Bohaterką powieści jest kobieta z bretońskiej wsi, która przeżyła globalną epidemię tytułowego wirusa U4. Zaraza zabiła wszystkich prócz nastolatków. Jeszcze przed zagładą Kori grała namiętnie w grę WOT, z której otrzymała komunikat, że dramatyczne wydarzenia można cofnąć. Musi tylko stawić się 24 grudnia w określonym miejscu w Paryżu. Opowieść jest opisem jej podróży do stolicy Francji i przygód, jakie młoda bohaterka przeżyje w świecie po zagładzie. A nie jest to świat przyjazny. Ci którzy ocaleli, by przetrwać łączą się w grupy. Niektóre z tych grup przekształcają się w gangi wrogo nastawione do obcych. Do tego dochodzi opresyjna armia, która chce podporządkować sobie wszystkich i wszystko. Na co - jak można się domyślić - zbuntowani nastolatkowie nie chcą się zgodzić. W własnej wędrówce na umówione spotkanie Kori będzie musiała również odpowiedzieć sobie na pytanie, czym jest odpowiedzialność za niepełnosprawnego umysłowo kuzyna, jak powinna wyglądać lojalność względem grupy, i czym w istocie jest miłość. Nie tylko ta platoniczna. Największy plus tej książki to właśnie ten bogaty rys psychologiczny i wielowymiarowość bohaterki a także to, że czytelnik poznaje nie tylko jej przygody, lecz również śledzi jej proces przyśpieszonego dojrzewania. Specyficznego klimatu dodają również wątki starobretońskich obrzędów magicznych.