Recenzje

• ejotek

  2018-03-20

  Moja przygoda z twórczością Gabrieli Gargaś rozpoczęła się w 2015 roku, kiedy to sięgnęłam po "Pośród żółtych płatków róż". Może i książka ebook mnie nie zauroczyła, nie rozkochała, lecz podobała mi się na tyle, by sięgać po kolejne powieści. Jakże się cieszę, że posłuchałam wówczas intuicji :) Późniejsze historie były bowiem coraz lepsze - "Tylko Ty", "A pomiędzy nami wspomnienia", "W plątaninie uczuć" a także "Wieczór taki jak ten". Prawdopodobnie zatem nie dziwi Was fakt, że sięgnęłam też po opowieść „Taka jak Ty”? :) A przecież nie czytałam jeszcze wszystkich ebooków pisarki. Przyjaźń Karoliny i Mariony rozpoczęła się już na porodówce – choć jeszcze wówczas nie były tego świadome, bowiem to one wówczas przychodziły na świat. Ich mamy połączyła najbliższa więź a że mieszkały blisko siebie to właściwie całe dzieciństwo spędziły razem – bawiąc się na trzepaku, grając w klasy czy skacząc w gumę a także szabrując śliwki z całą osiedlową paczką. Rodzice urządzali wspólne imprezy, na których mamy tańczyły na stole, co na długie lata pozostało w pamięci przyjaciółek. „Miłość to wspólne teraz, to patrzenie razem ku przyszłości. Lepszej albo gorszej, lecz wspólnej.” * Życie Karoliny i Mariony mamy szansę obserwować przez kolejne lata… Woda z syfonu, gry na Atari, paczki ze Stanów, fascynacja Bravo Girl, pierwsze imprezy, szlabany, miłostki. Pierwsza w dorosłość wkracza Mariona – wychodzi za mąż, rodzi dwóch synów, jej codzienność to rodzina, praca w domu, ciągłe zmęczenie. Dziewczyna zapomniała już co to znaczy cisza i chwila dla siebie. Na czele jej listy znajdują się synowie a jako niezła matka chce zapewnić im szczęśliwe dzieciństwo – pełne śmiechu, zabawy, a i czasem piasku czy brudu. Generalnie cieszy się ze własnego życia, choć czasem zazdrości Karolinie… I to właśnie w takim kryzysowym momencie, gdy ma wrażenie że już zawsze będzie w dresie i bez makijażu szyła w domu firany poznaje Bartka – ojca koledzy z klasy jej synka. Zaczyna się niewinnie – od rozmów, spojrzeń, wyjścia na kawę… Lecz z daleka widać jak bardzo pomiędzy nimi iskrzy… Czy to będzie romans? Czy Mariona porzuci rodzinę i dużo lat budowaną stabilizację? „(…) życie jest za krótkie na chowanie uraz. A wybaczając, można dużo zyskać.” ** Na szczęście ponad zawirowaniami w życiu Mariony czuwa Karolina, która stale jest singielką. Jakoś nie potrafi znaleźć własnego miejsca na ziemi – ma kłopoty z pracą, o mężczyznach życia nie wspominając. Daje sobą pomiatać, źle lokuje uczucia a kolejne związki tylko ją otumaniają i powodują, że traci zdrowy rozsądek. Widząc jednak codzienność przyjaciółki docenia własne białe ściany, ciszę i szansę na długi sen. Lecz i na jej drodze los w odpowiednim momencie postawi mężczyznę godnego najlepszych uczuć. ‘Piorun’, który uderzy w Michała, nie wybierze żadnych szczególnych okoliczności… Uczucie znienacka spłynęło na Karolinę i Michała, a później przyszedł ten dzień, który przemienił nieodwracalnie ich przyszłość… Nie takiej się spodziewali… Pragnęli radości, szczęścia, uśmiechu i pierwszych słów własnego dziecka… a otrzymali chorego synka i musieli stoczyć niejedną walkę o niego, siebie, własny związek i przeciwności losu. Dlaczego?? Jakże normalne kobiety, zwykli mężczyźni, żadna tam landrynkowa codzienność, ot szaro i z problemami. Lecz przecież tak wygląda prawdziwe życie… Moje, Twoje, Jej… Dlatego kiedy już nasze bohaterki miały dom, męża, dzieci wypowiedziały magiczne i prawdziwe zarazem słowa: „To już? To tyle? Nic mnie więcej nie spotka?” *** Opowieść prezentuje dwie ogromnie kluczowe kwestie – miłość i przyjaźń, choć prawdopodobnie większy nacisk został położony na bliskość bohaterek. Łącząca je relacja jest godna pozazdroszczenia – są dla siebie ważne, pojawiają się zawsze kiedy tylko są potrzebne – wspierają, pocieszają, ocierają łzy i stawiają do pionu. Jeśli zaś chodzi o miłość to Gabriela Gargaś skupiła się przede wszystkim na macierzyństwie, chociaż nie zapomniała o relacjach damsko-męskich. Jednak nie wszystkie nazwałabym miłością, czasem była to fascynacja, zauroczenie a także romans… Zresztą jeden z nich, którego bohaterami są Stefania i Krzysztof można określić mianem ‘niszczycielskiego’. Dlaczego? O tym musicie przekonać się sami. Gwarantuję mocne przeżycia, złość, wściekłość, żal, współczucie i rozczarowanie. Mocno ściskam kciuki za Karolinę i jej rodzinę w dalszym ciągu historii, którą autorka opowiedziała w powieści „Zanim wstanie dla nas słońce”, licząc że chociaż w ułamku milimetra zrozumiem postępek Stefanii i Krzyśka – to oni będą jej głównymi bohaterami, lecz liczę że Gargaś pokaże również główne bohaterki "Takiej jak Ty", które bardzo mocno polubiłam. Nie wiem czy potrafię wybaczyć ‘czarnym charakterom’… [Kurczę, przecież to książka! To tylko bohaterowie! Sami widzicie… tak właśnie wciągnęły mnie perypetie bohaterów, że całą sobą przeżywam i kibicuję] „Przyjaźń to nie targowanie, kto da więcej, a kto mniej.” **** Podsumowując - „Taka jak Ty” to cudowna i poruszająca (płakałam ze smutku, lecz i ze śmiechu) historia normalnych kobiet, które ponieważ

