- Córeczko, spójrz tam przez okno. Widzisz, jaki cudowny i zagadkowy jest Księżyc? - Zauważyłam go w kilka dni temu, lecz wyglądał trochę inaczej. - Nie tylko on się zmienia. - Możesz mi o tym opowiedzieć, Tato? - Tak, lecz już teraz przyniosłem ci książkę „The Manga guide. Wszechświat”, którą napisali i zilustrowali Kenji Ishikawa, Kiyoshi Kawabata we współpracy z Verte. Nawet spoglądając przez okno samolotu nie możemy zobaczyć tak wielkiej odległości, którą można zbadać jedynie sposobem triangulacyjną. Zmierzyć i poznać tę międzyplanetarną przestrzeń chcieli tak wybitni naukowcy, jak choćby Eratostenes, Kopernik, Galileusz, Arystoteles. Przekazali nam osiągnięcia w formie sprzecznych teorii geocentrycznej i heliocentrycznej. Kepler nie tylko napisał własne prawa, lecz również skonstruował teleskop, znacznie różniący się od wcześniejszych modeli. Bohaterki tej opowieści o wszechświecie, trzy nastolatki postanowiły wystawić sztukę na podstawie starej japońskiej legendy o zbieraczu bambusu. W trakcie przygotowań do tego uległy fascynacji astronautyką. To co dla jednych jest piękną, romantyczną historią, dla innych jest wyłącznie ciekawostką science fiction. Łatwiej wyobrazić sobie przemiany zachodzące w galaktykach, kiedy Kepler podsuwa mi wizję łyżwiarki wirującej w tańcu. Analogie pomiędzy układem ciał we wszechświecie a grą piłkarzy na boisku imponują rozmachem. Walory tej książki są godne naśladowania przez polskich naukowców i grafików. Manga będąca środkiem komunikacji dla mnie, człowieka wychowanego w innej kulturze i czasach, jest dowodem na imponujący postęp ewaluacji wiedzy. Bardzo przyjemne wizualnie jest połączenie prostego w formie komiksu i naukowych wyjaśnień pojawiających się zagadnień. Idealnym pomysłem okazało się wpasowanie schematu układu słonecznego w mapę Japonii.