To twoja książka?

Recenzje

• Agnieszka Chmielewska-Mulka

  2018-03-21

  Tytułowy warszawski Niebotyk to budynek - Prudential. Maria Paszyńska poświęciła mu trochę uwagi w tej powieści. W 1934 roku był najwyższym (66 metrów) w Polsce i drugim w Europie. Warszawiacy byli z niego bardzo dumni i dynamicznie stał się jednym z symboli tego miasta. Na jego dachu uruchomiono w 1939 roku pierwszy nadajnik telewizyjny. Niestety wieżowiec został zniszczony w trakcie Powstania Warszawskiego. W 1954 roku go odbudowano i przerobiono na Hotel Warszawa. Obecnie niszczeje, bo z powodów prawnych nie można go odnowić.Pozostali wiodący bohaterowie to młodzi mieszkańcy stolicy, którzy chwilami wydają się tu ukazani zbyt pozytywnie. Niby zdarzają się postaci mniej kryształowe, jednak trzeba ich szukać wśród tych drugoplanowych. Początkowo męczy nieco też ilość pojawiających się tu osób. Jednak zgrabne połączenie relacji międzyludzkich z opisami przedwojennej Warszawy łagodzi te wady. I choć na początku wydaje się, że miasto jest tylko tłem wydarzeń, z każdą kolejną stroną powoli staje się ważnym (jak nie najważniejszym) z bohaterów. Zatem rozpoczęłam niespieszny spacer ulicami Paryża Wschodu. Nie raz także wsiadłam z bohaterami do elektrycznego tramwaju. Omówionego tu świata próżno dzisiaj szukać. Zniknął. Odszedł w zapomnienie. Momentami ma się wrażenie, że był wręcz idealne. Nie ma już ludzi, jakich ukazała w tej powieści pisarka. Można powiedzieć, że czasy kształtują osobowości. A może jest na odwrót. Cieszy też fakt, że można tu spotkać postaci historyczne. To moim zdaniem powoduje, że opowieść sprawia pozory bardziej realnej.Początkowo trochę mi brakowało dialogów. Uwierzcie - jest ich tu naprawdę niewiele. Jednak z czasem o tym zapomniałam. Aż sama się zdziwiłam. Długie opisy w innych ebookach najczęściej doprowadzają mnie do pasji szewskiej. Krótko mówiąc psują odbiór lektury. Tu było inaczej. Autorka mnie wprost zaczarowała słowem. Pisarka uchyliła także rąbka tajemnicy w kwestii przemyśleń swych postaci. Momentami dzięki narratorowi wszechwiedzącemu wiedziałam nawet więcej niż bohaterowie. I to lubię. Uważam, że Maria Paszyńska idealnie dopasowała słownictwo do ukazanego tu świata. Pozbawione nowomowy, jakby lekko uszlachetnione tworzy niepowtarzalną atmosferę. Brak tu także scen przemocy czy dość słynnych obecnie wątków erotycznych. Jak widać można napisać udaną opowieść bez tych "smaczków". To zaliczam też na wielki plus. Czas płynie tu powoli. Nikt nie goni za sukcesem. Ludzie kierują się honorem. Można spokojnie usiąść i przez dłuższą chwilę porozmyślać. Aż żal, że tamte czasy minęły bezpowrotnie. Niestety zakończenie mnie rozczarowało. Jak dla jest zbyt melodramatyczne. Muszę jednak przyznać, że to właśnie dzięki tej książce pdf poczułam olbrzymią ochotę, aby wreszcie odwiedzić to miasto...

• Katarzyna Górska

  2018-03-21

  Lubiłam zawsze sięgać po powieści osadzone w przedwojennej Warszawie. Warszawski Niebotyk wydawał mi się idealną pozycją z tego gatunku. Faktycznie, nie pomyliłam się, idealna opowieść o przedwojennej warszawskiej rzeczywistości. Idealnie oddany klimat, z wyjątkowym realizmem, a do tego nadzwyczaj ciekawy bohaterowie.