• grazynabud

  2018-03-20

  Cudowna opowieść, wzruszająca, czasami rozśmieszająca! :-) Przeczytałam w jeden dzień ! Polecam!

• Paulina Tomaszewska

  2018-03-20

  Cudowna. Nie mogłam się od niej oderwać.

• Agata Tarasiuk

  2018-03-20

  Dwie główne bohaterki powieści, Karolina i Mariona to przyjaciółki na śmierć i życie. Każda z nich jest zupełnie inna, lecz łączy je przyjaźń taka od piaskownicy do grobowej deski. Ba... nawet wcześniej, ponieważ obie urodziły się jednego dnia w tym samym szpitalu. Dziewczynki mieszkały niedaleko od siebie, a więc razem dorastały, razem chodziły do przedszkola, później do szkoły. Razem przeżywały pierwsze młodzieńcze miłości. Jedna drugiej służyła wsparciem lecz i również potrafiła wylać przysłowiowy kubeł zimnej wody, kiedy należało przyjaciółkę "obudzić", aby nie popełniła jakiegoś głupstwa. Mariona i Karolina razem przeżywają własne sukcesy i radości. Kobiety są również sobie wsparciem w niełatwych chwilach, a tych nie brakuje w życiu każdej z nich. Gabriela Gargaś pisze o kobietach i dla kobiet. Mogłoby się wydawać, że jej opowieść to słodkie landrynkowe romansidła. Otóż nie! Porusza ona tematy bardzo poważne i kluczowe w życiu każdej z nas. Po pierwsze... przyjaźń. Któż by nie chciał mieć takiej przyjaciółki/ przyjaciela na dobre i na złe, do którego można się udać o każdej porze dnia i nocy. Po drugie... również przyjaźń, pomiędzy dziewczyną a mężczyzną. Czy taka przyjaźń ciągle będzie przyjaźnią czy przerodzi się w głębsze uczucie i doprowadzi do zdrady? Po trzecie... nieuleczalna choroba dzidziusia a miłość rodziców i codzienna potyczka o lepsze życie dla niego. Po czwarte, piąte itd... "Taka jak Ty" to książka, którą warto... ba, nawet trzeba przeczytać!

