Recenzje

• Katia

  2018-03-24

  Przeszła bez echa, a szkoda, ponieważ niektóre opowiadania są fascynujące.

• zabiegana czytelniczka

  2018-03-24

  Chimamanda Ngozi Adichie znowu mnie nie zawiodła. Przeczytałam wcześniej jej samodzielne powieści i z lekką niepewnością zabrałam się do wypożyczonej pozycji: „To coś na Twojej szyi”. Po przeczytaniu „Fioletowego hibiskusa” a także „Połówki żółtego słońca” zastanawiałam się, czy któraś z historii nie została powielona przez autorkę, a może któreś z opowiadań stanowiło fundament głośnej „Amerykaany”, która napisana została później. Nic bardziej mylnego!Autorka przedstawiła dwanaście krótkich opowiadań, w każdym z nich zamieszczając inną historię i pokazując dzieje świeżych nigeryjskich bohaterów uwikłanych w różnorakie sytuacje życiowe. Mimo, że są to różnorakie historie, nierzadko niedokończone, łączy je jedno: potyczka o ludzką godność i swego rodzaju szacunek. Bohaterowie niejednokrotnie muszą sprostać ciężkim wyzwaniom: bohaterka „Ambasady amerykańskiej” musi uporać się ze śmiercią synka i ubieganiem się o azyl, bohaterka „Drżenia” z rozstaniem z chłopakiem, bohater „Celi numer jeden” z niesprawiedliwością sądów, a bohaterka „Małżeństwa skojarzonego przez swatów” z swóim losem, o którym zdecydowała jej ciotka z wujkiem.Mimo, że niektóre opowiadania mniej mnie porwały, tu wymieniłabym opowiadanie o profesorze, który spotyka starego znajomego z czasów Biafry, którego odwiedza duch zmarłej żony, czy opowieść o warsztatach młodych. Jak dla mnie, mało one wniosły do mojej wizji Nigerii.Zupełnie inaczej było w przypadku części „Ambasada amerykańska”, czy „Małżeństwo skojarzone przez swatów”. Te opowieści bardzo nieźle do mnie przemówiły i dały bardzo wyraźny opis i wizerunek Nigerii, zarówno wewnątrz samego kraju, jak i w zetknięciu z urzędnikami amerykańskimi. Zróżnicowanie kulturowe doskonale zostało pokazane także w opowieści: „W poniedziałek tydzień temu”, a także w jednej z pierwszych opowieści o zamachu na targu, gdzie Chika wraz z dziewczyną muzułmanką chowają się w małym sklepie. Osobiście ujęła mnie również historia tytułowa: „To coś na Twojej szyi” a także „Jutro jest zbyt odległe”, które zostały spisane dość charakterystycznie, autorka posłużyła się tu drugą osobą liczby pojedynczej, czego przykładem jest element zdania: „Nie tego lata zakochałaś się w kuzynie…”. Ten sposób pisania pomógł mi wczuć się w los bohaterek.Szczerze zalecam „To coś na Twojej szyi”. Mimo, iż opowiadania wydają się być tylko niedokończonymi elementami wiele większych historii, koniec końców uświadamiają czytelnikowi, jak bardzo różni się świat zwykłych Nigeryjczyków od naszej codzienności. To, że czujemy niedosyt po przeczytaniu niektórych historii, lub niezrozumiałym jest dla nas zachowanie bohaterów, też nadaje książce pdf takiej dodatkowej iskierki. Cieszy mnie także fakt, że Chimamanda Ngozi Adichie nie ocenia bohaterów, a pozostawia czytelnikowi zadanie w postaci rozliczenia każdego bohatera z decyzji jakie podjął.