Recenzje

• jeke5

  2018-03-22

  Natalia i Karol Brylowie, młode małżeństwo przeżywające kryzys. On bezrobotny budowlaniec, który chodzi na kolejne rozmowy w sprawie pracy, zajmuje się domem, łapie dorywcze prace związane z malowaniem mieszkań, jeździ na ulubionym motorze i spotyka się z przyjaciółmi na piwie. Ona pracuje w biurze podróży, dba o kochającego męża, lecz w pracy podrywa ją ciągle Jacek-singiel, egoista, cynik gardzący związkami dłuższymi niż dwa tygodnie. Nie przeszkadza mu obrączka na palcu Natalii. Pani Gienia dowiaduje się, że ma nieoperacyjnego guza mózgu, lecz pomimo dramatu jaki przeżywa stara się być pogodna i godzi się na to co nieuchronne. Bardziej martwi się o męża Romka, gdyż po jej śmierci może już nie znaleźć sobie sposobu na życie i również umrzeć ze zgryzoty. A jak powiedzieć dzieciakom o śmiertelnej chorobie? Mariusz-Pielgrzym alkoholik, który przez nałóg utracił małżonkę i córkę snuje się po ulicach z pijaczką Gurlagą. Siedzą w piwnicach i zastanawiają się skąd wziąć pieniądze na wódkę. Męczy ich ciągłe kombinowanie i zamierzają zdobyć większą sumę pieniędzy, by im na dłużej starczyło na flaszkę. Gurlaga zna samotnego dziadka, kompozytora, który może mieć trochę pieniędzy. Idą do starej kamienicy... Drogi bohaterów krzyżują się ze sobą, a ich dzieje i dokonywane wybory oddziałują na siebie wzajemnie. Wspólnym momentem w ich życiu jest nagły przełom, który niszczy wszystko i zmienia dotychczasowe, słynne życie. Każdy z bohaterów reaguje na problemy inaczej. Koszmary senne i wewnętrzny strach prowadzą do bezsenności. ,,Dopóki się tego nie doświadczy, ciężko wyobrazić sobie, jakie myśli przychodzą człowiekowi do głowy nocą, kiedy sen złośliwie go omija, a pościel zmienia się w drut kolczasty." Jak w krzywym zwierciadle odbijają się wydarzenia z przeszłości, które dręczą duszę i każą analizować, planować i zastanawiać się ponad przyszłością. Twórca zaprezentował trzy rodziny, których dzieje potoczyły się zupełnie odmiennie. Młode małżeństwo Natalii i Karola niepotrafiące się porozumieć. Małżeństwo Mariusza i Kasi, które w wyniku alkoholizmu rozpadło się a także wieloletnie małżeństwo Gieni i Romka, które musi zmierzyć się z chorobą. Natalia zwróciła uwagę na Karola dlatego, że pośród innych chłopaków, jakich widywała, wydawał się prawdziwy. Karol był facetem zmiennym, humorzastym, porywczym, miał dużo wad, lecz jednocześnie potrafił być opiekuńczy, kochający i szanował uczucia innych. Był przeciwieństwem Jacka, który wykorzystywał każdy moment, by ,,tylko zaliczyć" dziewczynę. Jeden nierozważny krok, nieporozumienie i Natalia utraciła kontrolę. Mariusz nie stoczył się od razu. Pracował, utrzymywał małżonkę i córkę, które bardzo kochał. Jedno piwo przed telewizorem pomagało mu się odprężyć po całym dniu pracy. Po paru latach tych piw było coraz więcej i nie był w stanie dotrzeć na czas do pracy. Kasia dawała mu dużo szans, lecz w końcu nie wytrzymała i odeszła. Gienia dla Romka była całym światem i codziennością. Wspólnie wychowali dzieci, które już dorosły, przeszli na emeryturę i mieli czas tylko dla siebie. Mieli dobre życie, lecz ciepła i opiekuńcza Gienia martwi się, czy mąż poradzi sobie bez niej, nigdy się przecież nie rozstawali. ,,W odbiciu" twórca umiejętnie łączy opowieść obyczajową, groteskę i realizm magiczny. Wielowarstwowa opowieść zmusza do przemyśleń ponad życiem i dokonywanymi wyborami. To co widzimy na zewnątrz to tylko odbicie, ponieważ w każdym człowieku mieszkają demony dochodzące do głosu tylko nocą. Jakub Małecki własnymi spostrzeżeniami precyzjyjnie charakteryzuje stosunki ludzi we współczesnym świecie, a poprzez balansowanie na granicy jawy i snu prowadzi czytelnika na drugą stronę lustra. Czy sięgnę po kolejne książki autora? Oczywiście:) http://magiawkazdymdniu.blogspot.com/