• Izabela Wyszomirska

  2018-03-20

  Karolina i Mariona to przyjaciółki, które własne dzieciństwo spędziły wśród bloków z wielkiej płyty. Mariona to mama dwóch synów i mężatka. Jej poukładane do tej pory życie zmienia się, gdy poznaje Bartka. Natomiast Karolina to singielka, która korzysta z życia. W końcu jednak i ona pragnie miłości, mężczyzny. Pewnego dnia spotyka Michała. Wszystko wskazuje na to, że to facet jej życia. Jednak los bywa złośliwy... Jak potoczą się dzieje obydwu kobiet? Czy wyjdą na prostą? "Każdego dnia zbieram okruchy własnego szczęścia. Moje życie, moje wybory, moje zakręty i wywrotki, moje emocje. Ziarenko do ziarenka. Miłość do miłości. Nadzieja do nadziei. Łza do łzy. Wiele już tego mam. Moje małe szczęście. I te rozczarowania również są moje…" Gabriela Gargaś dotyka spraw, które dotyczą każdej kobiety. Wszystko co omawia jest realistyczne, prawdziwe, a dodatkowo autorka przemyca nam garść własnej życiowej mądrości. Prezentuje co jest tak naprawdę w życiu ważne. Podejmuje niełatwy temat nieuleczalnej choroby. Prezentuje tym samym związane z nią rozterki, zwątpienie, zmęczenie, wyrzeczenia, walkę, smutek, ból. Chwile szczęścia przeplatają się ze łzami. Lecz z drugiej strony widzimy, że mimo tak ogromnej niesprawiedliwości, można być szczęśliwym, zobaczyć między ciemnymi chmurami codzienności promyk słońca. Ważną rolę odgrywa tu też przyjaźń. Autorka stara się pokazać, gdzie przebiega granica między przyjaźnią a miłością. Nawet między miłością a zauroczeniem. Codzienność, obowiązki, pośpiech, sprawiają że zapominamy o wzajemnym zainteresowaniu, zabieganiu o siebie. A goniąc za nieosiągalnym, za pożądaniem, za wrażeniami, kierując się egoizmem i zaślepieniem, można bardzo prosto zranić nie tylko drugą osobę, lecz i siebie. A wystarczyłoby czasem po prostu być szczerym w związku, względem naszego partnera, rozmawiać ze sobą. "Czasami trzeba się znaleźć na skraju przepaści, by zrozumieć, co jest rzeczywiście ważne, by zrozumieć, o co w tym życiu naprawdę chodzi. (..) Może chodzi o to, by być. Po prostu być." Dla mnie ta opowieść ma olbrzymią wartość, ponieważ dzięki niej przypomniało mi się moje dzieciństwo. Powróciły wspomnienia, kiedy to kupowało się gumę balonową Donald, oranżadkę w proszku, grało w gumę czy robiło fikołki na trzepaku. To były czasy, ech... Z perspektywy upływu lat, jestem szczęśliwa, że nie wychowywałam się w otoczeniu tych wszystkich dzisiejszych gadżetów, smartfonów, laptopów itp. Gdy patrzę na dzisiejsze dzieci i młodzież wiem, że ile tracą. Oni sami zaś pewnie nigdy tego nie zrozumieją. Książka ebook przepełniona jest olbrzymimi emocjami. Bohaterowie też budzą skrajne emocje. Zarówno Witek, jak i Mariona - raz ich lubimy, a za chwilę ich postępowanie jest nie do końca w porządku. Wraz z nimi wszystko przeżywałam, kibicowałam im i trzymałam kciuki w dążeniu do szczęścia. Akcja powieści biegnie niespiesznie, miarowo, by pod koniec wywołać lawinę emocji, niedowierzania, szoku. Jestem bardzo interesująca jak potoczą się dalsze dzieje bohaterów i czy prawda ujrzy światło dzienne? Autorka kusi prostym i trafnym w przekazie językiem. I choć od czasu do czasu pojawia się wulgarne słowo, to zupełnie mi to nie przeszkadzało, przeciwnie dzięki temu cała ta historia nabrała jeszcze większej realności. W jednym miejscu pomylono imiona głównych bohaterek, lecz nie jest to coś, co by jakoś szczególnie raziło i przeszkodziło w zrozumieniu tekstu. "Taka jak ty" to poruszająca opowieść o zwykłych kobietach, o sile przyjaźni i miłości, nie tylko tej do mężczyzny, lecz i dziecka. O zwykłej codzienności, zwykłych problemach dnia codziennego, którym każda z nas musi stawić czoła. To powieść, która tchnie nadzieją i dodaje otuchy. Zalecam każdej dziewczynie bez wyjątku. Jestem pewna, że każda z Was znajdzie w niej cząstkę siebie.

