Recenzje

• Idalia

  2018-03-21

  Cała recenzja na: http://k-a-k-blogrecenzencki.blogspot.com/2016/03/nie-nazwabym-tego-szpiegowaniem-raczej.html#more Rodzinne sekrety, zagadkowe romanse i nierozwiązane sprawy z przeszłości. Co z tego wyniknie? Nick i Helena wychowywały się szczęśliwie w pięknej rezydencji zwanej Tiger House. Dużo lat potem dziewczyny przyjeżdżają do posiadłości ze własnymi rodzinami. Losy się szereg nieoczekiwanych wydarzeń. Dzieci Helen i Nick, Ed i Daisy przypadkowo odnajdują zwłoki. Jaki udział w tej sprawie ma mąż Nick i Ed? Powiem tak, na książkę skusiłam się pomiędzy innymi ze względu na cenę, bo dorwałam ją w Matrasie za niecałą dyszkę. No, lecz nie możemy zapomnieć o okładce, cudowna dziewczyna z lat 50 siedząca w równie pięknym samochodzie. Czcionka na okładce też ładna, nie ma co narzekać ;)Ale, przejdźmy do fabuły. To romans połączony z kryminałem, w dodatku w pięknym powojennym klimacie. Fabuła była ciekawa, zaskakująca i wciągająca. Pomińmy to, że czytałam książkę niezły tydzień, lecz to dlatego, że nie miałam czasu. Ale, to, że czytałam ją tak dużo, nie oznacza, że książka ebook jest męcząca w odbiorze. Nie! Czyta się ją bardzo dynamicznie i przyjemnie. Moja mama nastraszyła mnie, że końcówka jest przewidywalna, jednak ja tego tak nie odczułam. Akcja rozwijała się miarowo. No, to w sumie kryminał, a wiadomo, że w kryminałach są tam różnorakie zwroty akcji w środku książki, lecz główne rozwiązanie jest na końcu. Otóż w Tygrysach nie ma takowego rozwiązania, musimy dopowiedzieć je sobie sami. Liza Klaussmann stworzyła idealnych bohaterów. Nietuzinkowi, realni i zabawni. Bardzo polubiłam Daisy. Wrażliwa, zabawna i podziwiająca matkę. Mojej uwadze nie mogła umknąć jej mama. Nicky pokochałam od pierwszej strony! Hughes, mąż Nick był nawet okej, lecz później zaczął mnie już irytować, acz mogłam go zrozumieć. Helenę również polubiłam, lecz moim zdaniem nie odgrywała jakieś znacznej roli w książce. Chociaż w sumie nie, odgrywała dużą rolę, lecz nie było jej poświęcone dosyć wiele uwagi, co nie oznacza, że za mało. Ed, hmn... W sumie, to nie wiem do końca co o nim myśleć. Specyficzny, trochę dziwaczny człowiek. Lecz to co stało się z nim na końcu było dość... Hmn... Nie spodziewałabym się tego ;) Wspominałam również o klimacie powojennym. Autorka przedstawia nam cudowny świat lat 50, potem 60, aż do początków 70. W paru pierwszych rozdziałach spotykamy się z latami 40, czyli z wojną. Nie oczekujmy tutaj wiele, to nie opowieść historyczna, lecz myślę, że cała historia została przedstawiona całkiem dobrze na przestrzeni czasu. Liza cudownie omawia modę tamtejszych lat. Cudowne suknie, fryzury i perfumy. Z pewnością będzie to gratka dla płci żeńskiej, lecz męskiej zaimponują z pewnością wątki marynarki wojennej. Jednak wątpię, żeby jakikolwiek facet tudzież chłopak sięgnął po tą książkę, bo jest to literatura kobieca. Jednak nie taka, o jakiej wszyscy zawsze myślą, kiedy ktoś rzuca hasło "kobieca książka". To pełna napięcia i zaskakująca opowieść.