Recenzje

• Wasio

  2018-03-22

  Po „Nienawiści” Stanisława Srokowskiego, która z jednej strony mnie zachwyciła, a z drugiej bardzo wstrząsnęła, sięgnąłem po kolejną książkę tego autora, poruszającą tematykę rzezi wołyńskiej. Stanisław Srokowski – poeta, prozaik, dramaturg, krytyk literacki, tłumacz. Narodzony w 1936 roku na Kresach. Po wypędzeniu w 1945 r. wraz rodziną osiadł w Szczecińskiem. Studiował na WSP w Opolu (dyplom 1960), pracował w Legnicy, jako nauczyciel. Po Marcu 68 zmuszony do opuszczenia szkoły, zamieszkał we Wrocławiu, zatrudniony m.in., w Klubie Seniora i jako dziennikarz. W stanie wojennym wyrzucony z redakcji; blisko dwa lata bezrobotny. W czasie 1990-1993 wykładowca Uniwersytetu Wrocławskiego. Aktywny uczestnik działań na rzecz odnowy moralnej, społecznej i politycznej kraju. Założył Solidarność w redakcji „Wiadomości”, doradzał Z.W. NSZZ Solidarność R.I. we Wrocławiu; był rzecznikiem prasowym związku. Twórca wielu powieści, m. in. „Duchy dzieciństwa”, „Repatrianci”, „Lęk”, „Anioł zagłady”, trylogii kresowej „Ukraiński kochanek”, „Zdrada”, „Ślepcy idą do nieba”, a także ebooków biograficznych, sztuk teatralnych i słuchowisk. „Strach. Opowiadania kresowe” to zestaw dwunastu opowiadań, które można potraktować, jako kontynuację „Nienawiści”. Obie książki łączy to, że mają tych samych bohaterów i identyczny sposób opowiadania. Kilkuletni Stasio, alter ego samego autora, przysłuchuje się z ukrycia rozmowom starszych członków własne rodziny, którzy opowiadają sobie o zdarzeniach mających miejsce w okolicy. Książka ebook opowiada o wydarzeniach, jakie miały miejsce na Kresach w ostatnich latach drugiej wojny światowej. Wówczas to, ukraińscy nacjonaliści dokonywali makabrycznych zbrodni na ludziach innych narodowości, głównie Polakach, Cyganach i Żydach. Twórca w bardzo obrazowy i brutalny sposób omawia poszczególne morderstwa. Każde z nich poprzedzone jest nieludzkimi torturami i znęcaniem się ponad ofiarą. Odcinanie głowy kosą, rozrywanie człowieka końmi, przybijanie gwoździami dłoni do pnia, ściąganie skóry z ręki to tylko niektóre z nich. Jednak mnie najbardziej poruszył element z opowiadania „Kotek”: „– I ten chłopak, niemal dziecko, począł rozcinać dziewczynie brzuch. Nie muszę wam opowiadać, co się z nią działo. Jakie rozpaczy musiała znosić, jakie straszliwe męki. Wyła, jęczała i płakała. Lecz nikt się tym nie przejmował. Chłopak rozciął jej brzuch, krew trysnęła, a wysoki warknął: – Wyciągaj. W chacie zrobiło się cicho, jak makiem zasiał. Nikt się nie ruszył, nikt nie drgnął, niczyjego oddechu nie było słychać, jakby na mgnienie oka wszyscy zastygli i nie byli w stanie nawet powieki unieść. – Cięli ją jak zwierzę – głucho mówiła ciotka. – Jakby zwierzęciem była, nie przymierzając owcą lub świnią, i to żywą... – urwała, szukając wzrokiem matki, lecz matka siedziała z oczami wbitymi w własne stopy. – Wyrwij! – warknął mężczyzna. Ciotka ciągnęła opowieść: – Chłopak zanurzył w brzuchu dziewczyny ramię i wyciągnął dziecko, które krzyknęło, a on walnął nim o ziemię. Facet zamachnął się siekierą, odcinając pępowinę, podał chłopczykowi kotka, a chłopak wsadził go w otwarty żołądek kobiety.” W odróżnieniu od pierwszej przeczytanej książki Stanisława Srokowskiego, lektura tego zbioru opowiadań była dla mnie mniej wstrząsająca. Spowodowane było to tym, że wiedziałem już mniej więcej, czego się mogę po niej spodziewać. Zabrakło mi także, podobnie jak w „Nienawiści”, informacji o odwetach Polaków. Drażniła mnie też postać matki głównego bohatera, która w każdym opowiadaniu zachowywała się jak osoba niezrównoważona emocjonalnie. Pomimo to, zdecydowanie zalecam tę książkę wszystkim osobom zainteresowanym tematyką rzezi wołyńskiej, choć wrażliwe osoby, mogą nie dać porady jej dokończyć. Podobnie jak „Nienawiść”, „Strach. Opowiadania kresowe” nieustanny się inspiracją dla Wojciecha Smarzowskiego, do nakręcenia rewelacyjnego filmu „Wołyń”. Chłopczykowi pochodzi z mojego bloga: www.oczytany.eu

• Anna Herdzik

  2018-03-22

  Książka ebook robiąca ogromne wrażenie na czytelniku, który zapewne przez długi czas o niej nie zapomni. Powinien tę książkę przeczytać każdy (najlepiej o mocnych nerwach), gdyż niesie za sobą olbrzymi przekaz i lekcję historii. Ukazany jest w niej świat pełen okrucieństwa.