• Aneta Pimpis

  2018-03-20

  Dziewczyny - czyż można wybrać sobie wdzięczniejszy obiekt do tworzenia znakomitych, emocjonujących, zaskakujących powieści? Uwielbiam czytać o kobietach! To jeden z najbardziej ulubionych przeze mnie tematów w literaturze. Uwielbiam, kiedy w powieściach, które czytam, kobiecość jest podstawą fabuły. Kiedy to właśnie dziewczyny nadają wyjątkowy, ten niepowtarzalny charakter omawianej historii. Zachwycam się, nieźle odzwierciedloną i odpowiednio zgłębioną psychologią kobiecych postaci. Uważam, że kobiecość jest warta wszelkiego celebrowania i takiej właśnie wspaniałej, godnej najwznioślejszych słów celebracji dokonała Gabriela Gargaś w własnej najwieższej powieści „Taka jak Ty”. Autorka przekazała w ręce czytelników mądrą, prawdziwą życiowo, poruszającą historię. Pochłonęłam ją błyskawicznie, a fragmentów, które przemawiały do mnie najbardziej zdążyłam się nauczyć niemal na pamięć. Fabuła skupia się na losach dwóch wiernych przyjaciółek z dzieciństwa - Marionie i Karolinie. Autorce udało się fenomenalnie oddać klimat lat naszego dzieciństwa! Przez chwilę cofnęłam się w okresie i razem z Marioną i Karoliną biegałam na szaber, wisiałam na trzepaku, zjadałam oranżadkę w proszku, śpiewałam do grzebienia i przebierałam się w sukienki mamy! Wzajemna relacja bohaterek ewoluuje wraz z upływem lat i kolejnymi doświadczeniami życiowymi. One trwają przy sobie niczym skały, tarcze, opoki. Ani zawirowania w życiu prywatnym, ani rozdźwięk pomiędzy aspiracjami, marzeniami a codziennością, w której funkcjonują, nie są w stanie osłabić łączącej ich więzi. Ta niezwykła relacja chociaż przesiąknięta różnorakimi losowymi wypadkami, potrafi dużo udźwignąć. W obliczu nieuleczalnej choroby dzidziusia więź jeszcze bardziej się umacnia. To właśnie u siebie bohaterki mogą liczyć na zrozumienie, wyrozumiałość, solidarność, wsparcie, pomocną dłoń, ramię do wypłakania, postawienie do pionu i te kluczowe tak momenty śmiechu do utraty tchu. Przedstawione przez autorkę bohaterki to dziewczyny takie jak my. Każda ma własny bagaż doświadczeń. Własne sukcesy, radości i smutki. Własne małe tajemnice, nadzieje i marzenia. Chwile zwątpienia, słabości, kompromisów i goryczy. Własne tragedie, dramaty i chwile rozpaczy. Każda z nich ma lepsze i gorsze dni. Każda ogrzewa własnych najbliższych ogromem miłości. Dla nich potrafi rezygnować z siebie. Dla nich jest w stanie uczynić niemożliwe – możliwym. Każda z nich ma silne ramiona, by unieść się po najcięższej burzy. Poukładać popękany świat i z optymizmem spoglądać w przyszłość. Ponieważ na tym właśnie polega życie. Jakkolwiek się ono układa, trzeba dostrzegać pozytywne strony w każdej sytuacji, godzić się z rzeczami, na które nie ma się wpływu szukać drobnych radości i iść przed siebie z podniesionym czołem. My, dziewczyny potrafimy to wszystko! „My, kobiety, ciągle pragniemy więcej – podsumowała Karolina. – Coś w tym jest.” S. 278 Zagłębiając się w dzieje Mariony i Karoliny uświadomiłam sobie, że moja ulubiona autorka podarowała nam, kobietom, przepiękną opowiadanie o kobiecości, która jest człowieczeństwem. Gabriela Gargaś realnie i subtelnie angażując nas w historię bohaterek, dotyka nie jednej z nas. Wszak, która z nas nie marzy o posiadaniu przy sobie tak wiernej, lojalnej przyjaciółki? Bratniej duszy? Podsumowując dodam tylko, że warto przemyśleć każde słowo zawarte w tej niezwykłej książce. Należy uczcić chwilą wyciszenia i refleksji mądre przesłania i wartości ukazane przez autorkę. Zalecam stokrotnie!

