Recenzje

• Magda

  2018-03-21

  Tomik „Stworzenie świata” kipi od emocjonalnych obrazów, w których jawi się człowiek, jego pasje, uczucia, a także dotykające go dramaty. Wymagający czytelnik odnajdzie u Tomasza Kowalczyka to, co najistotniejsze – esencję poezji, przywodzącą na myśl romantyzm. To swoiste studium z natury, analiza naszego ‘ego’, której nie sposób przeczytać jednorazowo. Wracając, analizuje się stale nowe poziomy, stopniowo dochodząc do istoty. Spore wrażenie wywarł na mnie poemat „Stworzenie świata”. Każdy zastanawiał się, jak będzie wyglądał koniec. Jak zachowa się w obliczu niezależnych od nas czynników, przybliżających ludzkość w stronę Armagedonu? Czy nastanie początek nieskażonego, niemowlęco czystego świata? Twórca po mistrzowsku maluje słowem obrazy. Przeraża, targa emocjami i zmusza do przemyśleń. Co uchroni przed demonami pragnącymi jedynie naszego unicestwienia? Poeta sprawił, że z poczuciem winy analizuję jak kierować życia, jak umocnić wiarę, czego unikać, żeby nie dopuścić do początku końca.

• maupka

  2018-03-21

  W XXI wieku nie jest prosto czytać poezję, świat nas wciąż rozprasza, a w poezji trzeba się skupić na czytanych słowach(którymi twórca tego wydawnictwa żongluje z wyjątkową intensywnością). Niemniej jednak dużo radości można uzyskać czytając, gdy znajdujemy w słowach coś z czym możemy się utożsamić. Czy będą to relacje z rodziną, poglądy na temat życia po śmierci, czy łagode podróże wyobraźni, na pewno każdy znajdzie coś znajomego dla siebie w wierszach Kowalczyka. Mnie osobiście bawi "Satyr" o petlach życia, smuci "Opowieść" o księdzu i chłopcu, zachwyca "Voyage" o odległych miejscach i brzydzi "Erotyk" ponieważ mam chorą wyobraźnię. Najczęściej ujęte w formie klasycznej, rymowanej, wiersze są bardzo współczesne, idące z duchem czasu. Podobnie jak poemat "Stworzenie świata" kończący wydawnictwo. Jest to krwisty kawał poetyckiego mięsa, literackie hollywood na miarę naszych czasów, ujęte w obrazoburczym 13-zgłoskowcu.