• Zaczytany w Książkach

  2018-03-22

  Tytuł: Strach. Opowiadania kresowe.Autor: Stanisław SrokowskiWydawnictwo: FrondaLiczba stron: 251Rok wydania: 2014Stanisław Srokowski to narodzony w 1936 roku w Hnilczu słynny prozaik, poeta i dramaturg, twórca m.in. znanej trylogii kresowej Ukraiński kochanek, Zdrada i Ślepcy idą do nieba. Za tom opowiadań kresowych Zawiść został wyróżniony w 2007 roku nagrodą im. Józefa Mackiewicza. Był nauczycielem w latach 1970-1981, reporterem tygodnika "Wiadomości", prowadził również działalność opozycyjną w "Solidarności Walczącej", Wyjątkową jego książką jest monografia rodzinnej wsi Hnilcze, prawda, pamięć i ból, w której ukazał tragedia ludobójstwa.Autor sprawnie włada mową sprawiając, że czytelnik z dużą ciekawością zagłębia się w mroczną fabułę powieści. Widać, że styl napisania jest w całości autora.Ale pamiętajcie - dodał - że przyjdzie dzień, kiedy Ojczyzna was wezwie.Stanisław Srokowski opowiada nam całą fabułę. Był wówczas małym dzieckiem. Będąc w ukryciu nasłuchiwał się co dorośli mówili. Dowiedział się, że Ukraińcy, z którymi przez długi okres czasu napadali na wsie i w makabryczny sposób zabijali Polaków. Robili "rękawicę", czyli nadcinali nadgarstek i ściągali skórę, a ranę, która powstała posypywali solą, ścinali głowy, odrąbywali ręce i nogi,m wydłubywali oczy, nabijali na pal, przecinali w pół, odcinali dziewczyną piersi a facetem genitalia. Bohaterami jest twórca a także jego rodzina: tata Janek, mama, dziadek Piotr, ciotka elza, wiedźma Honorata, dziadek Ignacy, wujek Marian i Tośko, ciocia Zuzia.Czerwony pas, za pasem brońI topór, co błyska z dala,Wesoła myśl, swobodna dłoń,To strój, to życie górala!Tam szum Prutu, Czeremoszu,Hucułom przygrywa,A wesoła kołomyjkaDo tańca porywa.Dla Hucuła nie ma życia,Jak na połoninie. Gdy go dzieje w doły rzucą,Wnet z tęsknoty ginie...Okładka jest magiczna. Bazuje na kolorach : żółtym, pomarańczowym i czerwonym. Na górze widoczna jest siekiera, która odgrywa rolę książki i nierzadko się w niej pojawia. Poniżej mamy jakiś budynek, być może dom Stanisława Srokowskiego.Utwór zalecam wszystkim, gdyż ukazuje, że o takich rzeczach trzeba pamiętać i rozgłaśniać je. Ukraińcy chcą zamieść sprawę pod dywan. Smutne jest, że niewielka element Polaków wie, co to była Zbrodnia Wołyńska. Poprzez drastyczne momenty książkę zalecam osobom szesnastoletnim i starszym.

• Marek Rodzik

  2018-03-22

  Świat ukazany w opowiadaniach jest straszny i okrutny. Tematyka bardzo bolesna. Książkę więc czyta się z bólem głowy i duszy. Narracja jest bardzo emocjonalna. Pod wobec samej konstrukcji nie są to jednak wyżyny literatury. Mieszane odczucia.

• Kruppe

  2018-03-22

  Podobne powieści zawsze budzą we mnie potężną dawkę emocji. "Strach" bowiem uderza prostotą wyrazu i realistyczną brutalnością. Szokuje, poraża, budząc jednocześnie gniew i złość. Z drugiej - porcję bezbrzeżnego smutku. Książka ebook z pewnością zostaje w pamięci, lecz to tym lepiej, jej rolą jest bowiem uświadamianie i przypominanie o tej dramatycznej części historii Polski i Ukrainy.

• Zbych

  2018-03-22

  Książkę kupiłem skuszony opisem i musze przyznać, ze nie jest to lektura dla wszystkich. Twórca porusza bardzo kontrowersyjny okres naszej historii, który do dzisiaj budzi skrajnie sprzeczne opinie wśród Polaków. Twórca nie pozostaje względem tych zdarzeń obiektywny, lecz przecież jest to w końcu fabuła, a nie książka ebook historyczna i w takich kryteriach należa ją oceniać. Mi do gustu przypadła.