• Elżbieta Durka

  2018-03-20

  Następny już raz miałam okazję przekonać się jak niezwykle i emocjonująco pisze Gabriela Gargaś. "Taka jak ty" najwieższa opowieść autorki, po pierwsze przenosi nas w świat beztroskiego dzieciństwa. Przypomina zabawy i smaki, które pamiętamy z dziecięcych lat. Ptysia, vibovit, grę w gumę pamiętamy prawdopodobnie wszyscy. Nie mieliśmy fb, telefonów a i tak idealnie potrafiliśmy się zgrać, zebrać i razem spędzać niezapomniane chwile. Czytając o dzieciństwie Karoliny i Mariony, dwóch dziewczyn, które połączyła niezwykła przyjaźń, które były dla siebie jak siostry, dwie bratnie dusze mogliśmy przenieść się w świat własnego dzieciństwa. Po drugie autorka w szczególny sposób przedstawiła uczucie przyjaźni, która przetrwała próbę czasu. W dzisiejszym świecie rzadko zdarzają się takie trwałe i nierozerwalne uczucia. Przyjaźń Karoliny i Mariony to wzór, z którego możemy czerpać przykład i uczyć się. Po trzecie i prawdopodobnie najistotniejsze w całej tej historii jest miłość matki do chorego dziecka. Gdy ciąża przebiega wzorowo, nic nie wskazuje na jakiekolwiek komplikacje informacja, że dzidziuś urodziło się poważnie chore to przerażająca wiadomość dla rodziców. W jednej chwili cały świat rozpada się na tysiąc kawałków. Gabriela Gargaś w wyjątkowo subtelny i cudowny sposób porusza temat jakże trudnego macierzyństwa. Ile w stanie jest znieść matka, która każdego dnia musi walczyć o życie własnego dziecka. Jak kluczowe w takiej sytuacji jest wsparcie bliskich osób. Karolina miała ogromne szczęście w nieszczęściu bo miała kochającego męża, który wspierał ją każdego dnia. Choć nie raz wyła z cierpienia i strachu o to co przyniesie jutro, walczyli razem. Miała również Marionę, która dużo Karolinie zawdzięczała. To Karolina otworzyła jej swego czasu oczy, pomogła podjąć właściwą decyzję. Ponieważ po to są przyjaciele, ci prawdziwi, aby cieszyć się z nami z każdego naszego sukcesu i płakać przy każdym niepowodzeniu. Aby pomóc iść kiedy nie mamy już siły... Po czwarte zakończenie tej historii powaliło mnie na kolana, sprawiło, że opadła mi szczeka i miałam ochotę krzyczeć.... Gabriela Gargaś pisze super powieści 😊 Zalecam gorąco 😊

• anias

  2018-03-20

  Książka, która dodaje sił. Jak zawsze pełna emocji, do bólu prawdziwa. Prezentuje nam, że życie składa się z niezłych i złych momentów, ale w tym wszystkim my dziewczyny nie możemy zapominać o sobie, musimy pamiętać, że od życia trzeba czegoś więcej. Książka ebook omawia przepiekna przyjaźń, która naprawda jest kluczowa w życiu. Jak zawsze styl autorki powalający. Zalecam naprawde warto przeczytać.

