury pięknej. Przy czym stosunek intelektualnych elit do polskiej literatury jest nierzetelny, powierzchowny, skorumpowany przez literackie nagrody, zakłamany (także ideologicznie), a przede wszystkim pogardliwy. Dotyczy to także tak zwanych literaturoznawców, skupionych na swoich tematach i nauczycieli odrabiających szkolną pańszczyznę. Z tego powodu kultura w Polsce ponosi niepowetowane straty. Prawdziwe arcydzieła polskiej literatury, które mogłyby być uznane także za arcydzieła literatury światowej, zostały przez Polaków odrzucone, zepchnięte w ciemną otchłań, na pogranicze niebytu. Polska literatura to ciemny obszar dużego zapoznania”. Książka wydana przy wsparciu Funduszu Popierania Twórczości ZAiKS.
Szczegóły | |
---|---|
Tytuł | Widokówki z niebytu |
Autor: | Machej Zbigniew |
Rozszerzenie: | brak |
Język wydania: | polski |
Ilość stron: | |
Wydawnictwo: | Wydawnictwo Akademickie Sedno |
Rok wydania: | 2024 |
Tytuł | Data Dodania | Rozmiar |
---|
PDF Upload - Zapytania o Książki - Dokumenty © 2018 - Wszystkie prawa zastrzeżone.