• Anna Pruska

  2018-03-21

  „Warszawski niebotyk” Marii Paszyńskiej to historia „Wielkiej Piątki”. Dzieje pięciu przyjaciół ukazane na tle przedwojennej Warszawy. Akcja rozgrywa się w 1933 roku. Wkrótce nastąpi ukończenie budowy Prudentiala, pierwszego „drapacza chmur” w Warszawie. Bracia Zasławscy, Wojtek Starczewski i Berek Stein wkraczają w dorosłość. Jak wszyscy młodzi mają marzenia, plany i są gotowi za wszelką cenę zrealizować je. Kochają z pasją, przekonani, że miłość może pokonać każdą przeszkodę. Nic i nikt nie może ich odwieść od podejmowanych decyzji. Przeżywają porażki i cierpią okrutnie. W tym młodym życiu pełnym wzlotów i upadków największe oparcie mają w przyjaźni.Powieść „Warszawski niebotyk” to książka ebook właśnie o przyjaźni i miłości, uczuciach najistotniejszych w życiu człowieka, tym bardziej w życiu człowieka wkraczającego w dorosłość. Wciągająca, nie pozbawiona dramatyzmu fabuła nie pozwala odłożyć książki choć na chwilę. Czytelnik ma okazję nieśpiesznie spacerować ulicami przedwojennej Warszawy. Rozkoszować się cudownymi widokami odbywając wycieczkę ponad Wisłę. Po drodze może wstąpić do cukierni „U Hanki” , żeby wypić filiżankę „najwspanialszej herbaty serwowanej obowiązkowo w delikatnych, wysokich szklankach”. Do tego może skosztować „puszystej, delikatnej babki drożdżowej, przyrządzonej z dodatkiem znacznej ilości żółtek i tartych migdałów”.Piękna, poruszająca opowiadanie o młodości, dużych marzeniach i nieszczęśliwej miłości z nadzieją na kontynuację. GORĄCO POLECAM!

• amrine

  2018-03-21

  Pierwsze na co zwróciłam uwagę, to miejsce akcji powieści. Podobnie jak autorka jestem rodowitą warszawianką i równie dużą sympatią, jak ona, darzę to miasto. Autorka jest przewodnikiem po Warszawie - i to się czuje, ponieważ cudownie opowiada o jej przedwojennych czasach. Niesamowicie czytało się o Warszawie, którą znałam tylko z opowieści. Bohaterami powieści są mężczyźni - a zwykle w ebookach tego typu czytamy o kobietach. Podoba mi się ta oryginalność... Opowieść jest magiczna, wzbudza całe mnóstwo emocji i pozostawia po sobie ślad, którego nie da się tak prosto zmazać. Wyjątkowo rzadko udaje mi sie trafić na książkę, którą odbieram tak osobiście. I którą przeżywam tak dogłębnie. Może zakończenie nie jest takie, na jakie liczyłam, lecz dzięki temu autorka dała mi nadzieję na to, że doczekam się kontynuacji. Aż ciężko uwierzyć, że "Warszawski Niebotyk" napisała osoba młodsza ode mnie. Kunszt literacki godny podziwu... Duże gratulacje należą się autorce. Pani Mario - czekam na więcej! Polecam!

• PannaKac

  2018-03-21

  Opowieść jest napisana prostym, komunikatywnym, lecz jednocześnie bardzo zgrabnym językiem. Nie ma żadnego problemu na linii pomiędzy nadawcą a odbiorcą. Widać, że autorka wiedziała, co chce osiągnąć, co chce napisać, a także w jaki sposób chce to zrobić. Wydaje mi się, że osiągnęła zamierzony cel. Opowieść czyta się dobrze. To lekki, lecz interesujący styl, zgrabnie rozpisane dialogi, nawet te toczące się pomiędzy parami zakochanych. Nie ma przesady, dostrzegłam kilka razy to, że Maria Paszyńska bawi się słowem i własnymi bohaterami. Nie trzyma ich w twardych ryzach, nie wciska im niczego na siłę do ust. Równie ciekawe są opisy wewnętrzne postaci, ich przemyślenia. Taka narracja sprawia, że książkę czyta się jeszcze lepiej. Więcej można zrozumieć, nierzadko dowiadujemy się rzeczy, z których bohaterowie nie zdają sobie sprawy. Ponad wszystkim czuwa duch starej Warszawy. Jak już wspomniałam - coś, co przypomina mi klimat Lalki, choć oczywiście język o innych czasach, tej samej, lecz innej stolicy. Może punktem wspólnym jest nutka melancholii, jakiejś przedziwnej tęsknoty za miastem, które już nie istnieje. Pewne budowle, ulice, skwerki bezpowrotnie przepadły i nigdy nie uda się ich odtworzyć. Autorka zadbała o szczegóły i o ile zazwyczaj nie przepadam za drobiazgowym wyliczaniem mijanych ulic, w tym przypadku, tak jak u Prusa, jest to potrzebne, aby wzbudzić w czytelniku tę tęsknotę, to poczucie, że nie mamy możliwości doświadczenia pewnych rzeczy. Budzenie w czytelniku przeświadczenia o utracie jest dobre. To właśnie sprawia, że opowieść dynamicznie staje się tak bliska. Czytelnik wchodzi w świat przedstawiony. Czuje go.Pełna opinia: http://pannakac-pisze.blogspot.com/2015/09/warszawski-niebotyk-maria-paszynska.html

