To twoja książka?

Recenzje

• Bookendorfina Izabela Pycio

  2018-03-20

  Kryminalna rozrywka, którą czyta się dynamicznie i z przyjemnością. Prowadzona dość wartkim rytmem zgrabnie skonstruowana intryga. Barwne opisywanie powieściowej rzeczywistości. Książka ebook nie buduje poczucia bardzo silnego napięcia i zagrożenia, niewiele zaskakujących zwrotów akcji, lecz wykreowano na tyle mocny niepokój, żeby wciągnąć, wzbudzić ciekawość i pozwolić na snucie swoich domysłów i przypuszczeń. Krótkie, przejrzyste i treściwe rozdziały, liczne wątki i retrospekcje, spektakularne rozdziały podtrzymują uwagę czytelnika. Co prawda, niektóre karty detektywistycznej zagadki zostają wcześnie odkryte, uważniejszy fan kryminałów stosunkowo dynamicznie wpada na właściwy trop, a przez to zakończenie okazuje się dla niego mniej zaskakujące czy szokujące. Jednak emocjonalny oddźwięk finałowego rozstrzygnięcia scenariusza wydarzeń skłania do zadumy ponad konsekwencjami tragicznych przeżyć także czarnych charakterów. Cieszę się, że i w tej powieści nie zabrakło specyficznego klimatu jaki potrafi wytworzyć w kryminałach Mari Jungstedt. Napisaną przez nią gotlandzką serię kryminalną "Inspektor Anders Knutas" wspominam z sympatią i przychylnością. W "Ciemniejszym niebie" autorzy odmalowują różnorodność klimatyczną Gran Canarii, gwarne i tłoczne turystyczno-wypoczynkowe oblicze wyspy, lecz także odludne, spokojne, egzotyczne zakątki o kamienistych i niedostępnych plażach, z zachwycającym widokiem na masyw górski. I właśnie na tym rajskim "kontynencie w miniaturze" dochodzi do zagadkowego precyzyjnie zaaranżowanego morderstwa. Od razu widać, że morderca jest wyjątkowo mądry i opanowany. Ofiarą okazuje się Erika Bergman, studentka antropologii w Szkokholmie, uczestniczka kursu jogi w cieszącym się renomą wśród zagranicznych gości centrum kontroli relacji między ciałem i umysłem. Morderstwo położyło się ponad słoneczną i sielską wioską Tasarte mrocznym i nieprzyjemnym cieniem, wstrząsnęło lokalną społecznością i stało się wiodącym tematem w mediach. Trzeba przyznać, że dużo osób angażuje się w objaśnienie tragedii, dociekliwy komisarz, przebojowa dziennikarka, nieco zagadkowy pracownik szwedzkiego i norweskiego konsulatu. Czy pomimo niesprzyjających warunków i przeciwności uda się rozwikłać to skomplikowane śledztwo, zapobiec eskalacji okrucieństwa i nienawiści? Niezły pomysł na wieczorne zaczytanie, chwilę relaksu z książką w ręku. bookendorfina.pl