• erka

  2018-03-22

  Ostatnimi czasy w moją czytelnicza rutynę wkradł się niejako maraton.Od jakiegoś czasu czytam powieści, zestawy opowiadań Jakuba Małeckiego.Od "Ślady" po "Zaksięgowani".Żadna nie pozostawiła mnie obojętnym.Tym chętniej sięgnąłem po następny tytuł w jego dorobku.Tym razem, jest to"W odbiciu".Losy kilkorga ludzi, których życie, poczynania, mają bezpośredni wpływ na kolejne osoby.Każda z tych postaci, zmaga się z swoimi demonami, które są niejako odbiciem czynów innych osób.Kilkoro przyjaciół, wśród których niektórzy zbłądzili tak bardzo, że nie istnieje cień szansy, na to żeby się odnaleźli.Oraz tacy którzy swoim życiem, uczynkami potrafią skłonić inną osobę do całkowitej zmiany postępowania.Tajemnicze morderstwa, dziwne zachowania zwierząt i pewno mieszkanie, które być może ma wpływ na takie, a nie inne wypadki.Ale czy to żeby na pewno realne zdarzenia?Być może to tylko majaki, jednej, bądź więcej osób.Nic tu nie jest pewne, a atmosfera zagrożenia, niepewności gęstnieje z kartki na kartkę...No i co ja mam napisać "mądrego" o tej publikacji, żeby było z sensem, a w dodatku odpowiadało prawdzie?Niesamowicie smutna i przygnębiająca lektura, to na pewno.Przynajmniej ja ją tak odebrałem.Pozornie oderwane od siebie wydarzenia, splatają się w całość.Poznajemy sytuacje, z perspektywy paru osób, a to zawsze wygląda ciekawie.Jak różnorakie osoby widzą, praktycznie to samo, w zupełnie odmienny sposób.W odbiciu wszystko wydaje się odmienne, lecz co jest prawdą?

• Iwona_C_

  2018-03-22

  W odbiciu to opowiadanie o normalnych z pozoru ludziach – jest tu młode małżeństwo, dziewczyna chora na guza mózgu, osiedlowy alkoholik zmagający się ze własną przeszłością, grupa przyjaciół i niewyjaśniona, wstrząsająca zbrodnia w tle… Ich życie toczy się na jednym z polskich osiedli, lecz czy na pewno jest tak normalnie i szaro?.....Jakub Małecki tym razem łączy kłopoty dnia codziennego, takie jak chociażby alkoholizm, kryzysy małżeńskie czy ciężkie choroby, z motywami paranormalnymi i groteską. Miejscami można również odczuć odrobinę dreszczyku, charakterystycznego dla bardziej mrocznych gatunków literackich. Twórca stosuje także zamienną narrację, co pozwala lepiej poznać stanowisko i myśli poszczególnych bohaterów. Takie łączenie gatunków i zabawa konwencją są charakterystyczne dla całej serii „Kontrapunkty”. Pisałam o tym w szczególności przy recenzji Czarnego Anny Kańtoch.http://www.czytajac.pl/2016/06/odbiciu-jakub-malecki/

• Lucecita

  2018-03-22

  "W odbiciu" poznajemy różnorakie historie, widziane z różnorakich perspektyw. Narratorem jest zarówno Karol, Natalia, pani Eugenia, jak i Pielgrzym, co jest dużym plusem tej powieści. Nie jest to książka, którą można zdefiniować, określić. Wymyka się schematom. Szczególną uwagę zwraca wielowymiarowość; miesza się tu sen z rzeczywistością, logika z obłędem, a cały ten zabieg ma ku czemuś służyć, nieść jakieś przesłanie, zmusić do refleksji ponad swoim życiem, lecz i ponad postępowaniem. I tak właśnie jest. Porusza problemy, o których nie pragniemy rozmawiać, których nie pragniemy dostrzec. Nieuchronną rzeczą jest tu konfrontacja z prawdą o nas samych. Ta pozycja nie jest skierowana do konkretnej grupy odbiorców, lecz sięgnąć po nią może każdy. . Jest to na pewno książka, która wzbudza emocje, o której myśli się długo po jej skończeniu. Oczywistym jest więc fakt, że jak najbardziej ją polecam!