• Joanna Szarańska

  2018-03-21

  Jesień 1933 roku. Warszawa niecierpliwie oczekuje budowy własnego pierwszego "drapacza chmur", jakim ma stać się budynek Prudentiala przy ówczesnym placu Napoleona. W tym samym okresie pięciu młodych facetów staje u progu dorosłego życia i mierzy się z jego wyzwaniami. Są przekonani, że świat stoi przed nimi otworem, że mogą wszystko. Kolejne miesiące weryfikują ich sposób postrzegania życia, pokazują, czym naprawdę jest dojrzałość i miłość...Losy piątki przyjaciół, a ich tłem piękna, przedwojenna Warszawa. Warszawa pozbawiona zapachu spalin i hałasu wszechobecnych samochodów, Warszawa tak różna od słynnej nam stolicy! Warszawa spokojna, klimatyczna, a zarazem elegancka i stylowa, miasto, do którego można zatęsknić i często tęskni się w tych dynamicznych, pozbawionych chwili oddechu czasach. Dziś, za sprawą powieści Marii Paszyńskiej, właśnie taką Warszawę możemy odwiedzić. Odbyć niespieszną przejażdżkę tramwajem albo konną dorożką, przespacerować się Świeżym Światem albo zagłębić w ciemne zaułki Czerniakowa. Potowarzyszyć braciom Zasławskim, Wojtkowi Starczewskiemu i Berkowi Steinowi w chwili, gdy chcą szturmować świat i zapisać się na kartach jego historii. Poczuć tę historię całym sobą, gdyż jest to jedna z tych ebooków wręcz stworzonych, by je poczuć!Warszawski niebotyk jest powieścią niespieszną i elegancką, pozbawioną dynamiki, zupełnie jak czasy, które przyszło jej opiewać. Akcja toczy się tutaj powoli, delikatnie, nie brak opisów i nawiązań, dzięki którym autorce tak idealnie udaje się oddać klimat historii i stworzyć jej wyjątkowe tło. Książka ebook łączy w sobie dzieje pięciu młodych mężczyzn, każdemu z nich los spisał inny scenariusz, jednak ich historie okazują się być ze sobą mocno splecione. Miłość, dramat, zapomniane dzisiaj wartości, siła przyjaźni i rodzinnych zobowiązań - to wszystko i dużo, wiele więcej odszukać można na kartach powieści Marii Paszyńskiej.Warszawski Niebotyk jest jedną z najlepszych powieści, jakie zdarzyło mi się czytać. Dojrzałą, starannie przemyślaną i najzwyczajniej w świecie cudownie napisaną. Już od pierwszych stron lektury towarzyszył mi gorący podziw, jak pięknym i płynnym mową posługuje się autorka! Podczas czytania miałam wrażenie, że jedno zdanie wręcz splata się z kolejnym i żadne inne nie pasowałoby w tym miejscu. Wyraźnie można zauważyć, że autorka idealnie przygotowała się do stworzenia tej historii, książka ebook z powodzeniem może stać się źródłem informacji o Warszawie lat trzydziestych i choć miasto to nigdy nie było mi bliskie, za sprawą powieści pani Marii przez chwilę poczułam z nim niezwykłą więź i wraz z jego mieszkańcami oczekiwałam otwarcia znanego budynku...Polecam wszystkim czytelnikom zainteresowanym powieściami retro i wyjątkowym klimatem dawnej stolicy, amatorom historii rodzinnych i powieści, którymi można się niespiesznie delektować :)

