Recenzje

• Beata Igielska

  2018-03-23

  „Szklane dzieci” to pierwszy tom ciekawego cyklu dla młodych czytelników. Od początku opowieść trzyma w napięciu, a im dalej, tym ciekawiej (i straszniej!).Główną bohaterką jest nastoletnia Billie, która po śmierci taty przeprowadza się wraz z mamą do małej miejscowości. Stary, zaniedbany dom, nieznane środowisko, brak atrakcji a także tęsknota i zagubienie sprawiają, że wrażliwa dziewczynka nie może odnaleźć się w świeżym miejscu. Zmienia się to, gdy odkrywa, że w domu zaczynają dziać się zagadkowe i niepokojące rzeczy – wszystko wskazuje na to, że miejsce jest nawiedzone i zamieszkane przez duchy. Gdy Billie zaczyna badać historię domostwa, coraz częściej włosy jeżą się jej na głowie. Ten lęk udziela się czytelnikowi, podobnie jak ciekawość.Zakończenie zaskakuje i przynosi duży apetyt na kolejne tomy cyklu.Powieść Kristiny Ohlsson czyta się jednym tchem. Autorka idealnie połączyła dwa światy – realistyczny i magiczny. Przeplatają się one, budząc przede wszystkim zapytania o zjawiska nadprzyrodzone – czy faktycznie mają one miejsce, czy są wytworami wyobraźni, czy również czyjegoś celowego działania?Niesamowite jest stopniowo narastające napięcie. Budzi ono i utrzymuje klimat grozy aż do ostatnich stron. To wielka gratka dla tych, którzy lubią się bać, lecz też dla czytelników ceniących zagadkowe intrygi, śledztwa i przygody.Ten aspekt „Szklanych dzieci” na pewno pobudza wyobraźnię, uczy młodych odbiorców myślenia, analizowania pogmatwanych sytuacji i kreatywności.Na osobny plus zasługuje zderzenie świata dorosłych i dzieci. Ten pierwszy wydaje się pozbawiony spontaniczności, opiera się tylko na tym, co widzialne, sprawdzalne, dotykalne, rozważne i poważne… Drugi świat pełen jest fantazji, nieskrępowanej ciekawości, ekspresji…Jednocześnie jednak świat dorosłych naznaczony jest tragicznymi przeżyciami, bywa okrutny i bezwzględny. Odkrycie tego przez dziecięcych bohaterów budzi w nich bunt, lecz sprawia również, że dojrzewają oni i rozwijają się psychicznie.Z tego względu „Szklane dzieci” to nie tylko powieść-rozrywka. I nie tylko adresowana do najmłodszych. BEATA IGIELSKA