• Regał Nowości - Wiadomości z rynku książki

  2018-03-20

  Nierzadko sięgam po książki skandynawskich autorów, szczególnie zaś po powieści kryminalne, w których, wychodząc poza samą zagadkę, staram się zrozumieć tak zwaną szwedzką duszę. Opisane zbrodnie nierzadko są pretekstem do ukazania kontekstu społecznego, obyczajowego albo politycznego. Punkt widzenia pisarzy staram się porównać z swoimi refleksjami dotyczącymi mieszkańców Skandynawii, szczególnie Szwecji, do której mam przyjemność podróżować od wielu lat. Na liście uznanych twórców rodem z Północy znajduje się Mari Jungstedt, następna dziennikarka, która na dobre zajęła się pisaniem powieści kryminalnych. Najbardziej znaną serią są jej powieści opowiadające o zbrodniach dokonywanych w cudownych plenerach Gotlandii. Niedawno pisarka nawiązała współpracę z norweskim pisarzem fantasy Rubenem Eliassenem – laureatem nagrody National Book Awards. W efekcie powstała wspólna opowieść „Ciemniejsze niebo”, czyli pierwsza element nowej serii kryminalnej „The Canary Island”. Jak już wspomniałam, bardzo kluczowe w szwedzkich czy norweskich kryminałach są miejsca i środowisko społeczne, w których dochodzi do opisanych zbrodni. „Ciemniejsze niebo” umieszcza historię kryminalną w neutralnym dla Szwedów, lecz znanym terenie wakacyjnym, w którym spędzają oni własne urlopy, na Wyspach Kanaryjskich. To miejsce przyciąga spragnionych słońca turystów jak magnes. Cieszą się ciepłem, lokalnymi przysmakami hiszpańskiej kuchni, niezłymi trunkami i piękną przyrodą. W takiej scenerii niełatwo jest mierzyć się z serią okrutnych zbrodni. Oto bowiem na plaży zostają znalezione zwłoki szwedzkiej turystki, ułożenie ciała i ogólny sztafaż przywołują znany obraz włoskiego malarza z XV wieku. Zabita dziewczyna wygląda jak bohaterka renesansowego dzieła „Narodziny Wenus”. Do takich wniosków dochodzą osoby bezpośrednio zaangażowane w prowadzone na Gran Canarii śledztwo. Poza miejscową policją w sprawie uczestniczą reporterka szwedzkiej gazety, Sara Moberg a także pracownik konsulatu skandynawskiego w Las Palmas, Kristian Wede. Duet bohaterów dość dynamicznie odkrywa nić łączącą morderstwo z centrum jogi i jej charyzmatycznym właścicielem Samsarą. Zanim pojawią się nowe tropy, mieszkańcy wyspy jeszcze kilkakrotnie zetkną się z podobnymi, ponieważ nawiązującymi do dzieł sztuki, scenami zbrodni. I chociaż pomysł nie wydaje się zbyt nowatorski, to odniesienia te stanowią ciekawą otoczkę przedstawianych wydarzeń. Podobnie jak historia pewnej hiszpańskiej rodziny rybaków, która opowiadana w tle, po pewnym okresie rzuca światło na prowadzone dochodzenie. „Ciemniejsze niebo” to kryminał, który w środku zimy, zabiera nas do ciepłego kraju, pełnego słońca. Okraszony nutą lekkiego erotyzmu sprawia wrażenie napisanego dla tych, którzy spragnieni wakacyjnych wrażeń zostają skonfrontowani z całym smutnym bagażem ludzkiej egzystencji. Każdy ma własne problemy, złe wspomnienia, niezrealizowane pragnienia i tajemnice. Ani urok krajobrazów, ani poszukiwanie równowagi duchowej w renomowanym ośrodku jogi, ani nocne eskapady do słynnych tawern i barów, nie są w stanie osłodzić niektórym bohaterom goryczy ich życiowych porażek. Przywodzi to na myśl niektóre seriale obyczajowe, w których dużą rolę odgrywają zarówno perypetie uczuciowe jak i codzienne problemy, tak podobne do naszych. „Ciemniejsze niebo” to współczesna opowiadanie o zbrodniach, nieczystej miłości i niełatwych relacjach małżeńskich ze Szwedami w rolach głównych. Poznajemy ich punkt widzenia i mentalność w kontekście obcego dla nich środowiska. Nawet wieloletnie przebywanie wśród miejscowej ludności czy życie w luksusie nie pozwala im żyć pełnią życia. Autorzy powieści próbują w ten sposób budować klimat tajemnicy, wychodzić poza zagadki kryminalne, obalać mit sielskiej natury słynnych wakacyjnych kurortów. Opowieść napisana jest prostym językiem, czyta się ją szybko, choć w odbiorze przeszkadzać mogą stereotypowe stwierdzenia związane ze sztuką, a także, moim zdaniem, zbyt ugrzecznione dialogi, które dodają postaciom pewnej sztuczności. Może zawdzięczamy to tłumaczeniu, a może samym autorom. Tego nie wiem. Jeśli chodzi o sprawę kryminalną, dość dynamicznie możemy przewidzieć kto jest odpowiedzialny za zbrodnie, choć przyznam, że niektóre wątki mądrze próbowały wodzić mnie za nos. ”Ciemniejsze niebo” to książka, która daje przyjemność czytania, lecz chciałabym, aby kolejne tomy w serii kryminalnej bardziej angażowały komórki nerwowe mojego mózgu. Oddając się lekturze, znowu przyjrzałam się obrazom, do których nawiązywały sceny opisanych zbrodni. Ich analiza z pewnością daje wiele możliwości i dodatkowo urozmaica odbiór powieści.