Oceniacie książki po okładce? Ja zawsze. Może nie jest to dobre, w końcu cudowna oprawa wcale nie gwarantuje fenomenalnego wnętrza, lecz jakoś tak lepiej mi sięgnąć po książkę z cudowną okładką, która przyciągnie mój wzrok. Od tej pozycji oczekiwałam dużo, właśnie przez to, że spodobała mi się okładka, a także dlatego, że bardzo lubię dzieła, które wydaje @wydawnictwo.kobiece . Czy się zawiodłam? Niestety, muszę Wam to napisać. Początkowo tak, ponieważ nie mogłam wciągnąć się w ten tytuł, wszystko wydawało mi się jakieś sztuczne i naciągane, a jedynym promyczkiem nadziei była Hazel, niesłysząca córka Meyera, naszego głównego bohatera, która jest kochana i bez wątpienia jest to najlepsza postać z tego tytułu. Lecz zacznijmy od początku. Farley jest stand-uperką. Czytaliście kiedyś książkę o takiej bohaterce? Ja nie, lecz kiedy trafiłam na ten tytuł, pomyślałam sobie, że będzie zabawnie, oryginalnie i początkowo było… żenująco. Żarty nie wydawały mi się śmieszne, lecz przecież każdy ma inne poczucie humoru, tak się pocieszałam i wiecie co? Przyszedł ten moment, kiedy i ja się uśmiechnęłam pod nosem, a lektura zaczęła mnie wciągać i pochłaniać bez reszty. Nasza Jones najbardziej miłuje własnego managera Meyera i aby podkręcić własną karierę, zaczynają oni udawać związek. Możecie sobie wyobrazić, jakie to będzie ciężkie dla dziewczyny. Facet jest od niej o 10 lat starszy i ma córkę, o której już wam wspomniałam. To zabawna historia, ze szczyptą pikanterii i masą dobrego humoru. Po ciężkich początkach, muszę Wam powiedzieć, że bawiłam się całkiem nieźle przy tej książce. Kibicowałam mocno parze, chociaż ich ścieżka była wyboista nie wszystko szło zgodnie z planem, w końcu nie zawsze może być kolorowo. Czy finalnie ich miłość rozkwitła? A może było zupełnie inaczej? Musicie to sprawdzić.