• Natalia Kapela

  2018-03-20

  Idealnie opowiedziana historia, pełna emocji (tak jak lubię) ;) wciągająca tak, że ciężko się było oderwać jakbym mogła przeczytałabym całą od razu, lecz nie ma tak dobrze. Z drugiej jednak strony to dobrze, że nie przeczytałam całej za jednym zamachem, ponieważ mogłam ją czytać dłużej (3 dni). Fajnie również było cofnąć się do lat dzieciństwa i powspominać jak to fajnie było kiedyś jak się było małym. Uwielbiam ten styl pisania autorki! Zakończenie zaskakujące! Cieszę się, że będzie kontynuacja, ponieważ interesująca jestem dalszych losów czekam już z nie cierpliwością na drugą część! Proszę pisać dalej cudne książki, przeczytam z przyjemnością na 10000%! Pozdrawiam :)

• Kasiaxxx

  2018-03-20

  Gabriela Gargaś „ Taka jak Ty” Dwie przyjaciółki ,jedna przyjaźń. Radości ,smutki ,dorastanie. Mariona i Klaudia –obie różne, a jednak razem przez całe życie. Razem z bohaterkami przeżywamy ich perypetią. Wracamy do czasów trzepaka , vibowitu i szalonego przełomu lat 80 i 90. Życie ich nie oszczędzi ,ale pozwoli odkryć to co najważniejsze, miłość prawdziwą ,pełną oddania i rozpaczy ,ale i tych najładniejszych emocji . Przyjaźń taką na dobre i na złe, bez żadnych warunków i wymogów, Będzie radośnie ,ale i również pojawią się łzy jak w życiu. Ta książka ebook jest bardzo emocjonalna, cudowna i pozostawiająca ślad w sercu. Pozwala zastanowić się ponad tym co kluczowe , może i najważniejsze. Dokąd zmierzamy ? Jakie jest nasze życie? Czy czasem nie za wiele pragniemy , nie ciesząc się z tego co mamy. Taka jak Ty warta jest przeczytania , przemyślenia. Książkę powinien przeczytać każdy ponieważ każdy z nas odnajdzie w niej siebie.

• milka

  2018-03-20

  Książka ebook jest fenomenalna. Gabriela Gargaś napisała książkę do bólu prawdziwą. O nas kobietach. Tych, które chcą od życia więcej i tych, które są szczęśliwe z tym co mają. Opowiadanie bez koloryzowania i lukru. Czasem pojawi się ostrzejsze słowo, czy wulgaryzm, lecz dzięki temu snuta opowiadanie jest prawdziwa. Opowiadanie o dzieciństwie oddana jest mistrzosko. Później wiek nastoletni i dorosłośc. Dorosłość, która niekiedy potrafi skopać tyłki. Zwyczajność, ze własnymi lepszymi i gorszymi chwilami. Chwile szczęścia, przeplatane łzami. Ot, życie... Zalecam gorąco!

• Agusia

  2018-03-20

  Następna idealna książka ebook Gabrieli Gargaś. Przepełniona emocjami historia dwóch przyjaciółek Karoliny i Mariony. Pięknie było się przenieść w lata mojego dzieciństwa, fikołków na trzepaku, grania w gumę i słuchania NKOTB. Myślę że dużo dziewczyn znajdzie w niej cząstkę siebie. To książka ebook o naszych kobiecych rozterkach, potyczce z chorobą, lecz też sile i prawdziwej przyjaźni. Nic tu nie jest przerysowane i polukrowane, po prostu samo życie, we wszystkich własnych barwach. Gabi potrafi pokazać cały ich wachlarz i dzięki takiemu podejściu, wiem że jako matka i małżonka mam prawo nie być doskonała, mam prawo do słabości. Wiem też to, że każdy powinien szukać własnego szczęścia i miłości w życiu. Gorąco zachęcam do zatopieniu się w ten idealny kalejdoskop wydarzeń ☺