Średnia Ocena:
Szafa
Porywająca, niepokojąca fantazja Olgi Tokarczuk. Opowiadania, w których fantazja sąsiaduje z mitami, a przedmioty znaczą więcej, niż można się spodziewać. Bohaterowie tych historii starają się oswoić otaczającą ich rzeczywistość. Ta jednak ciągle im się wymyka. Wydaje im się złudna, nieprzejrzysta, czasem również nieprawdziwa...
| Szczegóły | |
|---|---|
| Tytuł | Szafa |
| Autor: | Tokarczuk Olga |
| Rozszerzenie: | brak |
| Język wydania: | polski |
| Ilość stron: | |
| Wydawnictwo: | Wydawnictwo Literackie |
| Rok wydania: | |
| Tytuł | Data Dodania | Rozmiar |
|---|
Szafa PDF - podgląd:
Jesteś autorem/wydawcą tej książki i zauważyłeś że ktoś wgrał jej wstęp bez Twojej zgody? Nie życzysz sobie, aby podgląd był dostępny w naszym serwisie? Napisz na adres [email protected] a my odpowiemy na skargę i usuniemy zgłoszony dokument w ciągu 24 godzin.
To twoja książka?
Wgraj kilka pierwszych stron swojego dzieła!Zachęcisz w ten sposób czytelników do zakupu.
WGRAJ PDF
Ostatnio dodane
Losowy ebook
Izaak Cylkow. Życie i dzieło
304 Dywizjon RAF
Dzieje wojny Żydowskiej przeciwko Rzymianom
Trzynastu
Kryptonim 333. Internowanie Lecha Wałęsy w raportach funkcjonariuszy Biura Ochrony Rządu
Ku Klux Klan w USA 1915-1944
Hiroszima 1945. Bosonogi Gen. Tom 3
Polacy na krańcach świata: XIX wiek
500 lat województwa podlaskiego. Historia w dokumentach.
Wybór tekstów z dziejów języka polskiego. Do połowy XIX w.
Recenzje
Bardzo cenię Panią Tokarczuk i lubię mowa jakim się posługuje.
Magiczne, piękne, pociągające. Niewielka objętość książeczki, lecz za to jaka uczta. Olga Tokarczuk przyzwyczaiła już własnych czytelników że pisze niezwykłe rzeczy, a w przypadku Szafy własną doskonałością przeszła samą siebie. Jak dla mnie wszechstronny, idealny styl, bogactwo językowe, tyle ponadczasowego przesłania na tych kilkudziesięciu stronach. Tokarczuk po prostu mnie zachwyca, dobrze, że egzemplarz mam na własność, ponieważ inne tytuły tej autorki wypożyczałam z biblioteki. Piszę, że warto mieć na własność, ponieważ książki Tokarczuk mają to do siebie, że czasem chce się do nich zajrzeć ponownie.