• anas161

  2018-03-21

  Nie będę udawać, że Warszawski niebotyk Marii Paszyńskiej był miłością od pierwszego przeczytanego zdania, ponieważ tak nie było. Początkowo trochę się z książką męczyłam, i tak jak zachwyciła mnie jej okładka, tak pierwsze epizody niekoniecznie. Akcja toczyła się niespiesznie, imion i nazwisk do zapamiętania było sporo, a ja po pracy wracałam do domu zmęczona i chciałam się przy lekturze odprężyć się i rozerwać, a nie wytężać umysł ponad rozwlekłą historią. Względem powyższego, moje pierwsze dwa wieczory w stolicy zakończyły się przedwczesnym zaśnięciem, zazwyczaj już po przeczytaniu jednego rozdziału.Nie wiem jednak jak i kiedy, lecz historia omówiona w książce pdf oczarowała mnie i wciągnęła całkowicie w świat Warszawy 20-lecia międzywojennego, kiedy wszystko wydawało się możliwe, a stolica rosła w siłę. Właśnie kończyła się budowa budynku Prudentiala, pierwszego w Polsce drapacza chmur, warszawskiego niebotyku. Tak jak wzrastała budowla, tak dorastali bohaterowie książki – 5 młodych, zdolnych i nieźle narodzonych mężczyzn. Braci, przyjaciół, członków -jak się nazywali - Wielkiej Piątki. Niby już dorośli, a ciągle jeszcze dzieci, poznający okrucieństwo świata i jego niesprawiedliwość. Odebrali oni od życia lekcję i odkryli, że „Życie jest niesprawiedliwe. Jedni dostają wszystko, inni nie dostają nic. Ci, którzy pragną, nie otrzymują, a ci którzy otrzymują, nie pragną. Głupcy świecą triumfy, a ci, którzy dążą ku mądrości, ponoszą tak straszne klęski. Kochający brzydotę są panami tego świata, podczas gdy ci, co miłują urok są ledwie dostrzegalni w oceanie motłochu.”Warszawski niebotyk to historia o miłości, przyjaźni i dojrzewaniu. Skarbnica wiedzy i emocji, które wydają mi się bliskie wszystkim 20-30-latkom, a z całą pewnością nieustanny się bliskie mnie. Tak jak zazwyczaj nie zdarza mi się używać zakładek indeksujących, tak teraz miałam ochotę zaznaczać całe elementy tekstu i napawać się w nimi w spokoju, analizując je i trawiąc w nieskończoność.Akcja książki toczy się powoli i spokojnie, nie obfituje w nagłe zwroty akcji... Nie wiadomo jednak w którym momencie zaprzyjaźniamy się z bohaterami i chcemy towarzyszyć im w każdym niespiesznym warszawskim poranku, w każdej przejażdżce tramwajem czy wycieczce ponad Wisłę. Choć można by powiedzieć, że w ich życiu nie losy się nic niezwykłego, ot codzienność tamtej epoki, coraz niecierpliwiej odwracałam kolejne kartki, tak żeby dowiedzieć się co wydarzy się w następnym rozdziale. Z bohaterami rozstajemy się w momencie przełomowym w życiu każdego z nich i nie wiemy, jak dalej się ono potoczy. Nie wiemy kim staną się, gdy opadnie z nich resztka młodzieńczych złudzeń i gdzie zastanie ich okrucieństwo nadciągającej wojny. Myślę, że Warszawski niebotyk ma spory potencjał na kontynuację i mam nadzieję, że autorka rozważy napisanie dalszych losów Wielkiej Piątki. Ja osobiście chętnie bym taką książkę przeczytała, ponieważ choć nie zakochałam się od razu, to ostatecznie dzieło Marii Paszyńskiej na długo pozostanie w moich myślach i sercu.

• hasacz93

  2018-03-21

  Młodość kieruje się własnymi prawami. Ilu z nas sądziło za młodu, że może wszystko? Świat przecież należy do nas, stoi przed nami otworem. W 1933 roku, późną jesienią, pięciu młodych facetów miało takie samo podejście do życia. Miłowali z pasją, byli odważni, nieśmiertelni. Są przekonani, że mogą wszystko, mogą złapać Boga za nogi. Niestety w ciągu paru miesięcy życie podcina ich skrzydła, otrzeźwia każdego z nich, prowadzi przez nowe drogi ucząc dojrzałości, na którą nie zawsze się zgadzają, a przecież jest nieunikniona.Warszawski Niebotyk to wyjątkowa książka. Opowiadanie o miłości, brutalności życia. Tak jak wspomniałam we wstępie – nienawidzę takich książek. Książek, które poruszają, są niesamowicie spisane i jeszcze udowadniają, że człowiek nic nie wie o życiu, ponieważ nie przeżył tego co ich bohaterzy. Tymczasem pani Maria stworzyła powieść, która zachęca czytelnika do zakochania się w Warszawie. Aż chce się pójść ponad Wisłe i posiedzieć tam by rozważać różnorakie ścieżki życia. Poruszające przeżycia całej piątki sprawiają, że nie ma się dość. Naprawdę… aż zastanawiam się czy pani Maria napisze kontynuację czy jednak przyjdzie nam zaleczać poruszone, niemalże krwawiące z tęsknoty serducha. Choć szczerze nienawidzę takich ebooków to chylę się do samych stóp pani Marii Paszyńskiej za doprowadzenie mnie do łzawego poruszenia.Reasumując: Warszawski Niebotyk to opowieść barwna, emocjonalna, ucząca dojrzałości i współczucia. Godna polecenia każdemu kto jest w czasie wyboru albo już wybrał i chce poznać pięciu nietypowych, ciepłych i wiernych przyjaciół.