Tragedia egzystencji. Niewygodne odpowiedzi na wielkie pytania okładka

Średnia Ocena:


Tragedia egzystencji. Niewygodne odpowiedzi na wielkie pytania

Logiczny wywód Davida Benatara, w którym przedstawia ludzkie życie jako tragiczną pułapkę. Sens, którego szukamy, jest nam w większości niedostępny. Doświadczamy więcej bólu i cierpienia, niż potrafimy przed sobą przyznać. Śmierć nas od nich wybawia, lecz sama w sobie stanowi tragedię. Nie ma zbawienia, a nieśmiertelność jest ułudą. Bezsens życia i nieuchronność śmierci – to dwie szczęki egzystencjalnego imadła. Czy nasze życie ma sens, czy go nie ma? Czy nieunikniona śmierć jest czymś złym? Czy nieśmiertelność byłaby lepsza? A może lepiej byłoby — biorąc pod uwagę wszystkie okoliczności — przyśpieszyć śmierć i popełnić samobójstwo? Dużo osób zadaje sobie te zapytania — a niektórzy są przez nie wręcz nękani. Co zaskakujące, filozofowie analityczni powiedzieli stosunkowo niewiele na temat sensu życia. Kiedy zajmowali się „wielkimi pytaniami”, mieli tendencję — niczym pisarze słynni — do udzielania pocieszających, optymistycznych odpowiedzi. Dramat egzystencji zachęca czytelnika do jasnego i nieskrępowanego spojrzenia na ludzką kondycję. David Benatar w własnej książce pdf pokazuje konkretny i nieoderwany od rzeczywistości pesymizm w odniesieniu do centralnych zagadnień ludzkiej egzystencji. Twierdzi, że choć nasze życie może mieć jakiś sens, to i tak ostatecznie jesteśmy mało ważnymi bytami, które dodatkowo są tym faktem przerażone. Uważa ponadto, że jakość ludzkiego życia — choć dla niektórych mniej zła niż dla innych — nawet w najlepszych przypadkach pozostawia dużo do życzenia. Co gorsza, śmierć na ogół wcale nie jest rozwiązaniem — w rzeczywistości raczej zaostrza niż łagodzi kosmiczny bezsens naszej egzystencji. Choć może uwolnić nas od cierpienia, wiąże się z kolejnym kosztem – unicestwieniem. Niesie to za sobą wielowątkowe implikacje, które rzutują na to, w jaki sposób powinniśmy podchodzić do wielu spraw, w tym do nieśmiertelności i samobójstwa. Przyczynia się także do naszego wyobrażenia głębszego sensu ludzkiego życia. W ostatecznym rozrachunku to przemyślane, prowokacyjne i dogłębnie szczere podejście do dużych życiowych pytań zainteresuje każdego, kto zastanawia się, dlaczego tu jesteśmy i jak powinniśmy żyć. Ludzie nie lubią otrzymywać złych wieści, przynajmniej nie na własny temat albo na temat osób, z którymi są uczuciowo związani. W rzeczy samej, zaprzeczanie jest powszechną i nieźle znaną reakcją na złe wieści. (…) Choć optymiści mają odpowiedzi na duże zapytania egzystencjalne, nie są to odpowiedzi właściwie, a przynajmniej tego będę dowodził. Ich odpowiedziom daje się wiarę — kiedy w ogóle ma to miejsce — bo ludzie są rozpaczliwie tejże wiary złaknieni, a nie ze względu na moc świadczących za nimi argumentów. Tak jak nie wchodzi się do kościołów, aby ogłaszać, że wierni si�� mylą, tak nie krąży się po domach, aby dzielić się z mieszkańcami złą nowiną. Nie zatrzymuje się ciężarnych dziewczyn na ulicy, aby strofować je i ich partnerów za stworzenie nowego życia. Nie mówi się dzieciom, że czeka je śmierć i że mama i tata winni byli nie sprowadzać ich na świat. Niemniej napisanie książki mieści się w granicach tego, co jest do przyjęcia. — fragmenty Polecają: Książka jest solidnie uargumentowana i nadzwyczaj nieźle napisana. Uderzyło mnie poczucie, że to filozofia najwyższej jakości, jaką kiedykolwiek czytałem: krótkie, jasne zdania, bez choćby jednego zmarnowanego albo źle umieszczonego słowa. Nawet ktoś o pogodniejszych poglądach od Benatara, kto pomimo tego skłonny jest potraktować jego argumenty poważnie, może ostatecznie zgodzić się z większością z nich. Nie postrzegam ludzkiego położenia tak pesymistycznie, jak David Benatar; lecz odkryłem, że nie zgadzam się z nim w mniejszym stopniu, niż się spodziewałem — na przykład z jego wrażliwym i dociekliwym omówieniem samobójstwa. — David DeGrazia, George Washington University Warto przeczytać Tragedię egzystencji ze względu na zawarte w niej wnikliwe omówienie praktycznych implikacji przyjęcia szerokiego pesymistycznego przekonania, że każde życie jest złe, gdy ocenia się je według dowolnej istotnej miary. — David Matheson, Carleton University, „The Philosophical Quarterly” Analizy Benatara są równie cudownie opracowane i napisane, jak i naukowe i przemyślane. Dramat egzystencji to wspaniałe dzieło filozofii, zawierające też kluczowe spostrzeżenia dla wielu nauk społecznych i przyrodniczych, w tym psychologii, socjologii, biologii, a także medycyny i prawa. Polecę tę książkę nie tylko moim kumplom i studentom studiów licencjackich i magisterskich, lecz także mojej rodzinie i przyjaciołom. „Tragedia egzystencji” to oszałamiające osiągnięcie głęboko empatycznego człowieka. — Todd Shackelford, kierownik Wydziału Psychologii, Oakland University SERIA WYDAWNICZA XYZ „Tragedia egzystencji” ukazała się w serii wydawniczej XYZ, poświęconej ważnym sprawom etycznym i egzystencjalnym.

Szczegóły
Tytuł Tragedia egzystencji. Niewygodne odpowiedzi na wielkie pytania
Autor: David Benatar
Rozszerzenie: brak
Język wydania: polski
Ilość stron:
Wydawnictwo: Stowarzyszenie Towarzystwo Naukowe im. Stanisława Andreskiego
Rok wydania: 2025
Tytuł Data Dodania Rozmiar
Porównaj ceny książki Tragedia egzystencji. Niewygodne odpowiedzi na wielkie pytania w internetowych sklepach i wybierz dla siebie najtańszą ofertę. Zobacz u nas podgląd ebooka lub w przypadku gdy jesteś jego autorem, wgraj skróconą wersję książki, aby zachęcić użytkowników do zakupu. Zanim zdecydujesz się na zakup, sprawdź szczegółowe informacje, opis i recenzje.

Tragedia egzystencji. Niewygodne odpowiedzi na wielkie pytania PDF - podgląd:

Jesteś autorem/wydawcą tej książki i zauważyłeś że ktoś wgrał jej wstęp bez Twojej zgody? Nie życzysz sobie, aby podgląd był dostępny w naszym serwisie? Napisz na adres [email protected] a my odpowiemy na skargę i usuniemy zgłoszony dokument w ciągu 24 godzin.

 


Podgląd niedostępny.

 

promuj książkę

To twoja książka?

Wgraj kilka pierwszych stron swojego dzieła!
Zachęcisz w ten sposób czytelników do zakupu.