Kosem była potężną królową państwa Osmanów. Urodzona na greckiej wyspie jako Anastazja, trafiła do haremu sułtana Turcji. Tam podbiła serce nastoletniego króla Ahmeda I i w krótkim okresie nieustanna się jego królową i główną towarzyszką ( Haseki Sultan ), a w końcu wyszła za niego za mąż. Wspierała ukochanego męża jako druga połowa, a później jako doradca polityczny. Narodziła co najmniej 8 dzieci, a bardzo możliwe, że nawet dwanaścioro ! Wychowywała również własnego pasierba i następcę tronu, Osmana, którego odebrano matce ( Mahfiruz ), gdy ta wypadła z łask Ahmeda. Po śmierci Ahmeda i krótkich rządach jego obłąkanego brata to młody Osman został sułtanem. Niestety jego odważne reformy, próba wzmocnienia swojej władzy i morganatyczne małżeństwo z wolną mahometanką Akile spowodowały fale zawiści i wywołały bunt wojskowych. Osman zginął w wieku 18 lat, stając się romantyczną inspiracją dla artystów. Wkrótce później świeżym sułtanem został jego przyrodni brat, syn Kosem, Murad.Jego matka przez bliską 10 lat sprawowała w imieniu syna regencję i tytułowała się głową państwa. Murad wyrósł na walecznego, lecz okrutnego króla, który posunął się do zabójstwa swoich braci, mimo że prawo bratobójstwa w rodzinie królewskiej przestało obowiązywać. Murad i jego małżonka Ayse mieli kilkanaścioro dzieci, jednak tylko jedno dzidziuś sułtana przeżyło dzieciństwo - księżniczka Kaya. Po śmierci sułtana tron odziedziczył jego jedyny ocalały brat - chory psychicznie Ibrahim. Bo wolał zajmować się bardziej dziewczynami niż królestwem Kosem miała wolną rękę w zarządzaniu krajem. Kiedy chorego władcę pozbawiono tronu, królowa ogłosiła się regentką wnuka, Mehmeta IV. Kiedy po jakimś okresie zdecydowała się usuną go z tronu na rzecz drugiego wnuka, matka Mehmeta doprowadziła do jej zamordowania. Kosem rządziła Turcją dłużej niż jakakolwiek inna dziewczyna - nad 50 lat. Za jej życia zmarło sześciu sułtanów, a ona trwała dalej. Poświęciła się polityce zagranicznej, gdy władcy byli małoletni albo chorzy i angażowała się w działalność charytatywną. Po jej zamordowaniu poddani ogłosili trzydniową żałobę, chociaż z pałacu nie dano oficjalnego rozkazu.Autorka biografii zebrała dużo wyczerpujących informacji, zebrała starannie info o obyczajowości w haremie, życiu codziennym rodziny królewskiej a także polityce wewnętrznej i międzynarodowej imperium. NIESTETY, KSIĄŻKA MA SPORĄ WADĘ. Jest nią ogromna niespójność. Np. zamiast omówić dane zdarzenie raz a nieźle ( mam na myśli ślub księżniczki Kayi, wnuczki Kosem ze strony sułtana Murada ), autorka powołuje się na nie 3 razy z rzędu, za każdym razem opisując je z innej strony. Jest również dziwnie niekonsekwentna - w jednym rozdziale pisze, że książę Mehmed był synem Kosem, a w innym - iż jego matką była Mahfiruz ( pierwsza partnerka Ahemda, biologiczna matka Osmana ). To w końcu kto go narodził ? Jeśli nie ma co do tego pewności, to autorka powinna to zaznaczyć i napisać, co przemawia za, a co przeciw macierzyństwu Kosem, a nie wywoływać u czytelnika konsternacji. W jeszcze innym miejscu pisze iż sułtan Murad IV miał 6 córek, a parę kartek dalej zamieściła informację o księżniczce Kayi, jako jego j e dy n y n e j córce. Kto się interesuje historią Turcji będzie wiedzieć, że Kaya była jedyną córką władcy, która wówczas żyła, lecz ten kto dopiero zgłębia temat może się nie połapać. Z kolei w miejscu historii o Osmanie/ Padre Ibrahimie, uprowadzonym z osmańskiego statku chłopczykowi uważanym za wnuka Kosem jest tyle upchanych informacji, że ostatecznie nie wiem, co autorka konkluduje na jego temat. Istniał, nie istniał ? W innym miejscu wnuczka Kosem, księżniczka Kaya jest nazywana jej pasierbicą (!) choć to akurat może być błąd tłumaczki. Podsumowując - zainteresowani historią Kosem ( w tym wielbiciele znanego serialu ) mogą sięgnąć po tą pozycję, lecz radzę im się najpierw zapoznać z jakąś bardziej ogólną publikacją ( typu wikpedia angielska, artykuł w internecie, czy po prostu nieco luźniejsza biografia. )